cactusstekels
-
majoker - Lid geworden op: 13 okt 2005, 22:48
- Locatie: Geel
ik heb geleerd te lezen wat er staat ,
niet wat mijn verbeelding er van maakt,
dromen van een paradijs
voor eva door de appel van de wijs
adam kon verleiden,
bij verboden vruchten!
zijn alleen de angsten te ontvluchten
van wat werkelijkheid kon zijn
dat is niet te lezen tussen de lijn
verder wil ik nog vermelden jancactus dient niet afgekort tot jc
maar tot jantje of tot cactuske of alletwee
alles heb ik toch gelezen en als grote fan moet ik mijn eigen verbeelding niet zo hard in't oog houden ,je zuchten klonken in 't echt veel schoner,
steeds heb ik mij geamuseerd, gerelativeerd en niet opgeblazen en geinterpreteerd tot wat het is. een ontspannend schrijven,nieuwsberichten zijn nog altijd, veel schrijnerder
doe zo verder schat het is goed
Groetjes majoker
niet wat mijn verbeelding er van maakt,
dromen van een paradijs
voor eva door de appel van de wijs
adam kon verleiden,
bij verboden vruchten!
zijn alleen de angsten te ontvluchten
van wat werkelijkheid kon zijn
dat is niet te lezen tussen de lijn
verder wil ik nog vermelden jancactus dient niet afgekort tot jc
maar tot jantje of tot cactuske of alletwee
alles heb ik toch gelezen en als grote fan moet ik mijn eigen verbeelding niet zo hard in't oog houden ,je zuchten klonken in 't echt veel schoner,
steeds heb ik mij geamuseerd, gerelativeerd en niet opgeblazen en geinterpreteerd tot wat het is. een ontspannend schrijven,nieuwsberichten zijn nog altijd, veel schrijnerder
doe zo verder schat het is goed
Groetjes majoker
ken je zelf,deel je kennis.
-
meme-rietje - Lid geworden op: 13 okt 2003, 19:51
- Locatie: Zuid-West-Vl.
yes 
mooi
mooi
Groetjes van meme-rietje,
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
-
wizard2 - Lid geworden op: 04 aug 2007, 17:06
- Locatie: hasselt
jancactus wat zijn je hersenspinsels mooi. vooral de manier waarop je ze aan de man brengt. dit is genieten. spelen met woorden zoals alleen de letterjongleurs dat kunnen. eindelijk valt er hier weer wat te beleven. wachten tot hij weer eens in zijn pen is gekropen en dan genieten.
doe zo vooral verder jancactus en als je de loopgraven ingedreven zou worden, zal ook ik naast je staan. uit speelse jaloezie omdat jij zo met de letters goochelen kan, maar vooral omdat je niet van je koers afwijkt. laat ze ze kussen, teder met lichtvochtige lippen, dan heb je er nog plezier aan ook.
doe zo vooral verder jancactus en als je de loopgraven ingedreven zou worden, zal ook ik naast je staan. uit speelse jaloezie omdat jij zo met de letters goochelen kan, maar vooral omdat je niet van je koers afwijkt. laat ze ze kussen, teder met lichtvochtige lippen, dan heb je er nog plezier aan ook.
leven en laten leven
wizard2
wizard2
-
jancactus - Lid geworden op: 06 nov 2006, 10:41
- Locatie: meerhout
Opstekertje, maar kort…
Hoera!!!
Steek een zondagsrijmpje op
Trek een zomerversje aan
Een kers-versje
Als een eenzaam strijkje op een roombalkon
Dan kunnen we uren samen dansen
Want al wat pijn is
Is vandaag en nog héél lang
Verbeurd verklaard
Hoera!!!
Steek een zondagsrijmpje op
Trek een zomerversje aan
Een kers-versje
Als een eenzaam strijkje op een roombalkon
Dan kunnen we uren samen dansen
Want al wat pijn is
Is vandaag en nog héél lang
Verbeurd verklaard
stekelig maar tof
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
Beste Jancactus
Kan het zijn dat er naast zwart en wit , ook grijs bestaat , dat ik tussen 2 werelden woon.
U kunt ontzettend goed schrijven en het leest als een trein . Geen kans dat men het niet begrijpt want het wordt altijd zeer goed tot in detail beschrevenen zelfs met humor .
Toch wil ik eerlijk schrijven dat ik dit niet verwacht te lezen als ik een poëzieforum aanklik.
Ik ben niet verbaast dit te lezen als ik een verhalenforum ( weet niet of het bestaat) aanklik
Voor u denkt dat u weer een ( door u plastisch omschreven tuttebel of kwezel ) voor u heeft
Getrouwd , kinderen kleinkinderen vrienden enz.enz niet praktizerend . en wij , mijn man en ik vertellen heel graag en veel moppen ( ben ik dan nog een kwezel of tuttebel ), ik vertel en lach met schuine moppen zeker , maar ik pas mijn moppen aan , aan de plaats en het gezelschap
mag ik een paar dingen van uw vlammend betoog , toch een beetje nuanceren.
-u schrijft dat de meest gefrustreerden en gedupeerden hier eerst komen lezen ( gelukkig zeg ik was niet eerst ) ik geloof zeker dat Denook en Robbe die van uw schrijfsels genieten en ik van hun antwoorden , toch zeker niet tot deze categorie behoren .
Twee mannen die ik geweldig apprecieer !!!
-Raar maar waar, dat degenen die er zich op beroepen geen religie te hebben toch zo graag en altijd op de kop van nonnen , katholieke kerk etc etc .moeten zitten , praktisch altijd .
Ja , u begon uw epos ook meteen op de kap van een non dus u wordt nu voor vol aanzien .
-Is dit nu een modeverschijnsel, maar in alle media , lectuur , conferences , alles wat bestaat
en zelfs ongevraagd in onze brievenbussen komt , overal blijken nu opeens alle priesters verkrachters ( ik zeg niet dat het in uw geval niet waar is ) en alle nonnen slecht .
Mensen willen erbij horen en nemen dus veel , zo maar over .
Ik was op internaat en studeerde in Antwerpen voort bij de nonnen , ongelooflijk maar ik ben geen slechte mens tegen gekomen . Integendeel ik heb parels van nonnen leren kennen !!!
-Woorden wekken , voorbeelden trekken - zegt het spreekwoord en dat is nog steeds zo
dus mag het goede naast het slechte staan , zo blijft er evenwicht .
Wij hebben ook nog familie ( is het goed of slecht geweest voor die bevolking dat is een andere polemiek) die gingen niet voor geldgewin maar uit dienstbaarheid naar verre landen . Ja , dat bestaat wel degelijk , ofte dat dit , in deze tijd van neerhalen niet meer mag gezegd worden .
Och ja , natuurlijk moet er ook op de kop van de schoonmoeder gezeten worden anders wordt men niet voor vol aanzien !! Zouden er geen lieve of goede schoonmoeders bestaan ?
Weinig mensen gaan tegen uw schrijvers talent opkunnen , dus u staat altijd het sterkste , zeker met de pen!
Wel ik heb weeral wat bijgeleerd op poëzie forum : ik ben voor het eerst in mijn leven het woord porno gaan opzoeken in de Dikke Van Dale .
Ik hoop dat ik met mijn eenvoudige gedichten niet aan : “ de verkrachting van de eigen verbeelding , opgelegd door consumptie “ doe of absoluut wil zeggen “ wat ben ik toch een goeie ”
Waarom komen mensen lezen , zoals u zegt ‘s mensen s nieuwsgierigheid , men weet ook pas wat er staat als men het gelezen heeft en natuurlijkerwijs een mot wordt altijd aangetrokken door de vlam , steeds weer en zal er uiteindelijk zich aan verbranden.
Ofte dat ik mij op glad ijs begeef , zodoende lezers ga verliezen , vond ik toch dat ik moest reageren , anders vond ik mij wat laf en ik moet het langste met mijn eigen leven .
Hopende dat ik nog veel mooie ontroerende dingen op dit forum kan lezen ,en hier staan mooie dingen ,zal ik als een leesgrage mot toch weer overal gaan lezen ,
ook bij verhalen als dat er komt maar zouden wij hier niet gaan voor
de poezie van de Dikke van Dale ( kon in een moeite opgezocht , ik was nu toch bij de p )
poëzie :
1e dichtkunst ,
2e dichterlijke bekoring
3e gedichten van een dichter , een periode of een volk
poëzieproza
1e de poëzie van een landschap
2e lyrische poëzie
3e middeleeuwse poëzie
en visuele poëzie waarbij de druktechnische vormgeving een beeldende functie heeft
Is maar een voorstel . F
Kan het zijn dat er naast zwart en wit , ook grijs bestaat , dat ik tussen 2 werelden woon.
U kunt ontzettend goed schrijven en het leest als een trein . Geen kans dat men het niet begrijpt want het wordt altijd zeer goed tot in detail beschrevenen zelfs met humor .
Toch wil ik eerlijk schrijven dat ik dit niet verwacht te lezen als ik een poëzieforum aanklik.
Ik ben niet verbaast dit te lezen als ik een verhalenforum ( weet niet of het bestaat) aanklik
Voor u denkt dat u weer een ( door u plastisch omschreven tuttebel of kwezel ) voor u heeft
Getrouwd , kinderen kleinkinderen vrienden enz.enz niet praktizerend . en wij , mijn man en ik vertellen heel graag en veel moppen ( ben ik dan nog een kwezel of tuttebel ), ik vertel en lach met schuine moppen zeker , maar ik pas mijn moppen aan , aan de plaats en het gezelschap
mag ik een paar dingen van uw vlammend betoog , toch een beetje nuanceren.
-u schrijft dat de meest gefrustreerden en gedupeerden hier eerst komen lezen ( gelukkig zeg ik was niet eerst ) ik geloof zeker dat Denook en Robbe die van uw schrijfsels genieten en ik van hun antwoorden , toch zeker niet tot deze categorie behoren .
Twee mannen die ik geweldig apprecieer !!!
-Raar maar waar, dat degenen die er zich op beroepen geen religie te hebben toch zo graag en altijd op de kop van nonnen , katholieke kerk etc etc .moeten zitten , praktisch altijd .
Ja , u begon uw epos ook meteen op de kap van een non dus u wordt nu voor vol aanzien .
-Is dit nu een modeverschijnsel, maar in alle media , lectuur , conferences , alles wat bestaat
en zelfs ongevraagd in onze brievenbussen komt , overal blijken nu opeens alle priesters verkrachters ( ik zeg niet dat het in uw geval niet waar is ) en alle nonnen slecht .
Mensen willen erbij horen en nemen dus veel , zo maar over .
Ik was op internaat en studeerde in Antwerpen voort bij de nonnen , ongelooflijk maar ik ben geen slechte mens tegen gekomen . Integendeel ik heb parels van nonnen leren kennen !!!
-Woorden wekken , voorbeelden trekken - zegt het spreekwoord en dat is nog steeds zo
dus mag het goede naast het slechte staan , zo blijft er evenwicht .
Wij hebben ook nog familie ( is het goed of slecht geweest voor die bevolking dat is een andere polemiek) die gingen niet voor geldgewin maar uit dienstbaarheid naar verre landen . Ja , dat bestaat wel degelijk , ofte dat dit , in deze tijd van neerhalen niet meer mag gezegd worden .
Och ja , natuurlijk moet er ook op de kop van de schoonmoeder gezeten worden anders wordt men niet voor vol aanzien !! Zouden er geen lieve of goede schoonmoeders bestaan ?
Weinig mensen gaan tegen uw schrijvers talent opkunnen , dus u staat altijd het sterkste , zeker met de pen!
Wel ik heb weeral wat bijgeleerd op poëzie forum : ik ben voor het eerst in mijn leven het woord porno gaan opzoeken in de Dikke Van Dale .
Ik hoop dat ik met mijn eenvoudige gedichten niet aan : “ de verkrachting van de eigen verbeelding , opgelegd door consumptie “ doe of absoluut wil zeggen “ wat ben ik toch een goeie ”
Waarom komen mensen lezen , zoals u zegt ‘s mensen s nieuwsgierigheid , men weet ook pas wat er staat als men het gelezen heeft en natuurlijkerwijs een mot wordt altijd aangetrokken door de vlam , steeds weer en zal er uiteindelijk zich aan verbranden.
Ofte dat ik mij op glad ijs begeef , zodoende lezers ga verliezen , vond ik toch dat ik moest reageren , anders vond ik mij wat laf en ik moet het langste met mijn eigen leven .
Hopende dat ik nog veel mooie ontroerende dingen op dit forum kan lezen ,en hier staan mooie dingen ,zal ik als een leesgrage mot toch weer overal gaan lezen ,
ook bij verhalen als dat er komt maar zouden wij hier niet gaan voor
de poezie van de Dikke van Dale ( kon in een moeite opgezocht , ik was nu toch bij de p )
poëzie :
1e dichtkunst ,
2e dichterlijke bekoring
3e gedichten van een dichter , een periode of een volk
poëzieproza
1e de poëzie van een landschap
2e lyrische poëzie
3e middeleeuwse poëzie
en visuele poëzie waarbij de druktechnische vormgeving een beeldende functie heeft
Is maar een voorstel . F
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
jancactus - Lid geworden op: 06 nov 2006, 10:41
- Locatie: meerhout
De boer en zijn boerin
Avond. Winteravond. De eerste sterretjes twinkelen aan een gitzwarte hemel. Een maanloze hemel. Het dorpje is in een koude stilte gedompeld. De boerderijen op de buiten liggen er verlaten bij. Hier en daar brandt een zuinig peerlampje. Dat is alles. Boerenvolk gaat uit gewoonte vroeg slapen. Vooral in de winter. Dat spaart stook uit.
In één boerderij klinkt nog gerommel. De boer komt uit zijn deur gestapt. Boos. Hij roept zijn vrouw nog kwaad achterna:” Ehwel Trees, als ik niet aan uw borsten mag komen; er zijn hier op ’t erf nog memmekes genoeg!”. Hij slaat de achterdeur koleirig dicht. Hij wisselt zijn sloffen voor zijn klompen en sjokt klotsend naar de stal. “Godverdomme, elke dag staat ge hier uw stomme kloten af te draaien en dan moogt ge niet eens ne keer lief tasten. Wa’s me dat!”. Grommend komt hij bij de stal en verschuift de grendel. Hij steekt het licht aan, daar wordt hij verwelkomd op een luide “Meuh” van zijn koe. De woede smelt meteen weg in genegenheid voor zijn beest. Hij neemt de bonkige kop in zijn handen en fluistert zacht:”Ach, mijn Fleur! Mijne grote schat!”.
Fleur… zo noemde vader zaliger ons moeder ook. Eigenlijk heette zij Floor, maar va noemde haar Fleur. Dat had iets met bloemen te maken, had hij verteld. Ze zitten nu allebei onder den dries. Vader is jong gestorven; hij was net zo oud als hijzelf nu is, vijfenveertig, ’t is toch geen leeftijd! Hij kon werken als een paard, dag en nacht. En ineens viel hij stil. Hij vermagerde zienderogen en toen hij stierf, was hij nog net een geraamte. “Kanker.”, had de dokter vastgesteld,”Van teveel gepekeld vlees te eten.”. Enkele jaren later pakte moe ineens haar borst vast, ’t laatste wat ze deed. “Hartstilstand.”, zei meneer doktoor. “Nee, verdriet!”, had hij toen verbeterd. Hij kon het weten… .
“Ik zal je eens onder handen nemen, mijn meiske.”, sust hij. Hij gaat naast zijn koe staan en met zijn grote groffe knuisten begint hij de witzwarte vlekkenrug te masseren, zacht maar stevig. Ondertussen vertelt hij haar allerlei lieve woordjes. De vacht trekt en rimpelt van pure deugd! ”Ach mijn lieveke, waart gij eenzaam zonder mij? Vindt ge dat prettig? Hebt ge melkske voor mij gespaard? Toe maar, kleine meid, ik zal je eens aftappen.”. Het logge koeibeest blaast enkele keren en loeit dan luid. De jonge vaars aan de andere kant van het schuurtje hoest en kijkt dom toe. “Kom dan, vava zal je eens fijn soigneren!”. Uit een blikken pot graait hij wat vet, met de andere hand pakt hij een zinken emmer. Dan begint hij met veel zorg de gespannen uier in te smeren met het zalfachtig mengsel. Hij neemt voorzichtig de spenen en met een zachte, zekere hand masseert hij trekkend de melk. Die ritselt met lange witte stralen in de emmer.
“Zo, lieverd, van dat pakje ben je weer verlost. Hij wil de bijna volle emmer in de kit uitgieten. De vaars hoest opnieuw. “Een weidekuch.”, peinst de boer,”Ik heb hen te lang buiten laten staan.”. Hij draait zich om en geeft de melk aan het jong:”Hierzo, daar wordt je beter van!”. De vaars slurpt luidruchtig de emmer leeg.Beiden krijgen nog enkele armvollen geurig hooi. Daar moeten ze tot morgenvroeg maar met toekomen.
Dan keert hij zich terug naar zijn lievelingsbeest. Hij neemt haar zacht bij de nek en legt er zijn hoofd tegen. “Fleur, mijne schat, ik zie je graag, meid. We zullen binnenkort het coureurke nog eens laten komen, met stierenmelk!”. Het coureurke, zo noemt hij de veearts, omdat die altijd zo naarstig en zo zenuwachtig in het rond schiet. Precies of hij een pak netels in zijn broek heeft… . “En dan gaan we onze kleine ook eens laten visiteren, of dat die nog niet rijp is.”. Tja, een volle vaars brengt meer op. In een opwelling pakt hij zijn Fleur bij de hoorns, oog in oog, en geeft haar een dikke smak op haar volle bek. En de koe dankt hem met een grote natte lik van haar raspige tong, zo naast zijn oor. Hij lacht het proestend uit.
Wat de boer niet heeft gezien, de ganse tijd dat hij zijn koe stond te minnekozen, heeft de boerin het liefelijk tafereel gadegeslagen, tussen de deurspleet. Nu trippelt zij haastig terug naar de achterdeur want het is toch wel koud.
Nog een klopje op beide beesten en de boer stapt naar buiten en schuift de grendel dicht. Dan sjokt hij het erf over naar ’t begin van de akker. Hij pakt een sigarettenblaadje en een pluk tabak en rolt zich een zelfgemaakte. De rook verspreidt zich samen met zijn warme ademtocht. Tja, de winter valt vroeg dit jaar. Dat is niet slecht, het maakt het ongedierte in de grond kapot. Vorig seizoen met veel regen was wel een raar seizoen… zoveel regen, da’s niet goed voor de maïs. Och kom, de kneuzer was op tijd en hij heeft toch een fatsoenlijke prijs voor zijn silovoer gekregen. En de aardappelen en de biet was een succes; rijke bossen en prachtige vruchten. De beesten hebben genoeg hooi, hij kan gerust nog een deel botten verkopen… . En zo dampt hij op zijn duizend gemakken zijn peuk op en schiet ze dan over het land. Hij klotst terug naar de achterdeur en trekt zijn kameelharen sloffen aan. Zijn slecht humeur is hij al lang vergeten… .
Binnen staat de boerin in haar peignoir te wachten. “Jef, ik ben moe. Gaat ge mee slapen?”.
“Ja.”, antwoordt hij. Er is toch niets fatsoenlijk meer op de TV. Hij schenkt zich nog een verwarmende jenever en drinkt wat koude koffie van de teut. De lichten uit en de trap op.
Trees ligt al in bed; naakt, voelt hij. Zij steunt:”Jefke, ik heb de ganse dag patatten uitgeraapt. Mijn rug voelt als gebroken. Wilt ge mij eventjes masseren?”. Hij grist een vlok zalf uit de pot naast het bed en met zijn zware knuisten begint hij haar rug in te wrijven, stevig maar zacht. Hij voelt hoe haar blanke vel samentrekt en rilt van deugd onder zijn knedende vingertoppen… .
De nacht schrijdt langzaam vooruit. Sliertige strepen rijm vlechten zich als een spinnenrag over de slapende akkers. In de verte blèren schapen. Een late auto rijdt voorbij. De koeien stampen even in de stal en de vaars hoest. Dan is het weer stil. Muisstil.
De boer rolt zich op zijn rug. Enkele fijne zweetdruppels parelen op zijn voorhoofd, maar hij is intens gelukkig. “Dedju Trees, ik zie je graag!”, denkt hij. De boerin schurkt zich tegen haar man en hij fluistert:”Dank je, mijn meiske!”. In een opwelling geeft hij zijn vrouw een dikke gemeende smak op haar warme lippen. En zij beloont hem met een zacht en vochtig likje langs zijn oor, met haar fluwelen tong… .
Avond. Winteravond. De eerste sterretjes twinkelen aan een gitzwarte hemel. Een maanloze hemel. Het dorpje is in een koude stilte gedompeld. De boerderijen op de buiten liggen er verlaten bij. Hier en daar brandt een zuinig peerlampje. Dat is alles. Boerenvolk gaat uit gewoonte vroeg slapen. Vooral in de winter. Dat spaart stook uit.
In één boerderij klinkt nog gerommel. De boer komt uit zijn deur gestapt. Boos. Hij roept zijn vrouw nog kwaad achterna:” Ehwel Trees, als ik niet aan uw borsten mag komen; er zijn hier op ’t erf nog memmekes genoeg!”. Hij slaat de achterdeur koleirig dicht. Hij wisselt zijn sloffen voor zijn klompen en sjokt klotsend naar de stal. “Godverdomme, elke dag staat ge hier uw stomme kloten af te draaien en dan moogt ge niet eens ne keer lief tasten. Wa’s me dat!”. Grommend komt hij bij de stal en verschuift de grendel. Hij steekt het licht aan, daar wordt hij verwelkomd op een luide “Meuh” van zijn koe. De woede smelt meteen weg in genegenheid voor zijn beest. Hij neemt de bonkige kop in zijn handen en fluistert zacht:”Ach, mijn Fleur! Mijne grote schat!”.
Fleur… zo noemde vader zaliger ons moeder ook. Eigenlijk heette zij Floor, maar va noemde haar Fleur. Dat had iets met bloemen te maken, had hij verteld. Ze zitten nu allebei onder den dries. Vader is jong gestorven; hij was net zo oud als hijzelf nu is, vijfenveertig, ’t is toch geen leeftijd! Hij kon werken als een paard, dag en nacht. En ineens viel hij stil. Hij vermagerde zienderogen en toen hij stierf, was hij nog net een geraamte. “Kanker.”, had de dokter vastgesteld,”Van teveel gepekeld vlees te eten.”. Enkele jaren later pakte moe ineens haar borst vast, ’t laatste wat ze deed. “Hartstilstand.”, zei meneer doktoor. “Nee, verdriet!”, had hij toen verbeterd. Hij kon het weten… .
“Ik zal je eens onder handen nemen, mijn meiske.”, sust hij. Hij gaat naast zijn koe staan en met zijn grote groffe knuisten begint hij de witzwarte vlekkenrug te masseren, zacht maar stevig. Ondertussen vertelt hij haar allerlei lieve woordjes. De vacht trekt en rimpelt van pure deugd! ”Ach mijn lieveke, waart gij eenzaam zonder mij? Vindt ge dat prettig? Hebt ge melkske voor mij gespaard? Toe maar, kleine meid, ik zal je eens aftappen.”. Het logge koeibeest blaast enkele keren en loeit dan luid. De jonge vaars aan de andere kant van het schuurtje hoest en kijkt dom toe. “Kom dan, vava zal je eens fijn soigneren!”. Uit een blikken pot graait hij wat vet, met de andere hand pakt hij een zinken emmer. Dan begint hij met veel zorg de gespannen uier in te smeren met het zalfachtig mengsel. Hij neemt voorzichtig de spenen en met een zachte, zekere hand masseert hij trekkend de melk. Die ritselt met lange witte stralen in de emmer.
“Zo, lieverd, van dat pakje ben je weer verlost. Hij wil de bijna volle emmer in de kit uitgieten. De vaars hoest opnieuw. “Een weidekuch.”, peinst de boer,”Ik heb hen te lang buiten laten staan.”. Hij draait zich om en geeft de melk aan het jong:”Hierzo, daar wordt je beter van!”. De vaars slurpt luidruchtig de emmer leeg.Beiden krijgen nog enkele armvollen geurig hooi. Daar moeten ze tot morgenvroeg maar met toekomen.
Dan keert hij zich terug naar zijn lievelingsbeest. Hij neemt haar zacht bij de nek en legt er zijn hoofd tegen. “Fleur, mijne schat, ik zie je graag, meid. We zullen binnenkort het coureurke nog eens laten komen, met stierenmelk!”. Het coureurke, zo noemt hij de veearts, omdat die altijd zo naarstig en zo zenuwachtig in het rond schiet. Precies of hij een pak netels in zijn broek heeft… . “En dan gaan we onze kleine ook eens laten visiteren, of dat die nog niet rijp is.”. Tja, een volle vaars brengt meer op. In een opwelling pakt hij zijn Fleur bij de hoorns, oog in oog, en geeft haar een dikke smak op haar volle bek. En de koe dankt hem met een grote natte lik van haar raspige tong, zo naast zijn oor. Hij lacht het proestend uit.
Wat de boer niet heeft gezien, de ganse tijd dat hij zijn koe stond te minnekozen, heeft de boerin het liefelijk tafereel gadegeslagen, tussen de deurspleet. Nu trippelt zij haastig terug naar de achterdeur want het is toch wel koud.
Nog een klopje op beide beesten en de boer stapt naar buiten en schuift de grendel dicht. Dan sjokt hij het erf over naar ’t begin van de akker. Hij pakt een sigarettenblaadje en een pluk tabak en rolt zich een zelfgemaakte. De rook verspreidt zich samen met zijn warme ademtocht. Tja, de winter valt vroeg dit jaar. Dat is niet slecht, het maakt het ongedierte in de grond kapot. Vorig seizoen met veel regen was wel een raar seizoen… zoveel regen, da’s niet goed voor de maïs. Och kom, de kneuzer was op tijd en hij heeft toch een fatsoenlijke prijs voor zijn silovoer gekregen. En de aardappelen en de biet was een succes; rijke bossen en prachtige vruchten. De beesten hebben genoeg hooi, hij kan gerust nog een deel botten verkopen… . En zo dampt hij op zijn duizend gemakken zijn peuk op en schiet ze dan over het land. Hij klotst terug naar de achterdeur en trekt zijn kameelharen sloffen aan. Zijn slecht humeur is hij al lang vergeten… .
Binnen staat de boerin in haar peignoir te wachten. “Jef, ik ben moe. Gaat ge mee slapen?”.
“Ja.”, antwoordt hij. Er is toch niets fatsoenlijk meer op de TV. Hij schenkt zich nog een verwarmende jenever en drinkt wat koude koffie van de teut. De lichten uit en de trap op.
Trees ligt al in bed; naakt, voelt hij. Zij steunt:”Jefke, ik heb de ganse dag patatten uitgeraapt. Mijn rug voelt als gebroken. Wilt ge mij eventjes masseren?”. Hij grist een vlok zalf uit de pot naast het bed en met zijn zware knuisten begint hij haar rug in te wrijven, stevig maar zacht. Hij voelt hoe haar blanke vel samentrekt en rilt van deugd onder zijn knedende vingertoppen… .
De nacht schrijdt langzaam vooruit. Sliertige strepen rijm vlechten zich als een spinnenrag over de slapende akkers. In de verte blèren schapen. Een late auto rijdt voorbij. De koeien stampen even in de stal en de vaars hoest. Dan is het weer stil. Muisstil.
De boer rolt zich op zijn rug. Enkele fijne zweetdruppels parelen op zijn voorhoofd, maar hij is intens gelukkig. “Dedju Trees, ik zie je graag!”, denkt hij. De boerin schurkt zich tegen haar man en hij fluistert:”Dank je, mijn meiske!”. In een opwelling geeft hij zijn vrouw een dikke gemeende smak op haar warme lippen. En zij beloont hem met een zacht en vochtig likje langs zijn oor, met haar fluwelen tong… .
stekelig maar tof
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Met alle plezier gelezen, ook het betoog van Fernanda...mooi.
Ik heb ook een lieve schoonmoeder hoor...Maar weet je, toen ik vroeger naar school ging, 'n heel katholieke school, stelde de meester volgende vraag: "Weet je waarom Petrus Jezus verloochend heeft?
We bleven het antwoord schuldig.
"Omdat Jezus Petrus' schoonmoeder heeft genezen..." zei de meester met een monkellachje. Wij als 11-jarigen begrepen de mop niet.
Lachen met de kerk...ik herinner me een boekje, 'n 20 jaar geleden uitgegeven en geschreven door een West-Vlaamse pastoor...was de titel niet "Moppen in de kerk" ? Ik moet het eens opzoeken.
Ik ben veel met geestelijken omgegaan...en daar zaten ook moppentappers bij, rechte EN schuine. Ik ben ooit naar een heemkundige dag geweest, het thema was humor. Een priester bracht daar een relaas over humor...Ik herinner me nog een mop die hij vertelde...Een verkoper op de markt prees zijn waar...bustenhouders...aan...Allé madam, voor 100 frank kunde ze toch niet laten hangen...Hij vertelde ook een mop over een pastoor met zijn meid. Zo bestaan er ook honderden natuurlijk...en die moppen hebben een baard van hier tot ginder...
Die bestaan dus al zolang als de kerk bestaat...
Wat poëzie betreft...het heet hier wel degelijk hoekje van poëzie EN proza...ons aller Uvi schreef ook proza...op zijn manier natuurlijk.
Ik wil ook benadrukken dat ik niet tot een "clan" behoor.
Ik lees ieders werkjes, soms reageer ik...maar NOOIT negatief...trouwens altijd enkel op de werkjes...daarom dient een topic, eengedichtje plaatsen of een cursiefje...en genieten van de reacties, al dan niet met bijpassend plaatje...
Discussies ga ik nooit aan op iemands topic...i
Groeten in vriendschap
Robbe
Ik heb ook een lieve schoonmoeder hoor...Maar weet je, toen ik vroeger naar school ging, 'n heel katholieke school, stelde de meester volgende vraag: "Weet je waarom Petrus Jezus verloochend heeft?
We bleven het antwoord schuldig.
"Omdat Jezus Petrus' schoonmoeder heeft genezen..." zei de meester met een monkellachje. Wij als 11-jarigen begrepen de mop niet.
Lachen met de kerk...ik herinner me een boekje, 'n 20 jaar geleden uitgegeven en geschreven door een West-Vlaamse pastoor...was de titel niet "Moppen in de kerk" ? Ik moet het eens opzoeken.
Ik ben veel met geestelijken omgegaan...en daar zaten ook moppentappers bij, rechte EN schuine. Ik ben ooit naar een heemkundige dag geweest, het thema was humor. Een priester bracht daar een relaas over humor...Ik herinner me nog een mop die hij vertelde...Een verkoper op de markt prees zijn waar...bustenhouders...aan...Allé madam, voor 100 frank kunde ze toch niet laten hangen...Hij vertelde ook een mop over een pastoor met zijn meid. Zo bestaan er ook honderden natuurlijk...en die moppen hebben een baard van hier tot ginder...
Die bestaan dus al zolang als de kerk bestaat...
Wat poëzie betreft...het heet hier wel degelijk hoekje van poëzie EN proza...ons aller Uvi schreef ook proza...op zijn manier natuurlijk.
Ik wil ook benadrukken dat ik niet tot een "clan" behoor.
Ik lees ieders werkjes, soms reageer ik...maar NOOIT negatief...trouwens altijd enkel op de werkjes...daarom dient een topic, eengedichtje plaatsen of een cursiefje...en genieten van de reacties, al dan niet met bijpassend plaatje...
Discussies ga ik nooit aan op iemands topic...i
Groeten in vriendschap
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Jancactus,
Jij zorgt hier nogal voor vuurwerk.
Ik zelf ben er noch voor noch tegen.
In de bib vindt men ook verscheidenheid
aan lectuur. En daar ik moet weten wat er in deze
wereld zo al leeft, neem ik alles wel ter hand.
Of je hier dan past op dit forum, daar zijn andere
mensen voor om dat te bekijken. Ik doe mijn eigen
ding, en daar heb ik al mijn handen mee vol. En ik
heb met niemand zijn doen of laten een probleem.
Ik merk wel dat ik aan jouw schrijfkunst niet kan
tippen. Amai, als je zo iets kan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar het liefdesspel zou ik natuurlijk anders beschrijven,
maar dat bewaar ik in een grote kaft in mijn kastje.......
een blije groet
bo
Jij zorgt hier nogal voor vuurwerk.
Ik zelf ben er noch voor noch tegen.
In de bib vindt men ook verscheidenheid
aan lectuur. En daar ik moet weten wat er in deze
wereld zo al leeft, neem ik alles wel ter hand.
Of je hier dan past op dit forum, daar zijn andere
mensen voor om dat te bekijken. Ik doe mijn eigen
ding, en daar heb ik al mijn handen mee vol. En ik
heb met niemand zijn doen of laten een probleem.
Ik merk wel dat ik aan jouw schrijfkunst niet kan
tippen. Amai, als je zo iets kan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar het liefdesspel zou ik natuurlijk anders beschrijven,
maar dat bewaar ik in een grote kaft in mijn kastje.......
een blije groet
bo
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Door het vuurwerk is het paard van Sinterklaas verdwenen merk ik...raar... 
Gelukkig heb ik een kopie genomen...morgen naar de bib en eens laten lezen aan de hoofdbibliothecaris...
Robbe
Gelukkig heb ik een kopie genomen...morgen naar de bib en eens laten lezen aan de hoofdbibliothecaris...
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
wizard2 - Lid geworden op: 04 aug 2007, 17:06
- Locatie: hasselt
¨
...ook dit topic wordt tijdelijk gesloten...
...een stukje verwijderd...
...is het paard van sinterklaas verdwenen
ik heb gewoon een algemene vraag aan de mensen die beslissen of stukjes tekst verwijderd worden of niet geplaatst. ik begrijp dat het niet mogelijk is om de verbannan stukjes nu even wel te plaatsen zodat wij kunnen zien wat niet kan maar het laat een wrang gevoel na. ik wil zeker geen polemiek starten maar ben benieuwd.
...ook dit topic wordt tijdelijk gesloten...
...een stukje verwijderd...
...is het paard van sinterklaas verdwenen
ik heb gewoon een algemene vraag aan de mensen die beslissen of stukjes tekst verwijderd worden of niet geplaatst. ik begrijp dat het niet mogelijk is om de verbannan stukjes nu even wel te plaatsen zodat wij kunnen zien wat niet kan maar het laat een wrang gevoel na. ik wil zeker geen polemiek starten maar ben benieuwd.
Laatst gewijzigd door wizard2 op 16 nov 2007, 21:48, 1 keer totaal gewijzigd.
leven en laten leven
wizard2
wizard2
-
wizard2 - Lid geworden op: 04 aug 2007, 17:06
- Locatie: hasselt
k'koem hier op men kloempe zuuken no ne zekere jan
t'schijnt dat die met de tepels van ons koeie spelen kan
os bella gift gen melk al viertien doagen lang
messchien loat ze zich verleiden door die groete jan
k'heb gehuurd dat die pee ne straffe is
s'zondaags als de klokke sloat
ziet hem oek ni in de mis
menier pastoer ziet liever dat em goat
moar spele met de koeie, as em da echt kan
as os bella her melk trug loat stroemen
dan is't een wonder dieje jan
die hande, dei zal ich as heilig noemen.
t'schijnt dat die met de tepels van ons koeie spelen kan
os bella gift gen melk al viertien doagen lang
messchien loat ze zich verleiden door die groete jan
k'heb gehuurd dat die pee ne straffe is
s'zondaags als de klokke sloat
ziet hem oek ni in de mis
menier pastoer ziet liever dat em goat
moar spele met de koeie, as em da echt kan
as os bella her melk trug loat stroemen
dan is't een wonder dieje jan
die hande, dei zal ich as heilig noemen.
leven en laten leven
wizard2
wizard2
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Ben nu pas komen lezen , na al de heisa,wizard2 schreef:¨
...ook dit topic wordt tijdelijk gesloten...
...een stukje verwijderd...
...is het paard van sinterklaas verdwenen
ik heb gewoon een algemene vraag aan de mensen die beslissen of stukjes tekst verwijderd worden of niet geplaatst. ik begrijp dat het niet mogelijk is om de verbannan stukjes nu even wel te plaatsen zodat wij kunnen zien wat niet kan maar het laat een wrang gevoel na. ik wil zeker geen polemiek starten maar ben benieuwd.
de oordelen en vooroordelen.........
Het geeft een heel wrange smaak, een opstandig gevoel...
Dit forum is niet van mij, niet van u,
niet van ons,
het is er VOOR ons
VAN en VOOR iedereen.
En zoals de moderators zeggen:
ik ga niet lezen daar waar ik geërgerd word
of mijn moreel een stoot krijgt.
Dat doe je toch ook niet met andere lectuur,
die laat je toch gewoon liggen, als die je niet aanstaat?!
Dus!.......
Zo laat ik gewoon de zeer sterk sensueel,
erotiek geladen gedichten ,
gebracht door sommigen op dit forum, ook links liggen,
ik kan er niet mee om !
Ik vind ze walgelijk, maar ja daarom ga ik de
moderator niet vragen van ze weg te nemen!???
Dit forum is niet van mij.
(en zolang ze anderen niet AAN-VALLEN en BE-LEDIGEN)
ja, dan mogen ze er zijn voor hen die dat soort lectuur
graag leest.
Ik blijf er weg!
En zal hen daarvoor niet aanvallen en beledigen!!!!!
Jancactus
heeft een heerlijke naam en
een GEWELDIGE PEN!!!!
Dat hebben véél mensen hier reeds geschreven!
Uvi zou zeggen: Je leest toch niet wat er staat!
Nog een mooi, zonnig week-end !
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."