Poëzie en gedichten - Ria
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
ONRECHTVAARDIGHEID
Telkens als ik onze woning betreed,
de warmte ervaar van vertrouwde dingen,
gaat naast de blijdschap in mijn hart
een waarschuwing zich opdringen.
Waaraan heb ik dat verdiend,
terwijl zovele armoe lijden?
Geen huis, geen dak, geen eigen plek.
Zo weinig vreugde en verblijden.
Verjaagd, verdreven, ook van eigen bodem,
soms eeuwig op de dool,
Als straatkind geboren,
later stervend in een riool.
Onrechtvaardig is de wereld,
waarom laten wij dat toe.
Waarom koesteren wij onze welvaart
en staan al die ellende toe?
Ik steek mijn hand in eigen boezem,
leg mijn geweten niet het zwijgen op.
Helaas, ook ik, zoals nog velen
kennen het antwoord niet daarop!
Eens las ik dat de liefde “van mens tot mens”,
veel meer waard is, dan alle liefde tot de mensheid.
Misschien is dit wel een antwoord
en realiseerbaar, dit is mijn innigste wens.
Paaszaterdag
22 maart 2008
Telkens als ik onze woning betreed,
de warmte ervaar van vertrouwde dingen,
gaat naast de blijdschap in mijn hart
een waarschuwing zich opdringen.
Waaraan heb ik dat verdiend,
terwijl zovele armoe lijden?
Geen huis, geen dak, geen eigen plek.
Zo weinig vreugde en verblijden.
Verjaagd, verdreven, ook van eigen bodem,
soms eeuwig op de dool,
Als straatkind geboren,
later stervend in een riool.
Onrechtvaardig is de wereld,
waarom laten wij dat toe.
Waarom koesteren wij onze welvaart
en staan al die ellende toe?
Ik steek mijn hand in eigen boezem,
leg mijn geweten niet het zwijgen op.
Helaas, ook ik, zoals nog velen
kennen het antwoord niet daarop!
Eens las ik dat de liefde “van mens tot mens”,
veel meer waard is, dan alle liefde tot de mensheid.
Misschien is dit wel een antwoord
en realiseerbaar, dit is mijn innigste wens.
Paaszaterdag
22 maart 2008
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Ria,
Je schrijft :
Eens las ik dat de liefde “van mens tot mens”,
veel meer waard is, dan alle liefde tot de mensheid.
Misschien is dit wel een antwoord
en realiseerbaar, dit is mijn innigste wens.
Dat beaam ik helemaal en 'k zal zeker niet de
enige zijn ! Zolang wij het kunnen realiseren in
ons dagelijks leven mogen wij gaan slapen met
een rustig geweten en een blij hart.
Nog bedankt voor wat je schrijft op mijn topic betreffend
mijn lentegedicht
Jou Paaswensen vind ik echt origineel !!!
Veel liefs van ons beiden voor jou en je familie xxx
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Waardigheid
Wie zal ons zeggen
wat waardig leven is
en sterven?
Wie zal ons zeggen
wat de zin is
van lijden en aftakeling?
Als ik niet geloof
in een leven na de dood,
heeft lijden geen enkele zin.
Als ik mijn leven,
mijn lijden en mijn sterven,
ten einde toe beleef
deel ik in Zijn Verrijzenis.
Wat is waardigheid?
Vroeger was ik bang
om in de buurt van
een stervende te zijn.
Sinds ik enkele keren
dicht bij een geliefde mocht zijn,
die haar kruis ten einde droeg,
kijk ik met andere ogen
naar lijden en dood.
Wij zien alleen de buitenkant,
de pijnlijke kant,
ook voor hen, die naast
de lijdende mens staat.
Wij kunnen niet weten,
wat zich afspeelt in de ziel
die zo dichtbij is, in de
ontmoeting met haar Schepper.
…echter, ik heb blinde ogen
zien opengaan,
Een gelaat zien ontspannen
in vredig overgaan.
Wat is waardig leven?
Wat is waardig sterven?
25.03.08
Wie zal ons zeggen
wat waardig leven is
en sterven?
Wie zal ons zeggen
wat de zin is
van lijden en aftakeling?
Als ik niet geloof
in een leven na de dood,
heeft lijden geen enkele zin.
Als ik mijn leven,
mijn lijden en mijn sterven,
ten einde toe beleef
deel ik in Zijn Verrijzenis.
Wat is waardigheid?
Vroeger was ik bang
om in de buurt van
een stervende te zijn.
Sinds ik enkele keren
dicht bij een geliefde mocht zijn,
die haar kruis ten einde droeg,
kijk ik met andere ogen
naar lijden en dood.
Wij zien alleen de buitenkant,
de pijnlijke kant,
ook voor hen, die naast
de lijdende mens staat.
Wij kunnen niet weten,
wat zich afspeelt in de ziel
die zo dichtbij is, in de
ontmoeting met haar Schepper.
…echter, ik heb blinde ogen
zien opengaan,
Een gelaat zien ontspannen
in vredig overgaan.
Wat is waardig leven?
Wat is waardig sterven?
25.03.08
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Lieve Ria,
wat is waardig sterven?
Daar kan een hele discussie onstaan, maar ik heb de ervaring van 11 jaar Palliatieve Zorgen, meestal kankerpatienten. Over het algemeen werden patienten opgenomen in volledige ontreddering, naast het lichamelijk lijden, soms helse pijnen, was er de angst van wat komen gaat, het verdriet, het afscheidnemen, het gevoel van onmacht enz.
In de loop van de eerste paar dagen ervaarden de pantienten het comfort van een aangepast bed, de huiselijke sfeer, de doelmatige pijnbestrijding telkens weer geëvalueerd en aangepast, stilaan zag je de patienten zich ontspannen. Na het eerste bad, waar ze diwijls huiverig tegenover stonden, hervonden ze terug contact met hun eigen lichaam, spieren ontspanden zich, zo groeide langzaam het vertrouwen in het begeleidingsteam. Hun familieleden kwamen stilaan op kracht en hervonden zo de innerlijke kracht om hun lieve familid nabij te kunnen zijn want ze wisten de dagen zijn geteld. Het multidisciplinair team, dokter, verpleegsters, vrijwilligers, kinesisten, maatschappelijk werker, pastor, lekenraadgevers enz leverden schitterend werk.
Ik heb er zeer mooie ervaringen mogen meemaken van waardig sterven, ik ben dankbaar voor die kans die ik kreeg om stervenden te mogen nabij zijn. Zo mogen sterven ik zou er voor kiezen.
groetjes,
gustilpe
wat is waardig sterven?
Daar kan een hele discussie onstaan, maar ik heb de ervaring van 11 jaar Palliatieve Zorgen, meestal kankerpatienten. Over het algemeen werden patienten opgenomen in volledige ontreddering, naast het lichamelijk lijden, soms helse pijnen, was er de angst van wat komen gaat, het verdriet, het afscheidnemen, het gevoel van onmacht enz.
In de loop van de eerste paar dagen ervaarden de pantienten het comfort van een aangepast bed, de huiselijke sfeer, de doelmatige pijnbestrijding telkens weer geëvalueerd en aangepast, stilaan zag je de patienten zich ontspannen. Na het eerste bad, waar ze diwijls huiverig tegenover stonden, hervonden ze terug contact met hun eigen lichaam, spieren ontspanden zich, zo groeide langzaam het vertrouwen in het begeleidingsteam. Hun familieleden kwamen stilaan op kracht en hervonden zo de innerlijke kracht om hun lieve familid nabij te kunnen zijn want ze wisten de dagen zijn geteld. Het multidisciplinair team, dokter, verpleegsters, vrijwilligers, kinesisten, maatschappelijk werker, pastor, lekenraadgevers enz leverden schitterend werk.
Ik heb er zeer mooie ervaringen mogen meemaken van waardig sterven, ik ben dankbaar voor die kans die ik kreeg om stervenden te mogen nabij zijn. Zo mogen sterven ik zou er voor kiezen.
groetjes,
gustilpe
Laatst gewijzigd door gustilpe op 25 mar 2008, 11:40, 1 keer totaal gewijzigd.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Paasverlof
Lentedag in de sneeuw,
Sneeuwvlokje dwarrel zacht
het wordt een echte pracht
bekleedt de huizen,de bomen
een sprookje om van te dromen
bedek alles met je witte vacht
de kinderen joelen,iedereen lacht
lekker rollebollen,in de sneeuw
geen PC,geen verveling,geen geeuw
wat een jolijt,er ligt sneeuw!
Nele
Lentedag in de sneeuw,
Sneeuwvlokje dwarrel zacht
het wordt een echte pracht
bekleedt de huizen,de bomen
een sprookje om van te dromen
bedek alles met je witte vacht
de kinderen joelen,iedereen lacht
lekker rollebollen,in de sneeuw
geen PC,geen verveling,geen geeuw
wat een jolijt,er ligt sneeuw!
Nele
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Ria,
Nu je dit onderwerp over lijden en sterven
aankaart in je gedicht,vermoed ik dat de
uitspraak van kardinaal Danneels,in zijn
homilie ter gelegenheid van Pasen,je daartoe
geinspireerd heeft.
De kardinaal stelt: "Dat enkel God beschikt over
de dood,niet de mens.Het leven dat we als
geschenk kregen moeten we tot op het einde
koesteren."
Wat impliceert dat hij zich afzet tegen euthanasie,
en niemand het recht heeft zelf te bepalen wanneer
hij wil sterven.
"Door zomaar uit het leven te stappen,loopt men in
een boog omheen het lijden en de natuurlijke dood,
dit te omzeilen is geen heldendaad" aldus Danneels.
Jij stelt in je gedicht:
"Wat is waardig leven?
Wat is waardig sterven?"
Het hangt er maar vanaf hoe men het begrip
'waardigheid' in deze context interpreteert.
Groetjes in vrede en vriendschap,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Gustilpe, dank voor de getuigenis en toelichting
En vooral voor jouw inzet, zovele jaren.
Alter, MENSEN, hebben mij geïnspireerd en hun keuzes.
De kardinaal heeft verwoord hoe wij,
als gelovigen, het ook aanvoelen.
Er zijn mensen die heel hun leven lijden,
vanaf hun geboorte
en toch ook heel gelukkig kunnen zijn.
Wij kennen het mysterie van het lijden niet,
tot we er zelf doorheen moeten.
Als je gelooft dat het leven niet eindigt met de dood,
kan aan dat lijden ook zin worden gegeven.
Het ultieme voorbeeld daarvan is Jezus
en Hij staat, ook nu, naast elke lijdende mens.
Draagt mee zijn kruis.
We zijn zoveel meer dan een gezond lichaam
en een heldere geest.
Vriendelijke groeten,
ria
En vooral voor jouw inzet, zovele jaren.
Alter, MENSEN, hebben mij geïnspireerd en hun keuzes.
De kardinaal heeft verwoord hoe wij,
als gelovigen, het ook aanvoelen.
Er zijn mensen die heel hun leven lijden,
vanaf hun geboorte
en toch ook heel gelukkig kunnen zijn.
Wij kennen het mysterie van het lijden niet,
tot we er zelf doorheen moeten.
Als je gelooft dat het leven niet eindigt met de dood,
kan aan dat lijden ook zin worden gegeven.
Het ultieme voorbeeld daarvan is Jezus
en Hij staat, ook nu, naast elke lijdende mens.
Draagt mee zijn kruis.
We zijn zoveel meer dan een gezond lichaam
en een heldere geest.
Vriendelijke groeten,
ria
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Het werd haar gegund
om tijdens de Paasnacht
hier op aarde, haar ogen te sluiten
en binnen te treden in het Paradijs,
terwijl Jezus Verrijzenis
werd herdacht en gevierd.
Ze werd dáár verwacht!
Heel haar leven is ze dienstbaar geweest
aan elke medemens op haar weg,
in het gezin, in de gemeenschap,
tijdens haar werk als verpleegkundige
en bij haar vele vrijwilligerswerk.
En toen ze zelf ziek werd, doodziek,
heeft ze jarenlang met moed
maar ook strijdlustig,
haar lijdensweg, ten einde toe gegaan.
En wat zij zo gul aan velen deed,
werd nu aan haar gedaan.
Ze werd omringd, met liefde verzorgd,
thuis, dicht bij haar familie.
De laatste dagen werd de zorg mee gedragen
door mensen, vrijwilligers en geschoolden
van een palliatieve eenheid
Zaterdag krijgt zij een laatste rustplaats.
De kerk zal te klein zijn,
want haar hart was heel groot.
Zij leeft nu verder,
zonder lijden, zonder pijn,
over de grenzen van de dood
Ria – in dankbaar herdenken
om tijdens de Paasnacht
hier op aarde, haar ogen te sluiten
en binnen te treden in het Paradijs,
terwijl Jezus Verrijzenis
werd herdacht en gevierd.
Ze werd dáár verwacht!
Heel haar leven is ze dienstbaar geweest
aan elke medemens op haar weg,
in het gezin, in de gemeenschap,
tijdens haar werk als verpleegkundige
en bij haar vele vrijwilligerswerk.
En toen ze zelf ziek werd, doodziek,
heeft ze jarenlang met moed
maar ook strijdlustig,
haar lijdensweg, ten einde toe gegaan.
En wat zij zo gul aan velen deed,
werd nu aan haar gedaan.
Ze werd omringd, met liefde verzorgd,
thuis, dicht bij haar familie.
De laatste dagen werd de zorg mee gedragen
door mensen, vrijwilligers en geschoolden
van een palliatieve eenheid
Zaterdag krijgt zij een laatste rustplaats.
De kerk zal te klein zijn,
want haar hart was heel groot.
Zij leeft nu verder,
zonder lijden, zonder pijn,
over de grenzen van de dood
Ria – in dankbaar herdenken
