Samen dichten, samen schrijven...
-
troontje - Lid geworden op: 14 dec 2004, 10:03
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
Nog enkele mooie gedichten ,
het hadden Valentijn gedichten kunnen zijn maar
als wij jong waren kenden wij geen commerciële Valentijn zoals nu
dus zo maar : liefdesgedichten
MOMENT
Soms hoor ik
onverwacht weer achter
gewone woorden die je uit
een zoveel zuiverder en zachter
adembenemend geluid
dat ik opnieuw naar je moet kijken
of ik je nooit tevoren zag
Laat al die jaren maar verstrijken
zolang ik dit beleven mag
kan jou en mij de tijd niet deren
weer voor het eerst met jou alleen
hoor ik de harmonie der sferen
door alle alledaagsheid heen
Jean Pierre Rawie uit “Ongelijk geluk”
Fernanda
Laatst gewijzigd door ferry op 16 feb 2008, 00:11, 3 keer totaal gewijzigd.
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
SIBERIE
Geef me je jas
van bont van teddyberen
Leg je arm om me heen
en al je winterkleren
Zoen me
tot ik warm word
Zoen me
tot ik spin
Trek je eigen huid dan uit
stop mij eronder in
Sus me met je hartslag
wij ons wij ons wij ons
Maak van dit véél te grote bed
een heel klein fort van dons
Bart Moeyaert uit " Verzamel de liefde "
DE GELIEFDEN
Laat de geliefden slapen
zij vierden het feest van de zinnen
en zijn nu moe van het beminnen
naast elkander ingeslapen
Zij toeven in andere streken
dan die welke wij kennen
zij hebben alles vergeten
zij zullen alles ontwennen
Zij hebben alles verlaten
zij ademen buiten de tijd
zij zijn aan't schelpenrapen
op het strand van de eeuwigheid
J.L.De Belder
Fernanda
Laatst gewijzigd door ferry op 16 feb 2008, 00:04, 1 keer totaal gewijzigd.
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
EEN MIDDAG LANG
Een middag lang naar elkaar liggen kijken
met niets dan liefde aan.Zijn wat je hebt
stilte die een schouder voor stilte schept
lippen en handen die adem aanreiken
Even soms huiveren, niet van gedachten
maar van verlangen dat zichzelf niet kent
een kind van aarde .Hebben wat je hebt
trage honger, klein niemandsland van wachten.
Werkelijkheid proeft aarzelend droom
beiden komen tot nieuw verwisselend leven
vraagtekens die elkander antwoord geven
buigende oevers van eenzelfde stroom
de eeuwigheid tussen ons ingeschoven
Dat wij dat zijn, het is niet te geloven
Michel Van Der Plas
gedichten Ambo 1974
Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Als de Lente wordt geboren
Als de Lente wordt geboren
dan is koning Winter dood
Blaadjes komen aan de bomen
en worden net als kindjes groot
In de wei loeien weer koetjes
en smullen van het sappig gras
Het meesje brengt zijn lentegroetjes
Het musje wast zich in een plas
Ik kuier op het grinten tuinpad
genietend van de lentezon
De kater neemt een zonnebad
een vlinder breekt uit zijn cocon
Als de Lente wordt geboren
vergeten we de winterkou
Ook ik voel me weer herboren
Lentefee! Ik hou van jou!
Robbe
Als de Lente wordt geboren
dan is koning Winter dood
Blaadjes komen aan de bomen
en worden net als kindjes groot
In de wei loeien weer koetjes
en smullen van het sappig gras
Het meesje brengt zijn lentegroetjes
Het musje wast zich in een plas
Ik kuier op het grinten tuinpad
genietend van de lentezon
De kater neemt een zonnebad
een vlinder breekt uit zijn cocon
Als de Lente wordt geboren
vergeten we de winterkou
Ook ik voel me weer herboren
Lentefee! Ik hou van jou!
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Jeanne Vande Putte werd geboren op 30 augustus te Ath, waar haar vader leraar was. Haar vader overleed toen ze 1 jaar was, aan een slepende ziekte. Enkele maanden later verhuisde moeder met haar 4 kinderen naar haar geboorteplaats Blankenberge. Jeanne stierf op 25 mei 1930, 23 jaar oud. Ze liet prachtige werkjes na, o.a. dit in het dialect van Blankenberge.
De wind
Kom binnen, meneire de wind!
mor je moste met zou'ën geweld de deure nie opensloan!
Wien ee't er je zouën oembeleefde stre'en geleird? De menschen zeker?
Van wo kom je gie nu, met je roazen en je tieren tenden oasem?
j'ê zeker weere gon loopen achter 't zand van't strange,
da zo benauwd is van je en aanten, moa weglopt vo je,
aantend, mooa, lik een sjarpe géluwe tulle zoe wegvliegen, just azowe.
Och, roast zo niet, uult zo niet, vliegt zo niet, meneire de wind,
't en helpt toch allemoale niemendalle:
aa woa da j'achter lopt, lopt weg vo joen,
en hoe zêrder da je gie vliegt, zooveele zeêrder za't vo joen vliegen,
en mê da de wereld roend is, sukkeloare, domme sukkeloare,
lop gie moa, lop gie moar achter de geluwe sjarpe en je za voort lopen.
Sukkeloare, zandknauwer, herteknauwer, meneire de wind,
je kân gie uulen, uulen dat iederein die't oort
uuvert van koede en van piene.
lik een oend die geslegen wordt,
lik een kind da schreimt van benauwdheid in den doenkeren,
lik een mensch die z'n êrte zoe foelen breken...
Och kom moa binnen, meneire de wind...
in uus uuzetje ê je gie toch niet genoeg,
en 't zoee d'ier âa kapot zien van joen,
weggewoid of plat gestampt,
en de lampe uutgebloazen,
en minder zoen ier zitten in den doenkeren en in de koede,
lik vrêmdelingen in een stein-vrêmd uus...
Jeanne Vande Putte
november 1924
uit: "Mijn hart is niet hier"
met vriendelijke groet
Robbe
De wind
Kom binnen, meneire de wind!
mor je moste met zou'ën geweld de deure nie opensloan!
Wien ee't er je zouën oembeleefde stre'en geleird? De menschen zeker?
Van wo kom je gie nu, met je roazen en je tieren tenden oasem?
j'ê zeker weere gon loopen achter 't zand van't strange,
da zo benauwd is van je en aanten, moa weglopt vo je,
aantend, mooa, lik een sjarpe géluwe tulle zoe wegvliegen, just azowe.
Och, roast zo niet, uult zo niet, vliegt zo niet, meneire de wind,
't en helpt toch allemoale niemendalle:
aa woa da j'achter lopt, lopt weg vo joen,
en hoe zêrder da je gie vliegt, zooveele zeêrder za't vo joen vliegen,
en mê da de wereld roend is, sukkeloare, domme sukkeloare,
lop gie moa, lop gie moar achter de geluwe sjarpe en je za voort lopen.
Sukkeloare, zandknauwer, herteknauwer, meneire de wind,
je kân gie uulen, uulen dat iederein die't oort
uuvert van koede en van piene.
lik een oend die geslegen wordt,
lik een kind da schreimt van benauwdheid in den doenkeren,
lik een mensch die z'n êrte zoe foelen breken...
Och kom moa binnen, meneire de wind...
in uus uuzetje ê je gie toch niet genoeg,
en 't zoee d'ier âa kapot zien van joen,
weggewoid of plat gestampt,
en de lampe uutgebloazen,
en minder zoen ier zitten in den doenkeren en in de koede,
lik vrêmdelingen in een stein-vrêmd uus...
Jeanne Vande Putte
november 1924
uit: "Mijn hart is niet hier"
met vriendelijke groet
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Lieve Robol,
kom je een prettig week-end wensen!
DE ontwakende natuur
de crocusjes komen piepen
ze weten dat we hen riepen
gedaan de kale tuin
en de koude arduin
purper,geel en wit
een tooi
het wordt hier weer mooi
paaslelies willen niet wachten
ze priemen naar de hemel
en ze trachten
hun wit en gele
trompetknoppen te openen
de zon straalt
geeft kracht
aan de ontwakende natuur
die op haar stralen wacht
Nele
kom je een prettig week-end wensen!
DE ontwakende natuur
de crocusjes komen piepen
ze weten dat we hen riepen
gedaan de kale tuin
en de koude arduin
purper,geel en wit
een tooi
het wordt hier weer mooi
paaslelies willen niet wachten
ze priemen naar de hemel
en ze trachten
hun wit en gele
trompetknoppen te openen
de zon straalt
geeft kracht
aan de ontwakende natuur
die op haar stralen wacht
Nele
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Twijfelaar
’n Jonge vogel zat op ’t randje
van ’t nest, hoog in ’t lindengroen
en keek schroomvallig naar beneden
vol twijfel, weet niet goed wat doen
Moet ik werkelijk leren vliegen?
Waar vandaan haal ik de moed…
Onder moeders warme vleugels
was het leven toch zo goed
’n Poes kwam naar de boom geslopen
en zag de kleine twijfelaar
Angstig tjilpt de kleine vogel
zich bewust van groot gevaar
Hij slaat vertwijfeld met z’n vlerkjes
en plotseling…hé hé…hij vloog
in het blauw, wat was dat zalig
ver van gevaar, zo hemelhoog
’t Is ook een lesje voor de mensen…
Twijfel niet, vooruit…op pad
Als je te lang wacht om te leven
ben je een vogel voor de kat
Robbe
(1993)
’n Jonge vogel zat op ’t randje
van ’t nest, hoog in ’t lindengroen
en keek schroomvallig naar beneden
vol twijfel, weet niet goed wat doen
Moet ik werkelijk leren vliegen?
Waar vandaan haal ik de moed…
Onder moeders warme vleugels
was het leven toch zo goed
’n Poes kwam naar de boom geslopen
en zag de kleine twijfelaar
Angstig tjilpt de kleine vogel
zich bewust van groot gevaar
Hij slaat vertwijfeld met z’n vlerkjes
en plotseling…hé hé…hij vloog
in het blauw, wat was dat zalig
ver van gevaar, zo hemelhoog
’t Is ook een lesje voor de mensen…
Twijfel niet, vooruit…op pad
Als je te lang wacht om te leven
ben je een vogel voor de kat
Robbe
(1993)
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Met dank aan Lotte en Piepje voor het bewaren van herinneringen.
Moeti
+ 13.02.2008
Mijn innige deelneming aan familie, vrienden en kennissen
Robbe
Moeti
+ 13.02.2008
Mijn innige deelneming aan familie, vrienden en kennissen
Robbe
Laatst gewijzigd door Robol op 17 feb 2008, 19:56, 1 keer totaal gewijzigd.
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
