Samen dichten, samen schrijven...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Eendjes voeren
De laatste tijd had mams een manie
van maar naar het park te gaan.
Elke middag trok mijn mammie
mij m'n warmste kleertjes aan.
Want, zei mammie, in de winter
geven wij de eendjes brood.
Anders gaan die lieve eendjes
allemaal van honger dood.
Onderweg liep zij steeds vlugger,
ik hield haar maar met moeite bij.
Ik kwam in het park buiten adem,
maar mama was opgelucht en blij.
Ze gaf mij het plastic zakje,
waar het eendebrood in zat.
En dan liep ik naar het wak toe,
terwijl mammie op het bankje zat.
Terwijl ik de eendjes brood moest voeren,
praatte zij met een meneer.
Die meneer was blijkbaar grappig
en hij was er telkens weer,
net als de zwaan en bij het voeren
stond dat beest altijd vooraan.
Vaak begon hij kwaad te blazen,
ook al had ik niks gedaan.
Eénmaal heeft de zwaan gebeten,
m'n handje deed toen wel erg zeer.
Ik hoorde mams juist schaterlachen
om die grappige meneer.
Toen moest ik nog veel harder huilen,
mammie had geen oog voor mij.
Terwijl ik naar het bankje holde,
maakte mams haar handen vrij.
Die meneer heet nou Oom Stefan
en we wonen in zijn huis.
Soms voel ik me heel verdrietig,
maar we blijven 's middags thuis.
Zondagsmiddags komt m'n pappie
die wil met mij naar het park toegaan.
En dan durf ik niet te zeggen,
dat ik bang ben voor de zwaan.
Hans Dorrestijn
mvg
Robbe
De laatste tijd had mams een manie
van maar naar het park te gaan.
Elke middag trok mijn mammie
mij m'n warmste kleertjes aan.
Want, zei mammie, in de winter
geven wij de eendjes brood.
Anders gaan die lieve eendjes
allemaal van honger dood.
Onderweg liep zij steeds vlugger,
ik hield haar maar met moeite bij.
Ik kwam in het park buiten adem,
maar mama was opgelucht en blij.
Ze gaf mij het plastic zakje,
waar het eendebrood in zat.
En dan liep ik naar het wak toe,
terwijl mammie op het bankje zat.
Terwijl ik de eendjes brood moest voeren,
praatte zij met een meneer.
Die meneer was blijkbaar grappig
en hij was er telkens weer,
net als de zwaan en bij het voeren
stond dat beest altijd vooraan.
Vaak begon hij kwaad te blazen,
ook al had ik niks gedaan.
Eénmaal heeft de zwaan gebeten,
m'n handje deed toen wel erg zeer.
Ik hoorde mams juist schaterlachen
om die grappige meneer.
Toen moest ik nog veel harder huilen,
mammie had geen oog voor mij.
Terwijl ik naar het bankje holde,
maakte mams haar handen vrij.
Die meneer heet nou Oom Stefan
en we wonen in zijn huis.
Soms voel ik me heel verdrietig,
maar we blijven 's middags thuis.
Zondagsmiddags komt m'n pappie
die wil met mij naar het park toegaan.
En dan durf ik niet te zeggen,
dat ik bang ben voor de zwaan.
Hans Dorrestijn
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Februari
Februari
Koning Winter
blijft nog even
’t land regeren
De lentefee
is nog verhinderd
maar weldra
zal ze ’t tij
doen keren
‘t Sneeuwklokje
kleine lentebode
steekt zijn kopke
reeds omhoog
Krokussen
gele, paarse, rode
verlustigen
eenieders oog
De voetstap
van het voorjaar
weerklinkt reeds
door de dagen
De laatste loodjes
wegen zwaar
maar dra zal
de natuur weer
lentekleding dragen
Robbe
(1994)
Februari
Koning Winter
blijft nog even
’t land regeren
De lentefee
is nog verhinderd
maar weldra
zal ze ’t tij
doen keren
‘t Sneeuwklokje
kleine lentebode
steekt zijn kopke
reeds omhoog
Krokussen
gele, paarse, rode
verlustigen
eenieders oog
De voetstap
van het voorjaar
weerklinkt reeds
door de dagen
De laatste loodjes
wegen zwaar
maar dra zal
de natuur weer
lentekleding dragen
Robbe
(1994)
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
H E T M E E Z E N N E S T J E
Een meezennestje is uitgebroken,
dat, in den wulgentronk
gedoken,
met vijftien eikes blonk;
ze zitten in den boom te spelen,
tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om,
met velen
en ‘k lach mij, ‘k lach mij, ‘k lach mij bijkans krom.
Het meezenmoêrtje komt getrouwig,
komt op den lauwen noen,
al blauwig
en geluwachtig groen;
het brengt hun dit en dat, om te azen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in,
ze razen,
en kruipen, vlug, het meezennestjen in.
Het meezenvaârrtje zit - de looveren
verduiken ‘t voor ‘t gestraal -
te tooveren,
al in de meezentaal;
daar vliegen ze, al med' een, te zamen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-in, tak-uit,
en, amen,
het meezennestje is weêrom ijele en uit.
Guido Gezelle
Een meezennestje is uitgebroken,
dat, in den wulgentronk
gedoken,
met vijftien eikes blonk;
ze zitten in den boom te spelen,
tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om,
met velen
en ‘k lach mij, ‘k lach mij, ‘k lach mij bijkans krom.
Het meezenmoêrtje komt getrouwig,
komt op den lauwen noen,
al blauwig
en geluwachtig groen;
het brengt hun dit en dat, om te azen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in,
ze razen,
en kruipen, vlug, het meezennestjen in.
Het meezenvaârrtje zit - de looveren
verduiken ‘t voor ‘t gestraal -
te tooveren,
al in de meezentaal;
daar vliegen ze, al med' een, te zamen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-in, tak-uit,
en, amen,
het meezennestje is weêrom ijele en uit.
Guido Gezelle
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... nog moeten 'voordragen', robol
in het tweede middelbare,
ergens op het einde van een trimester,
vooraan in een grote studiezaal,
op de kateder van de subregent,
voor minstens tweehonderd leerlingen.
Ik hoor mezelf nog
de klanknabootsingen oefenen.
groetjes, denook
in het tweede middelbare,
ergens op het einde van een trimester,
vooraan in een grote studiezaal,
op de kateder van de subregent,
voor minstens tweehonderd leerlingen.
Ik hoor mezelf nog
de klanknabootsingen oefenen.
groetjes, denook
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
LENTESONATE
DE LENTE-ENERGIE ONTWAAKT
ZE DUWT MET GEDULD HET GRAS OMHOOG
EEN HARSACHTIGE GEUR STREELT ELK REUKORGAAN
ONTLUIKENDE BLOEMEN BLAZEN HUN ZOETE ADEM
EN BRENGEN BLIJDSCHAP
UIT BRUINE TAKKEN STEKEN GROENE KNOPPEN
HUN SCHUCHTERE HOODJES OP
MADELIEFJES WORDEN OVER HET GRAS UITGESTROOID
ALS STERREN OVER HET FIRMAMENT
ALS ONDEUGENDE KIJKERS VAN FLIRTENDE SCHOONHEID
DE BLADEREN VAN DE WATERPLANTEN IN DE VIJVER
GLANZEN OOGVERBLINDEND IN DE ZON
DE KOOLMEESJES ZIJN DRUK IN DE WEER OM
MET GROOT GEDULD HUN NESTJE TE BOUWEN
MERELS OEFENEN HUN STEMMEN
OM HUN LIEFDESLIEDJES AANLOKKELIJKER TE MAKEN
EEN ZACHT BRIESJE WAAIT OVER DE VELDEN
DE NATUUR GROEIT EN BLOEIT
KORTOM, LEVEN !
groetjes,
gustilpe
DE LENTE-ENERGIE ONTWAAKT
ZE DUWT MET GEDULD HET GRAS OMHOOG
EEN HARSACHTIGE GEUR STREELT ELK REUKORGAAN
ONTLUIKENDE BLOEMEN BLAZEN HUN ZOETE ADEM
EN BRENGEN BLIJDSCHAP
UIT BRUINE TAKKEN STEKEN GROENE KNOPPEN
HUN SCHUCHTERE HOODJES OP
MADELIEFJES WORDEN OVER HET GRAS UITGESTROOID
ALS STERREN OVER HET FIRMAMENT
ALS ONDEUGENDE KIJKERS VAN FLIRTENDE SCHOONHEID
DE BLADEREN VAN DE WATERPLANTEN IN DE VIJVER
GLANZEN OOGVERBLINDEND IN DE ZON
DE KOOLMEESJES ZIJN DRUK IN DE WEER OM
MET GROOT GEDULD HUN NESTJE TE BOUWEN
MERELS OEFENEN HUN STEMMEN
OM HUN LIEFDESLIEDJES AANLOKKELIJKER TE MAKEN
EEN ZACHT BRIESJE WAAIT OVER DE VELDEN
DE NATUUR GROEIT EN BLOEIT
KORTOM, LEVEN !
groetjes,
gustilpe
Laatst gewijzigd door gustilpe op 21 feb 2008, 11:18, 1 keer totaal gewijzigd.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Eergisteren: een klein doodsbericht in het Belang van Limburg. Marcel Hendrickx. Hij was eertijds toch een bekende beroepsrenner? Marcel en Giel...2 gebroers...
Even gegoogeld...
In het Limburgse Houthalen werd MARCEL HENDRICKX geboren op 21 april 1925. Hij was prof van 1947 tot 1961 en uit een 25-tal profzeges heb zijn mooiste zeges uitgehaald. Hij won Parijs - Brussel in 1954 en 1955. In 1952 zegevierde hij in Parijs - Saint Etienne. Eerder in 1948 won hij Waregem - Spa , in 1949 won hij de GP Famenne. Te Lier won hij in 1951 de Omloop van Midden-België. Nog in 1951 won hij Roubaix - Huy en de Tour de Corrèze. In 1952 won hij Brussel - Sint Truiden, en achter commerciële motoren won hij dat jaar Wien - Graz - Wien. Marcel was een wilskrachtig en atletisch renner die bovendien nog snel was in de spurt. Hij is de oudere broer van Willem Hendrickx
mvg
Robbe
Een 14 dagen eerder stond er ook een overlijdensbericht in de krant van ex-prof Ward Van Eynde...eertijds ook een ronderenner, hij haalde ooit de top 10 in de tour...
Even gegoogeld...
In het Limburgse Houthalen werd MARCEL HENDRICKX geboren op 21 april 1925. Hij was prof van 1947 tot 1961 en uit een 25-tal profzeges heb zijn mooiste zeges uitgehaald. Hij won Parijs - Brussel in 1954 en 1955. In 1952 zegevierde hij in Parijs - Saint Etienne. Eerder in 1948 won hij Waregem - Spa , in 1949 won hij de GP Famenne. Te Lier won hij in 1951 de Omloop van Midden-België. Nog in 1951 won hij Roubaix - Huy en de Tour de Corrèze. In 1952 won hij Brussel - Sint Truiden, en achter commerciële motoren won hij dat jaar Wien - Graz - Wien. Marcel was een wilskrachtig en atletisch renner die bovendien nog snel was in de spurt. Hij is de oudere broer van Willem Hendrickx
mvg
Robbe
Een 14 dagen eerder stond er ook een overlijdensbericht in de krant van ex-prof Ward Van Eynde...eertijds ook een ronderenner, hij haalde ooit de top 10 in de tour...
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Robol,
kom je een fijn week-end wensen
voorzichtig breekt
de Forsythia open
de dorre tak siert geel
stengels van tulpenbollen
tronen
boven blauwe druifjes
en crocussen
een specht komt wonen
in de kale bomen
en pikt in 't gras
het donkert vroeg
wazige nevels
deinen op de grond
het zonnelicht
is als een schicht
verdwenen in het
duister
een bleke maan
werpt flauw schijnsel
op de slapende wereld
kom je een fijn week-end wensen
voorzichtig breekt
de Forsythia open
de dorre tak siert geel
stengels van tulpenbollen
tronen
boven blauwe druifjes
en crocussen
een specht komt wonen
in de kale bomen
en pikt in 't gras
het donkert vroeg
wazige nevels
deinen op de grond
het zonnelicht
is als een schicht
verdwenen in het
duister
een bleke maan
werpt flauw schijnsel
op de slapende wereld