Gedichten van _Nele_ : het leven
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
iK BEN NIETS VERGETEN
DAT MOEST JE WETEN!
JE HANDEN,JE LIPPEN.
jE BRACHT ME IN DE HEMEL
TUSSEN HET STERRENGEWEMEL.
jE BRENGT ME TOT RUST,
ALS JE ME KUST
DAN BEN IK WEERLOOS IN JE ARMEN,
IK WIL JE WEER VERWARMEN.
iK WAANDE ALLANG VERLOREN,
DAT IEMAND ME KON BEKOREN,
ME TOT ONGEKENDE HOOGTE BRACHT!
iIk SNAK NAAR JOU,TERWIJL IK OP JE WACHT
MET GANS MIJN WEZEN,
ALS JE IN MIJN ZIEL KON LEZEN,
DAN ZAG JE JEZELF DAAR WONEN,
WANT NIEMAND KON ME TONEN,
HOE GELUKKIG IK KON ZIJN,
JE SMAAKT GEWOON NAAR WIJN...

DAT MOEST JE WETEN!
JE HANDEN,JE LIPPEN.
jE BRACHT ME IN DE HEMEL
TUSSEN HET STERRENGEWEMEL.
jE BRENGT ME TOT RUST,
ALS JE ME KUST
DAN BEN IK WEERLOOS IN JE ARMEN,
IK WIL JE WEER VERWARMEN.
iK WAANDE ALLANG VERLOREN,
DAT IEMAND ME KON BEKOREN,
ME TOT ONGEKENDE HOOGTE BRACHT!
iIk SNAK NAAR JOU,TERWIJL IK OP JE WACHT
MET GANS MIJN WEZEN,
ALS JE IN MIJN ZIEL KON LEZEN,
DAN ZAG JE JEZELF DAAR WONEN,
WANT NIEMAND KON ME TONEN,
HOE GELUKKIG IK KON ZIJN,
JE SMAAKT GEWOON NAAR WIJN...

Laatst gewijzigd door _Nele_ op 13 mei 2007, 22:36, 1 keer totaal gewijzigd.
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Maaltijd houden,
van elkaar houden
gezellig samen zijn
het was weer fijn.
De gibberende nichtjes
met op hun gezichtjes
schalkse lachjes
grappige gagjes.
Ooms en tantjes
weten ook van wantjes
Klaterend klinken
de ogen blinken
Verhalen van weleer
iedereen wil de eer
aan het woord te zijn
het was geen gijn.
Het huisje was weer vol
over en weer gehol.
Daarna was het stilletjes,
gedaan met de gilletjes.
De oudjes waren bekaf
Namijmeren...'t was gewoon af!!
van elkaar houden
gezellig samen zijn
het was weer fijn.
De gibberende nichtjes
met op hun gezichtjes
schalkse lachjes
grappige gagjes.
Ooms en tantjes
weten ook van wantjes
Klaterend klinken
de ogen blinken
Verhalen van weleer
iedereen wil de eer
aan het woord te zijn
het was geen gijn.
Het huisje was weer vol
over en weer gehol.
Daarna was het stilletjes,
gedaan met de gilletjes.
De oudjes waren bekaf
Namijmeren...'t was gewoon af!!
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Te lang heb ik je topic gemist en ook het lezen van jouw gevoel.
onafwendbaar
een nieuwe dag breekt aan
onafwendbaar
geluidloos stil vervliegt de tijd
morgenlicht gepaard met nog jouw geur
dringt heel diep koel in mij
omvat en streelt mijn hart
benevelt mijn verstand en neemt bezit
draait cijfers van de klok
tot dagen die verdwijnen in de horizon
onafwendbaar en geluidloos-stil
een zachte greep omvat mijn zijn
en armen om me heen
ben ik gevangen weerloos
kan ik jou nooit ontkomen
stom mijn geschreeuw
verlangend door de ruimte, tijd
naar hete kussen op mijn huid
en uit een eenzaamheid bevrijd
ga jij met ‘t licht van dag
onafwendbaar
en kijkt niet om
stil, zonder traan noch lach.
**********
sunset 13-05-2007
**********
Wandel in licht en liefde en met mijn genegenheid,
sunset
onafwendbaar
een nieuwe dag breekt aan
onafwendbaar
geluidloos stil vervliegt de tijd
morgenlicht gepaard met nog jouw geur
dringt heel diep koel in mij
omvat en streelt mijn hart
benevelt mijn verstand en neemt bezit
draait cijfers van de klok
tot dagen die verdwijnen in de horizon
onafwendbaar en geluidloos-stil
een zachte greep omvat mijn zijn
en armen om me heen
ben ik gevangen weerloos
kan ik jou nooit ontkomen
stom mijn geschreeuw
verlangend door de ruimte, tijd
naar hete kussen op mijn huid
en uit een eenzaamheid bevrijd
ga jij met ‘t licht van dag
onafwendbaar
en kijkt niet om
stil, zonder traan noch lach.
**********
sunset 13-05-2007
**********
Wandel in licht en liefde en met mijn genegenheid,
sunset
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
De rozenknop ontluikt
de zomer is nabij
de blaadjes ontvouwen
tot een prachtige bloem
geurend strekt ze zich
naar de hemel
met lichte en donkere tinten
de blaadjes rond het hart
als een boeket..
de rode roos,
symbool van de liefde
maar geen rozen
zonder doornen
bedwelmpt door haar geur
prikt ze onverhoeds
ze doet je schrikken
en je ontwaakt uit je roes!
Maar zonder rozen kan ik niet leven
ze geven kleur en geur
aan ons dagelijks leven

de zomer is nabij
de blaadjes ontvouwen
tot een prachtige bloem
geurend strekt ze zich
naar de hemel
met lichte en donkere tinten
de blaadjes rond het hart
als een boeket..
de rode roos,
symbool van de liefde
maar geen rozen
zonder doornen
bedwelmpt door haar geur
prikt ze onverhoeds
ze doet je schrikken
en je ontwaakt uit je roes!
Maar zonder rozen kan ik niet leven
ze geven kleur en geur
aan ons dagelijks leven

-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
hier vind ik vrede
hoe rijk de dag die mij beschenkt
geurend de bloemen die hem kleuren
naar huis begeleidt mij stille bries
als goud in rood de zon zich drenkt
de groene akkers nimmer treuren
diep in het woud waar ‘k werkelijk leef
op ‘t zachte mos onder de bomen
een zweem van nevelfrisse kus
van liefde die het leven schreef
voor mij als wondermooie dromen
die mij beschermen als was ‘k een kind
dat danst in laatste zonnestralen
en ‘k weet dat ‘k mijn vrede vind
in schemering van avondland
heling voor zielekwalen.
**********
sunset 16-05-2007
**********
Liefs en een fijne woensdag, sunset
hoe rijk de dag die mij beschenkt
geurend de bloemen die hem kleuren
naar huis begeleidt mij stille bries
als goud in rood de zon zich drenkt
de groene akkers nimmer treuren
diep in het woud waar ‘k werkelijk leef
op ‘t zachte mos onder de bomen
een zweem van nevelfrisse kus
van liefde die het leven schreef
voor mij als wondermooie dromen
die mij beschermen als was ‘k een kind
dat danst in laatste zonnestralen
en ‘k weet dat ‘k mijn vrede vind
in schemering van avondland
heling voor zielekwalen.
**********
sunset 16-05-2007
**********
Liefs en een fijne woensdag, sunset
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Steeds verrassend mooi je gedichten!Getuigen van je liefde voor de natuur!!Dank je Sunset!!Je bent een lichtje in de duisternis!!
De duisternis valt
het wordt nacht
Er is een klein lichtje
dat op je wacht
ver in 't verschiet
doet het donker te niet
brengt weer zonneschijn
dan wordt het weer fijn
We blijven hopen
geluk kan je niet kopen
de warmte van de mensen
wil ik je wensen!!

De duisternis valt
het wordt nacht
Er is een klein lichtje
dat op je wacht
ver in 't verschiet
doet het donker te niet
brengt weer zonneschijn
dan wordt het weer fijn
We blijven hopen
geluk kan je niet kopen
de warmte van de mensen
wil ik je wensen!!

-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen

Beste Nele,
Heel mooie gedichten en zo verschillend !
Maaltijd : een levendig en leuk familiale tafereel..
Een rode roos : zo mooi beschreven dat ik rozengeur kon ruiken....
Vergeten kan ik niet en lentekriebels : gewoon echte liefde......
Moederdag : eenvoudig geluk
Enz...enz...enz....
En de laatste : zonsondergang op het meer : adembenemend mooi
Ik lees je heel graag ! Doe zo voort
Veel liefs
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Zoals een geknakt riet
dat vergeet je niet
door hun ouders bemind
met veel tederheid en liefde
deden ze alles gezwind
iets dat hen niet griefde.
Maar het noodlot sloeg toe
boze mensen,hoe komen ze ertoe!
Dat frele leven
waar we zoveel om geven
pijn te doen
hun leven weg te nemen.
Hoe kan iemand zo slecht zijn
vanwaar komt het venijn
God,waarom laat je dat toe
zit het kwade in de mens zelf?
De kwelduivel,geldgewin
boven respecten het gezin
die lieve kinderen
zal het ooit minderen???
An,Eefje,Julie,Melissa,Nathalie
nu Annick,te veel om op te noemen
onnoemelijk leed
dat je nooit vergeet
Je moet verder met je leven,
hoe kan je vergeven
dat kan toch niet
als je zoveel verdriet ziet!!
dat vergeet je niet
door hun ouders bemind
met veel tederheid en liefde
deden ze alles gezwind
iets dat hen niet griefde.
Maar het noodlot sloeg toe
boze mensen,hoe komen ze ertoe!
Dat frele leven
waar we zoveel om geven
pijn te doen
hun leven weg te nemen.
Hoe kan iemand zo slecht zijn
vanwaar komt het venijn
God,waarom laat je dat toe
zit het kwade in de mens zelf?
De kwelduivel,geldgewin
boven respecten het gezin
die lieve kinderen
zal het ooit minderen???
An,Eefje,Julie,Melissa,Nathalie
nu Annick,te veel om op te noemen
onnoemelijk leed
dat je nooit vergeet
Je moet verder met je leven,
hoe kan je vergeven
dat kan toch niet
als je zoveel verdriet ziet!!
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Pijn en verdriet
zijn verweven in ons dagelijks leven
het kan niet altijd wijn zijn
Kwaaltjes besluipen ons
we krijgen geen respons
waaraan verdiende ik dat?
En weet je wat
je kan het niet altijd helen
we zijn met velen
want het is de herfst van ons leven
het doet ons beven
wat wacht ons nog!!
zijn verweven in ons dagelijks leven
het kan niet altijd wijn zijn
Kwaaltjes besluipen ons
we krijgen geen respons
waaraan verdiende ik dat?
En weet je wat
je kan het niet altijd helen
we zijn met velen
want het is de herfst van ons leven
het doet ons beven
wat wacht ons nog!!
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Zelfs in de herfst van mijn, ons leven, dans ik levenslustig in de lente. En geniet.
lentelust
bloesemdagen vallen
rond en rijp
avondrood
in schoot
zonnevol
doorrollen uren
ogen
aardbeirood drupt
op de lippen
strekt de huid
beroert
strijkt glad
en put zich uit
omspoelt de mond
het vruchtgebijt
klinkt knakkend
in het oor
minuten rijgen
omspelen plagen
en verbijten zich
tot hijgend zwijgen
vrijen zich
de liefde door.
**********
sunset 23-05-2007
**********
Liefs en knuf, sunset
lentelust
bloesemdagen vallen
rond en rijp
avondrood
in schoot
zonnevol
doorrollen uren
ogen
aardbeirood drupt
op de lippen
strekt de huid
beroert
strijkt glad
en put zich uit
omspoelt de mond
het vruchtgebijt
klinkt knakkend
in het oor
minuten rijgen
omspelen plagen
en verbijten zich
tot hijgend zwijgen
vrijen zich
de liefde door.
**********
sunset 23-05-2007
**********
Liefs en knuf, sunset



