het leven zoals het is....

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

22 mei 2007, 15:42

Ik weet het niet Bosrankje,
maar soms, ........
is de verlokking van dat mooie plaatje
van jou, toch groot.
Maar dan denk ik aan allen
die ik zou achterlaten en dan....
ben ik blij dat ik leef.
Bedankt en veel liefs Hilde m.
Gast

22 mei 2007, 16:51

Afbeelding

Hallo Hilde !!

Welkom op poezie !! Mooie gedichtjes fijn om eens langs te komen!!

Doe zo verder !!

Groetjes

Monique !!

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

23 mei 2007, 06:58

Moeke, Hanne buiten spelen.
Neen, schat, het regent....
zoals in mijn hart.
Moeke, kijk,
de sjoeke-trein valt in het water.
Ja Hanne, zoals deze zomer
als je weg zult zijn.
Speel, maar kindje, gebruik je fantasie,
zoals ik zal doen, als het hier stil zal zijn.
'k Wil dit beeld op mijn netvlies branden,
het losrukken uit zijn tijd.
Het afscheid valt niet weg te bannen,
't komt onheilspellend dichterbij,
die zee tussen jou en mij.
Laatst gewijzigd door hilde m op 29 mei 2007, 14:11, 1 keer totaal gewijzigd.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

24 mei 2007, 08:12

Ook zo is het leven (vind ik). Toch?

lentelust

bloesemdagen vallen
rond en rijp
avondrood
in schoot
zonnevol
doorrollen uren
ogen

aardbeirood drupt
op de lippen
strekt de huid
beroert
strijkt glad
en put zich uit
omspoelt de mond

het vruchtgebijt
klinkt knakkend
in het oor
minuten rijgen
omspelen plagen
en verbijten zich
tot hijgend zwijgen
vrijen zich
de liefde door.
**********
sunset 23-05-2007
**********



Liefs en knuf, sunset

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

24 mei 2007, 13:42

Heel mooi, Sunset, hoe doe je dat toch....dank je wel dat je bent langsgeweest.

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

24 mei 2007, 13:53

Voor jou,


Reeds 35 jaar,
hoor ik bij jou
en nog steeds
is er die vonk
tussen ons.
Je weet wat ik voel,
je kent me zo goed.
Met jouw magische handen
op mijn huid,
hou ik het nooit lang uit,
dan ben ik verloren,
wil je toebehoren.
Dat is onze sterkte,
dat is onze kracht.
Na 35 jaar,
verlangen we nog steeds
naar elkaar.

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

25 mei 2007, 06:57

Heerlijk en koud,
je smelt op mijn warme tong,
zo vertroostend,
mooi, romig geel
met een vanille-smaakje,
op een knapperig
bruin wafeltje.

Kleine, zoete zonde
je proeft naar nog,
ik eet je op.
'k let niet op mijn lijntje,
ik zwicht voor dat lekkere ijsje.

tinneke 58
Lid geworden op: 01 mar 2006, 08:34
Locatie: antwerpen, ekeren

25 mei 2007, 08:17

het moest maar zo lekker niet zijn hé hilde :wink:

Afbeelding

laat het je smaken hilde :wink:

tinneke x
Een dag niet geschreven is een dag zonder passie...

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

25 mei 2007, 12:54

heel erg bedankt Tinneke, om er een plaatje bij te zetten. Mijn gedichtje is eens zo veel waard.

wiesken
Lid geworden op: 07 mei 2005, 07:11
Locatie: oost vlaanderen

26 mei 2007, 08:08

Hallo Hilde

Amaai wat een mooi gedichtje daar kon ik niet naast kijken zonder u een plaatje mee te geven hé :lol:

Afbeelding
lekker , heerlijk , koud

Vriendelijke groetjes

WIESKEN

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

26 mei 2007, 13:52

Afbeelding



Beste Hilde,

Van harte wensen wij jullie nog vele gelukkige jaren samen

en waarom niet nog eens 35 jaar ?

Veel liefs voor jullie beiden van Alterego en Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....

teevee
Lid geworden op: 08 feb 2007, 11:13
Locatie: Maaskant

27 mei 2007, 01:25

Haast alle kindjes trappen
ongewild op moeders kleed
terwijl maakt zij het papje
in de babyfles gereed

Haast alle pubers trappen
soms gemeen op moeders hart
en zijn zich niet bewust toch
van moeders leed en smart

Haast alle kinderen groeien
en worden groot misschien
zij gaan op eigen houtje
de grote wereld zien

Haast alle kinderen komen
deemoedig neergeknield
met spijt naar moeders harte
wat heeft hen toch bezield?

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

29 mei 2007, 08:09

Ben weer terug van een zonnig natuurweekendje dat ik kon genieten in Duitsland.

Waar was je

Heb je het gevoeld
toen mijn zuchten bij jou aankwamen
en mijn woorden
en de jouwe
hoe jouw kussen mij bezochten

Ik zou je een boom willen schrijven
zoals twee minnaars een hart in de stam kerven
zelfs vóór dat wij ons liefden
omdat de liefde er al was
en de rozen
en de woorden
en ook de zoenen

Waar was je
toen de bomen groter werden
en de woorden
en de rozen
en de kussen
en de liefde

Heb je gevoeld
hoe de wind de geur van bloemen
over weidse velden droeg
zacht
want de stem van de stilte is vol woorden

De winden zijn jouw handen
gekomen om mij veilig teder te omarmen

En om eindelijk als bomen te groeien
jouw woorden
de brieven van boomhartjes gekerfd in de stam
midden in de kilte van deze wereld.
**********
sunset 29-05-2007
**********


Liefs, sunset

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

29 mei 2007, 13:35

Dank Sunset, voor weer een mooi pareltje van een gedichtje.

Wij zijn samen met de kinderen onze 35 st. huwelijksverjaardag gaan vieren in Erperheide. Allemaal te samen in één bungalow. Gezellig, prettig en heel heel druk. :lol:

Een waterig zonnetje aan de hemel.
Alles nog nat van de nachtelijke regen.
De frisse geur van gewassen bomen.
Een kleine bungalow tussen het lover.
Nergens geen licht, de gordijnen nog dicht.

Kijk, schat, ons kroost slaapt nog.
Zullen we naar de bakker wandelen?
Nog wat genieten van de rust en mekaar.
Want seffens wordt het heel druk daar.

Wie had ooit gedacht over 35 jaar,
toen we begonnen met z'n twee,
dat dit kon,
een hele bungalow vol.

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

30 mei 2007, 07:20

Het nachtelijk uur,
van geesten en spoken,
laat me peinzen en mijmeren,
over mezelf en al de mijnen,
hoe het met ons gaat,
wat ons nog te wachten staat.

Maar de toekomst laat zich niet peilen
we kunnen alleen proberen
brokstukken te lijmen.
Alles in dit leven heeft gevolgen,
bepaald de dag van morgen.
Al vechten we ertegen,
tegenslagen behoren tot het leven.