gedicht
-
dandebe - Lid geworden op: 26 nov 2008, 20:43
- Locatie: Aalter
Ik ben op zoek naar de tekst van een oud gedicht met de vermoedelijke titel: SANDERS VADER. Verder in het gedicht zou bijken dat Saders vader een dronkaard was enz..
Een kleine passage uit het gedicht: [size=18][color=red]Die zijn zuur gewonnen loon ging verbrassen in de kroegen tot verdriet van vrouw en zoon.[/color][/size]Is er iemand die mij verder kan helpen met de volledige tekst??
DANK
Een kleine passage uit het gedicht: [size=18][color=red]Die zijn zuur gewonnen loon ging verbrassen in de kroegen tot verdriet van vrouw en zoon.[/color][/size]Is er iemand die mij verder kan helpen met de volledige tekst??
DANK
-
sinpals - Lid geworden op: 05 feb 2009, 23:00
- Locatie: Lochristi
Een schoon nieuwjaarsgeschenk (of De Dronkaard)
Sanders vader was een dronkaard die zijn zuurgewonnen loon
in de kroegen ging verdrinken tot verdriet van vrouw en zoon.
Doch daarom niettemin was vader van de zijnen teerbemind
want zijn Sanderken, hoe jong nog, was een engelachtig kind.
Op enen nieuwjaarsmorgen kwam de jongen fris en lief
bij zijn ouders aan de tafel met zijn eerste nieuwjaarsbrief.
En hij las hun zijne wensen met zijn stemmeken zoet en klaar,
wensen van geluk en voorspoed en van zegen gans het jaar.
Moeder kreeg de tranen in d’ogen, vader keek strak naar den grond
en als ’t lezen was beëindigd was het stille voor een stond
Eindelijk hief hij weer het hoofd op, in zijn ogen blonk een traan
en zijn zoontje aan ’t harte drukkend riep hij : Sander ’t is gedaan
Weg de dranken en de kroegen, nooit meer zet ik er een voet
en ‘k wil niet dat g’om mij nog met je moeder lijden moet
Dit was een schoon nieuwjaarsgeschenk, vader bleef zijn woord getrouw
En vond geluk en welvaart bij zijn kind en bij zijn vrouw.
Sanders vader was een dronkaard die zijn zuurgewonnen loon
in de kroegen ging verdrinken tot verdriet van vrouw en zoon.
Doch daarom niettemin was vader van de zijnen teerbemind
want zijn Sanderken, hoe jong nog, was een engelachtig kind.
Op enen nieuwjaarsmorgen kwam de jongen fris en lief
bij zijn ouders aan de tafel met zijn eerste nieuwjaarsbrief.
En hij las hun zijne wensen met zijn stemmeken zoet en klaar,
wensen van geluk en voorspoed en van zegen gans het jaar.
Moeder kreeg de tranen in d’ogen, vader keek strak naar den grond
en als ’t lezen was beëindigd was het stille voor een stond
Eindelijk hief hij weer het hoofd op, in zijn ogen blonk een traan
en zijn zoontje aan ’t harte drukkend riep hij : Sander ’t is gedaan
Weg de dranken en de kroegen, nooit meer zet ik er een voet
en ‘k wil niet dat g’om mij nog met je moeder lijden moet
Dit was een schoon nieuwjaarsgeschenk, vader bleef zijn woord getrouw
En vond geluk en welvaart bij zijn kind en bij zijn vrouw.