2009 Een nieuw begin!

[ria]

Dank lieve vrienden voor jullie bezoekjes,



ria

[gustilpe]

Ria,

My home is my castle, wat mooi!

we kozen een gelijkaardige prent, op weg....

Een Zalige Hoogdag van Allerheilgen,



lieve herfstgroetjes,
gustilpe

[Bomi]

-
-

Ria,


Iemand om zeker niet te vergeten in dit wel speciale weekend.
Hetzelfde geldt voor hen die ons zijn voorgegaan, ook aan hen
wordt dit weekend eens speciaal gedacht.


Schaduwen schuifelen stil,
in rijen, traag voorbij.
Hun harten zwaar beladen,
mijmerend over wat ooit was,
even terug in een ver verleden.
Onuitwisbare herinneringen.
Dood maar niet vergeten


Weekendgroetjes,

Bomi.




- - - - - - - - -

[elisa20]

Ria,

'... op naar het licht...:
een bezinnende tekst...

wederkerig een vredevol Allerheiligen gewenst!

Lieve groetjes
elisa

[ria]

[Alterego1]

Ria,

Met dank voor je bezoek,en je mooie ppt,
wil ik even een uitspraak van Willem Kloos aanhalen

Verdriet is:
'de allerindividueelste expressie
van de allerindividueelste emotie' dixit Willem Kloos

Deze uitdrukking van Willem Kloos is vooral dezer dagen
voor de meesten onder ons zeker geen loze begripsbepaling,
om er de smart die hart en geest beroert bij het herdenken
van hen die ons reeds ontvallen zijn,mee te verduidelijken.

Bosrankje en Alterego

[Assa]

Ria

Ik wens je nog een rustige avond,


Groetjes Assa

[Robol]

Beste Ria,

het topic "2009, een nieuw begin"

binnengestapt

2009 loopt op zijn eind...maar daarom niet getreurd
gewoon verder weven ...

mvg

Robbe

[neske]

Ria,

Ook nog eens komen bijlezen en het is hier mooi!

Heb nog geen tijd gehad om op je blog te bezoeken,
maar het komt nog wel.

Groetjes
Neske

[Alterego1]

Ria,

Voor jou nog iets moois van de Fé,

'De Tijd is slechts een schaar in s' Heren hand,
waarmede Hij de bloemen snoeit en snijdt
die Hij in d'heemlen en op aarde plant'

Felix Timmermans in 'Adagio'

Met de groetjes van Bosrankje en Alterego

[schrijfster]

[Bosrankje]

Iets van Hemel

als ik kijk naar dit kind
zie ik het ongeschonden licht
het nog trillende licht
van nieuw leven
en het licht
van mijn vermoeide ogen
neemt toe in tranen van blij

als mijn handen reiken
naar haar
worden ze jonger
en als ze haar strelen
is het
alsof ze weer bloemen plukken
in heel heel vroeger
in de warme wei
tegenover ons huis

en als ik haar kus
op haar zachte wangetjes
proef ik haar fonkelnieuwe huid
een flinterdun laagje goddelijke goud
en elke kus is een slokje wonder

wie haar ziet
kan zien met eigen ogen
dit is nog niet van hier
nog niet van nu
nog niet van wat wij
denken en doen

dit is nog iets van hemel

November groetjes van Alter en Rankje
voor jullie beiden, lieve Ria

[schrijfster]

[bo'ke]

Ria,

[Bosrankje]

Lieve Ria,

Bedankt voor je bezoek in ons laar en
je mooi gedicht over de bosrankjes :

Bosrankjes zijn een beetje als elfjes,
ze trekken zich af en toe terug
soms zelfs ondergronds...
geschrokken van kou en van winter.

Daar blijven ze roerloos, maar vol verlangen
kijken al uit naar de lente,
en bij de eerste zonnestralen
laten ze zich niet pramen.

Ze komen kijken
ze klimmen en groeien
en binnen de kortste tijd
gaan ze weer schitterend bloeien.

En zo gaan de seizoenen,
in de natuur en in een mensenleven,
Rankje, mag deze kleurige herfst
jullie veel vreugde geven,

Ria

Warme novembergroetjes van Alter en Rankje
(Mammy en Luna )