Het leven zoals het is...(vervolg)
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Hilde,
Voor jou, een heel bijzondere bloem : Vogelmelk of Star of Bethlehem.
Het is een Bachbloesem die mij heel goed geholpen heeft toen ik het
plotse overlijden van mijn vader niet kon aanvaarden !
Hoe jij je nu voelt en zo goed beschrijft, heeft mij in een flits, twaalf
jaar geleden terug gebracht ! Want na opstand, woede, hevige pijn en
verdriet komt er een periode van blokkering, moedeloosheid, wanhoop,
onverschilligheid, waar niets of niemand ons kan troosten...
Maak je geen zorgen, Hilde, neem je tijd om te genezen van je gemis....
Vergeten kan men nooit maar men moet leren loslaten en terug leven
want het is in feite wat onze vader zou willen.....
En later, denkt men meer en meer aan de goede , mooie en gelukkige
momenten samen, en minder en minder aan de traumatiserende beelden
van het afscheid ! Geloof me, liefste Hilde ik weet echt wat je voelt !
Volgens wat je hier al geschreven hebt, ben je een heel gevoelige vrouw
maar ook moedig en realist en, ik ben zeker dat je uit je droefenis zal
komen, maar je mag niets forceren, gewoon je laten gaan met de stroom
des levens ...
Het is wat wij je wensen uit de grond van ons hart !
Lieve groetjes en een dikke knuffel van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Hilde een week vol sterkte toegewenst schrijfster.
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Dood,
je was deze week weer
alomtegenwoordig,
overal kwam ik je naam tegen.
Op je lijstje
stonden welgekende namen,
uit de wereld
van politiek en media.
Er waren er zelfs bij
die zich vrijwillig overgaven
verleid door je boodschap
van eeuwige rust en vergetelheid.
Voor anderen bracht je verlossing
van ziekte en pijn.
Sommigen hadden helemaal geen keus
verrast door je onverwachte aanwezigheid.
Dood,
als begrip,
mysterieus en omstreden,
breng je het definitieve einde
van een mensenleven of
een nieuw begin
als ultieme straf of
welverdiende beloning?
je was deze week weer
alomtegenwoordig,
overal kwam ik je naam tegen.
Op je lijstje
stonden welgekende namen,
uit de wereld
van politiek en media.
Er waren er zelfs bij
die zich vrijwillig overgaven
verleid door je boodschap
van eeuwige rust en vergetelheid.
Voor anderen bracht je verlossing
van ziekte en pijn.
Sommigen hadden helemaal geen keus
verrast door je onverwachte aanwezigheid.
Dood,
als begrip,
mysterieus en omstreden,
breng je het definitieve einde
van een mensenleven of
een nieuw begin
als ultieme straf of
welverdiende beloning?
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Weemoed dringt
ons leven binnen...
hunkerend,
naar voorbije dingen.
Opdringerige herinneringen,
dirigeren
het dagelijks leven.
Als een zombie
blijf ik me er doorheen begeven.
Ik besef
dat ik de cirkel moet doorbreken,
me moet herpakken,
terug beginnen te leven.
M'n blik focussen
op de toekomst,
los van het verleden.
"Tijd"
is immers schaars,
"het einde"
onverwachts daar.
Want wat is het "leven",
een intermezzo,
in een mysterieus gebeuren,
een ongrijpbaar "begrip",
met als enige zekerheid,
geboren worden en sterven,
dat "alleen" is voor alle mensen
hetzelfde.
ons leven binnen...
hunkerend,
naar voorbije dingen.
Opdringerige herinneringen,
dirigeren
het dagelijks leven.
Als een zombie
blijf ik me er doorheen begeven.
Ik besef
dat ik de cirkel moet doorbreken,
me moet herpakken,
terug beginnen te leven.
M'n blik focussen
op de toekomst,
los van het verleden.
"Tijd"
is immers schaars,
"het einde"
onverwachts daar.
Want wat is het "leven",
een intermezzo,
in een mysterieus gebeuren,
een ongrijpbaar "begrip",
met als enige zekerheid,
geboren worden en sterven,
dat "alleen" is voor alle mensen
hetzelfde.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
lieve hilde,
weemoed, hunkering
naar het verleden.
Het leven zo kort en broos
ik wens je terug
volop leven
en breng jou een merel mee,
hij fluit zijn mooiste ballades,
zomaar ons gratis gegeven!
zonnige groetjes,
gustilpe
weemoed, hunkering
naar het verleden.
Het leven zo kort en broos
ik wens je terug
volop leven
en breng jou een merel mee,
hij fluit zijn mooiste ballades,
zomaar ons gratis gegeven!
zonnige groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
lieve Hilde
een heel schala van gevoelens dat je zo prachtig hebt verwoord
in diverse gedichten
en Fernanda waar je zolang niets van hebt gehoord , wat je natuurlijk niet begrijpt
ik wou je wel komen troosten maar een vader , dat ligt heel moeilijk voor mij .
Ik ben gemaakt om een slecht huwelijk (was mijn moeder haar 2de huwelijk ) te redden maar mijn vader heeft ons ( ik heb nog een halfbroer en een halfzus veel ouder ) verlaten toen ik 1 jaar oud was
moeder bleef achter zonder beroep en 3 kinderen
mijn hele erfdeel is opgegaan aan processen en advocaten om hem alimentatie te laten betalen en het huis te kunnen behouden en telkens mijn moeder een gerechtelijke uitspraak had en beslag liet leggen op zijn loon veranderde hij van werk . UIteindelijk is ze uit hun huis (dat hij verkocht ) en op straat gezet . Ge begrijpt dat liefde haat geworden
was, daar ben ik in opgegroeid
En ik zou in sprookjes en elfjes moeten geloven....sprookjes zijn meestal triestige verhalen en een fee of elfjes ben ik nooit tegen gekomen ondanks kinderlijk verdriet en eenzaamheid
( moeder was al 44 jaar toen ze mij kreeg, mijn hafzuster was 15 jaar ouder en de meeste nichten en kozijns ook , ik ben dus echt een nakomertje zoals ze zeggen )
maar het is ongelooflijk hoe loyaal een kind in zijn hart is voor zijn ouders .
Ondanks dat iedereen kwaad over hem sprak bleef ik een plaats houden in mijn hart , geloven in en verlangen naar , een vader !
natuurlijk zou hij van me houden
Mijn halfbroer 7 jaar ouder wou trouwen en in ons huis blijven wonen
dus werd er wat druk gezet op mij en mijn verloofde om uit te trouwen maar ik was nog geen 20 jaar en had toestemming nodig van mijn ouders ( moeder was nooit gescheiden dat mocht niet van de kerk )
Ik ben met mijn verloofde mijn vader gaan zoeken en heb hem voor de
1e keer in mijn leven ontmoet :
dat was de grootste ontchoocheling van mijn leven
nadien kon ik niet direkt naar huis (als ik ooit naar mijn vader zou gaan zou moeder me buitengooien had ze altijd gezegd ) ze zou het direkt merken
dus zijn we in Brussel in een donker cafeetje in een hoek gaan zitten
en daar heb ik gehuild , gehuild , ontchoochelingen , verdriet , vernedering in het bijzijn van mijn verloofde , de ziel uit mijn lijf, in de armen van mijn huidige man
waarom laat deze clown zijn binnekant zien waarom schrijf ik dit : om te zeggen wat een grote onbetaalbare schat jij in je leven hebt gehad
een vader , die jou liefhad , die er was , waarvan jij hield , die je lang mocht houden en waarvoor je kon zorgen op het einde en in liefde afscheid nemen
Ik zou het grote gemis en verdriet dat je nu kent en waar je nu door moet zo overnemen en ondergaan als ik die herinneringen erbij kreeg die jij nu hebt
Lieve Hilde nu weet je waarom ik zo weinig schreef ( ook bij bosrankje niet ) als zij over het verlies van haar vader schrijft.
Het zijn littekens gebleven en doet nog altijd pijn
Ik weet niet of het jou zal helpen , je gemis blijft even groot natuurlijk
maar maak de balans op en zie het geluk dat je had doorwegen
en misschien wordt je verdriet grote dankbaarheid en zal het genezingsproces gemakkelijker gaan
Ik had dit misschien beter met een privé bericht gedaan maar ik ben nooit zeker of een privé bericht aankomt
Ik plaats niet snel een gedicht van mij in iemands anders zijn topic
maar dit schreef ik voor een dierbaar iemand en misschien put je er wat
troost uit , het is met liefde gedaan .Fernanda
DENKEN AAN
Gewoon jezelf laten gaan
Grenzen
die niet meer bestaan
Gedachten
reizen bijzonder snel
als bliksemflitsen
even , fel
of
gewichtloos blijven hangen
op vleugels van verlangen
zoekend
tastend , rouwend
de herinnering vasthoudend
aan hem en zijn lieve lach
blij dat hij er was
dag lieve
tot ziens
Fernanda
een heel schala van gevoelens dat je zo prachtig hebt verwoord
in diverse gedichten
en Fernanda waar je zolang niets van hebt gehoord , wat je natuurlijk niet begrijpt
ik wou je wel komen troosten maar een vader , dat ligt heel moeilijk voor mij .
Ik ben gemaakt om een slecht huwelijk (was mijn moeder haar 2de huwelijk ) te redden maar mijn vader heeft ons ( ik heb nog een halfbroer en een halfzus veel ouder ) verlaten toen ik 1 jaar oud was
moeder bleef achter zonder beroep en 3 kinderen
mijn hele erfdeel is opgegaan aan processen en advocaten om hem alimentatie te laten betalen en het huis te kunnen behouden en telkens mijn moeder een gerechtelijke uitspraak had en beslag liet leggen op zijn loon veranderde hij van werk . UIteindelijk is ze uit hun huis (dat hij verkocht ) en op straat gezet . Ge begrijpt dat liefde haat geworden
was, daar ben ik in opgegroeid
En ik zou in sprookjes en elfjes moeten geloven....sprookjes zijn meestal triestige verhalen en een fee of elfjes ben ik nooit tegen gekomen ondanks kinderlijk verdriet en eenzaamheid
( moeder was al 44 jaar toen ze mij kreeg, mijn hafzuster was 15 jaar ouder en de meeste nichten en kozijns ook , ik ben dus echt een nakomertje zoals ze zeggen )
maar het is ongelooflijk hoe loyaal een kind in zijn hart is voor zijn ouders .
Ondanks dat iedereen kwaad over hem sprak bleef ik een plaats houden in mijn hart , geloven in en verlangen naar , een vader !
natuurlijk zou hij van me houden
Mijn halfbroer 7 jaar ouder wou trouwen en in ons huis blijven wonen
dus werd er wat druk gezet op mij en mijn verloofde om uit te trouwen maar ik was nog geen 20 jaar en had toestemming nodig van mijn ouders ( moeder was nooit gescheiden dat mocht niet van de kerk )
Ik ben met mijn verloofde mijn vader gaan zoeken en heb hem voor de
1e keer in mijn leven ontmoet :
dat was de grootste ontchoocheling van mijn leven
nadien kon ik niet direkt naar huis (als ik ooit naar mijn vader zou gaan zou moeder me buitengooien had ze altijd gezegd ) ze zou het direkt merken
dus zijn we in Brussel in een donker cafeetje in een hoek gaan zitten
en daar heb ik gehuild , gehuild , ontchoochelingen , verdriet , vernedering in het bijzijn van mijn verloofde , de ziel uit mijn lijf, in de armen van mijn huidige man
waarom laat deze clown zijn binnekant zien waarom schrijf ik dit : om te zeggen wat een grote onbetaalbare schat jij in je leven hebt gehad
een vader , die jou liefhad , die er was , waarvan jij hield , die je lang mocht houden en waarvoor je kon zorgen op het einde en in liefde afscheid nemen
Ik zou het grote gemis en verdriet dat je nu kent en waar je nu door moet zo overnemen en ondergaan als ik die herinneringen erbij kreeg die jij nu hebt
Lieve Hilde nu weet je waarom ik zo weinig schreef ( ook bij bosrankje niet ) als zij over het verlies van haar vader schrijft.
Het zijn littekens gebleven en doet nog altijd pijn
Ik weet niet of het jou zal helpen , je gemis blijft even groot natuurlijk
maar maak de balans op en zie het geluk dat je had doorwegen
en misschien wordt je verdriet grote dankbaarheid en zal het genezingsproces gemakkelijker gaan
Ik had dit misschien beter met een privé bericht gedaan maar ik ben nooit zeker of een privé bericht aankomt
Ik plaats niet snel een gedicht van mij in iemands anders zijn topic
maar dit schreef ik voor een dierbaar iemand en misschien put je er wat
troost uit , het is met liefde gedaan .Fernanda
DENKEN AAN
Gewoon jezelf laten gaan
Grenzen
die niet meer bestaan
Gedachten
reizen bijzonder snel
als bliksemflitsen
even , fel
of
gewichtloos blijven hangen
op vleugels van verlangen
zoekend
tastend , rouwend
de herinnering vasthoudend
aan hem en zijn lieve lach
blij dat hij er was
dag lieve
tot ziens
Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Hilde,
Bedankt voor je bezoek in ons Laar.
Wat je er schreef heeft me echt goed gedaan !
We wensen jou veel sterkte om verder te gaan
zonder je lieve vader en, denk vooral hoe trots
hij zou zijn op zijn moedige dochter die hem
loslaat maar nooit zal vergeten !
Dat heb ik ook moeten doen, na veel vallen en
opstaan, verdriet, eenzaamheid, woede en zelfs
wanhoop .....
Lieve "soulmate" ik geef jou een dikke knuffel
en, we wensen jou het allerbeste !
Lieve zomergroetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Gustilpe,
genoten van de merel,
en jouw opbouwende woorden. Dank je wel.
Lief Rankje,
prachtige bloemen en een zomergroet.
Begripvolle woorden, wat doen ze me goed.
Jouw bezoek geeft steeds goede moed.
Liefs Hilde m.
Ferry,
lieve ferry,
ja, ik miste je wel...
vooral je optimistich commentaar op mijn schrijfseltjes.
Maar ik was er zeker van,
toch was je daar.
Je had jouw redenen om "stil" te zijn.
Je "stille, diepe verdriet",
om een vader zonder vadergevoelens.
Een lege plaats in jouw jeugd,
met diepgaande gevolgen voor heel je familie.
En zo dragen we allen ons eigen kruis,
alleen weegt dat van "ons" het zwaarst.
Gelukkig zitten wij zo in elkaar,
want het "verdriet" van heel de wereld,
dat kunnen we niet aan.
Heel blij met jouw "gedichtje" : DENKEN AAN...
Het zijn woorden,
prachtig geschreven door een heel "gevoelig" iemand.
Alles wat we meemaken, vormt ons tot wie we zijn,
ook trauma en gemis,
zonder het verleden,
is er geen "ik".
Dank je Ferry,
veel liefs van Hilde m.
genoten van de merel,
en jouw opbouwende woorden. Dank je wel.
Lief Rankje,
prachtige bloemen en een zomergroet.
Begripvolle woorden, wat doen ze me goed.
Jouw bezoek geeft steeds goede moed.
Liefs Hilde m.
Ferry,
lieve ferry,
ja, ik miste je wel...
vooral je optimistich commentaar op mijn schrijfseltjes.
Maar ik was er zeker van,
toch was je daar.
Je had jouw redenen om "stil" te zijn.
Je "stille, diepe verdriet",
om een vader zonder vadergevoelens.
Een lege plaats in jouw jeugd,
met diepgaande gevolgen voor heel je familie.
En zo dragen we allen ons eigen kruis,
alleen weegt dat van "ons" het zwaarst.
Gelukkig zitten wij zo in elkaar,
want het "verdriet" van heel de wereld,
dat kunnen we niet aan.
Heel blij met jouw "gedichtje" : DENKEN AAN...
Het zijn woorden,
prachtig geschreven door een heel "gevoelig" iemand.
Alles wat we meemaken, vormt ons tot wie we zijn,
ook trauma en gemis,
zonder het verleden,
is er geen "ik".
Dank je Ferry,
veel liefs van Hilde m.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Lieve vrienden,
"Hilde" vertrekt op reis. Een reis reeds lang gepland, voor mijn pa is ziek geworden. Een reis naar plaatsen en een land, waar hij me is voorgegaan.
Zijn reismicrobe heb ik immers van hem geërfd.
Ik neem afscheid voor een "tijdje" met het volgende schrijfseltje :
Kleine, blije
tevreden baby Nelle,
vier maanden oud,
zit in haar babystoeltje,
ze kiert en lacht,
onhandig neemt ze
het handje van haar
nichtje Hanne vast.
Onze vierjarige schat,
kijkt fascinerend
naar die levende pop,
haar blonde krulletjes
dansen langs haar kop.
Lukas,
de kwajongen van twee,
komt ook eens kijken,
maar vindt het leuker
om met z'n autootjes te rijden.
Druk, jong leven in huis,
legt een dun vliesje
van hoop en troost,
woorden borrelen omhoog,
kijk vooruit,
ga door.
"Hilde" vertrekt op reis. Een reis reeds lang gepland, voor mijn pa is ziek geworden. Een reis naar plaatsen en een land, waar hij me is voorgegaan.
Zijn reismicrobe heb ik immers van hem geërfd.
Ik neem afscheid voor een "tijdje" met het volgende schrijfseltje :
Kleine, blije
tevreden baby Nelle,
vier maanden oud,
zit in haar babystoeltje,
ze kiert en lacht,
onhandig neemt ze
het handje van haar
nichtje Hanne vast.
Onze vierjarige schat,
kijkt fascinerend
naar die levende pop,
haar blonde krulletjes
dansen langs haar kop.
Lukas,
de kwajongen van twee,
komt ook eens kijken,
maar vindt het leuker
om met z'n autootjes te rijden.
Druk, jong leven in huis,
legt een dun vliesje
van hoop en troost,
woorden borrelen omhoog,
kijk vooruit,
ga door.
Laatst gewijzigd door hilde m op 08 jul 2009, 13:29, 1 keer totaal gewijzigd.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
lieve hilde,
een deugddoende reis gewenst,
geniet met volle teugen van
alle schoonheid en de mensen om je heen.
En inderdaad geniet maar van jouw kleinkinderen,
zij zijn de hoop en geven zin aan ons leven!
fijne vakantie,
gustilpe
een deugddoende reis gewenst,
geniet met volle teugen van
alle schoonheid en de mensen om je heen.
En inderdaad geniet maar van jouw kleinkinderen,
zij zijn de hoop en geven zin aan ons leven!
fijne vakantie,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Een lichtknop in ons leven
Zodat we alles snel vergeten zijn.
Hem om te kunnen draaien,
tegen verdriet en alle pijn.
Dit is in vele periodes,
een veelvuldige wens.
Zouden we dan nog wel,
gelukkig zijn.
Een wijs en gesterkt mens,
worden we immers alleen
door de diepe en hoge dalen
te doorlopen.
De weg van vreugde en alle pijn!
hilde,maak wat van je reis,en kom behouden terug.
lieve groet schrijfster.
Zodat we alles snel vergeten zijn.
Hem om te kunnen draaien,
tegen verdriet en alle pijn.
Dit is in vele periodes,
een veelvuldige wens.
Zouden we dan nog wel,
gelukkig zijn.
Een wijs en gesterkt mens,
worden we immers alleen
door de diepe en hoge dalen
te doorlopen.
De weg van vreugde en alle pijn!
hilde,maak wat van je reis,en kom behouden terug.
lieve groet schrijfster.
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Hildeke,
Heel blij te horen dat je op reis gaat...
Het zal je goed doen !
Nieuwe horizonten, al ontdekt door
je vader die je er misschien over
verteld heeft, dus ...levendige herin-
neringen voor jou !
Hoe je ons jouw kleinkinderen beschrijft
laat ons voelen dat ze je de moed geven
om verder te leven met je gemis !
Geniet tenvolle van je verlof en kom naar ons
terug, gelukkig, gezond en vol inspiratie.
Lieve zomergroetjes van ons beiden
Heel blij te horen dat je op reis gaat...
Het zal je goed doen !
Nieuwe horizonten, al ontdekt door
je vader die je er misschien over
verteld heeft, dus ...levendige herin-
neringen voor jou !
Hoe je ons jouw kleinkinderen beschrijft
laat ons voelen dat ze je de moed geven
om verder te leven met je gemis !
Geniet tenvolle van je verlof en kom naar ons
terug, gelukkig, gezond en vol inspiratie.
Lieve zomergroetjes van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
