Vleugels van papier
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Zo tussen kerst en nieuwjaar…
Zo tussen kerst en nieuwjaar
waren de dagen kort
En op de lange avonden
speelden we met het ganzenbord
De dobbelstenen rolden
ik moest in het gevang
Wie komt me hier verlossen
alsjeblief wacht niet te lang
Hé hé mijn lieve zusje
komt op mijn plaats terecht
En voor de klok van achten
heb ik het pleit beslecht
Zo tussen kerst en nieuwjaar
waren de nachten lang
En menig ogenblik als kind
bracht ik door in het gevang
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Wiana - Lid geworden op: 24 okt 2004, 19:04
- Locatie: Brugge
Gezelschapsspelen, ja dat ook, en tekenen, schilderen, radio luisteren ...Robol schreef:Bedankt Wiana,
wat deden we als kind op de lange avonden tussen kerst en nieuwjaar?
Een tv hadden we niet...
mvg
Robbe
Wij waren wel met zeven : vijf meisjes, twee jongens .... Ruzie en gekibbel kwam dus ruim aan bod !
En 's avonds vroeg bed in : pa had een hele dag hard gewerkt en wou geen gezeur aan zijn oren !
Als er frietjes klaargemaakt werden, kwam ma wel stiekem naar boven : in een zakje (hadden we toen al papieren koffiefilters? Dat ik het "verdraaid" (lol) niet weet....) kreeg elk zijn/haar portietje. Onder voorwaarde dat ... we stillekes , alleen onder de lakens giechelden... rugtekenden (Ken je dat , Robbe ? )
Anders.... kwam pa eens naar boven !!!
Overdag waren de jongens druk in de weer om ... mussen en spreeuwen te vangen onder een slagnet ... rotte appelen, peren van op zolder (in lage, houten bakjes met krantenpapier )
Nu bloedt je hart, Robbe, maar toch was 't zo : ma bakte de "oogst" en wij .... vonden vooral mussen - merels waren niet te pruimen - héérlijk ! Nu mag ik er niet aan denken !!! Hoe konden we !!!!!!!
't Was een heerlijke tijd , die ik nog zo graag eens zou willen overdoen ...
Grtjs
Wiana
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Rugtekenen, Wiana, je kon er deugd van hebben
je moest raden wat er getekend werd...ja dat was een tijd...
Ik schrijf ergens in een heemkundig tijdschrift, mijn jeugdherinneringen neer,
rugtekenen was eventjes uit mijn geheugen verdwenen.
Mijn vader werkte in de mijn
vaak 's nachts, dus overdag moest het dan stil zijn.
Maar na de middag trok hij naar het veld. Met de schup. Een paard met ploeg hadden we niet.
Hij zaaide koren. Patatten, beten, enz. werden geplant.
Hooien op de hete zomerdagen.
Daar in die broeklanden, waar de kikkers oorverdovend kwaakten.
We hadden een koe, een kalf, varkentjes, kippen, schapen, geiten...
er was wel leven langs de deur....
Moeder wist na de was en de plas ook wat met de tijd te doen...
die jeugdjaren zonder zorgen,
voor ons als kind toch,
voor onze ouders was het noeste arbeid...
mvg
Robbe
PS: Neen papieren koffiefilters hadden we niet, wegwerpmateriaal was uit den boze , een stoffen zakje hing in de koffiepot (een borsch, of kaffiebösch in het plat Bjèvels). De moer (moor) stond te pruttelen op de Leuvense stoof en dan goot men door. Als men te vlug goot of te ongeduldig kwam er wel eens prot (koffiedik) in de pot terecht. Was de koffie te dun, werd er wel eens gezegd dat ze Scherpenheuvel konden zien liggen in de zjat (koffiekop)...
je moest raden wat er getekend werd...ja dat was een tijd...
Ik schrijf ergens in een heemkundig tijdschrift, mijn jeugdherinneringen neer,
rugtekenen was eventjes uit mijn geheugen verdwenen.
Mijn vader werkte in de mijn
vaak 's nachts, dus overdag moest het dan stil zijn.
Maar na de middag trok hij naar het veld. Met de schup. Een paard met ploeg hadden we niet.
Hij zaaide koren. Patatten, beten, enz. werden geplant.
Hooien op de hete zomerdagen.
Daar in die broeklanden, waar de kikkers oorverdovend kwaakten.
We hadden een koe, een kalf, varkentjes, kippen, schapen, geiten...
er was wel leven langs de deur....
Moeder wist na de was en de plas ook wat met de tijd te doen...
die jeugdjaren zonder zorgen,
voor ons als kind toch,
voor onze ouders was het noeste arbeid...
mvg
Robbe
PS: Neen papieren koffiefilters hadden we niet, wegwerpmateriaal was uit den boze , een stoffen zakje hing in de koffiepot (een borsch, of kaffiebösch in het plat Bjèvels). De moer (moor) stond te pruttelen op de Leuvense stoof en dan goot men door. Als men te vlug goot of te ongeduldig kwam er wel eens prot (koffiedik) in de pot terecht. Was de koffie te dun, werd er wel eens gezegd dat ze Scherpenheuvel konden zien liggen in de zjat (koffiekop)...
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Wiana - Lid geworden op: 24 okt 2004, 19:04
- Locatie: Brugge
Jaaaaaaaaa, Robbe, zoiets was het en niemand die er graten in zag ...Robol schreef:Rugtekenen, Wiana, je kon er deugd van hebben
je moest raden wat er getekend werd...ja dat was een tijd...
Ik schrijf ergens in een heemkundig tijdschrift, mijn jeugdherinneringen neer,
rugtekenen was eventjes uit mijn geheugen verdwenen.
Nu zouden we er meteen een nieuwe hashtag bij krijgen !
Zo te lezen, ging het er bij jullie nog veel zwaarder aan toe.
Misschien had Limburg het ook moeilijker dan West-Vlaanderen toen ?
De herinneringen borrelen weer op ... leuke én minder leuke, al
hebben de jaren er de scherpe kantjes van afgeschuurd .
Waar is de tijd ...
In de zomervakantie ( "de grote vakantie" noemden we dat), werden we
al es "uitbesteed" aan familie - op straat mochten we niet spelen -
troffen we een oom en tante op een boerderij, dan was succes gegarandeerd !
In het maison de repos in Neuvilles ( Soignies) was 't een ander paar mouwen !!!
Bij de nonnen ... bij de oudjes, in grote, lange zalen...bed naast bed .... Nee, voor
ons, kleine meisjes, was 't zeker geen cadeau ! Maar: zo waren wij - moesten we zijn -
ijverig én gehoorzaam !
Lotte zal hier zeker nog veel meer herinneringen en anekdotes aan kunnen toevoegen .
Maar... zijn die wel allemaal voor een openbaar forum bestemd ?
Toch blijft de slotsom : mijn kindertijd, een heerlijke tijd !
(Geen idee hoe mijn ouders die ervaren hebben, helaas ... dat vroegen wij hen niet ...)
Grtjs
Wiana
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Het vlooienspel
Ik herinner me nog goed
die oude grijze deken
-met bruine brandvlek-
waarop soms werd gestreken
met ijzers, op de stoof verhit
Die ijzers, die ik nog steeds bezit
hun functie is teloorgegaan
Ze blijven enkel als herinnering
op mijn schoorsteenmantel staan
Die oude grijze deken
mochten wij soms gebruiken
in onze kindertijd
op tafel uitgespreid
bij het spelen
van het vlooienspel
Bij het verdelen
van de vlooien
had ieder zo z'n favoriete kleur
Ik koos steeds voor de gele
mijn jongste zus de rooie
De avond vol gezelligheid
Zo verzetten we onze zinnen
(zolang ik maar mocht winnen)
tot moeder zei: “’t Is slapenstijd!”
Robbe
Ik herinner me nog goed
die oude grijze deken
-met bruine brandvlek-
waarop soms werd gestreken
met ijzers, op de stoof verhit
Die ijzers, die ik nog steeds bezit
hun functie is teloorgegaan
Ze blijven enkel als herinnering
op mijn schoorsteenmantel staan
Die oude grijze deken
mochten wij soms gebruiken
in onze kindertijd
op tafel uitgespreid
bij het spelen
van het vlooienspel
Bij het verdelen
van de vlooien
had ieder zo z'n favoriete kleur
Ik koos steeds voor de gele
mijn jongste zus de rooie
De avond vol gezelligheid
Zo verzetten we onze zinnen
(zolang ik maar mocht winnen)
tot moeder zei: “’t Is slapenstijd!”
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
lotte - Lid geworden op: 26 apr 2005, 13:47
- Locatie: Tielt
Robbe, piepje en wiana
milde herinneringen vloeien zo uit jullie pen
fijne en nare,
ze zijn het dagboek van ons leven, in ons hoofd doven ze nooit
reminiscentie, gelukkig en hopelijk nog lang niet aan ons besteed
denook had er ooit een topic over
het was gisteren een gespreks onderwerp met de kinderen
voor vele ouderen is het hun enige aanspreekpunt.
robbe, is dit alles niet off topic ?
Wiana, de berichten
hier komt ook geen enkel antwoord door
zijn dat de vernieuwingen ?
Dan waren we voordien verwend
milde herinneringen vloeien zo uit jullie pen
fijne en nare,
ze zijn het dagboek van ons leven, in ons hoofd doven ze nooit
reminiscentie, gelukkig en hopelijk nog lang niet aan ons besteed
denook had er ooit een topic over
het was gisteren een gespreks onderwerp met de kinderen
voor vele ouderen is het hun enige aanspreekpunt.
robbe, is dit alles niet off topic ?
Wiana, de berichten
hier komt ook geen enkel antwoord door
zijn dat de vernieuwingen ?
Dan waren we voordien verwend
Laatst gewijzigd door lotte op 26 dec 2017, 21:33, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Mijn papieren vleugels kunnen alle kanten uitvliegen, Lotte !
In deze kerstperiode vlieg ik vooral op elfenvleugels.
De dag- en nachtvlinders overleven ergens in hun schuilhokje
sommigen als eitje, sommigen als pop, sommigen als rups, sommigen zoals
de dagpauwoog en de citroenvlinder als volwassen vlinder.
De distelvlinder trok naar het verre zuiden.
...
Verder niets, er zijn alleen nog een paar dingen,
die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft
Dat zijn mijn goede jeugdherinneringen,
die neem je mee zolang je verder leeft.
....
zong Boudewijn de Groot eertijds (tekst Lennaert Nijgh). Uit Testament.
Dat is nog steeds mijn motto.
denook (met kleine letter) komt hier nog steeds lezen, daar ben ik van overtuigd.
Op berichten van topics heb ik geen abonnement, ik kom gewoon maar eens kijken om de zoveel tijd.
mvg
Robbe
In deze kerstperiode vlieg ik vooral op elfenvleugels.
De dag- en nachtvlinders overleven ergens in hun schuilhokje
sommigen als eitje, sommigen als pop, sommigen als rups, sommigen zoals
de dagpauwoog en de citroenvlinder als volwassen vlinder.
De distelvlinder trok naar het verre zuiden.
...
Verder niets, er zijn alleen nog een paar dingen,
die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft
Dat zijn mijn goede jeugdherinneringen,
die neem je mee zolang je verder leeft.
....
zong Boudewijn de Groot eertijds (tekst Lennaert Nijgh). Uit Testament.
Dat is nog steeds mijn motto.
denook (met kleine letter) komt hier nog steeds lezen, daar ben ik van overtuigd.
Op berichten van topics heb ik geen abonnement, ik kom gewoon maar eens kijken om de zoveel tijd.
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Ja, we luisterden ook naar de radio, het kinderuurtje of zo. Luisterspelen af en toe.
Een tv hadden we nog niet omstreeks het jaar 1954. De VRT heette in die tijd nog NIR en zond uit
via de kanalen Brussel I en Brussel II. Brussel II omhelsde de gewestelijke
zenders, radio Hasselt ,Kortrijk, Gent en Antwerpen. Op woensdagavond was er
een muziekprogramma op radio Kortrijk, getiteld: “Weg met de zorgen”. Op zo’n
avond mochten we wat langer opblijven. Mijn oudere zussen zongen mee met Jan Verbraken
” Waar de meeuwen schreeuwen, aan het Noordzeestrand” of met de jodelende fluiter
Bobbejaan Schoepen. Voor mij was het hoogtepunt Will Ferdy met zijn Peterke en
Pépé. Will Tura werd tijdens zo’n crochetwedstrijd op radio Kortrijk ontdekt.
Will Ferdy zong: “Ziede ge me gère?” . Kwajongens zongen dan wel eens hun eigen
tekstje: “Als een jongen met een meisje wandelen gaat vraagt zei: “Ziede ge me
gère…als een jongen met een meisje wandelen gaat zegt hij: “Ik zal begot nie gère…”
Eén van mijn oudere zussen bracht steeds zo'n programmablaadje mee van "Weg met de zorgen".
Van de één of andere winkel. Daar stonden wat foto's en teksten op.
Ze zijn met de tijd verloren gegaan, ik heb het internet al afgespeurd, maar voorlopig hopeloos.
Zou er iemand van mijn bezoekers misschien nog zo'n blaadje liggen hebben en het kunnen scannen?
Dank bij voorbaat,
Robbe
Ziede ge me gère!
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Robbe,
Helaas geen blaadje waarmee ik je plezier kan doen.
Maar die oude radio, ja, die stond bij ons ook op zo'n plank aan de muur,
daaronder lagen boeken van Timmermans en andere Vlaamse dichters en schrijvers.
Ik vertelde vandaag ook over Kerst, zoals ik het uit mijn kinderjaren herinner.
Dat zijn de eerste gelukkige jaren na de oorlog, toen we opnieuw allemaal samen konden zijn.
Vredevolle dagen en een hoopvol Nieuw Jaar voor jou en allen die je lief zijn,
ria
Helaas geen blaadje waarmee ik je plezier kan doen.
Maar die oude radio, ja, die stond bij ons ook op zo'n plank aan de muur,
daaronder lagen boeken van Timmermans en andere Vlaamse dichters en schrijvers.
Ik vertelde vandaag ook over Kerst, zoals ik het uit mijn kinderjaren herinner.
Dat zijn de eerste gelukkige jaren na de oorlog, toen we opnieuw allemaal samen konden zijn.
Vredevolle dagen en een hoopvol Nieuw Jaar voor jou en allen die je lief zijn,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.