'Poëzie van de dag'

[Robol]

Mijn herfstmijmering: alweer die klokken verzetten
het groot mysterie van ’t verglijden der tijd
Genegenheid koester ik niet voor een wekker
en de herinneringen vervagen tot mijn grote spijt

Laat mij leven in vrijheid, blij en tevree
of leg me als vondelingetje ergens dicht bij een toog
Laat me vrij zwemmen als een vis in de zee
Ik heb geen verdriet want mijn schaapjes staan droog


De hangklok, verdorie, die was ik vergeten
het herfstraam dat heb ik pas gisteren gelapt
Ken jij ook soms het gevoel dat je frietjes wil eten?
Vooral in de herfst en niemand die dat snapt

Ik kwam iemand tegen en die zei: “Hellokes!”
ze droeg een spinnekop op haar zwarte punthoed
Ze gaf me met choco gesmeerde bokes
“Wie is wie?” denk je nu, maar ik zwijg suikerzoet

Bij het weerzien vanmorgen aan het koekenhuisje
dacht ik: “Weer een dag dat ik gratis kan snoepen”
Maar de vrouw met de spin mompelde “knabbel knuisje”
Ze droeg de zwemrok van gisteren en begon plots te roepen:

“De vlinder kent de rups niet, noch de pop!”
elk zijn gedacht maar ze klonk zo verward
Ze nam een bezem en verdween in galop
ook ik vertrok want er borrelt een versje in mijn hart

Iets van papieren vleugels en een zon aan de kimme
in een bedje van rood, wijl ze de avond groet
Straks in de ochtend zal ze weerom gaan klimmen
ook dat nog, dacht ik, daar is ze weer met haar (s)pinhoed

Op zoek naar rust studeer ik de precisie van poëzie
en koop van de marktkramer een dikke pompoen
Op de vooravond van Halloween hol ik met veel fantasie
die vrucht uit en vier Halloween met fatsoen



Robbe

[ria]

aan allen die hier voorbijkomen:

[Alterego1]

Poëzie van de dag

Programma voor de maand November 2013

01-11-2013 Claire met Allerheiligen
02 " " " " " NinjaVincent met Allerzielen
03 " " " " " Bo'ke met Ik drink letters
04 " " " " " Bomi met Het kaarsje
05 " " " " " Elisa met Een liedje
06 " " " " " Elisabeth met Spanning
07 " " " " " Ferry met Oorlog
08 " " " " " Frankie met Eer het vergaat
09 " " " " " Give met Trauma
10 " " " " " Gustilpe met Als de slaap niet komen wil
11 " " " " " Alterego met Flanders Fields
12 " " " " " Bosrankje met Zonder jou
13 " " " " " Hilde met In gesprek met mezelf
14 " " " " " Jadi met Een troostertje
15 " " " " " Janina met Zwervertje
16 " " " " " Jure met De droomcocon
17 " " " " " Michelly met Mooier dan...
18 " " " " " Monika met Het is bijna advent
19 " " " " " Nele met Kerkhofbloemen
20 " " " " " Neske met Ouderlijk huis
21 " " " " " Norman met Als tranen op een wang
22 " " " " " Rapke met Angst
23 " " " " " Ria met Hommage aan een vriend
24 " " " " " Robbe met Weer kind
25 " " " " " Schrijfster met Noodlot
26 " " " " " Sunset met Novembernijd
27 " " " " " Tineke met Voorbij
28 " " " " " Tinneke met Verloren
29 " " " " " Uvi met Tulpen in November
30 " " " " " Yna met Vossen

Met vriendelijke groetjes van ons beiden,

Rankje en Alter

[eurocent1948]

Novembergedachten

Op 1 november zie ik dat Alterego niet gewacht heeft tot Allerheiligen om ons mee te delen dat er gedichten zouden komen met titels als Allerzielen, omdat de maand nu eenmaal begint met dodenherdenking.
Ik drink letters om daar dan op een zinvolle manier verbanden tussen te zoeken. Het kaarsje brandt naast de foto's van dierbare overleden familieleden. Een liedje voor hen zingen, vreemd genoeg lijkt dat erg bizar.

Ik kijk vol spanning uit naar de herdenkingen van de Grote Oorlog . Eer het allemaal vergaat, zouden de archieven moeten gecentraliseerd worden. Hoeveel jonge soldaten hebben in die barre jaren een trauma opgelopen! Als de slaap niet komen wil in de loopgraven van Flanders Fields , schreef menig soldaat een briefje naar huis, in de aard van 'Zonder jou is elke minuut een marteling. In gesprek met mezelf droom ik van jou, echt een troostertje'. Als de slaap dan komt, wordt hij een zwervertje in Dromenland, geïsoleerd in zijn droomcocon.

Mooier dan oorlogsherinneringen, is het verlangen naar de sfeer van de kerstdagen. Het is bijna Advent, de kerkhofbloemen zijn verwelkt, gestolen of verwijderd. Het ouderlijk huis zal voortaan geen bezoek meer krijgen van de sint, als tranen op de wang van elk kindje de angst voor Zwarte Piet verjagen. Als hommage aan een vriend die deze kindervreugde elk jaar opnieuw leven inblies, zou ik weer kind willen zijn en het noodlot ondergaan, zodat mijn novembernijd ten opzichte van de veel te trage kalender snel voorbij zou zijn.

Tradities gaan verloren, maar vernieuwende verrassingen zijn nooit ver weg, zoals tulpen in november, of vossen in mijn kippenhok.

[Bosrankje]

Beste Robbe voor oktober (wel een beetje laat ) en
Frankie voor november, we willen jullie bedanken om
nog altijd inspiratie te vinden en mooie, spannende, leuke
en ontroerende verhalen maandelijks te schrijven met de
titels van gedichten aan elkaar te linken !

En, lieve Ria, bedankt voor je prachtige ppt voor november

Lieve groetjes van ons beiden en... tot volgende maand ?

Alter en Rankje

[YNA]

Samenvatting van titels van de maand november.

De triestige dagen van Allerheiligen en Allerzielen zijn weer voorbij, alsof we slechts die dagen alleen aan onze dierbaren denken.
Ik drink letters zegt iemand die mooi kan schrijven.
Toen we vroeger in de meimaand naar het kapelletje gingen niet ver van ons, stak iedereen een kaarsje aan voor O.L.Vrouwke en zongen we ook een liedje. Als kind vonden we dat prettig en . We keken er vol spanning naar uit. In de oorlog staakten de vijanden ook voor eventjes het gevecht om Kertmis te vieren en zongen ze ook liedjes om al hun miserie te vergeten.
Eer het vergaat bedoelen de Vlamingen, eer Vlaanderen vergaat.
Veel soldaten die hun kameraden zagen doodschieten tijdens gevechten hebben daarvan een trauma opgelopen, hetgeen zeer begrijpelijk is. Als de slaap niet komen wil denken ze nog heel dikwijls aan die oorlogsjaren.
Flanders Fields is het befaamde gedicht van de Canadese militaire arts Jojn Mc. Crae (1872-1918).
In Vlaanderens velden groeien de klaprozen. De rol van de klaprozen is dat ze groeien als andere planten in de buurt dood zijn. Ze worden ook gebruikt om opium en morfine van te maken. Morfine is een sterk verdovend middel dat vaak gebruikt werd om de pijn van de gewonde soldaten te stillen soms voor eeuwig.
Zonder jou zou ik niet meer kunnen leven zeg ik dikwijls in gesprek met mezelf, waarbij ik dan mijn man bedoel. Want ja, soms praat ik al eens met mezelf als ik alleen ben, dat is dan een troostertje.
Zwervertje, waar loop je heen ? Hij hoorde de man niet die op hem riep. Hij zat in een droomcocon waarin hij zijn vrouw zag die al jaren was overleden. Ze was voor hem mooier dan alle vrouwen samen.
Het is bijna advent. Dit is de voorbereidingstijd op het kerstfeest. Hopelijk wordt Kerstmis ook niet afgeschaft, want men weet maar nooit.
De kerkhofbloemen zullen nu wel verwelkt zijn door de regen en de wind.
Als ik voorbij ons ouderlijk huis ga heb ik nog steeds verdriet. Verdriet omdat wij er niet meer samen kunnen verblijven met onze ouders. Al die mooie herinneringen komen dan weer naar boven. Dat voelt als tranen op een wang van droefenis.
Het kleintje zat in een hoekje vol angst, want ze had een spin zien lopen.
Op 11 november brengt men een hommage aan de gesneuvelde soldaten.Ik breng een hommage aan een vriendin die mij dierbaar was.
Als wij met de kinderen allerlei grappen uithalen voel ik mij soms weer kind. Dat mag ook wel eens want dat is prettiger dan dat je een noodlot moet meemaken.
November nijd dat begrijp ik niet goed. Heeft men dan graag dat de maand november vlug voorbij is omdat er triestige feestdagen inkomen misschien of omdat men in die maand iemand heeft verloren ?
Tulpen in november dat zijn de bollen die men in november plant en die in april tot in juni bloeien.
Momenteel hoor ik niets meer over vossen die de kippen van de buren kwamen stelen. Zitten ze ergens anders misschien, of heeft men ze gedood ? We weten er niets meer van.

Yna

.

[Bosrankje]

Lieve Yna,

Wij willen je feliciteren en bedanken voor je nieuwe tekst
met de titels van de gedichten aan elkaar gelinkt !
Het is je weer gelukt en het maakt ons blij dat je telkens
inspiratie vindt om een verhaal uit je mouw te toveren !

Lieve groetjes van ons beiden en... tot de volgende keer ?

Alter en Rankje

[Bosrankje]

November is een triestige maand die begint met Allerheiligen en
Allerzielen en soms heb ik het gevoel dat ik drink letters van verdriet
met een overvloed aan bittere, zilte tranen... En als ik dagelijks, het
kaarsje aansteek bij de foto van mijn overledene ouders, begint een
liedje zich af te spelen in mijn hoofd en mijn spanning verdwijnt door
de zachtheid van de melodie...

November is ook de maand waar men de oorlog herdenkt eer het
vergaat uit de geheugen van de volgende generaties ! Mijn grootvader,
die gruwelijke gevechten had meegemaakt, vertelde mij steeds over
het trauma die hij toen opgelopen had. -'Als de slaap niet komen wil'
denk ik nog dikwijls aan de Flanders Fields, en zonder jou en je brieven',
zei hij tegen mijn grootmoeder, had ik het nooit overleefd' !

Ik denk nog dikwijls aan hem en niet alleen in november...
Het gebeurt nogal veel de laatste tijden en ik betrapt mij in gesprek
met mezelf en het werkt als een troostertje op mijn somber gemoed.
Ik voel me als een zwervertje in een droomcocon en alles wordt veel
mooier dan !

Het is bijna advent en overal ziet men kerkhofbloemen.
Chrysanten zijn prachtig en bestaan in vele kleuren maar ik heb er
nooit van gehouden omdat ze mij aan de dood herinneren !
In de tuin van mijn ouderlijk huis, pronkten ze iedere herfst vóór de
grote rododendrons naast het bos, en de regen gleed heel zacht op
de bloemen als tranen op een wang...

Soms ben ik overspoeld door een grote onbekende angst, zonder
bepaalde reden...
Toen ik mijn hommage aan een vriend aan 't schrijven was, voelde
ik me plots weer kind, en dacht aan zijn bijzonder noodlot en aan
een soort novembernijd die hem belette van elk seizoen te genieten.
Hij haatte vooral de aftakeling van de natuur in de herfst !
En nu... is alles voorbij. Hij heeft de strijd verloren en ik heb het er
moeilijk mee. Op zijn graf, heb ik daarstraks zijn lievelingsbloemen
gebracht en met een krop in de keel, heb ik zacht gefluisterd : -'voor
jou, deze tulpen in november' ... Waarom dacht ik opeens aan een
groepje vossen die we ooit samen gezien hadden in de Ardense
bossen tijdens één van onze zomerse wandeltochten ? Herinneringen
komen en gaan op de meest onverwachte momenten...

Rankje

[Alterego1]

De titels van de gedichten voor November 2013
bondig aan elkaar gelinkt.

De dagen rond ALLERHEILIGEN en ALLERZIELEN is het
op de begraafplaatsen een drukte,zerken worden opgekuist;
en met chrysanten getooid,ter herdenking van de overledenen.
Wie zegt;IK DRINK LETTERS,die behoort tot de levenden waarvan
HET KAARSJE nog niet opgebrand is,en die nog EEN LIEDJE
zingen kunnen om de SPANNING van de zenuwen te milderen.

Op TV zien we dagelijks beelden van een OORLOG hier of
daar,er is er altijd wel ergens een aan gang,met vele onschuldige
slachtoffers.EER HET VERGAAT,en dan denk ik er aan hoe goed
wij het hier toch hebben,laat ik het niet tot een TRAUMA komen
om er 's nachts in bed van te liggen woelen ALS DE SLAAP NIET
WIL KOMEN.De afgrijselijke beelden die ik al gezien heb van de
twee wereldoorlogen hier bij ons in FLANDERS FIELDS en de
zovele gesneuvelden,hadden me eerder al zozeer aangegrepen.

We beseffen niet altijd tenvolle hoe goed we het hier wel hebben
in dit kleine landje,al is het ook niet altijd koek en ei,we mogen
echt niet klagen in vergelijking met elders.Bij zulke overweging
denk ik automatisch aan ons Rankje en mompel dan wel eens,
wat zou ik moeten ZONDER JOU mijn lieve schat,IN GESPREK
MET MEZELF.'t Is EEN TROOSTERTJE als ze er dan ook is,
want ik wil niet als ZWERVERTJE leven in een DROOMCOCON.
Samen met haar is het leven echt veel MOOIER DAN dat.

HET IS BIJNA ADVENT,wat wil zeggen dat we naar Kerstmis
toegaan,terwijl we de KERKHOFBLOEMEN onderbrachten in
het schuurtje achter het OUDERLIJK HUIS ter beschutting
tegen vrieskou.In de ADVENT steken we gedurende vier weken
een kaars aan,en ALS TRANEN OP EEN WANG druipt daarbij
het kaarsvet van de kaars af.In zulke dagen bekruipt me weleens
de ANGST om een dierbare te verliezen.Het is echt niet plezierig
een HOMMAGE AAN EEN VRIEND te moeten schrijven,bij de
leegte die diens overlijden nalaat.

Kon ik ooit WEER KIND zijn,denk ik weleens,niet dat ik te klagen
heb over mijn huidig bestaan,het NOODLOT is me tot dusver
redelijk bespaard gebleven,'k heb dus echt geen NOVEMBERNIJD
omtrent de jaren die VOORBIJ zijn.Er werd al eens gewonnen maar
ook al wel eens VERLOREN,dat maakt deel uit van het leven.
Maar TULPEN IN NOVEMBER klinkt mij in de oren alsof men zou
zeggen er zitten VOSSEN in de bomen met een kaas in de muil
en de raven zitten daaronder te smachten naar dat kaasje.
Amaai,'k hoop dat er nu niemand daar een vos in een boom gezet
heeft hé,want dan klopt Jean de LA FONTAINE's fabel ook niet meer.

En van mijn fabeltje hier moet ge ook niet veel geloven.

Alterego

[neske]

De titels van november aan elkaar gebreid


Met ALLERHEILIGEN en met ALLERZIELEN herdenkt men de overledenen veel mensen vinden troost aan het graf van hun dierbare overledenen. Tijdens het opruimen van de zolder vind ik in de kast nog boeken die ik al lang niet meer gelezen heb en ook al ruiken ze een beetje muf ik wil ze lezen dus IK DRINK LETTERS om mijn lezersdorst te lessen. Het is al vroeg donker en ik heb HET KAARSJE aangestoken het is wel gezellig maar het geeft toch niet voldoende licht dus knip ik de leeslamp ook maar aan. EEN LIEDJE galmt door de woonkamer maar nu moet de radio uit want anders kan ik mij niet concentreren in het verhaal van mijn boek dat ik met SPANNING verder lees. Het gaat over de eerste wereldOORLOG waarin het hoofdpersonage gewond is geraakt door een kogel nu hoop ik dat die soldaat het overleeft ook al is dit maar fictie, in ’14-’18 was het wel realiteit, dit mag niet vergeten worden EER HET VERGAAT. Hoeveel mensen zullen er door de oorlog geen TRAUMA van overgehouden hebben daar denk ik aan als ik mijn boek uitgelezen heb en ALS DE SLAAP NIET KOMEN WIL. Een bezoekje aan het museum van FLANDERS FIELDS is echt aangrijpend ook als men op enkele kerkhoven stapt en al die opschriften leest die de families er aan hun dierbaren lieten opschrijven, daar wordt een mens stil van…
Soms denk ik al eens hoe zou het thuis zijn ZONDER JOU maar IN GESPREK MET MEZELF zeg ik dan luidop komaan zeg, niet aan denken en als TROOSTERTJE drink ik een lekker kopje koffie met een chocolaatje terwijl ik mij neerzet in een gemakkelijke zetel. Als snel vallen mijn oogjes dicht en droom ik van een verloren gelopen hondje, een ZWERVERTJE dat overal weggejaagd wordt maar toch nog een goede thuis vindt bij een brave ziel en het hondje voelt zich goed in die veilige DROOMCOCON. Mijn dutje is voorbij, de zolder is opgeruimd want wat is er MOOIER DAN opgeruimd staat netjes, alhoewel men niet moet overdrijven. Het einde van het jaar komt in zicht HET IS BIJNA ADVENT en dan zijn de KERKHOFBLOEMEN toch allemaal uitgebloeid.
Toen het OUDERLIJK HUIS ging verkocht worden kon ik het niet laten om er nog eens binnen te gaan en afscheid te nemen. Toen ik buiten kwam vloog er een vliegje in mijn oog en er liep water uit dat oog net ALS TRANEN OP EEN WANG. De herinneringen blijven gekoesterd maar het leven gaat verder als men zelf al wat ouder wordt komt er toch meer de de ANGST om dierbaren te verliezen want een HOMMAGE AAN EEN VRIEND brengen dat ligt toch gevoelig voor sommigen.
Ik voel mij WEER KIND als ik met de kleinkindjes speel behalve als mijn kleinzoontje met zijn loopfietsje naar het schooltje beent en ik er mee achteraan loop als ik dan na een tijdje buiten adem zeg” jongen...pfff...je moet toch niet zo hard rijden.” Als we op een drukker punt aankomen zie ik hoe een tiener het NOODLOT tart door nog net voor een auto de straat over te rijden, de chauffeur toetert en is terecht boos, hopelijk gaat die NOVEMBERNIJD gauw VOORBIJ want dat is toch VERLOREN energie. En euh… TULPEN IN NOVEMBER die heb ik nog niet gezien zomin als VOSSEN die een kraai willen afrossen.

Neske

[Bosrankje]

Lieve Neske,

Echt prachtig geschreven jouw verhaal voor
november ! We hebben ervan genoten en...
zijn heel blij dat je ook nog verder gaat met
de titels aan elkaar gebreid

Tot volgende keer en hartelijk dank !

Lieve groetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Robol]

Allerheiligen, ik gedenk de overleden dichters
hun zielenheil, dar roert in elk gedicht
Allerzielen, dat eeuwige rust hen mag verlichten
en ik drink letters voor m’n eigen evenwicht

Het kaarsje brandt en in mijn hart zingt een liedje
er moet niet altijd spanning zijn, ontspan de regenboog
Ik snap geen bal van oorlog, straks komen Sint en Pietje
eer het vergaat, dat kinderfeest, een traan welt in mijn oog

Ik geef dit trauma door aan zeur- en andere pieten
Denk er eens over, als de slaap niet komen wil
In Flanders fields bloeien klaprozen en margrieten
en zonder jou, mijn muze, is het hier zo stil

In gesprek met mezelf, niemand kan het horen
schenk ik mezelf een troostertje, koffie met wolkjes in
Het zwervertje in mij zoekt straks weer nieuwe sporen
wanneer het voorjaar breekt uit de droomcocon, bij het lentebegin

Mooier dan mijn moeders rozen kunnen geen bloemen bloeien
maar het is bijna advent, de winter komt er aan
De kerkhofbloemen slaan de herfst in al in de boeien
mijn ouderlijk huis heb ik verpakt in cellofaan

Als tranen op een wang, de druppels op het vensterglas
de angst zal nooit vervagen voor elk oorlogsgeweld
veroorzaakt door de hebzucht van nooit tevreden mensen
Straks breng ik een hommage aan een vriend die uur noch dagen telt

Weer kind zijn, pure nostalgie, verlangen naar een jeugd
maar het noodlot van de tijd heeft geen mens in handen
Dan helpt geen novembernijd en ook geen zomervreugd
Voorgoed voorbij, de tijd heeft scherpe tanden

Nu loop ikzelf in dit gedicht verloren
een beetje toch, als tulpen in november
Ik zie geen vossen meer, ik zoek vergeefs de sporen
een jager grijnst, lacht in zijn baard warempel !



Robbe

[eurocent1948]

Wow! Hoe doe je het, Robol !

[ria]

Er is maar een Robol, maar ik probeer het (op mijn manier).
Toegelaten lieve vrienden?



dag dichters, schrijvers, lezers en dromers,
kortom "dag vrienden" allemaal.
ria

[Bosrankje]

Robbe,

Iedereen hier ken je nu zeker !!!
Iedereen beaamt wat je schrijft !
Je hebt het weer heel goed uit
je mouw getoverd dus ... bedankt
en proficiat, beste vriend !

Liefs van Alter en Rankje