OP satijnen vleugels...3
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Dierenmanieren
Dieven, rovers, presidenten,
politiekers, enzovoort…
maken eigen regelementen
willen steeds het laatste woord
Zijn het dieren, zijn het mensen?
We draaien het een keertje om.
Territorium, muren als grenzen,
geroep, getier, geknars, gegrom.
Kwaken als kikkers…
Stelen als raven…
Vogelverschrikkers…
Ieder z’n gaven.
Sluw als een vos…
Blaten als een schaap…
Geen schaamteblos,
want dan sta je voor aap.
Als een vogel, zo vrij
zeg ik hier mijn gedacht
met wat spotternij
waarachter ik schuil.
Ik ben echt geen uil
die zijn wijsheid verpacht.
Robbe
Dieven, rovers, presidenten,
politiekers, enzovoort…
maken eigen regelementen
willen steeds het laatste woord
Zijn het dieren, zijn het mensen?
We draaien het een keertje om.
Territorium, muren als grenzen,
geroep, getier, geknars, gegrom.
Kwaken als kikkers…
Stelen als raven…
Vogelverschrikkers…
Ieder z’n gaven.
Sluw als een vos…
Blaten als een schaap…
Geen schaamteblos,
want dan sta je voor aap.
Als een vogel, zo vrij
zeg ik hier mijn gedacht
met wat spotternij
waarachter ik schuil.
Ik ben echt geen uil
die zijn wijsheid verpacht.
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Een kauw in de wei. Alhoewel kauwen in groepen leven, blijven mannetje en vrouwtje mekaar levenslang trouw! Ze doen ook aan voedseldelen, ongeacht hun band, binnen de groep.
Hoog in de treurwilg zingt de vink van "suskewiet". Een duif luistert devoot.
De zwarte koeien die in de Vallei van de Zwarte beek aan begrazing doen behoren tot het Aberdeen Angus-ras. Ze zijn hoornloos.
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Robbe,
Het lijkt nog altijd even mooi in je Vallei van de Zwarte Beek
die wij ooit samen hebben ontdekt met veel vrienden van P en P,
op een prachtige dag die ik nooit zal vergeten !
Vandaag is het precies 7 maanden dat mijn geliefde Alter
heengegaan is en ik kon niet weerstaan aan een melancholische
wandeling in de gangen van P en P waar we zo graag vertoefden
gedurende veel jaren... zonder hem smaakt alles bitter, lijkt alles
zonder belang en ik kan niet meer schrijven !
Ik ben niet alleen dankzij een heel lieve familie rond mij (zonder
de vrienden te vergeten) maar wel eenzaam zonder hem (zoals in
het liedje) en dat is heel erg !
Ik hoop dat het jullie goed gaat en ben heel blij dat je blijft schrijven
en fotograferen !
Tot nog eens en de groetjes van, zoals jullie zeiden, Alterbos
Het lijkt nog altijd even mooi in je Vallei van de Zwarte Beek
die wij ooit samen hebben ontdekt met veel vrienden van P en P,
op een prachtige dag die ik nooit zal vergeten !
Vandaag is het precies 7 maanden dat mijn geliefde Alter
heengegaan is en ik kon niet weerstaan aan een melancholische
wandeling in de gangen van P en P waar we zo graag vertoefden
gedurende veel jaren... zonder hem smaakt alles bitter, lijkt alles
zonder belang en ik kan niet meer schrijven !
Ik ben niet alleen dankzij een heel lieve familie rond mij (zonder
de vrienden te vergeten) maar wel eenzaam zonder hem (zoals in
het liedje) en dat is heel erg !
Ik hoop dat het jullie goed gaat en ben heel blij dat je blijft schrijven
en fotograferen !
Tot nog eens en de groetjes van, zoals jullie zeiden, Alterbos
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Het slijt inderdaad nooit, Rankje. Ook ik mis zijn repliek en de samenwerking bij o.a. August Cuppens. Ik koester zijn geschenk, de dichtwerken van Alice Nahon. Ik schreef iets minder in P&P en heb mijn zinnen gezet op tekenen in mijn natuurdagboek, ik tracht een jaar lang het leven in tuin en natuurgebied te schetsen.
Veel leesgenot nog Rankje en ik hoop dat de inspiratie op een toch nog mag komen om je laar wat nieuw leven in te blazen!
mvg
Robbe.
Veel leesgenot nog Rankje en ik hoop dat de inspiratie op een toch nog mag komen om je laar wat nieuw leven in te blazen!
mvg
Robbe.
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Grote centaur in de berm.
Grootbloemige muur in de weide.
Rolklaver in berm en weide.
Rups van de dagpauwoog op brandnetel, in de Vallei zag ik er honderden!
Op de bodem van deze trechter wacht een trechterspin op haar maaltijd...
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Lang geleden schreef ik dit gedichtje:
Moeders rozen
Roosjes bloeien
in mijn tuin
Ik noem ze: moeders rozen
Als de lente komt
in ’t land
zie je ze heerlijk blozen
Ooit nam ik
een stekje mee
toen ik het nest verliet
Ik moest op eigen benen
staan, in haar ogen
glom verdriet
Het stekje werd
een grote struik
en moederke ging heen…
Maar staat
de rozelaar in bloei,
voel ik me niet alleen
Robbe
Vandaag schreef ik:
Wanneer moeders rozen bloeien
geurt de tuin weer naar jaren van weleer.
Ik lag in’ t gras met ons hondje te stoeien…
Elke zomer ruik ik moeders rozen weer.
Ik zie haar nog snoeien,
in de weer met de schaar.
Ik voel het zonlicht nog gloeien
op mijn vlasblonde haar.
Ze had de mooiste uitgekozen
en in een vaasje gezet.
In de kamer hing een aroma van rozen,
de hemelse geur van moeders boeket.
Wanneer moeders rozen geuren
in zachtrode zomerkleuren,
denk ik met weemoed weer
aan vervlogen jaren van weleer.
Robbe
en ik neurie een liedje:
Adamo
Moeders rozen
Roosjes bloeien
in mijn tuin
Ik noem ze: moeders rozen
Als de lente komt
in ’t land
zie je ze heerlijk blozen
Ooit nam ik
een stekje mee
toen ik het nest verliet
Ik moest op eigen benen
staan, in haar ogen
glom verdriet
Het stekje werd
een grote struik
en moederke ging heen…
Maar staat
de rozelaar in bloei,
voel ik me niet alleen
Robbe
Vandaag schreef ik:
Wanneer moeders rozen bloeien
geurt de tuin weer naar jaren van weleer.
Ik lag in’ t gras met ons hondje te stoeien…
Elke zomer ruik ik moeders rozen weer.
Ik zie haar nog snoeien,
in de weer met de schaar.
Ik voel het zonlicht nog gloeien
op mijn vlasblonde haar.
Ze had de mooiste uitgekozen
en in een vaasje gezet.
In de kamer hing een aroma van rozen,
de hemelse geur van moeders boeket.
Wanneer moeders rozen geuren
in zachtrode zomerkleuren,
denk ik met weemoed weer
aan vervlogen jaren van weleer.
Robbe
en ik neurie een liedje:
Adamo
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Klein kruiskruid, ook wel eens kanariekruid genoemd, las ik ergens, omdat deze vogeltjes er gek van zijn.
Door de wind, door de regen, de daglelies openen hun knoppen.
Poëtische groeten,
Robbe.
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
2 juffers, 2 verschillende kleuren...
De witte bloemen van de Amerikaanse vogelkers zijn ondertussen groene bessen geworden. In onze vlegeljaren noemden we die "klotsberen".
We maken een klots(buis) van een oude fietspedaal of een uitgeholde stokje, daar konden we mee schieten !
Beekblauwtje.
Ik zag in de Vallei voor het eerst in 2017 een bruin zandoogje...
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Ik vind ze mooi, die dikkopjes !
Ik had wat courgettes in de tuin geplant, vandaag hebben ze gele bloemen. Die zijn ook eetbaar, maar toch wacht ik op de vrucht.
Goudhaantjes.
een penseelkever.
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...