Gewoon, gedichten - 4

[sunset]

alles heeft een reden

dat alles een reden heeft
weet en begrijp ik
ook al ken ik hem niet altijd

deuren blijven gesloten, tafels afgeruimd
ondanks dat wij graag blijven
niet voldaan maar ook niet hongerig

de radio brengt mij dichter
bij zangers en zangeressen
maar geen enkel lied laat mij dansen

het water in mijn ogen
heeft beslist een reden,
die ken ik

sunset 03-04-2020

[sunset]

geen moment meer zonder

de heldere nacht neigt zich nu neer
werpt schaduw op het zwijgend beeld
nog leeft de stad stil zonder ons
in de herinnering aan het avondlijke licht
en volheid van de geur van vrij zijn

druppels glinsterend als dauw
glanzen in de schemerende stilte
de rode wijn fonkelt in 't glas
geen hard geluid verbreekt de rust en vrede

een ster die valt raak mij in ziel
en laat mij zuchtend dansen van geluk
wijl ik jou diep in d' ogen schouw
ontbrandt jouw glimlach mij een lust
wil ik noch geen moment meer zonder jou

sunset 04-04-2020

[sunset]

zoetgevooisde stemmen

boven ons sterren,
bleek nog, en lente
met tere bloesems
amper gered
in late winternachten
beelden ontspruiten
in open ruimtes

vanuit een einder
naderen boze geesten
die niemand wil
maar zoetgevooisd
klinken al stemmen
gedichten lezend
tot harten beven

[stil zit ik hier
in 't lachend ogenlicht
van jou; zwijgend]

sunset 06-04-2020

[sunset]

in een verre einder

zo als het zwijgen langer wordt, niet mooier
alsof alles gestopt is, het ene na het andere
iets dat je nimmer aan een ander zou vragen

mis ik naast het belangrijkste, de moed om
luid te zijn, ook als is dit, zelfs met andere woorden
geen lied dat jij zingt, voor mij en tegen de stilte

was kan ik zeggen tegen stof op onze lijven
in het duistere niets aan oevers van licht
aan de overzijde en wij op de verkeerde plaats

de toekomst niet durven voorspellen, enkel dichten
tegen de storm en tegen alles in de lucht
dit alleen-zijn moeten wij allemaal leren

net zoals je de zon leert kennen en de regen
aan wiens tranen licht zich buigt als hoop
die traag ontwaakt in een nog verre einder

sunset 07-04-2020

[sunset]

nog blijft buiten dicht

schaduwen van beelden
keren terug tot oorspronkelijke staat
je haar groeit in dagen

hoor ik mijn baard
onder de streling van jouw hand
de berk staat niet in bloei

al komen velden
reeds naar ons toe
verstarren de vogels in hun vlucht

nog blijft buiten dicht

sunset 09-04-2020

[sunset]

een vroege tornado
met veertien
onder de paraplu
van poëzie

aan het begin
van lyrische wonderen
prozaïsche woorden
één enkele zin:
liefde

en dat was het begin

sunset 10-04-2020

[hilde m]

zo mooi sunset

deze topic...

rijk gevuld met woorden vol gevoel...

hij stil honger en dorst

naar mooiere tijden.

Fijn dat je trouw blijft.

Hilde m.

[sunset]

en in al die, die morgen ook nog komen

in onze ogen smeult nog 't vuur
van alle keren die wij branden
in rood en geel en schemerend blauw
en zelfs na 't elke laatst omarmen
flakkeren heet de vlammen

zo dikwijls wordt zomer al winter
wordt as die traag verwaait in wind
en in 't voorbijgaan ijs nog kust
wijl 't in ons brandt, hart tegen hart
in elk van al de reeds voorbije jaren

en in al die, die morgen ook nog komen

sunset 02-05-2020

[sunset]

zo mooi sunset

deze topic...

rijk gevuld met woorden vol gevoel...

hij stil honger en dorst

naar mooiere tijden.

Fijn dat je trouw blijft.

Hilde m.

Dank je wel. Het is heel lang geleden dat ik hier nog iemand zag.
Warme genegen groet en pas goed op elkaar,

[Sita]

Sunset,

In januari had ik je een PB gestuurd.
Omdat het in mijn "postvak uit" bleef zitten heb ik het weer verwijderd.
Ik schrijf je nogmaals, maar kijk dan wel even in je brievenbus

Een warme groet,
Sita

[sunset]

liefde is niet alleen maar een woord
zij is zuiver rein water,
heilig

verstopt tussen
de winter en de zon
is zij later
verkoelende sneeuw
maar ook vroege bloesemknoppen

maagdelijk als een jonge ziel
of sober als een dorpskerk
zonder enige praal noch pracht
en heel dikwijls
niet te begrijpen

schenkt zij mij warmte
en een lach op mijn gelaat
wanneer haar glimlach
de kleuren van mijn regenboog
weten te vangen

sunset 17-05-2020