Jure***
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Jure
Dat de zon
voor jou mag
schijnen
veel licht brengt
in je
bestaan
Moge goede dingen
het leven brengen
zodat je in tevredenheid
de weg verder kunt
gaan.
=======
Voor iedereen een
goede jaarwisseling en een
gelukkig en gezond 2012!!
een warme
groet
loes
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Parasiet
Iemand ontnam mij de zin.
De zin om onzin te schrijven.
Dat wat ik kon, heel in ’t begin,
Schijnt nu ver weg te blijven.
De invloed van dat wezen
Geslopen in mijn leven,
Is groter dan gedacht.
Hij heeft mijn zin verkracht.
Nu restten enkel geforceerde woorden.
Niets meer van binnen in.
Nooit meer vertellen wat ik hoorde
Iets schrijven heeft geen zin.
Blijvend is wat ik ooit schreef,
Toen nog onbevangen.
Hij ging veel te veel over de schreef
Ik..heb mij laten vangen.
Het ga je goed
En ontmoet
Een demon die je inspiratie geeft.
Iedereen hoort,
Gij vermoordt
De eenvoud die een man nog heeft
Iemand ontnam mij de zin.
De zin om onzin te schrijven.
Dat wat ik kon, heel in ’t begin,
Schijnt nu ver weg te blijven.
De invloed van dat wezen
Geslopen in mijn leven,
Is groter dan gedacht.
Hij heeft mijn zin verkracht.
Nu restten enkel geforceerde woorden.
Niets meer van binnen in.
Nooit meer vertellen wat ik hoorde
Iets schrijven heeft geen zin.
Blijvend is wat ik ooit schreef,
Toen nog onbevangen.
Hij ging veel te veel over de schreef
Ik..heb mij laten vangen.
Het ga je goed
En ontmoet
Een demon die je inspiratie geeft.
Iedereen hoort,
Gij vermoordt
De eenvoud die een man nog heeft
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Tweede Vlaamse Liefdesverklaring
Wanneer had ik nog lief
hoe lang is 't geleen
wanneer verstomde mijn verstand
en werd mijn lijf meester
kreeg de drang de bovenhand
Gisteren nog, dus pas
ik ruik U nog geheel
mijn schouders doen nog zeer
en de zalige vermoeidheid
overwon de ongerustheid weer
Trots dwingt te zwijgen
gij wilt het niet
ik mag Uw naam niet noemen
ge zijt te bescheiden
ik mag mijn lief niet vernoemen
Morgen heb ik weer lief
dan zal ik strelen
door mijn vingers 't verlangen
glijden laten, wetende
dat gij niet zijt te vervangen
Wanneer had ik nog lief
hoe lang is 't geleen
wanneer verstomde mijn verstand
en werd mijn lijf meester
kreeg de drang de bovenhand
Gisteren nog, dus pas
ik ruik U nog geheel
mijn schouders doen nog zeer
en de zalige vermoeidheid
overwon de ongerustheid weer
Trots dwingt te zwijgen
gij wilt het niet
ik mag Uw naam niet noemen
ge zijt te bescheiden
ik mag mijn lief niet vernoemen
Morgen heb ik weer lief
dan zal ik strelen
door mijn vingers 't verlangen
glijden laten, wetende
dat gij niet zijt te vervangen
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Terug naar het oervlaamse "gij" in plaats van het bovenmoerdijkse "jij" !
Het doet me denken aan een kort gedicht van onze gouwgenoot Louis Verbeeck:
Vroeger
Eens rookt gij als een lelie
en ik rook naar kaneel
Nu gij naar peterselie
en ik rook veel te veel
mvg
Robbe
Het doet me denken aan een kort gedicht van onze gouwgenoot Louis Verbeeck:
Vroeger
Eens rookt gij als een lelie
en ik rook naar kaneel
Nu gij naar peterselie
en ik rook veel te veel
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Jure,
Ik las wat je schreef het doet me wat, er zit woede
achter, een zekere radeloosheid, een terugverlangen naar . .
Sorry voor hoe ik het schrijf, maar ik weet dat je pijn van
je af kunt schrijven, het heeft me ook heel erg geholpen
ik heb er nog altijd baat bij.
Wat Robbe schrijft over je gouwgenoot Louis Verbeek laat
me weten dat je ook Limburger bent. Van R. wist ik het
van jou niet. Dat ik Hasseltse ben weet wel iedereen, ben
fier op mijn stad en provincie.
Het ga je goed Jure, en wat je ook doormaakt, veel sterkte.
bomi.
-
Jure,
Ik las wat je schreef het doet me wat, er zit woede
achter, een zekere radeloosheid, een terugverlangen naar . .
Sorry voor hoe ik het schrijf, maar ik weet dat je pijn van
je af kunt schrijven, het heeft me ook heel erg geholpen
ik heb er nog altijd baat bij.
Wat Robbe schrijft over je gouwgenoot Louis Verbeek laat
me weten dat je ook Limburger bent. Van R. wist ik het
van jou niet. Dat ik Hasseltse ben weet wel iedereen, ben
fier op mijn stad en provincie.
Het ga je goed Jure, en wat je ook doormaakt, veel sterkte.
bomi.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Dank jullie wel. Het verschijnen, het schrijven alhier doet méér dan deugd.
De Louis is een unicum. Fijnbesnaard, humoristich en toch een ondertoon van tja...weemoedigheid.
Ja Bomi, de mogelijkheid die men hier krijgt om het schrijven als uitlaatklep te kunnen benutten heeft volgens mij , of kent liever geen weerga.
Nog steeds ben ik die "jonge"snaak dankbaar wat hij begonnen is.
Ave Lectorum
De Louis is een unicum. Fijnbesnaard, humoristich en toch een ondertoon van tja...weemoedigheid.
Ja Bomi, de mogelijkheid die men hier krijgt om het schrijven als uitlaatklep te kunnen benutten heeft volgens mij , of kent liever geen weerga.
Nog steeds ben ik die "jonge"snaak dankbaar wat hij begonnen is.
Ave Lectorum
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Ons verlangen
De koude , droge winterwind
brandt mijn pas geschoren wangen.
Mijn overjas hoog dichtgeknoopt
wandel ik naar mijn verlangen.
Ik weet dat zij daar wacht
bibberend door haar mooie kleding
die zij heeft aangetrokken
ter mijner overreding.
Warm wordt het wel van binnenuit
opspringende warme gloed.
Iedere trede die ik nader
voel ik de verwarming van mijn bloed.
Daar zie ik haar rode koude neus,
haar blinkende tranige ogen
Het is helemaal niet van verdriet
maar van het verlangen dat we samen mogen.
Ik druk haar bijna ademloos
heel dicht tegen mijn verlangen
Dan kus ik haar bijna ademloos
de asem uit haar luchtpijpgangen.
Nu verlaat de koude heel mijn lijf.
Maakt plaats voor warme gloed
Ik streel haar koude rug
om het stromen van haar bloed.
Twee naakte warme handen
houden elkander stevig vast
En door het kille duister
wandelen wij op de tast.
Het is niet belangrijk waar we gaan
belangrijk is dat wij samen
de weg bewandelen naar het bestaan,
waarvoor wij gezamelijk de beslissing namen.
De koude , droge winterwind
brandt mijn pas geschoren wangen.
Mijn overjas hoog dichtgeknoopt
wandel ik naar mijn verlangen.
Ik weet dat zij daar wacht
bibberend door haar mooie kleding
die zij heeft aangetrokken
ter mijner overreding.
Warm wordt het wel van binnenuit
opspringende warme gloed.
Iedere trede die ik nader
voel ik de verwarming van mijn bloed.
Daar zie ik haar rode koude neus,
haar blinkende tranige ogen
Het is helemaal niet van verdriet
maar van het verlangen dat we samen mogen.
Ik druk haar bijna ademloos
heel dicht tegen mijn verlangen
Dan kus ik haar bijna ademloos
de asem uit haar luchtpijpgangen.
Nu verlaat de koude heel mijn lijf.
Maakt plaats voor warme gloed
Ik streel haar koude rug
om het stromen van haar bloed.
Twee naakte warme handen
houden elkander stevig vast
En door het kille duister
wandelen wij op de tast.
Het is niet belangrijk waar we gaan
belangrijk is dat wij samen
de weg bewandelen naar het bestaan,
waarvoor wij gezamelijk de beslissing namen.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Jure,
" Ons Verlangen "
Het is zo gevoelvol geschreven, loopt over van verlangen naar . . .
is eerlijk en oprecht.
Verlangens sterven nooit, blijven rondwaren in ons hoofd vervuld of niet.
Groetjes,
bomi.
-
Jure,
" Ons Verlangen "
Het is zo gevoelvol geschreven, loopt over van verlangen naar . . .
is eerlijk en oprecht.
Verlangens sterven nooit, blijven rondwaren in ons hoofd vervuld of niet.
Groetjes,
bomi.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
elisa20 - Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
- Locatie: Prov. Antwerpen
Dag Jure,
Wat een creativiteit toon je ons !
Sterke gedichten , waarin gevoelens van pijn en woede,
in het ene
en de warme liefdesgevoelens in de andere
worden vertolkt
Prachtig, doorvoeld en heerlijk om lezen !
Dank je Jure
elisa
Wat een creativiteit toon je ons !
Sterke gedichten , waarin gevoelens van pijn en woede,
in het ene
en de warme liefdesgevoelens in de andere
worden vertolkt
Prachtig, doorvoeld en heerlijk om lezen !
Dank je Jure
elisa
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Jure,
Je weet hoe graag wij jou lezen en hoe blij we zijn
dat je weer bij ons bent !
'Ons verlangen' is krachtig verwoord en vraagt naar
meer van dat moois...
Vergeet niet zondag naar Poëzie van de dag te gaan
kijken want 'Mijn hart ging op reis" zal er verschijnen.
We wensen jullie beiden een gezellig weekend.
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Vriendschap
Als een
fluistering
van woorden
tot een mysterieus
schrijven verfraait
blijven zij
als luwe winden
door vriendschap gedragen
in dit topic
bewaakt!
Bedankt en
warme groetjes schrijfster
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.