Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Alterego1]

op 6 December 2013



Sinterklaas

Sinterklaas, kom je dit jaar weer,
en is je vriend Piet er niet meer
bij deze keer ?
Wat zullen de kindjes dan treuren
en tegen hun mama alsmaar zeuren,
want hij is ook hun goed vriend
en dat heeft hij dubbel en dik verdiend.
Sint, waarom mag hij niet meer mee,
ben je van zijn hulp niet meer tevree,
of komt het van hogerhand
dat vind jij zeker heel ambetant.
Zonder Piet is het niet meer prettig
en wat jullie doen is toch niet onwettig.
Jullie horen bij mekaar
en die het beschouwen als racist
dat is zeker niet waar.
Dit is toch geen slavernij.
Poet is geen slaaf, hij is vrij.
De kinderen hopen
jullie nog samen te mogen begroeten
zoals het altijd is geweest.
Dan zijn ze weer gelukkig
en vieren ze een echt
Sinterklaas feest.

Yna

[Bosrankje]

Lieve vriend(innen),

Zoals ik het al uitgelegd heb aan degenen die ons een
pb gestuurd hebben, wij sluiten dus wel te verstaan
onze topics niet ! Jullie blijven er nog altijd allemaal
steeds even welkom.

Het is enkel met 'Poëzie van de dag' dat we ophouden.
Het vergde wat te veel van onze tijd (ondanks het feit
dat het boeiend en leuk was en dat wij het steeds graag
deden). Maar we worden er ook niet jonger op.
Trouwens, tijdens die vier jaren, hebben wij van velen
zowat bijna alle gedichten al aan bod laten komen.

Het Prentenkabinet blijft zeker ook open voor iedereen
die zin heeft om er een ppt te plaatsen, vooral nuttig voor
degenen die hier bij P en P geen eigen topic hebben.

We hopen van harte dat wij allemaal samen nog lang
zullen blijven schrijven bij Poëzie en Proza, tot ons aller
vermaak !

Lieve warme groetjes in vrede, vreugde en vriendschap

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Op 7 december 2013



Nooit content

De tijd van toen
zouden wij die over doen?
Ik weet het niet,
het is zoals je het ziet.

Vroeger waren we content
met een eenvoudige prent.
Nu moet het een poster zijn,
liever groot, dan klein.

De tijd van toen
zouden wij die over doen?
Ik weet het niet,
het is zoals je het ziet.

Vroeger waren we content
met een eenvoudige prent.
Nu moet het een poster zijn,
liever groot, dan klein.

We speelden met onze vriendjes
buiten op straat.
Weet je hoe dat nu gaat?
Jullie zitten te chatten tot
diep in de nacht.
Dat is niet het echte leven
die jullie wacht.

Wij schreven brieven
naar elkaar.
Dat was een tof gebaar,
een omslag onder je deur.
Nu vinden jullie schrijven een sleur.

Iedereen heeft een pc, met de nieuwste
snufjes.
Mailtjes versturen met knufjes.
Is dat niet onpersoonlijk?
Zelfs onbegrijpelijk!

Met een pc zijn jullie zelf niet meer tevreden.
Een laptop, ja dat is het heden.
Een gsm die foto’s trekt,
met futuristische geluiden doorspekt.

Gewone kleren, wat denken wij wel!
Dat doen jullie niet aan je vel.
Merken van de bovenste plank,
en een MP 3 speler met de zuiverste klank.

Een gewone televisie,
neen een flatsreen, net fictie.
De laatste jaren gaat het razendsnel,
heb je tijd…. gebruikt hem wel.

Maar dat hebben jullie niet meer
de tijd van weleer!
Weggewaaid
en met onrecht bezaait.

Zo vergaat het de wereld
in zijn geheel.
Veel hebben van het goede….
maar een heel klein deel.

Dat laat jullie jongeren koud.
Wat moeten wij daarover zeggen…
de ouders, die zijn toch al oud.

Jullie moeten niet denken
dat de wereld aan jonge mensen aandacht
zullen schenken.
Uw omgeving bestaat niet echt,
in sociale omhang zijn jullie slecht.

Doe er wat aan en zit minder aan
het scherm gekluisterd.
Er wordt nu al gefluisterd,
dat die dingen de jeugd beïnvloeden.
Het is zo, wij ouderen….
willen jullie behoeden.

Het is een druppel op een hete plaat,
er wordt niet meer gepraat.
Chatten is toch zo belangrijk
in jullie leven,
uw eigen bestaan zou je er voor geven.

Tracht eens content te zijn,
met wat je hebt en dat is veel!
Besef dat elders armoede bestaat,
dat is geen fictie maar reëel.

Claire Vanfleteren

[Alterego1]

op 8 December 2013





Schaakspel

Vierkanten wit en zwart
een leven
behoedzaam
op een bord gelegd

pionnen lustig
schuivend
heen en weer:
een boeiend spel

sluw berekend
foutief ingeschat
te lang gewacht
niet nagedacht

een warrig web
waar mensen elkaar raken
't zij in verdriet
't zij in geluk

Elisa

[Bosrankje]

Op 9 december 2013



Een lege kader

Thuis staat een lege kader
zonder foto en met een houten raam,
maar als ik er voorbij kom,
zie ik mijn vader er telkens in staan.
Hij lacht dan zonder woorden,
een herinnering is nu mijn geschenk.
Het ga je goed daar lieve vader
en weet dat ik aan je denk...


Elisabeth

Voor mijn vader

[Alterego1]

op 10 December 2013



VERLOREN : mijn lach

Tegen hoge beloning
terug te bezorgen
liever vandaag dan morgen
mijn levensvreugde zat erin

Al heb ik alles in mijn woning
wat baat mij dat
zonder mijn lach

Hij kleurde mijn leven en mijn dromen
liet mijn bloed sneller stromen
hield me in leven
nu ga ik langzaam dood


GEVRAAGD : een warme diepe lach

of schaterlachen , het mag
laat lachsalvo’s weerklinken
mijn buik van ‘t lachen ineenkrimpen
tranen biggelend langs mijn wang
ga gerust je gang
Ik wil zelfs in mijn broek plassen
maar a.u.b.
laat me lachen

Fernanda

[Bosrankje]

Op 11 december 2013




Wellicht ooit nooit


Zullen jouw ogen ooit smart aanschouwen?
Zullen ze wenen om nutteloos verdriet?
Zullen ze lijden en breken door het rouwen
Of bestaat dat in jouw nieuwe wereld niet?

Zullen je handen ooit eens roven of stelen?
Zullen ze slaan en kwetsen om te doden?
Zullen ze beschermend steunend schenken
En krijgen ze ooit vriendschap aangeboden?

Zullen je lippen ijlen of vloekend schreeuwen?
Zullen ze trillen om troostend te sussen?
Zullen ze krijsen met de hoogste meeuwen
En andere lippen vinden om zacht te kussen?

Zullen je voeten je naar dorre landen leiden ?
Zullen ze je elke dag dienen tot ’s avonds laat?
Zullen ze een weg vinden voor jullie beiden
Waarover je eigen zon nooit ondergaat?

Zullen voor jou mijn wensen en mijn dromen
De sterren zijn die je wenken door elke nacht?
Zullen ze mijn angsten niet uit doen komen,
En zal je het doel bereiken dat op je wacht?


Frankie

[Bosrankje]

Op 12 december 2013




Deze ppt had Alter al gemaakt in november 2007...


Vriendschap

luisteren
zwijgen
waarderen
vertrouwen

vergeten en vergeven
diepste gevoelens delen
vreugde wordt verdubbeld
droefheid wordt gedeeld
de deur staat open

geen ruimte voor haat
geen ruimte voor afgunst
laten openbloeiien
geen beslag leggen op elkaar
samen verder kijken en
een tijdlang dezelfde weg gaan

raak mij aan
al is het maar even
het wordt warmer
niemand kan zonder de ander
vrienden zeggen iets goed over jou
jij zegt iets goed over hen

Gustilpe

[Bosrankje]

Op 13 december 2013




Bijna winter


De winter is op komst,
in z'n voorhoede de nachtvorst.
Al is de hemel helderblauw,
we rillen al van de kou.

De bomen in het bos,
zijn kaal en doods,
je ziet er los door.
De eikenbomen houden krampachtig
hun gouden bladeren vast,
ze kronen zichzelf,
met die schitterende krans,
tot koningen van het bos.
De eendenvijver ligt er verlaten bij,
de bewoners zijn naar warmere oorden.
Al de planten in de tuin
bedekt met een kristallen suikerlaagje.
De auto's in de straat,
lijken op overmaatse frisko's.
We halen onze dikke jassen weer boven.


Hilde

[Alterego1]

op 14 December 2013



De natuur slaapt

Na een nacht van draaien en keren,
een heel goede morgen,de zon schijnt,
de lucht is helder,de kruin van de bomen staat stil
en Jean-Luc kijkt voor zich alsof hij het zevende
wereldwonder heeft gezien.Toch moet het frisjes
zijn buiten want de ruiten zijn aangeslagen...

De natuur slaapt, en de boeren blijven ook langer binnen.
Velden liggen er kaal bij,ze kunnen niet in winterwerk
gelegd worden,het is er veel te drassig voor...
Diepe karresporen laten minibeekjes achter.

Er is geen mens te zien op straat,geen kat....
alleen een heel mooie fazant loopt al enkele dagen
hier te paraderen,ook enkele verloren vogels van het
natuurreservaat zijn hier beland.Verloren gevlogen
meeuwen zijn hier ook.

De zwarte kauwen-roeken-kraaien
die zijn er in overvloed.Het verder vliegend personeel
onder de vogels zie ik nog weinig.Maar er hangt al een
voorraad eten uit,ze kunnen komen dineren als ze willen.
En ik,ik ga nog een teugje koffie drinken.

Jadi

[Bosrankje]

Op 15 december 2013



Ook gedachten bezinken


Er ligt veel bezinksel,
op de bodem van de zee.
Alleen bij hevige stormen,
komt het naar boven,
en vertroebelt
het anders zo heldere water....

Er zijn ook gedachten,
die bezinken.
Alleen onder grote druk,
in grote woede,
komen ze naar boven,
verwoestend,
en kwetsend....


Ninjavincent

[Bosrankje]

Op 16 december 2013



December, feestmaand


December, feestmaand, overal lichtjes…
Op mijn stille plek schrijf ik gedichtjes
Heel alleen verdrijf ik tijd
Ik schrijf en schrijf met stille vlijt
Ik wil kwijt
mijn somberheid…

December, feestmaand, maand van wensen…
Vrede op aard aan alle mensen,
die van goede wille zijn
Ook aan hen, die van hun lijn
zo moeilijk af te wijken zijn,
vredig zijn in aardse schijn
en lachen om een ander’s pijn…

December, feestmaand, maand van vrede…
Vrede is mijn stille bede,
voor hen die zonder mededogen
vrede nemen met oorlogen
Opent iemand van hierboven
om vredeswil
hun blinde ogen ?


Robbe

[Bosrankje]

Op 17 december 2013





Bouw geen muur maar een brug


Men zal en mag geen muur om zich bouwen
Er zijn toch nog mensen die van je houden.
Probeer je hart altijd te openen.
Voor alles en iedereen.
Zo komt het eens ook voor jou,
Dan ben je niet alleen.

Bouw een brug naar elkaar.
Vooral bij je zelf en in je eigen omgeving
Dan maakt het leven toch niet zo zwaar
De wereld is soms wel heel erg klein
Kijk in deze tijd maar met een computer
Dat is ergens toch wel fijn

Dus als je een brug bouwt en een gelegenheid hebt
Aarzel niet en ga gerust over die brug.
laat die muur die om je was vallen
je zult zien dat er weer mooie dagen komen terug
Het is zo we moeten allemaal wel eens door diepe dalen
Ik weet dat is ook balen

Daarom is het beter geen muur te bouwen maar liever een brug.
Dan heb je ook kans dat je iemand ontmoet
Waar je veel kunt zeggen en naar je luistert
Op wie je ook vertrouwen kan zonder veel woorden te spreken
iemand die voor je daar zal zijn waar je kunt op rekenen
Dat doet een mens van zelf sprekend goed
Zo kan je de dag beginnen want je staat er niet alleen

Dus bouw geen muur om je zelf heen maar fluister
Kom op bouw een brug en je kunt heen en terug .
Dan gaan je dagen ook voorbij heel vlug.

Monika

[Bosrankje]

Op 18 december 2013



‘'k zal gaan zoals ik kwam


eens zal ik gaan- maar na mijn herfst -
wanneer de grijze droefeniswolken
mijn jeugd dan manen
wil ik geen halfstokvlaggen zien
saluutgeschiet niet horen

waar slechts de kraaien in een hemel schreeuwen
een eeuwig zwijgen mij omhult als steen
zal ‘k gaan zoals ik ooit gekomen ben;
alleen.

sunset

[Bosrankje]

Op 19 december 2013




De boekenwurm


ik zit hier op en tussen mijn boeken
want lezen is mijn grootste hobby
en staat het boek mij niet aan
dan zal ik gewoon een beter zoeken

oké het lijkt hier wel een slordige boel
en de vogel kan er niet mee lachen
omdat het kaarsvet op de tafel druipt
maar mij geeft het geen schuldgevoel

met mijn uilenbril zie ik alles erg duidelijk
want het is hier allemaal zware lectuur
het tafeltje kan het gewicht wel dragen
hopelijk, want boeken zijn toch wel duur.

Neske