TOON HERMANS EERBETOON 3 EN SLOT
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Norman,
Ik was je niet vergeten hoor, maar gisteren avond
was nogal laat en nu heb ik eindelijk een beetje
tijd dus, kom ik eindelijk de ppt van jouw gedicht
in jouw stekje plaatsen !
In het Prentenkabinet is het ook te lezen. Sorry voor
de vertraging
Bedankt voor je bezoek in ons Laar met de Engelse
versie van je gedicht. Mooi !
Jouw illustraties en foto's van verleden maandag waren
weer heel goed gekozen waarvoor een lieve merci !
Zonnige lentegroetjes van ons beiden
Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Norman12 - Lid geworden op: 22 sep 2008, 22:00
.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MAANDAG MIJN EERBETOON AAN TOON HERMANS 4’de jaargang
NORMAN - VERS
Hermans Toon………………….179
Meesterlijk gewoon
Hermans bad
Ook nog wel eens wat
Hermans zong
Ieder hart dat sprong
Hermans keek
Ieder hart bezweek
Hermans gaf
Nooit een leerling straf
Hermans bleef
Aardig lang op dreef
Hermans riep
Menig traantje liep
Hermans kwam
Vaak in Amsterdam
Hermans zag
En hij overwon
Hermans’ lach
Een onuitputtelijke bron
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
DINSDAG DE BETERE GEDICHTEN VERGEET ZE NIET
Michel van der Plas
Maria Magdalena op paasmorgen.
Toen al de anderen waren weggegaan
Ik zag ze bij de tuinmuur in de verte
nog redetwisten en verwoed gebaren,
Petrus voorop de stofwolk die de weg wees,
scheen het stiller dan ooit.
En ik besefte opeens dat ik alleen was
en de angst om de geboorte van de bleke dag
te storen had de krekels zelfs bevangen
zo stil en weifelend rees het licht,
dat bomen grijparmen werden, bloemen valse ogen,
en ik moet zelf een smalle kaars geweest zijn,
daar in de dunne mist, bij het lege graf.
En de twee mannen die in witte kleden
plotseling voor mij stonden schenen beelden
uit een oud geheimzinnig speelliedje
en maakten mij weer tot een kind. En juist
als in dat spel van vroeger hield ik bei
mijn handen tegen mijn gezicht gedrukt
en schreide, wat ik vroeger had gezongen:
Waar hebben ze mijn meester neergelegd?
Ik was een schreiend kind, ik moest maar weggaan
voordat ze zouden lachen om mijn dwaasheid;
ik moest maar weggaan, net als al de anderen,
weg uit de spooktuin, weg uit het valse licht,
als al de anderen. En ik keerde me om
en veegde met mijn mouw mijn tranen weg,
toen ik de tuinman zag.
Hij stond er zo gerust en groot.
En ’t was of al de bloemen
nu opeens bloemen werden en de bomen
hun groen herkregen, toen hij naar mij keek,
en of ik niet alleen meer was, en of
het graf achter mijn rug niet meer bestond,
niet meer als leegte, als holle angst, en of
een leeuwerik opschoot in zijn stem: Maria!
Ik heb het al zo vaak verteld Johannes,
maar steeds als jij mij met Pasen aanziet is het
alsof ik hem mijn naam weer hoor zeggen,
misschien omdat jij op hem lijkt misschien,
omdat het licht van deze dag jouw kleed zo wit
maakt als het zijne op die ochtend.
Maar nee, dat is het niet
het is omdat het brood dat jij nu in je handen hebt
en mij te eten geeft zijn lichaam is.
Zijn leven, en daarom hoor ik hem vandaag
en meer en ik wil je zeggen dat vandaag
zijn liefde pas geopenbaard wordt,
want je weet Johannes dat hij die ochtend in de tuin zei:
houdt me niet vast.
En zie nu komt hij zelf, nu komt hij zelf
om mij weer naar zich toe te trekken,
vast te houden, vast te houden. O, ik weet het wel,
ik kan niet zeggen wat ik zeggen wil vandaag,
maar ‘k ben een kaars die van zijn glorie brandt en
ik ben zo gelukkig want zijn leven is mijn leven.
En dit witte brood, o deze liefde is sterker dan de dood.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS WOENSDAG
Waar een bloem haar kleur verliest………………….756
En de staat voor kogels kiest
Kan de mens niet wijzer worden
Waar een kind wordt doorverkocht
En alleen naar geld gezocht
Heeft de mens nooit meer een moeder
Waar een woord te vrezen valt
Waar er veel champagne knalt
Kan de mens niet over horden
Waar de waarheid wordt ontkend
De gelijkheid afgeremd
Is de mens nooit meer een broeder
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS DONDERDAG
Hele mooie woorden……………………..757
Die shockeren niet
Nee , ze zijn het noorden
Weg van veel verdriet
Hele mooie zinnen
Die doen mij geen pijn
Nee , het bruist vanbinnen
Van innig samenzijn
Al die droomverhalen
Van een andere ster
Met verlichte zalen
Waar jij straalt van ver
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS VRIJDAG
Bij zonsopgang en dageraad…………………………..758
Maak ik me af en toe toch kwaad
Nu kunnen mensen herbeginnen
En nieuwe misdaden verzinnen
Bij brunch of middagmaal
Kom ik dan weer wat op verhaal
Sommige mensen doen hun best
Nu nog wachten op de rest
En als de maan dan weer verschijnt
Is het of alle leed verdwijnt
De nacht brengt rust terug in mijn hoofd
En weer hoop ik wat ik heb geloofd
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZATERDAG
Ik ben overal en nergens………………………...759
Ik ben altijd maar ook nooit
In de zee ben ik een druppel
Als het zout op ijs gestrooid
Ik ben veel maar toch ook weinig
Ik heb veel maar zit vaak zonder
In mijn zak zit nooit een knuppel
Op mijn tafel komt geen wonder
En geen ezel stort ooit geld
Op mijn lege rekening
Ik krijg wel letters op papier
Maar nooit een mooie tekening
Ik ben dus vaker niets dan alles
Meer nergens dan ooit overal
En de druppels die ik krijg
Komen uit een tranendal
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZONDAG
Het is de overvloed…………………………..760
De overvloed aan kwaad
Die zet kwaad bloed
Kwaad bloed of ook wel haat
En loopt mijn veiligheid
Mijn veiligheid gevaar
Dan helpt geen woord
Geen woord of vals gebaar
Ik voel mij gevangen
Gevangen en onzeker
En boef moet hangen
Moet hangen , dat zei preker
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MAANDAG MIJN EERBETOON AAN TOON HERMANS 4’de jaargang
NORMAN - VERS
Hermans Toon………………….179
Meesterlijk gewoon
Hermans bad
Ook nog wel eens wat
Hermans zong
Ieder hart dat sprong
Hermans keek
Ieder hart bezweek
Hermans gaf
Nooit een leerling straf
Hermans bleef
Aardig lang op dreef
Hermans riep
Menig traantje liep
Hermans kwam
Vaak in Amsterdam
Hermans zag
En hij overwon
Hermans’ lach
Een onuitputtelijke bron
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
DINSDAG DE BETERE GEDICHTEN VERGEET ZE NIET
Michel van der Plas
Maria Magdalena op paasmorgen.
Toen al de anderen waren weggegaan
Ik zag ze bij de tuinmuur in de verte
nog redetwisten en verwoed gebaren,
Petrus voorop de stofwolk die de weg wees,
scheen het stiller dan ooit.
En ik besefte opeens dat ik alleen was
en de angst om de geboorte van de bleke dag
te storen had de krekels zelfs bevangen
zo stil en weifelend rees het licht,
dat bomen grijparmen werden, bloemen valse ogen,
en ik moet zelf een smalle kaars geweest zijn,
daar in de dunne mist, bij het lege graf.
En de twee mannen die in witte kleden
plotseling voor mij stonden schenen beelden
uit een oud geheimzinnig speelliedje
en maakten mij weer tot een kind. En juist
als in dat spel van vroeger hield ik bei
mijn handen tegen mijn gezicht gedrukt
en schreide, wat ik vroeger had gezongen:
Waar hebben ze mijn meester neergelegd?
Ik was een schreiend kind, ik moest maar weggaan
voordat ze zouden lachen om mijn dwaasheid;
ik moest maar weggaan, net als al de anderen,
weg uit de spooktuin, weg uit het valse licht,
als al de anderen. En ik keerde me om
en veegde met mijn mouw mijn tranen weg,
toen ik de tuinman zag.
Hij stond er zo gerust en groot.
En ’t was of al de bloemen
nu opeens bloemen werden en de bomen
hun groen herkregen, toen hij naar mij keek,
en of ik niet alleen meer was, en of
het graf achter mijn rug niet meer bestond,
niet meer als leegte, als holle angst, en of
een leeuwerik opschoot in zijn stem: Maria!
Ik heb het al zo vaak verteld Johannes,
maar steeds als jij mij met Pasen aanziet is het
alsof ik hem mijn naam weer hoor zeggen,
misschien omdat jij op hem lijkt misschien,
omdat het licht van deze dag jouw kleed zo wit
maakt als het zijne op die ochtend.
Maar nee, dat is het niet
het is omdat het brood dat jij nu in je handen hebt
en mij te eten geeft zijn lichaam is.
Zijn leven, en daarom hoor ik hem vandaag
en meer en ik wil je zeggen dat vandaag
zijn liefde pas geopenbaard wordt,
want je weet Johannes dat hij die ochtend in de tuin zei:
houdt me niet vast.
En zie nu komt hij zelf, nu komt hij zelf
om mij weer naar zich toe te trekken,
vast te houden, vast te houden. O, ik weet het wel,
ik kan niet zeggen wat ik zeggen wil vandaag,
maar ‘k ben een kaars die van zijn glorie brandt en
ik ben zo gelukkig want zijn leven is mijn leven.
En dit witte brood, o deze liefde is sterker dan de dood.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS WOENSDAG
Waar een bloem haar kleur verliest………………….756
En de staat voor kogels kiest
Kan de mens niet wijzer worden
Waar een kind wordt doorverkocht
En alleen naar geld gezocht
Heeft de mens nooit meer een moeder
Waar een woord te vrezen valt
Waar er veel champagne knalt
Kan de mens niet over horden
Waar de waarheid wordt ontkend
De gelijkheid afgeremd
Is de mens nooit meer een broeder
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS DONDERDAG
Hele mooie woorden……………………..757
Die shockeren niet
Nee , ze zijn het noorden
Weg van veel verdriet
Hele mooie zinnen
Die doen mij geen pijn
Nee , het bruist vanbinnen
Van innig samenzijn
Al die droomverhalen
Van een andere ster
Met verlichte zalen
Waar jij straalt van ver
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS VRIJDAG
Bij zonsopgang en dageraad…………………………..758
Maak ik me af en toe toch kwaad
Nu kunnen mensen herbeginnen
En nieuwe misdaden verzinnen
Bij brunch of middagmaal
Kom ik dan weer wat op verhaal
Sommige mensen doen hun best
Nu nog wachten op de rest
En als de maan dan weer verschijnt
Is het of alle leed verdwijnt
De nacht brengt rust terug in mijn hoofd
En weer hoop ik wat ik heb geloofd
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZATERDAG
Ik ben overal en nergens………………………...759
Ik ben altijd maar ook nooit
In de zee ben ik een druppel
Als het zout op ijs gestrooid
Ik ben veel maar toch ook weinig
Ik heb veel maar zit vaak zonder
In mijn zak zit nooit een knuppel
Op mijn tafel komt geen wonder
En geen ezel stort ooit geld
Op mijn lege rekening
Ik krijg wel letters op papier
Maar nooit een mooie tekening
Ik ben dus vaker niets dan alles
Meer nergens dan ooit overal
En de druppels die ik krijg
Komen uit een tranendal
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZONDAG
Het is de overvloed…………………………..760
De overvloed aan kwaad
Die zet kwaad bloed
Kwaad bloed of ook wel haat
En loopt mijn veiligheid
Mijn veiligheid gevaar
Dan helpt geen woord
Geen woord of vals gebaar
Ik voel mij gevangen
Gevangen en onzeker
En boef moet hangen
Moet hangen , dat zei preker
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
.
-
krakje - Lid geworden op: 01 sep 2004, 21:16
- Locatie: Heist op den Berg
heel goed weertje, met hondjes gaan wandelen
en was buiten gedroogd, dus frisse lucht opgehaald,
groetjes van krakje en hou het fijn,
norman bedankt voor de plaatjes,
het gedicht van Maria Magdalene, nog nooit van gehoord, is wel mooi,
en de rijmpjesdoos weer waar veel waarheid in zit,
waar haal je dit alles, echt fijn,
ik hou van het leven, het is jou maar eenmaal gegeven.
-
Gast
NORMAN-VERS
Heel graag komen lezen.
Ook voor jou een fijne en rustige avond.
En dank voor de alweer prachtige prenten.
Heel graag komen lezen.
Ook voor jou een fijne en rustige avond.
En dank voor de alweer prachtige prenten.
-
YNA - Lid geworden op: 24 mar 2009, 20:34
- Locatie: Vl. Brabant
Dag Norman,
Gisteren een fijne namiddag gehad. Samen gekomen met mijn zussen en hun man om bij onze broer en zijn vrouw zijn verjaardag te vieren.
't was plezant, veel gelachen en herinneringen opgehaald.
Ik wens je nog een fijne avond
liefs van Yna
Mooie rijmpjesdoos.
Wees blij en geniet.
-
krakje - Lid geworden op: 01 sep 2004, 21:16
- Locatie: Heist op den Berg
vandaag voorlopig de beste dag van de week,
profiteren ervan, want morgen komt er regen,
groetjes van krakje,
kindjes van norman,
wat is de natuur mooi in de zee,
heel mooie kwallen, er zijn prachtige exemplaren bij,
ik hou van het leven, het is jou maar eenmaal gegeven.
-
Gast
Prachtige prenten..
Kwallen heel veel soorten ...ooit eens éne aan mijn been geplakt
Aai aai ...ik lachte groen
Norman ...prachtige topic,met veel afwisseling...mooi mooi !!
Groetje.
Kwallen heel veel soorten ...ooit eens éne aan mijn been geplakt
Aai aai ...ik lachte groen
Norman ...prachtige topic,met veel afwisseling...mooi mooi !!
Groetje.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Deze lijkt op een vlinder....
Beste Norman,
Bedankt om ons in deze prachtige onderzeese droomwereld
mee te nemen met je wonderbare foto's van kwallen (elegant
en bijna irreëel onder water en zo 'vies' op 't strand)
Carpe diem en lieve lentegroetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
