Verhalen waar gebeurd of gefantaseerd.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Bomi,
Het is altijd echt genieten als men jouw verhalen en gedichten
begint te lezen... een wandeling door de gangen van je topics
belooft boeiende, spannende, leuke en soms ook ontroerende
leesmomenten !
Bedankt voor alles wat je met ons wilt delen en ook voor al je
bezoeken op onze topics
Je illustraties waaronder vele eigen ontwerpen, bewijzen je
goede smaak en je artistieke aanleg .
Lieve groetjes in vrede, vreugde en vriendschap van je trouwe
lezers, Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Bosrankje, bedankt voor dit mooie ' stilleven '
Je moet de neiging bedwingen een appel van de schaal te jatten.
Assa, ook jij bedankt voor de kleurrijke bloem, waar zij staat,
in een vaasje of een stukje zal ze zeker de aandacht opeisen.
Vriendelijke groetjes en fijn weekend,
Bomi.
- - - - -
-
Bosrankje, bedankt voor dit mooie ' stilleven '
Je moet de neiging bedwingen een appel van de schaal te jatten.
Assa, ook jij bedankt voor de kleurrijke bloem, waar zij staat,
in een vaasje of een stukje zal ze zeker de aandacht opeisen.
Vriendelijke groetjes en fijn weekend,
Bomi.
- - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Herfst.
Nergens kan je beter het grootse van de herfst zien dan in het bos. Het troosteloze van de winter is er nog niet, we krijgen nog zonnedagen met aangename temperaturen. Van het kleinste plantje tot de waardige oude eik, allemaal dragen ze nu de typische herfstkleuren.
Bospaden worden langzaam gevuld met afgevallen bladeren. Roest, bruin, beige allerlei tinten door elkaar. Hoe meer de herfst vordert des te meer de bodem met bladeren bedekt ligt. Heerlijk om dooruit te lopen, net muziek onder je voeten krisst, krisst, krisst.
Uren kan ’n mens zo ronddwalen, je hoeft maar rond je te kijken om zoveel schatten samen te zien. De natuur is gul, je moet het alleen maar willen ontdekken. Afgevallen takken van eikenbomen met grillige vormen, rietstengels met nog ’n paar lissen eraan, dennenappels kleine en ook maxi exemplaren alles ligt er voor ’t rapen. De wilde kastanjes en hun bolsters zijn een lust voor ’t oog. Hoe mooi is dit alles om er met een beetje fantasie een herfststukje van te maken. Je wandeling heeft dan dubbel resultaat, genieten van de natuur met achteraf een mooie herinnering wanneer je trots je werkje in de kamer ziet staan.
Aan de vijver waar je vertrouwde bankje staat maak je een rustpunt. Het is er nu veel klaarder dan in volle zomertijd. Anders een schaduwrijk plekje, door het overhangende gebladerte gezellig beschut tegen de zon, zit je nu lekker in ’t najaarszonnetje. Er zijn al zoveel bladeren afgevallen, de grond ligt er vol van of ze zijn gedeeltelijk meegenomen door een fris herfstwindje. Het zonnelicht heeft nu vrij spel, priemt door de kaler geworden beschutting heen. De zon mag je nu voluit verwarmen, onnodig je nog te verstoppen. Je lichaam slorpt die laatste zonnewarmte met elke porie van je lichaam gretig in. Een zachte streling voor lichaam en ziel. Een beetje slaperig, loom wordt je ervan, met gesloten ogen je gedachten laten dwalen, onbewust van wat er rondom je gebeurt volledig één met de natuur. De geluiden van het bos blijven op de achtergrond aanwezig, toch hoor je ze niet echt, ze zijn er gewoon. Een ritselend blad dat dwarrelend valt, een vis die met een ‘blub’ even boven water komt daardoor grote kringen in het water achterlatend, zoemende waterinsecten, het gekwetter van rondvliegende vogels en het getemperde zonlicht maken dat je even weg bent uit deze wereld.
Gedachten zijn als vlinders in je hoofd ze flitsen fladderend heen en weer. Je bent er, je zit hier op je bankje, toch ben je oneindig ver weg. In je onderbewustzijn is er geen grens, geen afstand de lengte van je gedachten en overpeinzingen kan niet worden gemeten.
Eén en al mijmering!
Door het geblaf van een hond, in de verte, kom je weer bij je positieven. Nóg wandelaars maak je, je de bedenking. Iedereen wil genieten van de laatste zonnige herfstdagen. Je voelt je tevreden, uitgerust, de batterijen zijn weer opgeladen.
Na zo een verwenbeurt kan je er weer voluit voor gaan!
Bomi
( 2008 )
-
-
- - - - - - -
-
-
Herfst.
Nergens kan je beter het grootse van de herfst zien dan in het bos. Het troosteloze van de winter is er nog niet, we krijgen nog zonnedagen met aangename temperaturen. Van het kleinste plantje tot de waardige oude eik, allemaal dragen ze nu de typische herfstkleuren.
Bospaden worden langzaam gevuld met afgevallen bladeren. Roest, bruin, beige allerlei tinten door elkaar. Hoe meer de herfst vordert des te meer de bodem met bladeren bedekt ligt. Heerlijk om dooruit te lopen, net muziek onder je voeten krisst, krisst, krisst.
Uren kan ’n mens zo ronddwalen, je hoeft maar rond je te kijken om zoveel schatten samen te zien. De natuur is gul, je moet het alleen maar willen ontdekken. Afgevallen takken van eikenbomen met grillige vormen, rietstengels met nog ’n paar lissen eraan, dennenappels kleine en ook maxi exemplaren alles ligt er voor ’t rapen. De wilde kastanjes en hun bolsters zijn een lust voor ’t oog. Hoe mooi is dit alles om er met een beetje fantasie een herfststukje van te maken. Je wandeling heeft dan dubbel resultaat, genieten van de natuur met achteraf een mooie herinnering wanneer je trots je werkje in de kamer ziet staan.
Aan de vijver waar je vertrouwde bankje staat maak je een rustpunt. Het is er nu veel klaarder dan in volle zomertijd. Anders een schaduwrijk plekje, door het overhangende gebladerte gezellig beschut tegen de zon, zit je nu lekker in ’t najaarszonnetje. Er zijn al zoveel bladeren afgevallen, de grond ligt er vol van of ze zijn gedeeltelijk meegenomen door een fris herfstwindje. Het zonnelicht heeft nu vrij spel, priemt door de kaler geworden beschutting heen. De zon mag je nu voluit verwarmen, onnodig je nog te verstoppen. Je lichaam slorpt die laatste zonnewarmte met elke porie van je lichaam gretig in. Een zachte streling voor lichaam en ziel. Een beetje slaperig, loom wordt je ervan, met gesloten ogen je gedachten laten dwalen, onbewust van wat er rondom je gebeurt volledig één met de natuur. De geluiden van het bos blijven op de achtergrond aanwezig, toch hoor je ze niet echt, ze zijn er gewoon. Een ritselend blad dat dwarrelend valt, een vis die met een ‘blub’ even boven water komt daardoor grote kringen in het water achterlatend, zoemende waterinsecten, het gekwetter van rondvliegende vogels en het getemperde zonlicht maken dat je even weg bent uit deze wereld.
Gedachten zijn als vlinders in je hoofd ze flitsen fladderend heen en weer. Je bent er, je zit hier op je bankje, toch ben je oneindig ver weg. In je onderbewustzijn is er geen grens, geen afstand de lengte van je gedachten en overpeinzingen kan niet worden gemeten.
Eén en al mijmering!
Door het geblaf van een hond, in de verte, kom je weer bij je positieven. Nóg wandelaars maak je, je de bedenking. Iedereen wil genieten van de laatste zonnige herfstdagen. Je voelt je tevreden, uitgerust, de batterijen zijn weer opgeladen.
Na zo een verwenbeurt kan je er weer voluit voor gaan!
Bomi
( 2008 )
-
-
- - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
lieve Bomi,
'herfst'
heel mooi om lezen, je kan alles zo voor je ogen zien en op het bankje aan de vijver daar komt de 'mijmering' kan ik mij zo levendig voorstellen!
groetjes en een fijne dag!
gustilpe
'herfst'
heel mooi om lezen, je kan alles zo voor je ogen zien en op het bankje aan de vijver daar komt de 'mijmering' kan ik mij zo levendig voorstellen!
groetjes en een fijne dag!
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
rapke - Lid geworden op: 10 apr 2005, 09:46
- Locatie: W-Vl
Ha die Bomi,
Ik heb ook echt genoten van jouw boswandeling. Zelf ben ik niet zo'n bosmens, maar zo'n virtuele tocht door de groene en bruine tinten van zo'n bos kan ik wel smaken
Natuurlijk moet je wel opletten waar je je voeten zet
Zo heb ik zelf eens ooit mijn voet omgeslagen op een grote dennenappel, en bij het neerkomen plaatste zich mijn linkerhand in wat ooit eens een dringende behoefte van een medemens moet geweest zijn
.
Maar ik wil de pret niet bederven, zelfs met al mijn tegenslagen kon ik terugblikken op een geslaagde wandeling
mvg
Rapke
Ik heb ook echt genoten van jouw boswandeling. Zelf ben ik niet zo'n bosmens, maar zo'n virtuele tocht door de groene en bruine tinten van zo'n bos kan ik wel smaken
Natuurlijk moet je wel opletten waar je je voeten zet
Zo heb ik zelf eens ooit mijn voet omgeslagen op een grote dennenappel, en bij het neerkomen plaatste zich mijn linkerhand in wat ooit eens een dringende behoefte van een medemens moet geweest zijn
.Maar ik wil de pret niet bederven, zelfs met al mijn tegenslagen kon ik terugblikken op een geslaagde wandeling
mvg
Rapke
De Japanners zeggen : Als er liefde is, zijn littekens van pokken even mooi als kuiltjes in de wang
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Beste vriendinnen, voor rapke beste vriend,
Gezellig vind ik het jullie commentaren te lezen, het geeft een tevreden gevoel. Als ik dan ook nog de mooie herfstplaatjes zie is dat goed gevoel met nog een graadje gestegen.
Wat er vanmorgen gebeurd is kunnen jullie lezen in het volgende stukje!
Groetjes,
bomi
- - - - - - -
-
Beste vriendinnen, voor rapke beste vriend,
Gezellig vind ik het jullie commentaren te lezen, het geeft een tevreden gevoel. Als ik dan ook nog de mooie herfstplaatjes zie is dat goed gevoel met nog een graadje gestegen.
Wat er vanmorgen gebeurd is kunnen jullie lezen in het volgende stukje!
Groetjes,
bomi
- - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Ijsblokjes!
Zaterdagnamiddag kwam er een telefoontje van de tweede kleinzoon met de vraag of ik nog ruimte vrij had in de diepvries, een beetje aarzelend vraag je dan maar best eerst wat erin moet. Het antwoord kwam vrij snel ‘ o een zak met ijsblokjes ‘ Tja dat leek je wel geen probleem en je zegt dan ‘ Ja goed, breng maar ‘
Ondertussen begin je dan je diepvries al maar vast een beetje te hertasten, genoeg dat er één lade bijna leeg was. Je bent verbaasd de auto van schoonzoon te zien stoppen en hém te zien uitstappen met een grote grijze vuilzak halfvol ijsblokjes. O nee denk je dan, dat gaat daar nooit meer in, met vereende krachten wordt er geschoven en hertast schoonzoon krijgt eindelijk met veel duwwerk het goedje in één ijsvak en de klep ervoor dicht! Probleem opgelost denk je dan.
Je maakt nog de opmerking ‘ waar heeft hij dat in Godsnaam voor nodig.? ‘
Ha bomi begin van het academische jaar he! Dinsdagavond geeft Benjamin samen met een paar vrienden in Leuven een fuif, de opbrengst moet dienen als steun voor de nieuwe studentenclub die ze aan ’t oprichten zijn.
Zijdelings had ik al lang van die plannen gehoord maar oma’s moeten op het juiste ogenblik weten te zwijgen.
Het lag nogal een beetje gevoelig tussen onze dochter en schoonzoon. Dochter kreeg bijna een hartaanval toen ze voor de eerste keer de plannen van het ‘jong ‘hoorde. Ze weet uit ondervinding, uit de tijd van haar lieve man mijn schoonzoon, wat het voor gevolgen kan hebben voor de studies enerzijds en het naar huis krijgen van doorzakkende beschonken studenten anderzijds. In zijn tijd was de papa preses met alle gevolgen van dien.
Dat ‘ jong ‘ was zo slim er zijn vader bij te betrekken, ( die gezien zijn verleden moeilijk weigeren kon ) heeft heel de vriendenkliek ‘uit die tijd’ van papa aangeschreven als sponsors. Hij heeft gezorgd voor het nodige aantal leden om een bestuur in elkaar te boksen, statuten op te stellen en zichzelf als secretaris te laten bombarderen.
Gisteren, zondag, tijdens de opendeurdag kwamen er weer zoveel verschillende gespreksonderwerpen aan bod waaronder natuurlijk die fuif. Op mijn vraag wat hij precies met die ijsblokjes dacht klaar te maken hoorde ik dat het moest dienen om cocktails te serveren voor de meisjes studenten 'aan € 5 per glas bomi,' kassa, kassa voor de studentenclub. ‘ Morgenvroeg kom ik ze halen bomi we hebben koelboxen, dat lukt wel! ‘
Deze morgen even na acht stond hij al in mijn keuken, mijn ontbijt was net naar binnen. Het ‘ jong ‘ naar de diepvries en daar stonden we alle twee, proberen in die massa een beetje beweging te krijgen was onmogelijk. Het ganse boeltje was één grote ijsklomp. Kloppen en trekken had alleen voor gevolg dat de zak in verschillende stukken scheurde en losgeraakte ijsblokken door de keuken vlogen. Uiteindelijk heeft de lieverd de klep van de lade moeten verwijderen, met alle kracht zitten bonken tot die massa zich een beetje uit elkaar liet halen.
Bomi heeft er dan een grote wasmand bijgehaald, met het geluid van een verschuivende lawine is alles naar beneden gedonderd. 25 Kg ijs lag gedeeltelijk in de mand en gedeeltelijk op de vloer.
Heb je nog een nieuwe zak bomi? Ja en koude voeten ook! Wie zei ook weer, wat doe je toch allemaal op een dag?
Bomi.
- - - - - - -
-
Ijsblokjes!
Zaterdagnamiddag kwam er een telefoontje van de tweede kleinzoon met de vraag of ik nog ruimte vrij had in de diepvries, een beetje aarzelend vraag je dan maar best eerst wat erin moet. Het antwoord kwam vrij snel ‘ o een zak met ijsblokjes ‘ Tja dat leek je wel geen probleem en je zegt dan ‘ Ja goed, breng maar ‘
Ondertussen begin je dan je diepvries al maar vast een beetje te hertasten, genoeg dat er één lade bijna leeg was. Je bent verbaasd de auto van schoonzoon te zien stoppen en hém te zien uitstappen met een grote grijze vuilzak halfvol ijsblokjes. O nee denk je dan, dat gaat daar nooit meer in, met vereende krachten wordt er geschoven en hertast schoonzoon krijgt eindelijk met veel duwwerk het goedje in één ijsvak en de klep ervoor dicht! Probleem opgelost denk je dan.
Je maakt nog de opmerking ‘ waar heeft hij dat in Godsnaam voor nodig.? ‘
Ha bomi begin van het academische jaar he! Dinsdagavond geeft Benjamin samen met een paar vrienden in Leuven een fuif, de opbrengst moet dienen als steun voor de nieuwe studentenclub die ze aan ’t oprichten zijn.
Zijdelings had ik al lang van die plannen gehoord maar oma’s moeten op het juiste ogenblik weten te zwijgen.
Het lag nogal een beetje gevoelig tussen onze dochter en schoonzoon. Dochter kreeg bijna een hartaanval toen ze voor de eerste keer de plannen van het ‘jong ‘hoorde. Ze weet uit ondervinding, uit de tijd van haar lieve man mijn schoonzoon, wat het voor gevolgen kan hebben voor de studies enerzijds en het naar huis krijgen van doorzakkende beschonken studenten anderzijds. In zijn tijd was de papa preses met alle gevolgen van dien.
Dat ‘ jong ‘ was zo slim er zijn vader bij te betrekken, ( die gezien zijn verleden moeilijk weigeren kon ) heeft heel de vriendenkliek ‘uit die tijd’ van papa aangeschreven als sponsors. Hij heeft gezorgd voor het nodige aantal leden om een bestuur in elkaar te boksen, statuten op te stellen en zichzelf als secretaris te laten bombarderen.
Gisteren, zondag, tijdens de opendeurdag kwamen er weer zoveel verschillende gespreksonderwerpen aan bod waaronder natuurlijk die fuif. Op mijn vraag wat hij precies met die ijsblokjes dacht klaar te maken hoorde ik dat het moest dienen om cocktails te serveren voor de meisjes studenten 'aan € 5 per glas bomi,' kassa, kassa voor de studentenclub. ‘ Morgenvroeg kom ik ze halen bomi we hebben koelboxen, dat lukt wel! ‘
Deze morgen even na acht stond hij al in mijn keuken, mijn ontbijt was net naar binnen. Het ‘ jong ‘ naar de diepvries en daar stonden we alle twee, proberen in die massa een beetje beweging te krijgen was onmogelijk. Het ganse boeltje was één grote ijsklomp. Kloppen en trekken had alleen voor gevolg dat de zak in verschillende stukken scheurde en losgeraakte ijsblokken door de keuken vlogen. Uiteindelijk heeft de lieverd de klep van de lade moeten verwijderen, met alle kracht zitten bonken tot die massa zich een beetje uit elkaar liet halen.
Bomi heeft er dan een grote wasmand bijgehaald, met het geluid van een verschuivende lawine is alles naar beneden gedonderd. 25 Kg ijs lag gedeeltelijk in de mand en gedeeltelijk op de vloer.
Heb je nog een nieuwe zak bomi? Ja en koude voeten ook! Wie zei ook weer, wat doe je toch allemaal op een dag?
Bomi.
- - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Goede morgen lieve vriendinnen,
Tevreden lees ik dat jullie begrijpen, elk op zijn manier, wat kleinkinderen met een oma kunnen doen.
Met de juiste instelling beleef je er enorm veel plezier aan. Het moeten niet altijd cadeau's zijn, liefde, aandacht en tijd voor ze hebben ( of maken ) is zoveel belangrijker.
Als één van die potige kerels ( 23-20 ) je eens stevig vastpakt ben je voor de rest van de week blij dat ze aan de deur uit zijn ( grapje ) Het is door mij hier nog ergens geschreven ' Je krijgt maar terug van je kinderen, kleink. wat je er zelf hebt ingestopt! '
Groetjes,
Bomi.
- - - - - - - - -
-
Goede morgen lieve vriendinnen,
Tevreden lees ik dat jullie begrijpen, elk op zijn manier, wat kleinkinderen met een oma kunnen doen.
Met de juiste instelling beleef je er enorm veel plezier aan. Het moeten niet altijd cadeau's zijn, liefde, aandacht en tijd voor ze hebben ( of maken ) is zoveel belangrijker.
Als één van die potige kerels ( 23-20 ) je eens stevig vastpakt ben je voor de rest van de week blij dat ze aan de deur uit zijn ( grapje ) Het is door mij hier nog ergens geschreven ' Je krijgt maar terug van je kinderen, kleink. wat je er zelf hebt ingestopt! '
Groetjes,
Bomi.
- - - - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!