POEZIE-GIVE
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Give, het is gegeven zijn,
omarm met liefde
de broze dingen
van ons bestaan.
In de ijle lucht en
het blauw van de hemel
gewoon maar zingen,
en voor ieder mens
ook openstaan.
Het is de dingen noemen
ze beroeren en
met gulheid liefde geven.
Het is delen,
van armoe en
van overvloed.
Gelukkig maken
en beloond worden
met gelukkig zijn.
Leven - liefde - geluk,
en vooral tevreden zijn.
Dank voor je mooie gedichten, Give, van Ria
omarm met liefde
de broze dingen
van ons bestaan.
In de ijle lucht en
het blauw van de hemel
gewoon maar zingen,
en voor ieder mens
ook openstaan.
Het is de dingen noemen
ze beroeren en
met gulheid liefde geven.
Het is delen,
van armoe en
van overvloed.
Gelukkig maken
en beloond worden
met gelukkig zijn.
Leven - liefde - geluk,
en vooral tevreden zijn.
Dank voor je mooie gedichten, Give, van Ria
Laatst gewijzigd door ria op 14 sep 2005, 17:19, 1 keer totaal gewijzigd.
-
AMY - Lid geworden op: 21 aug 2005, 21:43
- Locatie: Bilzen
Als de zon nooit meer zou schijnen
en de maan ook niet meer lacht
zou ik in't duister verdwijnen
met toch veel verbeeldingskracht...
Als de wind nooit meer zou waaien
en 't altijd windstil zou zijn
dan zal ik dat briesje missen
aan het strand dan minder fijn...
Als er nooit geen wolk zou wezen
die geen regen meer bevat
ja, dan zou ik biddend vrezen
want al het groene ligt dan plat...
Als de mens eens zou bedenken
hoe de natuur toch helemaal klopt
als het regent, niet doemdenken
alles is in de natuur verstopt
-
visje - Lid geworden op: 04 mei 2005, 18:30
- Locatie: oost vlaanderen
Louter droefheid
Ik voel mij somber. Ei, wat zal ik doen?
Een platte geest dronk nu een glaasje.
Maar ik ben een poëtisch baasje
en ga mijn weemoed in een versje doen.
Dat is het voordeel van mijn gave.
De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.
Is het volbracht, dan ben ik opgelucht.
'k Heb schoonheid uit mijn pijn gewrongen.
Mijn lieve pen heeft mooi gezongen.
Ik stap in bed. Ik geeuw en zucht.
En staan mijn verzen later soms te kijk
in 'Gouden Aren' of in 'Dichterschat',
dan zegt de leraar bij deez' pennespat:
'Kijk jongens, hier had hij het moejelijk
Simon Carmiggelt
Ik voel mij somber. Ei, wat zal ik doen?
Een platte geest dronk nu een glaasje.
Maar ik ben een poëtisch baasje
en ga mijn weemoed in een versje doen.
Dat is het voordeel van mijn gave.
De burger kan zijn ei niet kwijt,
terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid
gelijk een paardje voor mijn kar laat draven.
Is het volbracht, dan ben ik opgelucht.
'k Heb schoonheid uit mijn pijn gewrongen.
Mijn lieve pen heeft mooi gezongen.
Ik stap in bed. Ik geeuw en zucht.
En staan mijn verzen later soms te kijk
in 'Gouden Aren' of in 'Dichterschat',
dan zegt de leraar bij deez' pennespat:
'Kijk jongens, hier had hij het moejelijk
Simon Carmiggelt
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Omzien naar morgen
Ik schuif mijn kleine stoel bij
bij de tijd die ons nog rest;
verkilde voeten warmen
aan jullie kachel van gezelligheid
en zachte woorden
die vriendelijk me omarmen.
Ik schuif mijn stoel bij
weer thuis in jullie veilig nest.
Ik zag de lampen branden
van buiten al
en rook de geur
van vele verzen aan de wanden.
Ik schuif een stoel bij
en voel me hier weer best,
nu aan de vensterranden
de winterzon verkilt
en stolt tot pure schoonheid
van ijzige bloemguirlanden.
De lege stoelen dragen namen:
'voorbehouden' aan mensen
die op weg nog zijn
en zeker zullen komen.
Hun glaasje staat gevuld
met gulle vriendschapswijn,
nog even wat geduld..
We zullen nog wat wachten.
De koffie op de ovenplaat
zingt zacht een deuntje uit je dromen.
Van elke gast vermoed ik het gelaat
en veel geliefde handen
die wij elkaar bedachten..
De gastvrouw bloost glimlachend:
"Van harte welgekomen."
GIVE 29 nov. 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Ik schuif mijn kleine stoel bij
bij de tijd die ons nog rest;
verkilde voeten warmen
aan jullie kachel van gezelligheid
en zachte woorden
die vriendelijk me omarmen.
Ik schuif mijn stoel bij
weer thuis in jullie veilig nest.
Ik zag de lampen branden
van buiten al
en rook de geur
van vele verzen aan de wanden.
Ik schuif een stoel bij
en voel me hier weer best,
nu aan de vensterranden
de winterzon verkilt
en stolt tot pure schoonheid
van ijzige bloemguirlanden.
De lege stoelen dragen namen:
'voorbehouden' aan mensen
die op weg nog zijn
en zeker zullen komen.
Hun glaasje staat gevuld
met gulle vriendschapswijn,
nog even wat geduld..
We zullen nog wat wachten.
De koffie op de ovenplaat
zingt zacht een deuntje uit je dromen.
Van elke gast vermoed ik het gelaat
en veel geliefde handen
die wij elkaar bedachten..
De gastvrouw bloost glimlachend:
"Van harte welgekomen."
GIVE 29 nov. 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Denkend aan Jure
Met velen kwamen we
als bij de put van Jacob
en toefden hier
de kruik gevuld met frisse,
lieve woorden en gedachten
opwellend uit je hand.
't Was zomer nog
en nacht met myriaden sterren.
En jij schreef vreemde woorden
in het lauwe zand.
We luisterden heel gretig
naar een stem,
jouw stem die zo nabij klonk
en toch uit verre oorden
leek.
En nu het winter is
en ik bij nacht
als op een baken,
de richtroep hoor van vogels
die voor de koude vluchten,
tekent mijn hart vergeefs
en telkens weer opnieuw
de trekken van een vertrouwd
en onbekend gelaat.
Ik wacht..
GIVE 28 november 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Met velen kwamen we
als bij de put van Jacob
en toefden hier
de kruik gevuld met frisse,
lieve woorden en gedachten
opwellend uit je hand.
't Was zomer nog
en nacht met myriaden sterren.
En jij schreef vreemde woorden
in het lauwe zand.
We luisterden heel gretig
naar een stem,
jouw stem die zo nabij klonk
en toch uit verre oorden
leek.
En nu het winter is
en ik bij nacht
als op een baken,
de richtroep hoor van vogels
die voor de koude vluchten,
tekent mijn hart vergeefs
en telkens weer opnieuw
de trekken van een vertrouwd
en onbekend gelaat.
Ik wacht..
GIVE 28 november 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Laatst gewijzigd door GIVE op 02 jul 2006, 19:03, 4 keer totaal gewijzigd.
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
De weg terug
Ik loop langs de oude school
een omweg
om weg te zijn
van de nevel
en 't spinrag in mijn hoofd.
De sneeuw was nooit zo wit
als toen wij kinderen samen,
en hoe samen
de verse sporen liepen
de tijd vooruit,
naar 't groene poortje
aan 't einde van de straat.
Vergeefs zoek ik de weg terug,
voor altijd afgesloten.
GIVE 29 november 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Ik loop langs de oude school
een omweg
om weg te zijn
van de nevel
en 't spinrag in mijn hoofd.
De sneeuw was nooit zo wit
als toen wij kinderen samen,
en hoe samen
de verse sporen liepen
de tijd vooruit,
naar 't groene poortje
aan 't einde van de straat.
Vergeefs zoek ik de weg terug,
voor altijd afgesloten.
GIVE 29 november 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Verwachting
Om de bloemknop die wacht in de grond,
om de druppel die stenen zal breken,
om de stem die ooit woorden zal spreken
bewaard al zo lang in haar mond;
Om de blinde die tast in de nacht,
om de eenzamen achter hun muur,
de verkleumde die wacht tot het vuur
weer zal laaien met helende kracht.
Om de ochtend waar allen naar trachten,
die hoop brengt op wijn en op brood;
om het kind dat groeit in de schoot
dat zovelen al eeuwen verwachten.
GIVE 1 december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Om de bloemknop die wacht in de grond,
om de druppel die stenen zal breken,
om de stem die ooit woorden zal spreken
bewaard al zo lang in haar mond;
Om de blinde die tast in de nacht,
om de eenzamen achter hun muur,
de verkleumde die wacht tot het vuur
weer zal laaien met helende kracht.
Om de ochtend waar allen naar trachten,
die hoop brengt op wijn en op brood;
om het kind dat groeit in de schoot
dat zovelen al eeuwen verwachten.
GIVE 1 december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Dood van de kou
Er ligt een hoopje mens
gestorven
tussen colablikken
en afgewende blikken
in 't portiek van de kerk.
Heeft hij gedroomd
die nacht...
Kijk 's an!
Sterven in Brussel
in volle nacht
en de ruimdienst
die morgen niet kan.
Er sterven hopen
mensen tussen puinen
en onder de sneeuw,
in 't portiek van de
Himalaya.
Mensen en kinderen
bij volle dag,
waar hun stemmen
de stilte niet breken.
Kijk's an!
Sterven van kou.
Van wat dromen de kinderen
en hun moeders
in Pakistan..
Waarom sterft niet de hoop
van de wereld
die opwarmt van kou..
Kijk 's an!
Er durven mensen
dromen en sterven
in Brussel, van kou
en in Pakistan.
GIVE 1december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Er ligt een hoopje mens
gestorven
tussen colablikken
en afgewende blikken
in 't portiek van de kerk.
Heeft hij gedroomd
die nacht...
Kijk 's an!
Sterven in Brussel
in volle nacht
en de ruimdienst
die morgen niet kan.
Er sterven hopen
mensen tussen puinen
en onder de sneeuw,
in 't portiek van de
Himalaya.
Mensen en kinderen
bij volle dag,
waar hun stemmen
de stilte niet breken.
Kijk's an!
Sterven van kou.
Van wat dromen de kinderen
en hun moeders
in Pakistan..
Waarom sterft niet de hoop
van de wereld
die opwarmt van kou..
Kijk 's an!
Er durven mensen
dromen en sterven
in Brussel, van kou
en in Pakistan.
GIVE 1december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Ik zag vader
Je zetel bij 't raam op de tuin
gevuld met lange jaren
heb je alle mussen geteld
bij naam, iedere dag.
Voor elke mus een bolletje
van je paternoster.
Het raam geeft nu uitzicht
op vroeger
en joelende kinderen.
De zomers daarbuiten
worden veel korter
en leggen stof op de foto's
in je hart en de klok
die het tikken vertraagd.
Er is iets met de dagen,
je kijkt
naar de andere, de lege stoel
of moeder dat ook vindt.
Vanuit het verre vroeger
lach je naar ons,als we komen,
dankbaar je mond
omdat we weer klein
wilden worden
en terug op je knie
een verhaaltje vragen.
En moeder, 'hé moeder!"
zal koffie zetten
met krentenbrood..
Je glimlacht, hoofdschuddend:
"Krentenbrood is voor kermis
en voor zomer.. nog zolang!"
GIVE 2december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Je zetel bij 't raam op de tuin
gevuld met lange jaren
heb je alle mussen geteld
bij naam, iedere dag.
Voor elke mus een bolletje
van je paternoster.
Het raam geeft nu uitzicht
op vroeger
en joelende kinderen.
De zomers daarbuiten
worden veel korter
en leggen stof op de foto's
in je hart en de klok
die het tikken vertraagd.
Er is iets met de dagen,
je kijkt
naar de andere, de lege stoel
of moeder dat ook vindt.
Vanuit het verre vroeger
lach je naar ons,als we komen,
dankbaar je mond
omdat we weer klein
wilden worden
en terug op je knie
een verhaaltje vragen.
En moeder, 'hé moeder!"
zal koffie zetten
met krentenbrood..
Je glimlacht, hoofdschuddend:
"Krentenbrood is voor kermis
en voor zomer.. nog zolang!"
GIVE 2december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Laatst gewijzigd door GIVE op 02 jul 2006, 19:07, 1 keer totaal gewijzigd.
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Tweelicht
De kleine winterzon verliest
van kou en ouderdom oud goud
en heel veel zilver
tussen de nevelslierten in 't water
van de Schelde.
De hele dijk voor ons,
ik en mijn hond.
De eerste kou
stremt alle leven, de bomen
verstard met late vlekken geel.
Alleen de machtige rivier
ademt met krachtige lange halen
al 't water uit het natte land
als in een eindeloze droom
naar zee en nieuwjaar toe.
De vette akkers aan de waasse kant
liggen in nevels droomverloren,
en wachten doet het kiemend koren
op lente en groene kinderstemmen
achter de dijk.
Een trage lichter ploegt op
tegen het tij en de tijd.
In zijn glinsterend spoor
glijdt het licht achter roze populieren
naar de vroege nacht.
GIVE december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
De kleine winterzon verliest
van kou en ouderdom oud goud
en heel veel zilver
tussen de nevelslierten in 't water
van de Schelde.
De hele dijk voor ons,
ik en mijn hond.
De eerste kou
stremt alle leven, de bomen
verstard met late vlekken geel.
Alleen de machtige rivier
ademt met krachtige lange halen
al 't water uit het natte land
als in een eindeloze droom
naar zee en nieuwjaar toe.
De vette akkers aan de waasse kant
liggen in nevels droomverloren,
en wachten doet het kiemend koren
op lente en groene kinderstemmen
achter de dijk.
Een trage lichter ploegt op
tegen het tij en de tijd.
In zijn glinsterend spoor
glijdt het licht achter roze populieren
naar de vroege nacht.
GIVE december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Verloren ster
Het koude avondlicht
doorkerfd
van witte nepkometen
uit mensenhand,
zoek ik vergeefs de ster
waarover wijzen spraken.
Wie droomt nog van die weg
in dit verblindend donker
waar zonder stergeflonker
zovelen aarzelend tasten:
er moet een poort zijn
ergens en een pad
naar het beloofde land.
Een weg naar zin en vrede,
een uitgestoken hand,
nu aan zovele gevels
van koude mensenhuizen
de rode zinloosheid
aan witte touwtjes binnenklimt.
Laat het toch stil zijn even
dan kunnen wij weer horen
het schreien van een kind,
het kind zolang verloren
en uit ons hart en leven
uitgeband, vergeefs of niet geboren.
Zijn wij dan zo verblind..
zijn wij vergeefs bemind?
GIVE december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Het koude avondlicht
doorkerfd
van witte nepkometen
uit mensenhand,
zoek ik vergeefs de ster
waarover wijzen spraken.
Wie droomt nog van die weg
in dit verblindend donker
waar zonder stergeflonker
zovelen aarzelend tasten:
er moet een poort zijn
ergens en een pad
naar het beloofde land.
Een weg naar zin en vrede,
een uitgestoken hand,
nu aan zovele gevels
van koude mensenhuizen
de rode zinloosheid
aan witte touwtjes binnenklimt.
Laat het toch stil zijn even
dan kunnen wij weer horen
het schreien van een kind,
het kind zolang verloren
en uit ons hart en leven
uitgeband, vergeefs of niet geboren.
Zijn wij dan zo verblind..
zijn wij vergeefs bemind?
GIVE december 2005
Copyright Give voor handelsdoeleinden
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Dag mensen van poëzieforum,
Vandaag al veel gewenst en gezoend, zelfs 'verzoend'. Uiteraard voor alle 'poëten' hier veel goeie wensen voor een liefdevol, gezond 2006, met veel nieuwe ontmoetingen hier op SN en elders, met veel dingen om naar uit te kijken en te beleven en.. zeker met veel inspiratie die jullie met anderen hier willen delen. Bedankt dat ik jullie het voorbije jaar mocht leren kennen en zoveel van jullie meekreeg!... Mocht gisteren het oude jaar uitwuiven in een kleurrijk internationaal gezelschap. Iemand las in 't Engels een mooie tekst die ik iedereen hier voor 2006 graag wil meegeven. Er verdwijnt veel in een vertaling, maar toch:
TOCHTEN VAN HOOP
Zolang er mensen zullen zijn
die leven vanuit een diepe huivering
voor 't leed en de eenzaamheid van anderen,
zal ik blijven hopen.
Zolang er mensen zullen zijn
die hun slaap laten
voor onrecht en verdrukking in de wereld
zal ik blijven vechten.
Zolang er armen zullen zijn
en vreemden die mij binnenlaten
in de rijkdom en gastvrijheid van hun cultuur,
zal ik me blijven inzetten!
[/i]
Vandaag al veel gewenst en gezoend, zelfs 'verzoend'. Uiteraard voor alle 'poëten' hier veel goeie wensen voor een liefdevol, gezond 2006, met veel nieuwe ontmoetingen hier op SN en elders, met veel dingen om naar uit te kijken en te beleven en.. zeker met veel inspiratie die jullie met anderen hier willen delen. Bedankt dat ik jullie het voorbije jaar mocht leren kennen en zoveel van jullie meekreeg!... Mocht gisteren het oude jaar uitwuiven in een kleurrijk internationaal gezelschap. Iemand las in 't Engels een mooie tekst die ik iedereen hier voor 2006 graag wil meegeven. Er verdwijnt veel in een vertaling, maar toch:
TOCHTEN VAN HOOP
Zolang er mensen zullen zijn
die leven vanuit een diepe huivering
voor 't leed en de eenzaamheid van anderen,
zal ik blijven hopen.
Zolang er mensen zullen zijn
die hun slaap laten
voor onrecht en verdrukking in de wereld
zal ik blijven vechten.
Zolang er armen zullen zijn
en vreemden die mij binnenlaten
in de rijkdom en gastvrijheid van hun cultuur,
zal ik me blijven inzetten!
[/i]
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Ochtendfile
't Is file in de vuurdoorn
waar, nu 't wintert
geen rode bessen -lang verdeeld
in duizend vogelmaagjes-
maar voorverpakte pinda's
hangen.
Vanuit de ereloge
achter 't keukenraam
en de trage afwas,
weet ik ze komen,
nog voor de bange winterzon:
de blauwgele pimpel
die onderste boven
eerste links, dan rechts
de prijs en 't merk moet weten;
drie koolmezen,
de zwarte wintermutsjes
ver over d' oren,
die mekaar het vroege licht
niet gunnen.
Ruziënd met gespreide vlerkjes
maken ze de mussen wakker
in de klimopmuur,
-mussen zijn lui als 't wintert-
die als oude wijfjes
aan 't laméren gaan
van al dat vreemd gespuis,
dat zonder schroom of rechten
hun keukentafel plundert
en over buurmans haan,
die zonder kippen
totaal van slag is
en weer de hele nacht gekraaid heeft.
En.. wist ge 't al,
die jonge tortels
die hele dagen zitten
vrijen en winternesten maken..
Zèg!
Twee merelmannen
tinken
boven op de haag,
de staart omhoog
halfnegen:
het sein!
De mussentroep
-Is 't al zo laat!-
speelt korte metten
met al dat vreemd gespuis
daar op hun voederplank
en maakt nadien toilet
in de oude rozelaar,
tijd zat.. 't Is winterdag.
GIVE 7 jan. 2006
't Is file in de vuurdoorn
waar, nu 't wintert
geen rode bessen -lang verdeeld
in duizend vogelmaagjes-
maar voorverpakte pinda's
hangen.
Vanuit de ereloge
achter 't keukenraam
en de trage afwas,
weet ik ze komen,
nog voor de bange winterzon:
de blauwgele pimpel
die onderste boven
eerste links, dan rechts
de prijs en 't merk moet weten;
drie koolmezen,
de zwarte wintermutsjes
ver over d' oren,
die mekaar het vroege licht
niet gunnen.
Ruziënd met gespreide vlerkjes
maken ze de mussen wakker
in de klimopmuur,
-mussen zijn lui als 't wintert-
die als oude wijfjes
aan 't laméren gaan
van al dat vreemd gespuis,
dat zonder schroom of rechten
hun keukentafel plundert
en over buurmans haan,
die zonder kippen
totaal van slag is
en weer de hele nacht gekraaid heeft.
En.. wist ge 't al,
die jonge tortels
die hele dagen zitten
vrijen en winternesten maken..
Zèg!
Twee merelmannen
tinken
boven op de haag,
de staart omhoog
halfnegen:
het sein!
De mussentroep
-Is 't al zo laat!-
speelt korte metten
met al dat vreemd gespuis
daar op hun voederplank
en maakt nadien toilet
in de oude rozelaar,
tijd zat.. 't Is winterdag.
GIVE 7 jan. 2006
Er is zoveel om lief te hebben.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Prelude
Een merel poetst
met gouden bek
de winter uit zijn veren.
Hij droomt van zon
en gaat op 't hek
- in smoking en wat binnensmonds nog-
zijn aria's repeteren.
De dagen reiken naadloos
naar het licht
en naar de wind
uit zomerlanden.
Een klimroos
op de zuidermuur
toont al een groen gezicht.
En stralend als een warm gedicht
gaat in het dorre gras
de eerste crocus branden.
GIVE 10 februari 2006
Copyright GIVE voor handelsdoeleinden
Een merel poetst
met gouden bek
de winter uit zijn veren.
Hij droomt van zon
en gaat op 't hek
- in smoking en wat binnensmonds nog-
zijn aria's repeteren.
De dagen reiken naadloos
naar het licht
en naar de wind
uit zomerlanden.
Een klimroos
op de zuidermuur
toont al een groen gezicht.
En stralend als een warm gedicht
gaat in het dorre gras
de eerste crocus branden.
GIVE 10 februari 2006
Copyright GIVE voor handelsdoeleinden
Er is zoveel om lief te hebben.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Goedeavond Give,
Kwam hier ook eens even binnen gestapt...
de deur stond open
en dacht
hier ben je welkom!
Ook al waren de lichten al gedoofd
mooie woorden en zinnen
wezen mij de weg
En plots voelde ik
een beetje "lente" in mijn hart!
Mooie gedichten, thx heb ervan genoten.
Groetjes
*BiBi*
(je liet je registreren op m'n verjaardag, zag het toevallig )
Kwam hier ook eens even binnen gestapt...
de deur stond open
en dacht
hier ben je welkom!
Ook al waren de lichten al gedoofd
mooie woorden en zinnen
wezen mij de weg
En plots voelde ik
een beetje "lente" in mijn hart!
Mooie gedichten, thx heb ervan genoten.
Groetjes
*BiBi*
(je liet je registreren op m'n verjaardag, zag het toevallig
) Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.