Levenssprokkels door de jaren heen.

[Robol]

Lief

Deze dag zal voor jou
herinneringen oproepen
herinner je vooral de mooie momenten
en geniet er van.

Robbe

[bo'ke]

[lief]

Ik vrouwtje van deze tijd
waarin alles zo makkelijk lijkt
sta aan de afwas en doe mij ding
de glazen die blinken ik zing.
Denk terug aan mijn kinderjaren
hoe moeilijk de dingen toen waren
gewoon maar de afwas van toen
een heel intensief en lang gedoen.
De kastrol ,lang op het vuur gestaan
kleefden de restanten hardnekkig aan
ze had een gewonde aluminium huid
die littekens toonde van jaren gebruik.
Aan haar onderzijde een donkere vlek
vertelde aan ieder het tijdsgebrek
waarmee ons ma soms zat te kampen
zodat het kastroltje op het vuur belandde.
Ik vond dat allemaal zo vreselijk vies
het ijzeren sponsje't was net of het riep
lieve kind gebruik mij ik vind het fijn
schuur maar tot de resten verdwenen zijn.
Dat zijn gedachten die bovenkomen
waarneer ik in mezelf zit te dromen
geniet van de moderne mogelijkheden
en laat het verleden het verleden

[Robol]

Beste Lief

nostalgie...

Ik herinner me de kastrol op de Leuvense stoof....en de moor. Heet water door de "koffiebösch" gieten om koffie te maken...

mooi beschreven...

mvg

Robbe

[gustilpe]

LENTESONATE

DE LENTE-ENERGIE ONTWAAKT

ZE DUWT MET GEDULD HET GRAS OMHOOG

EEN HARSACHTIGE GEUR STREELT ELK REUKORGAAN

ONTLUIKENDE BLOEMEN BLAZEN HUN ZOETE ADEM

EN BRENGEN BLIJDSCHAP

UIT BRUINE TAKKEN STEKEN GROENE KNOPPEN

HUN SCHUCHTERE HOOFDJES OP

MADELIEFJES WORDEN OVER HET GRAS UITGESTROOID

ALS STERREN OVER HET FIRMAMENT

ALS ONDEUGENDE KIJKERS VAN FLIRTENDDE SCHOONHEID

DE BLADEREN VAN DE WATERPLANTEN IN DE VIJVER GLANZEN

OOGVERBLINDEND IN DE ZON

DE KOOLMEESJES ZIJN DRUK IN DE WEER OM MET GROOT GEDULD HUN

NESTJE TE BOUWEN

MERELS OEFENEN HUN STEMMEN

OM HUN LIEFDESLIEDJES AANLOKKELIJKER TE MAKEN

EEN ZACHT BRIESJE WAAIT OVER DE VELDEN

DE NATUUR GROEIT EN BLOEIT

KORTOM, LEVEN !


groetjes,

gustilpe

[lief]

Laat me genieten van je lach
je open blije kijk op 't leven
het is net alsof je steeds wacht
om iets vrolijks te beleven.
De guitigheid op je lieve snoet
waar sproetjes zich vertonen
komt mij zo speels tegemoet
net als klare vreugdetonen.
Ik smelt gewoon als ik je zie
je bent volmaakt helemaal af
verlies dat ongedwongene niet
tijdens je verdere levenspad...


Robbe en Gustilpe en de naamloze bezoekers...bedankt voor jullie bezoek .

[Bosrankje]

Lieve Lief,

Twee heel mooi gedichten,
de eerste vol humor maar
ook veel nostalgie....
de tweede, een ode aan de
kinderen......

Prachtig !

Vriendelijke groetjes van
Alter en Rankje

[hilde m]

Lief,
Je bent al "lief", dus lieve lief, is een beetje overbodig
Je nostalgisch gedichtje
bracht me terug naar de "afwas" in het verleden.
Het gaat nu inderdaad wat gemakkelijker,
maar toch ben ik nog altijd de "afwasmachine" thuis.
Mooi en vlot tot leven gebracht,
heb ervan genoten.
En hoe mooi en sereen,
is de liefde voor je kind en kleinkind...
zoals je ze beschreef in je laatste gedichtje.

[lief]

Robbe Hild M bedankt voor jullie bezoekje....

Dit kreeg ik vandaag doorgestuurd
en vond het grappig...

> /GEDICHTJE : HET SPIEGELGLAS/
>
>
>
> /Er leefde eens heel lang geleden
> een boertje werkzaam en tevreden
> Van weelde was hij niet gewend
> een spiegel had hij nooit gekend .
>
> Eens toen hij aan het spitten was
> vond hij een stukje spiegel glas,
> Hij nam't in zijn vereelde hand
> 't zat onder't vuil en onder't zand.
>
> Hij veegde't aan zijn broekspijp af
> en keek er in, en stond toen paf.
> Mijn vader zei hij, sapperloot
> die is al vele jaren dood .
>
> Mijn vader, och die goeie man
> hij is het en hij kijkt me an .
> Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak
> bekeek het thuis op zijn gemak.
>
> En hij begon te overleggen
> wat zijn vrouw ervan zou zeggen,
> Ze was wat bazig zijn Katrien
> zou er om lachen misschien .
>
> En omdat hij daar zo bang voor was
> verborg hij 't onder zijn matras.
> Maar telkens ging hij er weer heen
> Mijn vader, zei hij dan tevreên .
>
> Dat wekte argwaan bij z'n vrouw
> die het hare er van weten wou,
> En zodra hij weer de deur uit was
> toen zocht en vond zij 't spiegelglas .
>
> Wat moet hij daarmee, peinsde zij
> er moet iets niet in orde zijn .
> Zo wantrouwde zij haar goede Hein
> Ze keerde 't om en keek
> en raakte toen geheel van streek.
>
> Daar heb je 't nou, ik dacht het wel
> er is een andere vrouw in 't spel.
> Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf
> hoe houdt hij van zo'n lelijk wijf.!!!!!/
>
> dichter onbekend
>
>
>

[zoetje48]

BESTE LIEF ........ik denk da veel van ons aan vroeger denken het was anders op een andere manier omda wij allemaaljonger waren ik heb er veel errineringen an wat je schrijft.... wij waren 7 kinderen op een boerderij just achter de voerstreek mooie momenten maar ook zeer koude winters brrrrrrr maar als de lente da was jihaa na de wei lopen speelen wij wasden ons buiten onder de boomen in een grotte ton (kende da ook) of in de wasserij een ander gebouw voor de winter.. och ja ist leven soms mist een mens dat denk da ze da nu niet zouden kunnen verdragen so gewoon leven .....ik zou da op papier willen schrijven soals jij doet maar ik heb een opvoeding in het frans en in dialekt.... en beetje deuts erbij... dus niet veel vlaamse woorden voor te schrijven ... maar ik lees veel en leer erbij bedankt lieve groetjes ANNE

[oma rienke]

Maatje daarachter

[piepje]

[Morgenstern]

[corry]

Corry

[Alterego1]