gedichten - achtergronden- roerselen
-
lotte - Lid geworden op: 26 apr 2005, 13:47
- Locatie: Tielt
denook,
jij bewijst het hier,
vriendschap,
over de dood heen,
ongeacht het verschil in politiek of religie,
bestaat.
waar ik nu zaterdag a.s. voor de laatste maal het orgel bespeel
weet wel, met die kapel, ( citaat denook )
spijtig voor de mensen die jou moeten missen, het zal voor jou en voor hen nooit meer hetzelfde zijn
jij bewijst het hier,
vriendschap,
over de dood heen,
ongeacht het verschil in politiek of religie,
bestaat.
waar ik nu zaterdag a.s. voor de laatste maal het orgel bespeel
weet wel, met die kapel, ( citaat denook )
spijtig voor de mensen die jou moeten missen, het zal voor jou en voor hen nooit meer hetzelfde zijn
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... vier dagen en 931 lezers later ...
met dank aan
- hilde m en bosrankje voor hun warm aanvoelen van
een gevoelssituatie rond de Kerstdagen ... ook bij anderen
- wizzard, voor je herkenbare manier om te tonen dat je
me gevonden hebt
- tinneke, voor de wensen vergezeld van knallers
- majoker, ook voor je wensen en de foto - zo zien we
eindelijk eens hoe ons aller jancactus eruit ziet ... en
Joke en Mieke ook, natuurlijk
- lotte, voor je dubbele interventie, achteraf door een
geheimzinnige hand tot één werkstukje hersmolten.
Lieve mensen, ik had niet de intentie om op deze zaterdag
nog terug te komen.
Maar ... ik zit hier alleen / Martha speelt babysit bij haar klein-
deren, terwijl de kinderen naar Geert Hoste zijn / De TV is
uitgezet / Clara 4 stereoot door de stille living / de laatste zin
van Lotte doet me mijn vorig schrijven herlezen / ik laat me
om dit alles weer even gaan ...
Het was dus vandaag inderdaad mijn laatste mis-opluistering
in de kapel van Zellik. Ik heb het eens precies uitgerekend:
zesentwintig jaar en enkele weken - nooit afwezig, tenzij door
ziekte - en steeds volledig gratis. Ik hield enorm van deze missen.
De 40 tot 50 aanwezigen (-meestal ouderen-) zongen en vierden
goed mee.
Het moest vandaag uiterlijk een viering zijn zoals altijd. Dat is me
ook vrij goed gelukt, al had ik wel wat speciale muziek gekozen.
Voor de kenners:
- vóór de mis een 'NOEL' van Louis Claude Daquin (1694-1772)
Deze Franse componist is eigenlijk meest bekend door zijn
'NOELS'; ieder jaar schreef hij er eenje bij. Ze baseerden zich op
bestaande kerstmelodieën of ... er kwamen nieuwe kerstliederen
voort uit de thema's van zijn Noëls. Vandaag kregen mijn toehoor-
ders 'Noël nr 10' te horen.
-tijdens de mis werd nederlands kyriale van Philippeth gebracht
- tijdens de offerande een deeltje uit het bekendste orgelconcerto
van Haendel - herschreven voor orgel solo
- tijdens de communie eigen variaties op drie oude kerstliederen
- tussendoor zongen we:
'Komt laten wij aanbidden'
'Nu zijt wellekome'
'Door de Liefde laat u wekken'
- bij het buitengaan, orgel helemaal open voor een
'Präludium in g van ... Bach!!
En dan was het gedaan. Ik raapte nog wat bladen bijeen.
Ik liet ook een fiche achter bij het orgel met wat uitleg
voor een mogelijke opvolger ... als die er komt.
Ik ben dan vertrokken. Heel merkwaardig: in de hall van het
klooster, die dienst doet als sacristie, en die direct met de kapel
is verbonden, was geen van de twee gezusters, om wie het
allemaal is begonnen, aanwezig. Ze waren in de mis, doch bleven
wat voort rommelen aan het altaar, om mij niet te moeten zien.
Toen ik de deur dicht trok, ben ik beginnen 'blijten' (-staat niet in
het groene boekje-). Mijn zoon J die altijd meegaat naar die
missen verstond het niet. Ik ben dan maar zo vlug mogelijk
gestopt. Maar nu, terwijl ik deze regels typ, en uit Clara 4
precies nu het 'Poco adagio cantabile' uit het 'Keizerskwartet'
van Haydn (-voor niet kenners: het thema van het Duits Volks-
lied -) klinkt, heb ik het weer even moeilijk.
Ik wou vanavond eigenlijk een andere enigszins muzikale bijdrage
brengen over mijn eerste schoonmoeder, die bijna honderd jaar
is en vroeger een gevierde pianiste was.
Dat is dan voor morgen of later.
Nu, met tranerige ogen,
groeten in vriendschap - -denook- -
met dank aan
- hilde m en bosrankje voor hun warm aanvoelen van
een gevoelssituatie rond de Kerstdagen ... ook bij anderen
- wizzard, voor je herkenbare manier om te tonen dat je
me gevonden hebt
- tinneke, voor de wensen vergezeld van knallers
- majoker, ook voor je wensen en de foto - zo zien we
eindelijk eens hoe ons aller jancactus eruit ziet ... en
Joke en Mieke ook, natuurlijk
- lotte, voor je dubbele interventie, achteraf door een
geheimzinnige hand tot één werkstukje hersmolten.
Lieve mensen, ik had niet de intentie om op deze zaterdag
nog terug te komen.
Maar ... ik zit hier alleen / Martha speelt babysit bij haar klein-
deren, terwijl de kinderen naar Geert Hoste zijn / De TV is
uitgezet / Clara 4 stereoot door de stille living / de laatste zin
van Lotte doet me mijn vorig schrijven herlezen / ik laat me
om dit alles weer even gaan ...
Het was dus vandaag inderdaad mijn laatste mis-opluistering
in de kapel van Zellik. Ik heb het eens precies uitgerekend:
zesentwintig jaar en enkele weken - nooit afwezig, tenzij door
ziekte - en steeds volledig gratis. Ik hield enorm van deze missen.
De 40 tot 50 aanwezigen (-meestal ouderen-) zongen en vierden
goed mee.
Het moest vandaag uiterlijk een viering zijn zoals altijd. Dat is me
ook vrij goed gelukt, al had ik wel wat speciale muziek gekozen.
Voor de kenners:
- vóór de mis een 'NOEL' van Louis Claude Daquin (1694-1772)
Deze Franse componist is eigenlijk meest bekend door zijn
'NOELS'; ieder jaar schreef hij er eenje bij. Ze baseerden zich op
bestaande kerstmelodieën of ... er kwamen nieuwe kerstliederen
voort uit de thema's van zijn Noëls. Vandaag kregen mijn toehoor-
ders 'Noël nr 10' te horen.
-tijdens de mis werd nederlands kyriale van Philippeth gebracht
- tijdens de offerande een deeltje uit het bekendste orgelconcerto
van Haendel - herschreven voor orgel solo
- tijdens de communie eigen variaties op drie oude kerstliederen
- tussendoor zongen we:
'Komt laten wij aanbidden'
'Nu zijt wellekome'
'Door de Liefde laat u wekken'
- bij het buitengaan, orgel helemaal open voor een
'Präludium in g van ... Bach!!
En dan was het gedaan. Ik raapte nog wat bladen bijeen.
Ik liet ook een fiche achter bij het orgel met wat uitleg
voor een mogelijke opvolger ... als die er komt.
Ik ben dan vertrokken. Heel merkwaardig: in de hall van het
klooster, die dienst doet als sacristie, en die direct met de kapel
is verbonden, was geen van de twee gezusters, om wie het
allemaal is begonnen, aanwezig. Ze waren in de mis, doch bleven
wat voort rommelen aan het altaar, om mij niet te moeten zien.
Toen ik de deur dicht trok, ben ik beginnen 'blijten' (-staat niet in
het groene boekje-). Mijn zoon J die altijd meegaat naar die
missen verstond het niet. Ik ben dan maar zo vlug mogelijk
gestopt. Maar nu, terwijl ik deze regels typ, en uit Clara 4
precies nu het 'Poco adagio cantabile' uit het 'Keizerskwartet'
van Haydn (-voor niet kenners: het thema van het Duits Volks-
lied -) klinkt, heb ik het weer even moeilijk.
Ik wou vanavond eigenlijk een andere enigszins muzikale bijdrage
brengen over mijn eerste schoonmoeder, die bijna honderd jaar
is en vroeger een gevierde pianiste was.
Dat is dan voor morgen of later.
Nu, met tranerige ogen,
groeten in vriendschap - -denook- -
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
denook, middernacht voorbij.
Toch nog even komen lezen, begrijp je emoties en je tranen.
Je zou voor minder.
Die vele jaren zal je altijd met je meedragen en misschien hebben
die 2 gezusters al lang spijt en durfden ze zich daarom niet laat zien.
Ik ben steendood, de laatste mannen en vrouwen uit onze twintig-
koppig (familie)bijeenkomst, zijn huiswaarts vertrokken.
Maar het was prettig bij elkaar te zijn.
Samen hadden we nog een gesprek met onze kinderen en kleindochtertje in Mali.
Marieke, 2 jaar had toch zo graag komen meefeesten.
Zoals is het leven, een mengeling van vreugde en soms verdriet,
maar altijd de moeite waard om geleefd te worden.
Goede nacht,
ria
Toch nog even komen lezen, begrijp je emoties en je tranen.
Je zou voor minder.
Die vele jaren zal je altijd met je meedragen en misschien hebben
die 2 gezusters al lang spijt en durfden ze zich daarom niet laat zien.
Ik ben steendood, de laatste mannen en vrouwen uit onze twintig-
koppig (familie)bijeenkomst, zijn huiswaarts vertrokken.
Maar het was prettig bij elkaar te zijn.
Samen hadden we nog een gesprek met onze kinderen en kleindochtertje in Mali.
Marieke, 2 jaar had toch zo graag komen meefeesten.
Zoals is het leven, een mengeling van vreugde en soms verdriet,
maar altijd de moeite waard om geleefd te worden.
Goede nacht,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
piepje - Lid geworden op: 05 feb 2005, 18:00
- Locatie: naast bos
http://nl.youtube.com/watch?v=BELZfjx-6_Y
liefs piepje
liefs piepje
Hou van mensen,zoals ze zijn!
Er zijn geen anderen
Er zijn geen anderen
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
Nog even voor het slapengaan - Martha is
inmiddels terug - een warme dank voor het
meevoelen van ria en nu toch vooral ...
bedankt voor het opsporingswerk van piepje.
Dat waren inderdaad de laatste orgelklanken
in Zellik. Knap gedaan piepje !!
inmiddels terug - een warme dank voor het
meevoelen van ria en nu toch vooral ...
bedankt voor het opsporingswerk van piepje.
Dat waren inderdaad de laatste orgelklanken
in Zellik. Knap gedaan piepje !!
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste denook,
'k ben juist terug van de kliniek waar mijn moeder (92)
vanmorgen opgenomen werd omdat ze heel dikwijls duizelig
wordt en soms ook valt en, onze huisarts die ook een vriend
is, een beetje ongerust was, vond het beter dat zij enkele da-
gen in observatie bleef.
Ik was ook aan 't huilen maar niet voor dezelfde reden als jij !
Maar ik begrijp je wel hoor ! Je emotie en je teleurstelling zijn
heel normaal, na al die jaren inzet !!!
Mijn verdriet en mijn angsten ook want ik denk dat mijn
moeder vandaag de laatste stap heeft gezet op de weg
van seniele dementie !
Ze viel gedurig in slaap en als ze wakker werd was ze verward !
Ze herkende ons wel maar mengde alle perioden van haar leven door
elkaar !
Ze zag vlinders op mijn gezicht en bloemen in mijn haar en dacht
dat mijn vader nog leefde en begon voor hem liefdesliedjes te
zingen.......
Ik ben nu eindelijk naar huis gegaan want ze viel in slaap en ik heb
met de verpleegsters lang gesproken over haar toestand en hun
begrip en vriendelijkheid zullen mij toelaten om ook een beetje te
rusten. Het wil lukken dat ik tijdelijk niet met de auto kan rijden
(met mijn gebroken pols)
Kerst en Nieuwjaar kunnen wij dus niet vieren zoals gewoonlijk
maar als het niet erger wordt, mogen wij niet klagen en zelfs blij
zijn !
Emoties kunnen zoveel gezichten en oorzaken hebben en toch zijn
ze soms even pijnlijk......
Ik wens je een rustige nacht, denook.
Lieve groetjes in vrede en vrienschap voor jou en martha
van Alter en Rankje.
'k ben juist terug van de kliniek waar mijn moeder (92)
vanmorgen opgenomen werd omdat ze heel dikwijls duizelig
wordt en soms ook valt en, onze huisarts die ook een vriend
is, een beetje ongerust was, vond het beter dat zij enkele da-
gen in observatie bleef.
Ik was ook aan 't huilen maar niet voor dezelfde reden als jij !
Maar ik begrijp je wel hoor ! Je emotie en je teleurstelling zijn
heel normaal, na al die jaren inzet !!!
Mijn verdriet en mijn angsten ook want ik denk dat mijn
moeder vandaag de laatste stap heeft gezet op de weg
van seniele dementie !
Ze viel gedurig in slaap en als ze wakker werd was ze verward !
Ze herkende ons wel maar mengde alle perioden van haar leven door
elkaar !
Ze zag vlinders op mijn gezicht en bloemen in mijn haar en dacht
dat mijn vader nog leefde en begon voor hem liefdesliedjes te
zingen.......
Ik ben nu eindelijk naar huis gegaan want ze viel in slaap en ik heb
met de verpleegsters lang gesproken over haar toestand en hun
begrip en vriendelijkheid zullen mij toelaten om ook een beetje te
rusten. Het wil lukken dat ik tijdelijk niet met de auto kan rijden
(met mijn gebroken pols)
Kerst en Nieuwjaar kunnen wij dus niet vieren zoals gewoonlijk
maar als het niet erger wordt, mogen wij niet klagen en zelfs blij
zijn !
Emoties kunnen zoveel gezichten en oorzaken hebben en toch zijn
ze soms even pijnlijk......
Ik wens je een rustige nacht, denook.
Lieve groetjes in vrede en vrienschap voor jou en martha
van Alter en Rankje.
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
beste Denook,
het is gebeurd, je afscheid aan je geliefde kapel. Ik kan me goed voorstellen dat het pijnlijk was, afscheid na zovele jaren van iets waar je zelf altijd met hart en ziel voor gewerkt hebt en van je geliefde oudjes.
Ik vond het nu al pijnlijk dat er geen avondkerstviering meer was bij ons en dat is dan nog eigenlijk geen afscheid, we moeten alsmaar meer afgeven. De deken was er ook over bezig deze ochtend. Als de tijd komt dat ik moet afscheid nemen van het koor.... ofwel door mijzelf omdat ik niet meer kan, ofwel omdat de parochie opgedoekt zal worden mettertijd, ofwel omdat we geen organist meer hebben..., wel ik mag daar niet aan denken want ik wordt er anders nu al weemoedig van.
Niet enkel door gebeurtenissen zoals met de twee gezusters maar ook door onze leeftijd wordt afscheid nemen en loslaten meer ons deel, vrees ik, telkens een verlieservaring die we moeten verwerken.
Ik hoop dat je toch het nieuwe jaar hoopvol tegemoet mag gaan samen met Martha.
lieve groetjes
gustilpe
p.s. and lo: in "Go tell it on the Mountains" is wel degelijk: "lo" en niet "so" d.w.z. "kijk eens aan" 'k heb het opgezocht.
het is gebeurd, je afscheid aan je geliefde kapel. Ik kan me goed voorstellen dat het pijnlijk was, afscheid na zovele jaren van iets waar je zelf altijd met hart en ziel voor gewerkt hebt en van je geliefde oudjes.
Ik vond het nu al pijnlijk dat er geen avondkerstviering meer was bij ons en dat is dan nog eigenlijk geen afscheid, we moeten alsmaar meer afgeven. De deken was er ook over bezig deze ochtend. Als de tijd komt dat ik moet afscheid nemen van het koor.... ofwel door mijzelf omdat ik niet meer kan, ofwel omdat de parochie opgedoekt zal worden mettertijd, ofwel omdat we geen organist meer hebben..., wel ik mag daar niet aan denken want ik wordt er anders nu al weemoedig van.
Niet enkel door gebeurtenissen zoals met de twee gezusters maar ook door onze leeftijd wordt afscheid nemen en loslaten meer ons deel, vrees ik, telkens een verlieservaring die we moeten verwerken.
Ik hoop dat je toch het nieuwe jaar hoopvol tegemoet mag gaan samen met Martha.
lieve groetjes
gustilpe
p.s. and lo: in "Go tell it on the Mountains" is wel degelijk: "lo" en niet "so" d.w.z. "kijk eens aan" 'k heb het opgezocht.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
lotte - Lid geworden op: 26 apr 2005, 13:47
- Locatie: Tielt
piepje schreef:
http://nl.youtube.com/watch?v=BELZfjx-6_Y
liefs piepje
Bedankt piepje, mooi gevonden, zo liet je ons ook de sfeer aanvoelen die gisterenavond in de kapel overheersend was.
Groetjes
lotte
http://nl.youtube.com/watch?v=BELZfjx-6_Y
liefs piepje
Bedankt piepje, mooi gevonden, zo liet je ons ook de sfeer aanvoelen die gisterenavond in de kapel overheersend was.
Groetjes
lotte
-
herman1944 - Lid geworden op: 15 mar 2006, 22:47
- Locatie: wachtebeke
Wees aardig voor een ander...is een ander aardig voor jou
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
Beste denook : even mijn medevoelen komen betuigen
Ik kan het mij zo voorstellen de scala van emoties die je nu door maakt .
Kun jij niet gaan spelen bij Gustilpe , jullie zijn beiden van Vlaams Brabant lees ik of hebben zij al een organist .
Ik twijfel er niet aan dat je de vrijgekomen tijd weer zinvol zult invullen
en ik hoop echt dat het iets wordt waar je genoegdoening aan beleefd !
Liefs Fernanda
Ik kan het mij zo voorstellen de scala van emoties die je nu door maakt .
Kun jij niet gaan spelen bij Gustilpe , jullie zijn beiden van Vlaams Brabant lees ik of hebben zij al een organist .
Ik twijfel er niet aan dat je de vrijgekomen tijd weer zinvol zult invullen
en ik hoop echt dat het iets wordt waar je genoegdoening aan beleefd !
Liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Ik wens iedereen een fijn uiteinde en een heel gelukkig, gezond 2008.
oudjaar 2007
van heel nabij een kerkklok luidt
zij jaagt het oude jaar
hangt met haar diepe warme klank
in ’t nevelnatte haar
ik luister naar haar tonenspel
en hou mijn passen in
denk aan wat ik gewonnen heb
of wat ‘k gevoeld in min
en met het slagen van de tijd
verdeelt zij middernacht
wat ik kon doen 't voorbije jaar
dat heb ik ingebracht
ik tel zacht mee: vier drie twee één
treur droef het galmen na
en als ik nog wat uren vind
laat ik die niet alleen.
**********
sunset 31-12-2007
**********
oudjaar 2007
van heel nabij een kerkklok luidt
zij jaagt het oude jaar
hangt met haar diepe warme klank
in ’t nevelnatte haar
ik luister naar haar tonenspel
en hou mijn passen in
denk aan wat ik gewonnen heb
of wat ‘k gevoeld in min
en met het slagen van de tijd
verdeelt zij middernacht
wat ik kon doen 't voorbije jaar
dat heb ik ingebracht
ik tel zacht mee: vier drie twee één
treur droef het galmen na
en als ik nog wat uren vind
laat ik die niet alleen.
**********
sunset 31-12-2007
**********
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
