tussen HEMEL en AARDE
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Mooie gedichten M.Christina,
ook op mijn topic ben je geweest,
dank je wel!
Van mij een klein gedichtje
met een grote betekenis,
dat ik zelf van iemand ontving.
In het hart van de winter
brandt het vuur
dat de mensheid verwarmt,
dankzij de ontelbaren
die voortdurend hout aanbrengen.
Bedankt voor het hout.
Voor 2009 wens ik jou en allen
die je lief zijn, het allerbeste toe,
ria
ook op mijn topic ben je geweest,
dank je wel!
Van mij een klein gedichtje
met een grote betekenis,
dat ik zelf van iemand ontving.
In het hart van de winter
brandt het vuur
dat de mensheid verwarmt,
dankzij de ontelbaren
die voortdurend hout aanbrengen.
Bedankt voor het hout.
Voor 2009 wens ik jou en allen
die je lief zijn, het allerbeste toe,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Maria-Christina - Lid geworden op: 17 sep 2006, 21:35
Dank aan SUNSET, BOSRANKJE, RIA, U allen maakten mij blij met uw bezoek.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
VREDE wat is vrede, hoe maken of vinden wij VREDE?
Is vrede alleen maar het ontbreken van oorlog of gaat het veel verder?
Ik ging op zoek naar gedichten over vrede.
Die mijns harten vrede zijt.
En de enig ware ruste,
Reine bron van klare lusten,
Zuivere zon van zaligheid -
Laat mij willen en niet willen,
Wat Gij wilt en niet en wilt,
Blijde gaande door het stille
Leven in uw vreê verstild.
Buiten U is niets dan strijd,
Niets dan moeiten, niets dan zorgen -
Laat mij, in Uw rust geborgen,
Slapen gaan in eeuwigheid.
Jacqueline E. van der Waals (1909)
VREDE
Vrede spreid gij uw zachte vleugels
Over de donkere aarde heen -
Over de vermoeiden en de gewonden,
Over de duizenden, die verzwonden,
Over al de snikkende monden,
Die verbleekt zijn van geween!
Vrede daal gij uit de lichte sferen,
Waarheen gij vlucht voor deze wereldsmart,
Daal over hen, die u hebben verraden,
En over de dwazen, die op u smaadden,
En over de blinden, die om u baden,
Daal - daal gij weder in ons hart!
Opdat uw liefde daar weder moge wonen
Opdat uw liefde ons weer genas -
Liefde boven onze ijdele wensen,
Liefde over alle ijdele grenzen,
Liefde alleen, van mens tot mens,
Die eindelijk leerden wat liefde was!
C. S. Adama van Scheltema (1916)
I didn't raise my boy to be a soldier.
I brought him up to be my pride an joy.
Who dares to place a musket on his shoulder,
To shoot some other Mother's darling boy?
Let nations arbitrate their future troubles,
It's time to lay the sword and gun away,
There'd be no war today,
If mothers all would say:
"I didn't raise my boy to be a soldier".
Ann Glyn (1917)
Vrije vertaling door M.J.C.O. te 's Hage:
Ik bracht mijn zoon niet groot om als soldaat te strijden,
Maar om mijn trots en steun te zijn en wijs en goed.
Wie waagt het met een zwaard zijn handen te ontwijden,
Waardoor een dierbare zoon van anderen sterven moet?
Laat arbitrage ons voor zulk een ramp behoeden,
Het is geen tijd meer voor gevecht en moord,
Geen oorlog zou meer op deze aarde woeden,
Als uit de mond der Moeders werd gehoord:
"Ik bracht mijn zoon niet groot om als soldaat te strijden".
Moeder Theresa over “vrede”
De vrucht van de stilte is het gebed
De vrucht van het gebed is geloof
De vrucht van geloof is liefde
De vrucht van de liefde is dienstbaarheid
De vrucht van dienstbaarheid is de vrede
In Flanders Fields
In Flanders Fields staan de papavers rood
onder het zwart gelid der houten kruisen.
De leeuwerik vliegt tegen vuur en dood
gevederd in de hemel van Diksmuide
en zaait zijn lied tussen schrapnels en schroot.
Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden
nog levenden die liefhadden en streden
voor dat schoon land waarvan wij zonen waren.
Nu liggen wij alleen in Vlaanderens aarde,
in Flanders Fields!
In Flanders Fields staan de papavers rood
tegen de grijze schilden van de zerken.
De wind waait als een boom boven het groot
landschap tussen Langemark en Klerken
dat zich beschermt gelijk een moederschoot.
Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden
nog levenden met leuzen en gebeden
voor dat schoon land waarvan wij zonen waren.
Nu liggen wij voorgoed in Vlaanderens aarde,
in Flanders Fields!
In Flanders Fields staan de papavers rood
als roest gespat over verminkte graven.
De blauwvoet met zijn zuivere vleugels stoot
tegen de hiërogliefen van de namen,
de regen leest de zwarte letters bloot.
Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden
nog levenden almachtig aangetreden
voor dat schoon land waarvan wij zonen waren.
Nu liggen wij doodstil in Vlaanderens aarde,
in Flanders Fields!
Anton Van Wilderode
naar John Mc Crae
uit: zachtjes, mijn zoon ligt hier,
Om de vrede te bereiken dunkt mij is er veel liefde nodig.
Volgende keer meer over de liefde.
Ik groet U vriendelijk,
Maria-Christina
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
VREDE wat is vrede, hoe maken of vinden wij VREDE?
Is vrede alleen maar het ontbreken van oorlog of gaat het veel verder?
Ik ging op zoek naar gedichten over vrede.
Die mijns harten vrede zijt.
En de enig ware ruste,
Reine bron van klare lusten,
Zuivere zon van zaligheid -
Laat mij willen en niet willen,
Wat Gij wilt en niet en wilt,
Blijde gaande door het stille
Leven in uw vreê verstild.
Buiten U is niets dan strijd,
Niets dan moeiten, niets dan zorgen -
Laat mij, in Uw rust geborgen,
Slapen gaan in eeuwigheid.
Jacqueline E. van der Waals (1909)
VREDE
Vrede spreid gij uw zachte vleugels
Over de donkere aarde heen -
Over de vermoeiden en de gewonden,
Over de duizenden, die verzwonden,
Over al de snikkende monden,
Die verbleekt zijn van geween!
Vrede daal gij uit de lichte sferen,
Waarheen gij vlucht voor deze wereldsmart,
Daal over hen, die u hebben verraden,
En over de dwazen, die op u smaadden,
En over de blinden, die om u baden,
Daal - daal gij weder in ons hart!
Opdat uw liefde daar weder moge wonen
Opdat uw liefde ons weer genas -
Liefde boven onze ijdele wensen,
Liefde over alle ijdele grenzen,
Liefde alleen, van mens tot mens,
Die eindelijk leerden wat liefde was!
C. S. Adama van Scheltema (1916)
I didn't raise my boy to be a soldier.
I brought him up to be my pride an joy.
Who dares to place a musket on his shoulder,
To shoot some other Mother's darling boy?
Let nations arbitrate their future troubles,
It's time to lay the sword and gun away,
There'd be no war today,
If mothers all would say:
"I didn't raise my boy to be a soldier".
Ann Glyn (1917)
Vrije vertaling door M.J.C.O. te 's Hage:
Ik bracht mijn zoon niet groot om als soldaat te strijden,
Maar om mijn trots en steun te zijn en wijs en goed.
Wie waagt het met een zwaard zijn handen te ontwijden,
Waardoor een dierbare zoon van anderen sterven moet?
Laat arbitrage ons voor zulk een ramp behoeden,
Het is geen tijd meer voor gevecht en moord,
Geen oorlog zou meer op deze aarde woeden,
Als uit de mond der Moeders werd gehoord:
"Ik bracht mijn zoon niet groot om als soldaat te strijden".
Moeder Theresa over “vrede”
De vrucht van de stilte is het gebed
De vrucht van het gebed is geloof
De vrucht van geloof is liefde
De vrucht van de liefde is dienstbaarheid
De vrucht van dienstbaarheid is de vrede
In Flanders Fields
In Flanders Fields staan de papavers rood
onder het zwart gelid der houten kruisen.
De leeuwerik vliegt tegen vuur en dood
gevederd in de hemel van Diksmuide
en zaait zijn lied tussen schrapnels en schroot.
Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden
nog levenden die liefhadden en streden
voor dat schoon land waarvan wij zonen waren.
Nu liggen wij alleen in Vlaanderens aarde,
in Flanders Fields!
In Flanders Fields staan de papavers rood
tegen de grijze schilden van de zerken.
De wind waait als een boom boven het groot
landschap tussen Langemark en Klerken
dat zich beschermt gelijk een moederschoot.
Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden
nog levenden met leuzen en gebeden
voor dat schoon land waarvan wij zonen waren.
Nu liggen wij voorgoed in Vlaanderens aarde,
in Flanders Fields!
In Flanders Fields staan de papavers rood
als roest gespat over verminkte graven.
De blauwvoet met zijn zuivere vleugels stoot
tegen de hiërogliefen van de namen,
de regen leest de zwarte letters bloot.
Wij zijn de doden thans. Maar kortgeleden
nog levenden almachtig aangetreden
voor dat schoon land waarvan wij zonen waren.
Nu liggen wij doodstil in Vlaanderens aarde,
in Flanders Fields!
Anton Van Wilderode
naar John Mc Crae
uit: zachtjes, mijn zoon ligt hier,
Om de vrede te bereiken dunkt mij is er veel liefde nodig.
Volgende keer meer over de liefde.
Ik groet U vriendelijk,
Maria-Christina
De Tien Geboden, zijn geen verboden,
maar wegwijzers!
maar wegwijzers!
-
Morgenstern - Lid geworden op: 04 mei 2006, 13:15
- Locatie: Wachtebeke
Maria-christina.
Een we wensen je een mooie Valenstijnsdag toe.
Morgenstern en Herman
Een we wensen je een mooie Valenstijnsdag toe.
Morgenstern en Herman-
Maria-Christina - Lid geworden op: 17 sep 2006, 21:35
OVER DE LIEFDE
HAD IK BELOOFD VANDAAG TE SCHRIJVEN.
MAAR VRIENDEN WAREN MIJ REEDS VOOR.
DANK U BO'KE. RIA EN MORGENSTER.
DIT HEB IK VOOR U VERZAMELD:
De hemel is bezaaid met gouden sterren
die blinken in het schijnsel van de maan
maar 't allermooiste van die vele lichtjes
zie ik nog altijd in jouw ogen staan
Ik zou met jou de storm willen trotseren
ik zou met jou gaan dansen op de maan
ik zou zelfs op de wolken willen wonen
als ik maar wist dat jij dan mee zou gaan
Er groeien op de wereld miljoenen rode rozen
maar ook al gaf ik elke roos aan jou
zijn dat er nog te weinig om je te zeggen
hoe onvoorstelbaar veel ik van je hou
Waarom zou je een mus willen blijven
als je voor eeuwig een vlinder kunt zijn
waarom een beekje met kabbelend water
als je kunt sprankelen als een fontein.
Er moet meer zijn tussen hemel en aarde
er moet meer zijn want een onbekende kracht
heeft jou en mij alsof het voorbestemd was
op deze wereld bij elkaar gebracht
auteur onbekend
Onvoorwaardelijk liefhebben
Waarlijk verbonden zijn
In die ultieme eenheid
Liefde intens als rozengeur
Bloemblaadjes dwarrelen zachtjes
Een godsgeschenk
Een hemelse blik
Ogen die elkaar niet kunnen loslaten
Kijken in de ziel
Voelen en volledig opgaan
In elkaar, met elkaar en naast elkaar
Gelijken
Liefdeslava vloeit levendig
Overspoelt
Bevrucht andere zielen
Tot uiteindelijk alle zaadjes geplant zijn
Ware Liefde
Liefde niet uitgesproken
Onbevattelijk
Gezegend
Trillingen bereiken hogere afstemmingen
Manifesteren zich in de stof
Gelukzalige emoties verwelkomen
Je zielsbestemming
Thuiskomst
Het innig samensmelten
Van die ene voorbestemde liefde
Die nooit ver weg was.
Je eeuwige geliefde
Metgezel doorheen de zeeën van tijd
Tijd die een illusie was
Alles draait steeds verder en verder door
Doorheen de evolutie van je Liefde-Zijn
Allerliefste, liefste liefste
Ceulemans Jan
Voor mekaar
Vroeger hield ik alleen van je ogen.
Nu ook van de kraaiepootjes ernaast.
Zoals er in een oud woord als meedogen
meer gaat dan in een nieuw. Vroeger was er alleen haast
om te hebben wat je had, elke keer weer.
Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen.
Er is meer om van te houden.
Er zijn meer manieren om dat te doen.
Zelfs niets doen is er daar één van.
Gewoon bij mekaar zitten met een boek.
Of niet bij mekaar, in 't cafè om de hoek.
Of mekaar een paar dagen niet zien
en mekaar missen. Maar altijd mekaar,
nu toch al bijna zeven jaar.
Herman de Coninck
En om af te sluiten de mooiste ode aan de liefde.
De liefde is lankmoedig,
de liefde is goedertieren,
zij is niet afgunstig,
de liefde praalt niet,
zij is niet opgeblazen,
zij kwetst niet,
zij zoekt zichzelf niet,
zij wordt niet verbitterd,
zij rekent het kwade niet aan.
Zij is niet blij
over ongerechtigheid,
maar zij is blij
met de waarheid.
Alles bedekt zij,
alles gelooft zij,
alles hoopt zij,
alles verdraagt zij.
De liefde vergaat nimmer
...........
Zo blijven dan:
geloof, hoop en liefde,
deze drie,
maar de grootste
is de liefde.
(1 Corinthiërs 13: 1-13)
Hierna zal ik een tijdje afwezig blijven.
In de lente hoop ik er weer te zijn.
Maria-Christina
HAD IK BELOOFD VANDAAG TE SCHRIJVEN.
MAAR VRIENDEN WAREN MIJ REEDS VOOR.
DANK U BO'KE. RIA EN MORGENSTER.
DIT HEB IK VOOR U VERZAMELD:
De hemel is bezaaid met gouden sterren
die blinken in het schijnsel van de maan
maar 't allermooiste van die vele lichtjes
zie ik nog altijd in jouw ogen staan
Ik zou met jou de storm willen trotseren
ik zou met jou gaan dansen op de maan
ik zou zelfs op de wolken willen wonen
als ik maar wist dat jij dan mee zou gaan
Er groeien op de wereld miljoenen rode rozen
maar ook al gaf ik elke roos aan jou
zijn dat er nog te weinig om je te zeggen
hoe onvoorstelbaar veel ik van je hou
Waarom zou je een mus willen blijven
als je voor eeuwig een vlinder kunt zijn
waarom een beekje met kabbelend water
als je kunt sprankelen als een fontein.
Er moet meer zijn tussen hemel en aarde
er moet meer zijn want een onbekende kracht
heeft jou en mij alsof het voorbestemd was
op deze wereld bij elkaar gebracht
auteur onbekend
Onvoorwaardelijk liefhebben
Waarlijk verbonden zijn
In die ultieme eenheid
Liefde intens als rozengeur
Bloemblaadjes dwarrelen zachtjes
Een godsgeschenk
Een hemelse blik
Ogen die elkaar niet kunnen loslaten
Kijken in de ziel
Voelen en volledig opgaan
In elkaar, met elkaar en naast elkaar
Gelijken
Liefdeslava vloeit levendig
Overspoelt
Bevrucht andere zielen
Tot uiteindelijk alle zaadjes geplant zijn
Ware Liefde
Liefde niet uitgesproken
Onbevattelijk
Gezegend
Trillingen bereiken hogere afstemmingen
Manifesteren zich in de stof
Gelukzalige emoties verwelkomen
Je zielsbestemming
Thuiskomst
Het innig samensmelten
Van die ene voorbestemde liefde
Die nooit ver weg was.
Je eeuwige geliefde
Metgezel doorheen de zeeën van tijd
Tijd die een illusie was
Alles draait steeds verder en verder door
Doorheen de evolutie van je Liefde-Zijn
Allerliefste, liefste liefste
Ceulemans Jan
Voor mekaar
Vroeger hield ik alleen van je ogen.
Nu ook van de kraaiepootjes ernaast.
Zoals er in een oud woord als meedogen
meer gaat dan in een nieuw. Vroeger was er alleen haast
om te hebben wat je had, elke keer weer.
Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen.
Er is meer om van te houden.
Er zijn meer manieren om dat te doen.
Zelfs niets doen is er daar één van.
Gewoon bij mekaar zitten met een boek.
Of niet bij mekaar, in 't cafè om de hoek.
Of mekaar een paar dagen niet zien
en mekaar missen. Maar altijd mekaar,
nu toch al bijna zeven jaar.
Herman de Coninck
En om af te sluiten de mooiste ode aan de liefde.
De liefde is lankmoedig,
de liefde is goedertieren,
zij is niet afgunstig,
de liefde praalt niet,
zij is niet opgeblazen,
zij kwetst niet,
zij zoekt zichzelf niet,
zij wordt niet verbitterd,
zij rekent het kwade niet aan.
Zij is niet blij
over ongerechtigheid,
maar zij is blij
met de waarheid.
Alles bedekt zij,
alles gelooft zij,
alles hoopt zij,
alles verdraagt zij.
De liefde vergaat nimmer
...........
Zo blijven dan:
geloof, hoop en liefde,
deze drie,
maar de grootste
is de liefde.
(1 Corinthiërs 13: 1-13)
Hierna zal ik een tijdje afwezig blijven.
In de lente hoop ik er weer te zijn.
Maria-Christina
De Tien Geboden, zijn geen verboden,
maar wegwijzers!
maar wegwijzers!
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
Maria-Christina - Lid geworden op: 17 sep 2006, 21:35
Ik werd verwend tijdens mijn lange afwezigheid. Aan allen mijn oprechte dank. Op de valreep van de maand Mei, ben ik er weer, ontwaakt uit een lange winterslaap Maria-Christina
HEMELVAART
Voordat Hij opsteeg
naar omhoog,
voor het oog
van zijn geliefden,
toen
de wolken kliefden,
en hem droegen
naar Gods troon,
heeft Hij,
Gods Zoon,
hen gezegend
en belooft,
Ik zend jullie,
hoofd voor hoofd,
mijn Geest,
Hij zal je leiden,
in zijn kracht,
zul je
mijn schapen weiden,
tot het eind
der aard.
Ina van der Welle
Lief vrouwke,
ik kom niet om te bidden,
maar om een poos bij u te zijn.
ik heb u niets te geven,
niets te vragen, deze dag.
ik bezit alleen de grote vreugde
dat ik u bekijken mag.
o, gij liefste der vrouwen,
gij zijt toch zo goed;
u in stilte aanschouwen,
verwarmt mijn gemoed
lief vrouwke,
ik kom niet om te spreken,
maar om een poos bij u te zijn.
ik heb u niets te zeggen,
niets te vragen, deze dag.
maar bewaar voor mij de grote vreugde,
dat ik u bekijken mag.
'k zou bij u willen blijven
deez' heerlijke dag,
want gij maakt mij gelukkig
met uw liefd' en lach.
lief vrouwke,
ik kom niet om te zingen,
maar om een poos bij u te zijn.
ik heb u niets te zeggen,
niets te vragen deze dag.
maar ik denk dan aan de grote vreugde,
dat 'k u moeder noemen mag.
'la vierge à midi' Paul Claudel
Als de winter vlucht voor de lentelucht
en de zon het nieuwe leven wekt.
Als een bloesemkroon met haar teder schoon,
in de hof de naakte twijgen dekt.
Dan zingt al wat leeft en zingen kan verblijd:
"Wees gegroet, volschone lentetijd.
Wees gegroet! Wees gegroet!
Wees gegroet volschone lentetijd!"
Ja, ons hart gloeit, nu 't viooltje bloeit,
nu ons 't madeliefje tegenlacht.
En met blijde klank brengen w' onze dank,
voor de zonneglans de bloemenpracht.
Zo weerklinke ons lied dan wijd en zijd:
"'k Heb u lief, o schone lentetijd!
'k Heb u lief, 'k heb u lief ,
'k heb u lief, o schone lentetijd!"
Tekst: J.A. Böhringer.
Muziek: Cath. van Rennes.
_________________
HEMELVAART
Voordat Hij opsteeg
naar omhoog,
voor het oog
van zijn geliefden,
toen
de wolken kliefden,
en hem droegen
naar Gods troon,
heeft Hij,
Gods Zoon,
hen gezegend
en belooft,
Ik zend jullie,
hoofd voor hoofd,
mijn Geest,
Hij zal je leiden,
in zijn kracht,
zul je
mijn schapen weiden,
tot het eind
der aard.
Ina van der Welle
Lief vrouwke,
ik kom niet om te bidden,
maar om een poos bij u te zijn.
ik heb u niets te geven,
niets te vragen, deze dag.
ik bezit alleen de grote vreugde
dat ik u bekijken mag.
o, gij liefste der vrouwen,
gij zijt toch zo goed;
u in stilte aanschouwen,
verwarmt mijn gemoed
lief vrouwke,
ik kom niet om te spreken,
maar om een poos bij u te zijn.
ik heb u niets te zeggen,
niets te vragen, deze dag.
maar bewaar voor mij de grote vreugde,
dat ik u bekijken mag.
'k zou bij u willen blijven
deez' heerlijke dag,
want gij maakt mij gelukkig
met uw liefd' en lach.
lief vrouwke,
ik kom niet om te zingen,
maar om een poos bij u te zijn.
ik heb u niets te zeggen,
niets te vragen deze dag.
maar ik denk dan aan de grote vreugde,
dat 'k u moeder noemen mag.
'la vierge à midi' Paul Claudel
Als de winter vlucht voor de lentelucht
en de zon het nieuwe leven wekt.
Als een bloesemkroon met haar teder schoon,
in de hof de naakte twijgen dekt.
Dan zingt al wat leeft en zingen kan verblijd:
"Wees gegroet, volschone lentetijd.
Wees gegroet! Wees gegroet!
Wees gegroet volschone lentetijd!"
Ja, ons hart gloeit, nu 't viooltje bloeit,
nu ons 't madeliefje tegenlacht.
En met blijde klank brengen w' onze dank,
voor de zonneglans de bloemenpracht.
Zo weerklinke ons lied dan wijd en zijd:
"'k Heb u lief, o schone lentetijd!
'k Heb u lief, 'k heb u lief ,
'k heb u lief, o schone lentetijd!"
Tekst: J.A. Böhringer.
Muziek: Cath. van Rennes.
_________________