Clair-obscur II

[uvi]

Nota van de moderato: De eerste topic Clair-obscur diende afgesloten te worden, via deze link is die topic nog bereikbaar.

http://www.seniorennet.be/forum/viewtop ... 9f287118d4



Het is middag. En vakantie.
De straten slapen hun siësta.
Een slome toerist treuzelt langs de gevels.
Wat trage wagens meanderen door de stad.

Ik zoek schaduw langs het park.
De banken hebben bezoek. Vooral van de ijsjeslikkers.
Een man en een vrouw, met fiets, eten hun dagelijks brood.
Met volle mond stamelt hij tegen zijn eega:
"Da's ne professor, se".

HIJ is duidelijk niet van mijn stad.
IK word geconnecteerd aan een versleten cliché van het verleden.
Ach, ik ben het gewoon ondertussen niet te beantwoorden aan een verwacht profiel.

Het doet me denken aan de opmerking van een dame aan m'n geliefde:
"Ach, als hij zijn vlinderdasje uitlaat dan zien ze dàt niet meer in hem."
Zij is nochtans erg vriendelijk als ze met me praat.
Maar wat ik achter de rug hoor is toch niet zo positief.
Mijn imago wringt haar blijkbaar.
Die dame is dan ook de wettelijke echtgenote van een échte prof.
Hij heeft de moderne look van een docent. Type sportieve wielertoerist.


Tja, en vandaag droeg ik nochtans een das. Weliswaar sober klassiek.
Ik heb m'n vlinderdasje al een tijdje opgeborgen. Zonder mottenbollen.
Ben een beetje bang om het nog te dragen.
Zo weinig mogelijk opvallen is veiliger vandaag.

Hoever moet ik me nog ontmantelen?

Uvi

[uvi]

Dit was even schrikken.
Ik was mezelf kwijt.

Beste moderator,
zou ik mogen weten waarom II ?

Of kan iemand anders
mij een woordje uitleg geven?

Als ik mag,
ik zou het beleefd en vriendelijk, zelfs hoffelijk, gevonden hebben
om (vooraf) een persoonlijk bericht te krijgen
van dit soort ingrepen.

Maar tja,

un voyageur irrégulier (illégal?)

[Robol]

Beste Uvi

veel succes met je nieuwe uitgave.

Ik denk dat elk topic na zo'n 1000 berichten wordt gesloten, misschien vergt het teveel energie...zoals een trein met teveel wagonnetjes...

Mijn eerste topic, met mijn gedichtjes, werd ook na 1000 berichten afgesloten. Daarom begon ik met "Satijnen Vleugels".

Ik wens je een een behouden vaart...

Robbe

[denook]

beste uvi,


Als een topic 1000 berichten of reacties of
commentaren telt, dan wordt die afgesloten.

Alles wordt wel bewaard, doch schuift gewoon
naar achter.

Bij jou gaat het zo vlug dat je de 1000 reeds
voorbij was, vóór ze het zagen.

Dat is dan de (kleine) keerzijde van een hit-topic.

Ik zal reeds lang dood zijn vooraleer mijn topic
dient te worden afgevoerd.
Ik voel me er wel niet ongelukkig om.


groeten in vriendschap - -denook - -

[uvi]

Goedenavond Robbe en denook,


Dank voor de uitleg.
Zo zie ik mezelf weer wat duidelijker in de spiegel.

Nog maar pas schreef ik
als ik een nieuwe topic zou beginnen dan
zou ik die als titel meegeven:

Lees maar er staat niet wat er staat ...


Misschien toch maar aan de moderator voorstellen ...
die schreef me ondertussen een bericht.

Nog even wennen hier ... waar staat die inktpot?
Ach, denook als je hier ongelukkig zou worden
dan is dat toch louter virtueel.

Niet getreurd dus.

Uvi

[uvi]

Hij weet het niet. Godzijdank.
Zopas moest ik weer hevig slikken.
Hij ontroert me.

Elke ochtend neem ik mijn blauwe vitamientjes.
In 'Loerhoek' van Dewulf.
Deze ochtend schreef hij voor mij over de eerste fietsrit van z'n dochter.
Hoe alles nieuw wordt voor haar. En hem.

De straten. De tweedehandsfiets. De dochter. De papa.
Misschien wel geïnspireerd door Bram Vermeulen.
Of Herman van Veen.
Wat een heerlijke papa is Dewulf op papier.

En ik denk aan m'n dochter.
En aan al die vermetele jonge mensen
op de pui van het stadhuis. Vooral vrijdag is trouwdag.
Ze lachen naar zichzelf. De fotograaf en het geluk.
Ze bewaren dit. Als bewijs voor later. En het leven.

Wat hoop ik dat de toekomst hen goed gezind zal zijn.
Dat hun keuze de juiste is. En dat ze er getrouw aan blijven.
Dat ze vechten tegen de verleiding. En voor trouw.
En dat ze nu en dan voelen waar ze van droomden.


Uvi


Bram Vermeulen - de wedstrijd

Het jongetje zit bovenop het huis,
Het is wel honderd meter hoog,
Zo hoog zat werkelijk nog niemand,
En hij ziet Engeland,

Kijk hem zijn best doen op zijn fiets,
Hij gaat zo hard, dat je hem bijna niet ziet,
Wedden dat hij de honderd haalt, voor hem is dat niets,

Het is een wedstrijd, het is een wedstrijd, het is een wedstrijd,
Die je niet winnen kan,

...

Herman van Veen

Fiets

Hé kleine meid op je kinderfiets,
De zon draait steeds met je mee
Hé kleine meid op je kinderfiets,
De zomer glijdt langs je heen
Met je haar in de wind en de zon op je wangen,
Rijd je me zomaar voorbij, fiets

Hé kleine meid op je kinderfiets,
Je lacht en je zwaait naar een zwaan
En de vijver weerspiegelt je witte jurk,
En het riet fluistert je naam
En het zonlicht speelt in de draaiende wielen,
Schitterend strooi je het licht, fiets


...

[Robol]

Beste reiziger,

als ik tweemaal met mijn fietsbel bel
ja, dan weet je't wel...

Boudewijn de Groot schreef voor zijn zoontje Jimmy:


Hoe sterk is de eenzame fietser
Die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind
Zichzelf een weg baant
Hoe zelfbewust de voetbalspeler
Die voor de ogen van het publiek de wedstrijd wint
Zich kampioen waant
Hoe lacht vergenoegd de zakenman
Zonder mededogen die 'n concurrent verslagen vindt
Zelf haast failliet gaand

En ik zit hier tevreden met die kleine
Op m'n schoot; de zon schijnt
Er is geen reden met rotweer en met harde wind
Te gaan fietsen met dat kind

Als ie maar geen voetballer wordt
Ze schoppen 'm misschien half dood

Maar liever dat nog
Dan het bord voor z'n kop van de zakenman
Dan het bord voor z'n kop van de zakenman
Dan het bord voor z'n kop van de zakenman
Want daar wordt ie alleen maar slechter van

Tijdens de grote ronde even de kleinkunst bovenhalen...


Als ie maar geen renner wordt
ze doperen hem misschien half dood


Robbe

[Johana-Maria]

Spijtig!!!

Maar ja, dat zijn de regeltjes van het spel...

Clair-obscur vind ik wel heel goed uvi,
maar aan jou de keuze.

Het is heerlijk hier te komen wandelen,
als in een lange dreef
met zon en schaduw tussen de bomen,
met zoveel mooie dingen!
En....
ontroerd te blijven staan, te luisteren en
dan verder te gaan.

Blij je toch nog terug te vinden,
Voyageur Inconnu!


Hou je goed!
J-M

[uvi]

Dag Robbe,


Voetballer, coureur ... als hij maar mag dromen.
De tegenwind voelen en achter zich laten.
Wolken koesteren. En het blauw.

En een plekje om te schuilen.
Dat kan nu nog opa zijn.
Straks een schouder en zelfs iets meer...

Maar nu moet ik mijn pc beschermen.
De donder grommelt op zolder.
En laat z'n witte tanden zien ...

Tot ...

Uvi


PS.
J-M tot later ...

[Bosrankje]

Goede dag Uvi,

Ik zou nu méér tijd willen hebben want ik
wou je nog zo veel schrijven gisteren.....

En omdat ik geloof dat alles een reden
heeft,wil het misschien zeggen dat het niet
nodig is...

Ik wil toch niet te diep in polemiek gaan hoor,
want "à chacun sa vérité",en ik weet wat ik
gehoord heb van mensen die mij heel
eerlijk hun problemen kwamen vertellen
op gesprekken.

En nu ga je misschien zeggen dat ik niet
de studies van Bo Coolsaet heb gedaan,maar
dan zal ik je antwoorden dat 'mensenbegrip'
men niet leert in universiteiten, enkele jaren
psychologie en een luisterend oor en hart
zijn soms beter....

Gedachten zijn vrij ! Gelukkig!
En wat ik je schreef over "coup de foudre"
en verliefdheid was uit het leven gegrepen
en eigen ervaring gedurende de laatste twee
jaren.

Ik zou ook zeggen : Lees maar,er staat niet
wat je leest.....want je zegt dat coup de foudre
helemaal iets anders is dan vlinders in de buik.

Uvi,ik heb die twee zinnen onder elkaar geschreven
en jij hebt een relatie tussen hen gelegd.........
Ik sprak gewoon van uitdrukkingen in verschillende talen.

Ik heb mijn ouders gezien, jaar na jaar,elkaar echt lief-
hebbend,en tot op het laatst (zij waren beiden 82 toen
mijn vader zijn ongeval heeft gehad) hadden ze verliefde
gebaren en blikken, ze kusten elkaar nog als een jong
koppel en beminden elkaar. (ze hadden natuurlijk veel
geluk om geen gezondheidskwalen te hebben die inherent
zijn aan ouderdom,en waren beiden nog vol energie).

Met Alter heb ik de 'tour' (niet die van Frankrijk)
van zoveel gevoelens gedaan : eerst virtuele vriendschap,
dan le coup de foudre, nadien verliefdheid met vlinders
in de buik en liefde en nu..... alles samen en nog veel
intenser maar met tederheid en begrip.

Dus, die beste heer Coolsaet en zijn theoriën.........?!

Terwijl ik je aan 't schrijven ben, spontaan en
'in één pennetrek',is het weer totaal veranderd.
Nu zie ik pas dat de hemel een donkere sluier over ons
heeft gegooid en dat het hier waait en regent...........

Toch wil ik je tot slot een zonnige zomerdag wensen Uvi,
voor zover het ons gegund is.......
Het zal een Belgische dag zijn wisselvallig en wispelturig
als een vrouw.......

Lieve groetjes in vrede en vriendschap van ons beiden

[uvi]

Spijtig!!!

Maar ja, dat zijn de regeltjes van het spel...

Clair-obscur vind ik wel heel goed uvi,
maar aan jou de keuze.

Het is heerlijk hier te komen wandelen,
als in een lange dreef
met zon en schaduw tussen de bomen,
met zoveel mooie dingen!
En....
ontroerd te blijven staan, te luisteren en
dan verder te gaan.

Blij je toch nog terug te vinden,
Voyageur Inconnu!


Hou je goed!
J-M

Clair-Obscur II. Spijtig?

Welnee, J-M,
hoe meer ik ernaar kijk, hoe sjieker ik het vind.

Verhofstadt II, zoiets bv.
Als ik het dan zolang trek als Martens, dan heb ik nog jaren te leven.
Martens telde tot IX.

Zo zie je maar,
de keerzijde kan ook zonnig bekeken worden.

Je stipt trouwens de 'leitmotieven' aan J-M,
"zon en schaduw en ontroeren". Dat is de kern van de zaak.
Van leven en schrijven.

Dankje J-M.


Uvi

[Johana-Maria]

Ja, dat vond ik nu juist ook,
Clair-obscur II
prachtig!
koninklijk, majestueus.....


En het "spijtig " slaat op het feit dat we nu
je vorige teksten "ver moeten zoeken" en
omdat ik dacht dat jij de titel wou veranderen,
en dat vond ik spijtig.


Zo dan blijven we komen in zon en schaduw,
in het ontroeren en het ontroerd worden van
"Un Voyageur Inconnu"
(of un Voyageur Intuïtif )
Mooi!


Nog een fijn week-end uvi!
J-M

[uvi]

Godenmorgen lezer-es,
en Bosrankje en J-M, en alle anderen,

Mijn vingers zijn echt gevoelig.
Soms willen ze me iets duidelijk maken.
Herlees even het eerste woord.

Ze lieten mij één letter vergeten
en de ochtend werd nog mooier.


Beste Bosrankje,
stel je voor dat ze in je groene naam
pardoes één o tussengooiden,
die verstrooide vingers van mij.
Dan zou je misschien wel boos op me zijn.
En een polemiek beginnen.
Mààr we hebben beiden te weinig tijd, gelukkig maar,
om daar de tijd aan te verspillen.

Ik bezit geen waarheid en kan ze bijgevolg niet verkopen.
En 'het gelijk' interesseert me niet. Te oud voor geworden.
Dus laten we onze resterende jaren reserveren
voor de écht belangrijke dingen.

Zoals een ochtend
die traagzaam als een witte wolk
voorbij de dag schuift.
De geur van vers beregende aarde.
Of van pannenkoeken misschien.
Het fezelen in de hagen van een wispelturige wind.
En vederlichte vlagen van verbazing
over blauwe woorden in mijn hand.

O, als ik één iemand van jullie kon geven
wat ik des morgens zomaar krijg
uit de zilveren pen van mijn geliefde schrijver.
Dàn was de dag niet voor niets
wakker geworden ...



Uvi

[Johana-Maria]

uvi,
je hebt gelijk,
het leven is te kort en....
te schoon
om te "polemieken en te discusiëren"

Ik ben er ook niet zo goed in,
maar beloofd:
ik zal het "nooit meer,nooit meer doen"!

Want inderdaad het is tijdverspilling,
dat had ik nog nooit zo gezien,
maar het is waar, de tijd is te kort......

Daarom ga ik nu genieten
van het mooie weer
langs de vaart!!!
heerlijk!

Geniet van een mooi week-end uvi!
J-M

[Alterego1]

Uvi schreef:

Zoals een ochtend
die traagzaam als een witte wolk
voorbij de dag schuift.
De geur van vers beregende aarde.
Of van pannenkoeken misschien.
Het fezelen in de hagen van een wispelturige wind.
En vederlichte vlagen van verbazing
over blauwe woorden in mijn hand.

O, als ik één iemand van jullie kon geven
wat ik des morgens zomaar krijg
uit de zilveren pen van mijn geliefde schrijver.
Dàn was de dag niet voor niets
wakker geworden ...

Uvi
--------------------------------


Wel Uvi,

Voor velen hier - en ik meen wel dat ik dat in
ieders naam mag zeggen - ben jij hier de geliefde
schrijver met de zilveren pen,die des morgens
er voor zorgt dat de dag voor hen niet voor niets
is wakker geworden.

Je geeft méér dan één iemand een vleugje vreugde!
Zelfs op een Nationale Feestdag,met een scheutje zon.

Daarom vandaag een eresaluut van,

Boosrankje en Alterix