Gedichten van Claire Vanfleteren
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Beste Claire,
Heel mooi, heel gevoelvol verwoord.
Zij die een geliefde verloren, zullen zeker en vast
woorden van herkenning ontdekken in je schrijven.
Graag gelezen,
Groetjes,
Bomi
-
Beste Claire,
Heel mooi, heel gevoelvol verwoord.
Zij die een geliefde verloren, zullen zeker en vast
woorden van herkenning ontdekken in je schrijven.
Graag gelezen,
Groetjes,
Bomi
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Wow! Je gedicht 'sterven' torent bijzonder hoog boven de rest uit. aangrijpend, stijlvol en poëtisch-gevoelig.
Meer van dat!
Meer van dat!
Frankie (zie ook blog onder deze naam)
-
clairev
Masker
Oeverloos staarde ze
voor zicht uit.
Ze had op niets nog greep.
Er was geen einde en geen begin.
Het deed allemaal pijn
verschroeid door emoties.
Geen mens dat het wist
wat ze kwijt was.
Gekwetst tot in het diepste
van haar hart.
Voor de buitenwereld
droeg zij een masker.
Niemand mocht weten
welke ellende ze meegemaakt had.
Claire Vanfleteren
Oeverloos staarde ze
voor zicht uit.
Ze had op niets nog greep.
Er was geen einde en geen begin.
Het deed allemaal pijn
verschroeid door emoties.
Geen mens dat het wist
wat ze kwijt was.
Gekwetst tot in het diepste
van haar hart.
Voor de buitenwereld
droeg zij een masker.
Niemand mocht weten
welke ellende ze meegemaakt had.
Claire Vanfleteren
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Claire,
We bieden je dit kleurrijk herfsttafereeltje aan om
de donkerte van de najaarsdagen wat te verhelderen.
Met vriendelijke bamisgroetjes van ons beiden,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Zo mooi gevonden dat wij het
met jou wilden delen......
De vier kaarsen
Vier kaarsen branden in een woonkamer,
het is er zo stil dat als je goed luistert
je de vier kaarsen hoort praten.
De eerste kaars zegt:
'Ik ben vrede
echter niemand kan mij verder laten branden,
ik geloof dat ik zal doven'
Het vlammetje wordt kleiner en gaat uiteindelijk uit.
De tweede zegt:
'Ik ben geloof!
Meest van al ben ik niet langer onmisbaar,
dus het heeft geen zin meer dat ik blijf branden.'
terwijl hij aan het praten is, dooft een zacht briesje
het vlammetje.
De derde kaars spreekt op haar beurt:
'Ik ben liefde!
Ik heb de kracht niet meer om te blijven branden.
Mensen zetten me aan de kant en verstaan de
belangrijkheid niet van mij.
Ze vergeten zelfs om van de mensen rondom hen
te houden!
Niet langer wachtend gaat deze vlam uit.
Plots..... komt er een kind de woonkamer binnen
en ziet de drie kaarsen die niet branden.
'Waarom branden jullie niet ?
Jullie moeten toch branden tot het einde !'
Het kind begint zachtjes te huilen.
De vierde kaars ziet dit gebeuren en zegt:
'Wees niet bang, terwijl ik nog steeds brand
kunnen we de andere kaarsen opnieuw aansteken,
want ik ben hoop !' Kunnen we ???
Met schitterende ogen, neemt het kind de kaars van
de hoop en steekt de andere kaarsen opnieuw aan.
Het licht van de hoop zou nooit uit je leven mogen
verdwijnen...
En dat ieder van ons
hoop, geloof, vrede en liefde mag koesteren.
Dit zijn onze wensen voor Kerst en Nieuwjaar
Alter en Rankje
ps. Beste Claire, we blijven jouw mooie gedichten bij Poëzie van de dag
plaatsen en hopen dat wij je weldra hier terug zullen zien met nieuwe teksten !
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Claire,
Warme Kerstgroeten voor jou!
Schrijfster
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Claire,
Een hele tijd al dat wij je hier niet meer gezien
hebben.. spijtig !
Misschien kom je terug met het nieuwe jaar ?
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
swakke - Moderator SeniorenNet
- Lid geworden op: 04 aug 2002, 00:29
- Locatie: Mechelen
clairev Geplaatst: Di 18 Jan 2011, 19:51 Onderwerp: geschrokken
--------------------------------------------------------------------------------
Geschrokken
Zij had het niet verwacht.
Het beest in de nacht
was voor iemand anders
niet voor haar.
Zij is nog veel te jong
moet nog van het leven genieten
van alles doen
het doel nog bereiken.
Haar dromen waar maken
waar ze in haar jeugd naar uit keek.
De liefde tegen komen
om zich in zijn hart te kunnen nestelen.
Alles gedaan
Een streep eronder,
zonder verwittiging.
Het is hard, de strijd zal nu beginnen
zij heeft niet op.
Bijt op haar tanden
wil haar leven terug.
Zus, doe zo verder
ik help je
wij hebben geen woorden nodig
één oogopslag en ik weet genoeg.
Claire Vanfleteren
elisa20 Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 17:44 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
Clairev,
Een gevoelige tekst, mooi geschreven
elisa20
vergeet-mijnietje Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 21:19 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
jazeker ,vind ik ook !!! mooi
swakke Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 22:04 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
clairev schreef :
De beiaard
De wind speelt door de spleten,
het lied op zijn eigen manier,
maar de klokken overstemmen,
de wind verdwijnt in het niet.
De beiaardier kent de kunst,
om de zuiverheid te aanhoren
en alle oneffenheden in
de kiem te smoren.
Hij speelt de noten zonder na te denken,
of aandacht aan de omgeving te schenken.
Hij slaat met zijn vuisten op het klavier
stampt met zijn voeten
Net een pop aan touwen
met een hart vol vertrouwen
Hij weet wat hij doet
weet hoe het moet.
De markt zuigt de melodieën op
Het beroert iedereen
Als de klokken spelen,
klopt het hart van elkeen.
Claire Vanfleteren
swakke Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 22:06 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
clairev schreef :
Clown
Ooit zou het ervan komen
doorzichtig worden
er lachend doorkomen
en de waarheid achterhouden.
Het gezichtje werd geboetseerd
geschilderd en gekneed
tot een grappig snoetje
waar de lach niet meer kon verdwijnen.
Grappige fratsen uithalen
snoepjes verdwenen met
snelheid van de wind
het was een heel ander kind.
Maar achter het levendige mannetje
zaten natte oogjes
Ze blonken, maar mama wist beter.
Kleine clown was gevallen.
Hij hield zich sterk, want hij was
doorzichtig,
kon de waarheid achterhouden.
Hij beet op zijn lip en kwam naar zijn toeverlaat.
Stoer deed hij zijn verhaal
traantjes rolden over zijn wangen,
mama veegde ze weer weg.
Zo was hij weer doorzichtig,
en kon de waarheid achterhouden.
Claire Vanfleteren
vergeet-mijnietje Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 23:14 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
fijn !!!!
ferry Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 23:46 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
Clairev mooi
Als Swakke hier nu ook nog eens " zonsopgang " zou kunnen bijzetten
dat vind ik zo knap geschreven !!
Als je jouw volgende gedicht hier wil plaatsen
klik je vanonder aan deze topic op "nieuw antwoord",
dan geef je naam en je wachtwoord
( ik denk dat je dat hebt , want je bent toch hierbinnen geraakt )
dan krijg je een kader en daar typ je, je nieuwe gedicht in en klikt op OK
Succes Ferry
swakke Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 23:54 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
clairev schreef :
Zonsopgang
’s Morgens staat ze op
laat haar sterren deken achter
in haar zonnestelsel.
Als een waakvlammetje
die nog aangewakkerd moet worden
ontwart ze haar stralende lokken.
Ze drinkt de dauwdruppels
van de velden,
spiegeld haar gezicht in de golven van de zee.
Spreidt haar armen
om de aarde en ons hart te verwarmen
Kijkt goedkeurend neer
en hult ons in een aangename sfeer.
Claire Vanfleteren
--------------------------------------------------------------------------------
Geschrokken
Zij had het niet verwacht.
Het beest in de nacht
was voor iemand anders
niet voor haar.
Zij is nog veel te jong
moet nog van het leven genieten
van alles doen
het doel nog bereiken.
Haar dromen waar maken
waar ze in haar jeugd naar uit keek.
De liefde tegen komen
om zich in zijn hart te kunnen nestelen.
Alles gedaan
Een streep eronder,
zonder verwittiging.
Het is hard, de strijd zal nu beginnen
zij heeft niet op.
Bijt op haar tanden
wil haar leven terug.
Zus, doe zo verder
ik help je
wij hebben geen woorden nodig
één oogopslag en ik weet genoeg.
Claire Vanfleteren
elisa20 Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 17:44 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
Clairev,
Een gevoelige tekst, mooi geschreven
elisa20
vergeet-mijnietje Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 21:19 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
jazeker ,vind ik ook !!! mooi
swakke Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 22:04 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
clairev schreef :
De beiaard
De wind speelt door de spleten,
het lied op zijn eigen manier,
maar de klokken overstemmen,
de wind verdwijnt in het niet.
De beiaardier kent de kunst,
om de zuiverheid te aanhoren
en alle oneffenheden in
de kiem te smoren.
Hij speelt de noten zonder na te denken,
of aandacht aan de omgeving te schenken.
Hij slaat met zijn vuisten op het klavier
stampt met zijn voeten
Net een pop aan touwen
met een hart vol vertrouwen
Hij weet wat hij doet
weet hoe het moet.
De markt zuigt de melodieën op
Het beroert iedereen
Als de klokken spelen,
klopt het hart van elkeen.
Claire Vanfleteren
swakke Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 22:06 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
clairev schreef :
Clown
Ooit zou het ervan komen
doorzichtig worden
er lachend doorkomen
en de waarheid achterhouden.
Het gezichtje werd geboetseerd
geschilderd en gekneed
tot een grappig snoetje
waar de lach niet meer kon verdwijnen.
Grappige fratsen uithalen
snoepjes verdwenen met
snelheid van de wind
het was een heel ander kind.
Maar achter het levendige mannetje
zaten natte oogjes
Ze blonken, maar mama wist beter.
Kleine clown was gevallen.
Hij hield zich sterk, want hij was
doorzichtig,
kon de waarheid achterhouden.
Hij beet op zijn lip en kwam naar zijn toeverlaat.
Stoer deed hij zijn verhaal
traantjes rolden over zijn wangen,
mama veegde ze weer weg.
Zo was hij weer doorzichtig,
en kon de waarheid achterhouden.
Claire Vanfleteren
vergeet-mijnietje Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 23:14 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
fijn !!!!
ferry Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 23:46 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
Clairev mooi
Als Swakke hier nu ook nog eens " zonsopgang " zou kunnen bijzetten
dat vind ik zo knap geschreven !!
Als je jouw volgende gedicht hier wil plaatsen
klik je vanonder aan deze topic op "nieuw antwoord",
dan geef je naam en je wachtwoord
( ik denk dat je dat hebt , want je bent toch hierbinnen geraakt )
dan krijg je een kader en daar typ je, je nieuwe gedicht in en klikt op OK
Succes Ferry
swakke Geplaatst: Di 22 Feb 2011, 23:54 Onderwerp:
--------------------------------------------------------------------------------
clairev schreef :
Zonsopgang
’s Morgens staat ze op
laat haar sterren deken achter
in haar zonnestelsel.
Als een waakvlammetje
die nog aangewakkerd moet worden
ontwart ze haar stralende lokken.
Ze drinkt de dauwdruppels
van de velden,
spiegeld haar gezicht in de golven van de zee.
Spreidt haar armen
om de aarde en ons hart te verwarmen
Kijkt goedkeurend neer
en hult ons in een aangename sfeer.
Claire Vanfleteren
-
swakke - Moderator SeniorenNet
- Lid geworden op: 04 aug 2002, 00:29
- Locatie: Mechelen
clairev schreef :
Verlangen
Ik heb het beloofd
aan mijn verlangen
De dag zal komen,
dat ik het verlangen zal opbergen.
Zolang het daar nog is
leef ik in afwachting
Zie ik alles door een rozen bril
niets hou mijn verlangen tegen.
Ik vertel het tegen me zelf
vandaag en ook morgen
Vannacht droom ik van jou
vertel het aan mijn gedachten.
Maar verlangen vervaagt
Het smelt als ijs voor de zon
Het glipt weg,
als zand door je vingers
Het kan anders worden
het kan breken als glas.
Niet meer in vervulling gaan.
de tijd beslist
kan een andere wending nemen.
De hoop van mijn verlangen
ligt hoog
Het is mooi
maar met doornen als een roos.
Claire Vanfleteren
Verlangen
Ik heb het beloofd
aan mijn verlangen
De dag zal komen,
dat ik het verlangen zal opbergen.
Zolang het daar nog is
leef ik in afwachting
Zie ik alles door een rozen bril
niets hou mijn verlangen tegen.
Ik vertel het tegen me zelf
vandaag en ook morgen
Vannacht droom ik van jou
vertel het aan mijn gedachten.
Maar verlangen vervaagt
Het smelt als ijs voor de zon
Het glipt weg,
als zand door je vingers
Het kan anders worden
het kan breken als glas.
Niet meer in vervulling gaan.
de tijd beslist
kan een andere wending nemen.
De hoop van mijn verlangen
ligt hoog
Het is mooi
maar met doornen als een roos.
Claire Vanfleteren
-
swakke - Moderator SeniorenNet
- Lid geworden op: 04 aug 2002, 00:29
- Locatie: Mechelen
clairev schreef :
De doos van Pandora
Jaren geleden ontdekte ik haar,
verdoken tussen spinnenwebben.
Als kind was ik bang
spoken waren daar verdoken
De zolder was donker en kil
met een lamp die niet branden wou.
Ik lag ’s nachts wakker
wat zou die doos bevatten?
Als tiener was ik nieuwsgierig
maar … de zolder was niet mijn terrein.
Alleen was daar een klein gat
waar je de sterren in de hemel zag.
Oma ging plots verder dan ik,
ze had de wereld vaarwel gezegd.
Nu als volwassen vrouw
ging ik die zolder verkennen.
De doos stond er nog altijd
net als in die vervlogen tijd.
Ik voelde me emotioneel
het werd me te veel
Ik zou ze later wel eens open doen
en zette ze weer op die plaats van toen.
De tijd begon te dringen
ik moest me dwingen.
Dat vreemde ding
was heel broos.
Er was nog een doos binnenin
wat zat daar nu toch in?
Ze was ongeschonden
de tijd van ontbinding
had geen vat op haar gehad.
Ik opende ze zeer voorzichtig
Het was een zilveren bestek.
Het geheim was gebroken
Ik borg ze weer op
nooit gebruikte ik het,
want herinneringen blijven steeds
mijn hart verstoren.
Daarom doe ik ze weg
en hoop dat ze een thuis mag vinden
en niet een kille zolder
maar als volwaardig bestek.
Claire
De doos van Pandora
Jaren geleden ontdekte ik haar,
verdoken tussen spinnenwebben.
Als kind was ik bang
spoken waren daar verdoken
De zolder was donker en kil
met een lamp die niet branden wou.
Ik lag ’s nachts wakker
wat zou die doos bevatten?
Als tiener was ik nieuwsgierig
maar … de zolder was niet mijn terrein.
Alleen was daar een klein gat
waar je de sterren in de hemel zag.
Oma ging plots verder dan ik,
ze had de wereld vaarwel gezegd.
Nu als volwassen vrouw
ging ik die zolder verkennen.
De doos stond er nog altijd
net als in die vervlogen tijd.
Ik voelde me emotioneel
het werd me te veel
Ik zou ze later wel eens open doen
en zette ze weer op die plaats van toen.
De tijd begon te dringen
ik moest me dwingen.
Dat vreemde ding
was heel broos.
Er was nog een doos binnenin
wat zat daar nu toch in?
Ze was ongeschonden
de tijd van ontbinding
had geen vat op haar gehad.
Ik opende ze zeer voorzichtig
Het was een zilveren bestek.
Het geheim was gebroken
Ik borg ze weer op
nooit gebruikte ik het,
want herinneringen blijven steeds
mijn hart verstoren.
Daarom doe ik ze weg
en hoop dat ze een thuis mag vinden
en niet een kille zolder
maar als volwaardig bestek.
Claire