gedichte van mijn dochter fabie

[zoetje48]

" Voor jou ben ik er niet even
Maar jouw hele leven
Jij kan op mij bouwen
En ik kan op jou vertrouwen
Wij vertrouwen elkaar echt
En daarom is onze band heel hecht
Laten we vrienden blijven
er is niemand die ons uit elkaar kan drijven
Er is niemand die liever en leuker is als jou
Dat is de reden dat ik zo onzettend veel van je hou. "

[zoetje48]

Zolang heb ik na gedacht,
Over het betekenis en het bestaan
Zolang heb ik opmezelf gewacht
En mezelf afgevraagd? Kan ik het wel aan?
Zwijgend veder gaan met het Leven
De dag eindigen met een traan
Hoelang moet ik het nog beleven?
Totdat ik eindelijk met een lach op kan staan?
Moet ik mijn hart laten spreken?
Of mijn verstand op het eerste plaats setten
Moet ik genieten van het Heden?
Of moet ik m'n Ogen op elke hoek laten Letten?

[zoetje48]

Ben ik voor altijd alleen
niemand om me heen
zal ik ooit geluk kennen
mijn eigen ik ontdekken
uit de knoop geraken en
mijn zelfvertrouwen winnen
een nieuw leven beginnen
met iemand aan mijn zij
voor altijd...

[zoetje48]

Mijn herinnering ...
is mijn geest.

Mijn geest,
uit het verleden,
het heden,
en de toekomst.

Mijn geest uit het verleden.

Komt uit alle emoties,
door alle dingen die ik heb moeten
doorstaan.
Gebeurtenissen waarvan je liever had
gehoopt,
dat ze nooit hadden bestaan.

Mijn geest van het heden.

Komt uit verdriet en haat,
en het punt waar ik nu stilsta.
Bij gebeurtenissen van nu.
Waar ik me ook weer doorheen sla.

Mijn geest van de toekomst.

Komt uit het onzekerheid,
of er nog goede of slechte dingen gebeuren
gaan.
En alleen maar kunnen hopen,
of ik het allemaal nog kan doorstaan.

[zoetje48]

hoe ik me soms voel
Verstrikt in mijn eigen gedachten,
momenten bepalen hoe ik me voel,
Niemand willen zien, maar ook niet echt alleen willen zijn,
alles voelt zo dubbel, zo leeg, zo zonder enig doel..
Ik zou soms willen schreeuwen:
"help me nou, ik red het niet alleen",
Zo'n enorme behoefte aan iemand die me even vast wil houden,
me even beschermd, een arm om me heen..
Maar de angst om afgewezen te worden,
is zoveel groter dan het lef om te vragen om hulp..
Dus ik vecht alleen met mijn emoties en tranen,
en doe of ik vrolijk ben of kruip in mijn schulp..
Het is zo moeilijk uit te leggen
wat er spookt in dat hoofdje van mij..
Het draait maar rond in steeds dezelfde patronen,
het maakt me in de war, ik kan er zelf niet meer bij..

[zoetje48]

Je kan niet;
om mij geven
als je niet weet
wie je zelf bent

Hoe wil je leven
met iemand anders dan jij
Zonder
jezelf te kennen

Waarom iets delen
Als je jezelf
de helft van de lol
niet gunt

Waarom houden
van iemand als ik
Als je niet eens
van jezelf kan houden...

[zoetje48]

Bij elke traan die uit mijn ogen vloeit,
keer op keer,
Voel ik me kleiner worden,
en steeds machtelozer..

Als een klein meisje,
vallend in een diepe put.
Met geen enkel vangnet,
behalve jouw armen..

En ik weet dat ík de strijd tegen mijn tranen
niet kan winnen..
Maar jij wel.

[zoetje48]

Het leven
Het leven is wat er gebeurd terwijl je andere plannen maakt.
Het is de kunst achter je te laten wat was.
Te genieten van wat is.
En je niet druk maken om wat gaat komen.
Het einige wat je aan het verleden kan veranderen,
is de manier hoe je ernaar kijkt.

[zoetje48]

Vriendschap is een stuk geborgenheid die tussen twee mensen plaatsvindt.
Het is een gevoel zoals verliefdheid,alleen verliefdheid gaat na een poos over vriendschap blijft altijd bestaan.
Vriendschap is het delen van elkaars wensen en geheimen.
Een echte vriendschap is eerlijk tegenover elkaar zijn,al doet het soms pijn.
Vriendschap is elkaar steunen in goede en slechte tijden.
Vriendschap is geen droom,het is werkelijkheid.

[zoetje48]

Liefde kun je niet omschrijven
Woorden schieten vaak tekort
Als liefde wegvalt
Is het of je wereld instort

Ja kan het bewijzen
Het voelt hemels, het voelt goed
Vlinders in je buik
Is wat liefde met je doet

Het bestaat in vele vormen
En het komt vaak ongevraagd op je pad
Je kunt het niet stoppen
Je hebt daarop geen vat

Het is heel kostbaar
Heel belangrijkst in één leven
Je hoopt dat het lang duurt
En niet maar voor heel even

[zoetje48]

Hoe heeft het zover kunnen komen!
ik kan niet slapen zonder over jou te dromen.

Wat ik wil zal nooit gebeuren.
maar waarom blijf jij maar in me hoofd spooken.

Als ik er aan denk,blijven mijn tranen stromen
Hoe kan dit mij overkomen?

Ik wil dat deze gevoelens verdwijnen.
Maar ik weet niet goed hoe dat moet.

Steeds weer kom ik je overal tegen.
mijn hart krampt dan samen en ik! ik kan niet meer bewegen.

Ik wil dat mijn gevoelens verdwijnen.
Want er is iets dat je nooit kan worden.....
De mijne

[zoetje48]

Iedereen heeft wel eens een moment dat je vast zit,
niet iedereen heeft helaas iemand die je dan verder helpt.
Gelukkig heb ik wel iemand die met soms voortduwt uit de modder,
die me een spiegel voor houdt als ik weer eens een bui heb.
Iemand die me helpt in het donker de uitgang van de kamer te vinden
en die voordat ik de deur open doe,zelfs het licht op de gang gedimd heeft.
Die je laat uitrazen als je weer eens een kwade of teleurgestelde bui hebt
of als je weer eens van eenzaamheid niet meer weet wat je moet doen.
Iemand die dit gewoon doet omdat vrienden dat voor elkaar doen,
daar hoeft geen vraag voor te worden gesteld en geen beloning voor te worden geven.
Het gaat vanzelf het gaat van mens tot mens, van vriend tot vriend.
Iets speciaals dat onbetaalbaar is, maar iedereen verdient.

[zuske]

Zoetje , je topic was te ver gezakt
heb hem effe naar boven gehaald !

lieve groetjes zuske