gedichten

[schrijfster]

Even windstil.


Plots is het windstil
wind blaast nu even niet
met volle kracht in de zeilen
Niet alles loopt soms
zoals men wil.

Rustig deinen totdat
men voelt en weet
Dat weldra weer een verwachtte
zachte bries de kop opsteekt.

Blik op oneindig
naar de horizon gericht.
Voel uiteindelijk dat ons bootje
weer heel voorzichtig
door golven word opgelicht.




Schrijfster
19-09-2010
www.droomster.nl

[schrijfster]

Stille hoop.


Draai me af
van de laatste
zomerse dagen.
Met een terugblik
op zoveel buien
en regenvlagen.

Zo prachtig stonden
bloemen als een geurig gewas
Het mooie was verdwenen
in een overvolle waterplas

Ach misschien
kan ik nog wat hopen
en dromen
over een zacht zonnig najaar
Wanneer weer mooie kleurrijke
herfstbloemen komen!

19-09-2010
schrijfster

[schrijfster]

[schrijfster]

Stiekem huilen.

Mijn lief konijntje
jij bent in de dieren hemel
zegt mijn mama
Maar heeft ze echt gelijk.


Telkens moet ik
stiekem huilen
als ik naar jouw
lege hokje kijk.

Schrijfster
20-09-2010

[zee]

Als het leven mij alleen laat
Als ik er alleen voor sta
Vergeet ik even alles om mij heen
En zeg ik dat ik ga.

Rust en vrijheid is wat ik nodig heb
Even weg van de eenzaamheid
Dan loop ik naar de zon
Die mij hopelijk verblijd.

Ik begin een reis die nooit zal eindigen
Een reis vol wegen, eenzaam en alleen
Toch mis ik iets dat bij mij hoort
Ik mis een vriend om mij heen.

Iemand die mij steunt in moeilijke tijden
Iemand die mij helpt als dat nodig is
Iemand die met mij de wereld aan kan
Iemand die mij verbeterd als ik mij vergis.

Een vriend die naar mij luistert
Die heel veel om mij geeft
Een vriend die van mij houdt
Een vriend die met mij leeft.

Samen gaan wij ervoor
Het licht lijkt niet meer te verdwijnen
Dan loop ik naar de zon
Zonder daar alleen te verschijnen.

grtjes

zee

[schrijfster]

Heftige pijnen
doen mij weer
nachtelijk dwalen
Versleten duimen
doen mij deze keer
de das weer om.
Mijn rechter duim
hangt al dagen
volledig uit zijn kom.
Krijg hem zelf nu niet
meer terug gezet.
Zelfs met de leren handschoen
drijft pijn mij uit m'n bed.

Schrijfster

[schrijfster]

Water of vuur.

Nieuwe dagen gloren
glanzen onder een
gesternte zal
sterrenbeeld ontstaan
Afhankelijk van maand
der geboorte.

Dicht bij het leven
van water of vuur
steevast op aarde
door voortvluchtigheid
of faam op den duur.

Of het waar is blijkt
een zorg voor later
Eens worden we immers
allemaal overspoeld door het
opkomende water!


Beetje opstandige schrijfster

[schrijfster]

Gezamenlijk zwijgen.

Iedere dag, keer op keer,
de zelfde slepende voeten
die het zelfde traject doorlopen.
Iedere geschonken dag weer.

Van het kleine vaste plaatsje
aan tafel, of van de luie stoel
naar het toilet.
Rest nog 'n enkel maar,
......dat kleine stukje tafel
en een nauwe ligplaats in bed.
Nergens thuis, geen
enkel stukje vertrouwde stek.

Nu, opgenomen in de kamers
van gezamenlijk zwijgen,schreeuwt
onhoorbaar het verlangen,
naar een warme..... eigen plek.

Schrijfster
[weemoedig]
21-09-2010

[Bomi]

-
-

Schrijfster,


Weer bijgelezen, je laatste hier geplaatst knap verwoord.
Je waant je dadelijk in het rusthuis, ziet de bewoners elk
op z'n eigen manier schuifelen van hier naar ginder.
Stilte alom.

Groetjes, bomi

[schrijfster]

Mijn handjes...

Twee handjes
met tien kleine vingers
aan iedere hand
zitten er vijf.

Er zitten twee pinken
die til ik keurig op
wanneer ik drink
uit een mok of kop.

Een ringvinger
aan elke hand
schuif daaraan mijn ringen
liefste aan iedere kant.

In het midden twee vingers
met een lange top.
Ook twee vingers die wijzen
leg ik langs mijn oortjes
als ik zit te peinzen.


Geef ik iemand een dikke pluim
gebruik ik van elke hand
mijn opgestoken duim.

Schrijfster
21-09-2010

[schrijfster]

Foei poes.

Wat moet ik,
toch met jou beginnen.......
je neemt mijn hele deken in beslag
Zodra je naar je eigen plaatsje moet,
draai jij ondeugend je kopje weg
en gaat rustig door met spinnen!

Schrijfster
Kinder poëzie

[Norman12]

.
Hallo Schrijfster



Hoop dat je dit even mooi vind als ik

[schrijfster]

Verstoteling

Schoorvoetend zwerven,
hongerig speuren naar afval
langs poorten, tuinen
of richels in de straat.

Gelaat zo verbeten
toont de hongerige
verwrongen sporen tot
wanhopig gedreven
Weer een verstoteling
van de staat.


22-09-2010
Schrijfster.

[Assa]

Een gezellige avond Schrijfster

Bij lezen zal ik later doen,dat u veel pijn hebt heb ik gelezen,moed he



Groetjes~~Assa

[bo'ke]

Schrijfster,


komen bijlezen ben ik
met aandacht
met een respectvolle blik:
schrijfster tracht
steeds voort en voort
te doen ... en voort...


ik wens je dagen met minder pijn !!
een lieve groet
bo'ke &