Arrivage uit Frankies oeuvre
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Bedachtzaam
Mieren in mijn schoenen
woorden in mijn hoofd
vuur schroeit me als ik zit
ver weg fietsen om terug te keren
een sprong van de trein
telkens er vaart in komt
angst voor de terminus
en pret in het plannen
vertrouwen in elk detail
en in de deus ex machina
uitgestelde uitspattingen
tot amper voor de uitvaart
tenzij de voldoening me kalmeert
of
de kale reis me inspireert.
Bedachtzaam zal ik het allemaal opnieuw beginnen
want ik heb een nieuwe kans verdiend.
Alleen smeek ik tot wie het horen wil
tot wie het horen kan:
Bevrijd mij uit deze houten kist
vooraleer de hengsels roesten.
Mieren in mijn schoenen
woorden in mijn hoofd
vuur schroeit me als ik zit
ver weg fietsen om terug te keren
een sprong van de trein
telkens er vaart in komt
angst voor de terminus
en pret in het plannen
vertrouwen in elk detail
en in de deus ex machina
uitgestelde uitspattingen
tot amper voor de uitvaart
tenzij de voldoening me kalmeert
of
de kale reis me inspireert.
Bedachtzaam zal ik het allemaal opnieuw beginnen
want ik heb een nieuwe kans verdiend.
Alleen smeek ik tot wie het horen wil
tot wie het horen kan:
Bevrijd mij uit deze houten kist
vooraleer de hengsels roesten.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Niet gestrand
Ik wil niet meer aan wal
waar het schuim van de branding droogt
op het wrakhout van mijn vorig schip.
Ik ben hier niet gestrand
en ben dat minder dan ooit van zins,
want geen jutter schenkt mij aandacht.
Ik kom niet naar de haven
als niemand mijn lading lossen wil,
waarvoor ik al die jaren hard gespaard heb.
Ik zoek niet naar Atlantis
waarin alleen nog deze man geloofde
tot zijn virtuele dromen een gestalte kregen
en ik onverhoeds geënterd
werd, gekneveld en gekielhaald.
Met mijn sextant zwom ik naar de sterren,
ik meed de toren van vuur
en de klippen net voorbij de zandbank
waar alleen nog bootsjongens knopen leggen.
Ik wil niet meer aan wal
waar het schuim van de branding droogt
op het wrakhout van mijn vorig schip.
Ik ben hier niet gestrand
en ben dat minder dan ooit van zins,
want geen jutter schenkt mij aandacht.
Ik kom niet naar de haven
als niemand mijn lading lossen wil,
waarvoor ik al die jaren hard gespaard heb.
Ik zoek niet naar Atlantis
waarin alleen nog deze man geloofde
tot zijn virtuele dromen een gestalte kregen
en ik onverhoeds geënterd
werd, gekneveld en gekielhaald.
Met mijn sextant zwom ik naar de sterren,
ik meed de toren van vuur
en de klippen net voorbij de zandbank
waar alleen nog bootsjongens knopen leggen.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Niemandsland
Naast de rails van de Trans-Europese spoorlijn zonder ticket voor de volgende trein
Die gewoonweg nooit zal komen, of zo u wil, hier zelfs nooitzal stoppen,
Opgegeven door de fans, de volgers, de bekenden die me nooiterkenden,
Niets te doen dan kniezend dromen van wat zon in Niemandsland
Waar alleen de grenzen in mijn richting schuiven, gedrogeerd door brood en spelen.
De klokken luiden weer, na de beste week van alle goede,twee millennia lang
Alsof het zo hoort, maar niemand luistert.
Naast de rails van de Trans-Europese spoorlijn zonder ticket voor de volgende trein
Die gewoonweg nooit zal komen, of zo u wil, hier zelfs nooitzal stoppen,
Opgegeven door de fans, de volgers, de bekenden die me nooiterkenden,
Niets te doen dan kniezend dromen van wat zon in Niemandsland
Waar alleen de grenzen in mijn richting schuiven, gedrogeerd door brood en spelen.
De klokken luiden weer, na de beste week van alle goede,twee millennia lang
Alsof het zo hoort, maar niemand luistert.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)