Mijn Papsje....

[Angel4]

Ik vertel even (zo kort ik kan) wat er aan de hand is.

Afgelopen zondag, eerste pinksterdag zaten mijn man en ik bij mijn ouders in de tuin, het was gezellig en heel mooi weer, lekker warm.
Mijn vader (ik zeg altijd "papsje" tegen hem) was boven even wat warme kleren aan gaan trekken want hij is erg mager en heeft het bijna altijd koud.
Terug beneden in de tuin ging hij op de ligstoel zitten en glimlachte.
Ik knipoogte naar hem want ik vond het fijn dat hij glimlachte maar toen hij ineens begon te praten schrokken wij enorm want hij was onverstaanbaar en sprak een taal die je op tv bij starwars ook hoort.
Ik ging (uiterlijk rustig) voor hem zitten en vroeg hem heel rustig en zacht of hij wilde vertellen wat er boven gebeurd was maar hij bleef me met de glimlach aankijken en vreemd spreken.
Mijn man nam het over terwijl ik binnen een noodarts belde.
De noodarts zou worden opgeroepen en zou komen dus ging ik weer naar buiten waar de toestand toen ineens veranderde.
Mijn vader keerde zijn hele lichaam naar rechts en nam een houding aan alsof hij werd aangevallen door iets heel groots wat uit de lucht kwam en hij bracht daarbij hele angstige geluiden uit.
Ik heb hem zo zachtjes mogelijk geprobeerd tot rust te krijgen en samen met mijn man hebben we hem (met zijn rug en hoofd niet plat) op het ligbed neergelegd.
Mijn man is bij hem gebleven en ik heb 112 gebeld voor een ambulance.
Inmiddels moest ik ook mijn moeder tot rust manen want deze was natuurlijk helemaal van de kaart en schreeuwde en huilde, wist natuurlijk niet waar ze het zoeken moest.
Er kwam wat bloed uit de mond van mijn vader maar dit waarschijnlijk omdat hij op zijn tong had gebeten.
Na verloop van tijd kwam de arts en ambulance (deze had 37 minuten nodig gehad om bij ons te geraken) en hebben mijn vader eerste hulp verleend en hem naar het ziekenhuis gebracht.
Eenmaal daar bleef hij die vreemde taal spreken en die nacht heeft hij zo'n zware hersenbloeding/beroerte gekregen dat hij in coma is geraakt.
Hij ligt nu nog in coma en mijn moeder is daar iedere dag en de hele dag.
Er kwam een vrouw van de zorg en die wilde mijn vader naar een tehuis over laten brengen maar mijn moeder wil mijn vader thuis hebben want die twee zijn al 65 jaar getrouwd (mama is 87 jaar en papsje wordt aankomende zondag 30 mei 88 jaar).
Mijn moeder is nu onze grootste zorg.
Dit kan hard klinken maar papsje ligt in coma en wij verzorgen hem met z'n allen goed (de verpleging in het ziekenhuis, de huisarts enz.)
Mama echter is alleen dus zijn mijn man en ik niet van haar zijde geweken en zijn dit ook echt niet van plan ooit te doen.
Mama gaf aan de mevrouw van de zorginstelling te kennen dat papsje mee naar huis moest en niet naar een tehuis/instelling ging maar de vrouw was daar boos om en wilde haar zin doordrijven.
Het ziekenhuis(verpleegster) belde mij en binnen no time waren we daar en hebben met de vrouw gesproken.
Ik heb haar duidelijk vertelt dat niemand ons kan scheiden en dat wij papsje zelf gaan verzorgen in zijn eigen huis.
Ze (die vrouw) dacht waarschijnlijk dat mijn moeder niet meer mee deed aangezien haar leeftijd
Alles is aan het rollen gegaan en a.s. maandagmiddag brengen ze mijn vader naar huis.
Hij krijgt (nu ook in het ziekenhuis) een luchtmatras tegen het doorliggen, heeft sondevoeding en een catheter.
Wij gaan hem samen met de thuiszorg (die zullen zo'n 4x per dag komen) verzorgen en nu wilde ik vragen of er hier misschien mensen zijn die dit ook hebben meegemaakt of er écht iets van weten (verstand van hebben) en dat misschien met ons (het gaat om de ervaring die ik graag van te voren weten wil) willen delen.
Mijn vader ligt overigens nog steeds in coma en zal er waarschijnlijk niet meer uitkomen of er moet een wonder geschieden.

Bij voorbaad mijn dank.

[Gast]

Angel

weet je wat? JE BENT EEN ENGEL !!!
je verhaal heeft mij erg aangegrepen,er vloeide een traan langs mijn wangen,maar daar schaam ik mij niet voor!!

ik wens jou het beste toe,het ga je goed !! xx

[Therie]

angel sterkte

ik bid voor jou en je familie

[pineche]

sterkte matekes, en doe wat je hartje je ingeeft, dan zal je later nooit spijt hebben

xxxxxxxxxxxxxxx

[RIEKSKE]

sterkte angel en ed
in deze zware tijd
het is hartverscheurend
sterkte ook voor je moeder

[marietteke]

lieve Angel ,

Ik heb je tekst wel twee maal gelezen ,
en het heeft me echt geraakt ,
Het is erg , je papsje zo te moete zien ,
de pijn en verdriet , die jullie moeten dragen ,
is erg groot ,
ik vind het fantastisch dat je dit allemaal doet voor hem ,
maar lieveke , ge zult héél sterk moeten zijn ,
om die zware taak aan te kunnen ,
het zal je wel een gevoel van voldoening geven ,
dat je alles nog gedaan hebt , om hem te verzorgen
lieveke , ik denk aan jou ,

sterkte

marietteke

[Rozetteke]

.
Beste ANGEL

Terugtrekken in je eigen wereldje met al je verdriet hoef je ni te doen....
als er zoooooveel babbeltjes zijn die naar jou willen luisteren !!!!!!!
STERKTE !!!!!!

rozetteke

.

[SDW]

-


ANGEL en ED wensen jullie STERKTE in deze moelijke periode in jullie

bestaan

ANNABEL & SDW

[ghyra]

angel ik wens jou en je man veel liefde,licht en vooral kracht
in deze moeilijke tijd,mss gebeurt er toch nog een wonder
en word hij wakker,al is het maar voor even,
dat geeft je moed.......
en vooral voor je moesje.......zo,n tijd al bij elkaar......
meid denk ook vooral aan jezelf.....heel veel moed hoor......

[Angel4]

Jullie zijn zo lief en ik weet dat jullie elkaar/iedereen die het nodig heeft steunen, ik vind jullie dan ook echt schatjes hoor maar ik zou zo graag iets meer weten van/over een coma patient, hoe de ervaringen zijn enz.
Ik heb al zoveel gelezen op internet maar niet kunnen communiceren over wat ons te wachten staat.
Morgen is hij jarig, hij wordt 88 jaar en mijn moeder wil het maandag vieren, als hij thuis is ........ het is schrijnend hoe mijn moeder lijdt.
Ze houdt zich maar voor dat hij hier nog steeds blijft en tegen beter weten in straks weer met ons in de tuin zal zitten.
Wij laten haar en glimlachen wanneer ze plannen zit te maken, ze is zo optimistisch, zo'n dromertje, dat is ze altijd geweest.
Ze zag vroeger mijn vader echt als de prins op het witte paard, hij kwam met een oude versleten fiets maar voor haar was het een wit paard

[reline]

Angel, het zou wel eens haar manier kunnen zijn om er mee om te gaan....zij kijkt anders, dieper misschien, mogelijk maakt het haar makkelijker.

Angel, om iets meer te weten hoe om te gaan met iemand in coma...misschien vind je iemand in het ziekenhuis waar je mee kan praten.

Ik heb er ooit wel gekend, maar in een ziekenhuis en weet dat er heel regelmatig mee werd gepraat alsof ze maar licht slapen en ze genoten van lichamelijk kontakt, een knuffel, eens strelen....soms reageerden ze, maar je weet niet of het bewust is of niet, toch niet als ze nog in coma zijn.

Maar het kan zo verschillend zijn. Het kan ook zijn dat ze hzlzmaal niet reageren of niet kunnen.

Ik denk dat jou moeder er zo mee gaat om gaan.

[Angel4]

Het is ook haar manier Relineke, ik heb haar altijd bewonderd om hoe sterk ze is, ook al komt ze zo fragiel over soms.

[SDW]

-


Tijdens mijn opdrachten voor OPERATIE NIER heb ik bepaalde ervaringen gezien met COMA patienten.

Tevens tijdens mijn 4 maanden verblijf in het ziekenhuis na mijn ongeval in 1971

Ik heb daar personen gezien in COMA die na een langdurige COMA geheel ontwaakten en terug geheel normaal gedrag vertoonden

ook de dokters waar we toen mee omgingen vertelden ons dat er gevallen zijn die zij geheel als hopeloos beschouwden en terug 100% goed werden

POSITIEF blijven denken is vitaal !!!

[reline]

Wel, ik ben heel blij dat het haar op haar manier gaat lukken....het is een bewijs dat ze heel erg van je vader houdt...eigenlijk zijn ze als het ware één.

Ik vind dat een enorme troost voor jullie.

[Gast]

lieve angel,

mijn moeder en schoonvader hebben een hersenbloeding gedaan,
en waren in coma,

vertel hun dat je ze graag ziet, doe wat je ervoor mee deed, een knuffel een aanraaking, ook al reageren ze niet, ze kunnen wel alles horen,

laat je mamske bij hem zitten en zijn hand vasthouden, ook zij moet gelukkig zijn, en zich er goed bij voelen,

ik weet wat je meemaakt nu, en als je steun nodig hebt, door bij de babbels te komen, doen lieverd, wij begrijpen je heel goed,

je moet zeker zorgen dat jij niet erdoor ziek zou worden,

angel wens je sterkte, alsook Ed


als het een opluchting is om iets te vragen of het van je af te schrijven,doen zodat we met zijn allen je een beetje steun kunen geven,

liefs Dannoontje