Mijn Papsje....

[ghyra]

Angel goede morgen...ga heerlijk naar de camping....
en geniet van de zon en van de natuur,en elkaar......
dacht wel dat je er niet klaar voor bent,,,
kom maar fijn naar hier......er zijn zovele topics,
en er is altijd plaats voor idereen hier.....
fijne dagen......dikke pakkerd,,,,,,
en tot morgen....doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

[falcon1]

Lieve Angel en Ed,

waarom zou je geen normaal leven meer kunnen leiden? Natuurlijk lukt dat nog! Maar sommige levenservaringen zullzn wel maken dat dingen anders gaan aanvoelen.
Ik kan niet zeggen dat ik nu hetzelfde leven heb als vroeger, maar ik voel me nu fantastisch met Veertje aan mijn zijde. Ik ben ook een gevoelsmens en als die niet openlijk kunnen praten met een vertrouwenspersoon dan zou het leven wel moeilijk zijn.

Jij bent nu na het heengaan van je Papsje op zoek gegaan naar je eigen identiteit. En dat is je al goed gelukt al heb je soms nog je twijfels.
Ik ben ook op zoek gegaan in mijn nieuwe leven en ik heb zoveel nieuwe dingen ontdekt die ik vroeger aan mij liet voorbij gaan...
Zo heb ik o.a. jou en Ed leren kennen en het geeft me enorm veel voldoening om soms iets voor jullie te kunnen betekenen! En dat hebben alle mansen die hier op je topic komen!

Dat het nu maar vlug zomer wordt en je kan genieten van de natuur... je hebt het nodig.
Hopelijk heb je vandaag toch een fijne dag gehad op de camping...

Liefs,

Veertje & Falcon

[ghyra]

hopelijk hebben jullie het fijn en genieten....doeiii

[falcon1]

Lieve Angele en Ed,

we komen jullie een fijne dag wensen.
Lukt het een beetje?

Liefs,

Veertje & Falcon

[ghyra]

hoi angel hopelijk bij jullie ook veel zon???
fijne middag en tot laterrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

[Angel4]

Goedemiddag lieve allemaal,

Wij waren vanmorgen om 9 uur alweer thuis want ik werd vannacht/vanmorgen om iets voor 5 uur erg ziek wakker.
Bibberend van de koorts ben ik in de woonkamer gaan zitten met heel veel om me heen geslagen (warme zachte dekens, dikke truien van Ed en 2 dikke vesten) maar het wilde niet lukken, ik bleef het koud hebben en zag de wereld voor een doedelzak aan ..... alles draaide.
Gelukkig dat de kachel nog lekker aan het branden was anders was ik in een ijspegel veranderd.
Ik ben thuisgekomen gelijk naar bed gegaan maar nog niet warm, nu nog niet.
Ga zometeen weer terug naar bed maar wilde eerst even antwoorden op mijn mailtjes.

Rudy en Veertje, met "geen eigen leven" bedoelde ik dat mijn moeder er een handje van heeft om alles van mij te eisen, of ik het nu leuk vind of niet en of ze Ed er nu in mee sleept of niet, daar heeft ze maling aan en dat maakt me vaak zo radeloos.
De meeste mensen die op mijn voorhoofd gelezen hebben "ik doe alles voor iedereen zonder er iets voor terug te vragen, jullie mogen ook tegen me aan trappen als je je kwaadheid op iemand wilt botvieren en je doet wat ik je zeg" heb ik inmiddels aan de kant gezet want tenslotte .... genoeg is genoeg, ik wil de tijd die ik nog mag leven ook echt voelen, zelf leven en niet leven zoals andere me dat willen voorschrijven en één ervan is mijn moeder (in ernstige mate zelfs).
Alleen is het bij mijn moeder moeilijker omdat ze al zo oud is en het zo verdrietig is dat ze mijn vader zo kort geleden verloren heeft ..... ze wil niet eens meer leven maar ze blijft tegenover mij niet echt respectvol.
Ik vind dat je voor ieder levend wezen respect moet hebben, altijd al gevonden en nu pas heb ik zoiets van "respecteer me, en zo niet, ga dan gewoon weg, ik zit dan niet meer op je te wachten".
Ook Ed heeft zich altijd laten gebruiken maar ook Ed is aan het einde en denkt er net zo over als ik.
We hebben daardoor (dat we nu eindelijk voor onszelf en elkaar zijn gegaan) veel mensen verloren maar of het echt een verlies is betwijfelen we.
Als mensen je niet de moeite meer vinden omdat je niet meer naar hun pijpen dansen ...... waren het dan wel vrienden?????
Mijn dochter vertelde me 3 jaar geleden doodleuk dat ze me een rotmoeder vond, ik was altijd arm geweest (ze kreeg echt alles wat ik had en wat ze wilde ..... ik heb haar in m'n eentje opgevoed, was alleenstaande moeder) en daar had ze zich voor geschaamd want andere waren rijk (haar schoonvader).
Ik was minderwaardig want ik vond iedereen aardig en haar schoonmoeder is veel wijzer dan ik, die vind bijna niemand aardig.
Ze vond de moeder van haar vriend stukken beter en wel de moeite waard, die heeft ook geen geld maar toe maar, ik weet niet wat er beter aan die vrouw is, ze is altijd boos en heeft altijd ruzie met haar ex man en met haar dochter.
Veel dingen kreeg ik die 3 jaar geleden naar mijn hoofd gesmeten door mijn dochter en mijn hart begon te bloeden en als ik in een winkel was en zag daar rood vlees (rundvlees of zo) liggen waar bloed uit kwam zag ik mijn eigen hart liggen ..... ik liep dan ook heel snel door en al kan ik niet huilen ...... ik zat zo vol dan, had het zo benauwd en het verdriet vermoorde me bijna.
Die erge pijn heb ik heel lang gehad en volgens de Cardioloog kan het zijn dat sinds die tijd ik het dan ook aan mijn hartje heb gekregen en weet je ..... ik geloof het want de pijn was onbeschrijflijk.
Nooit heeft ze er over willen praten, (ze kwam na die vreselijke beschuldigingen toch nog iedere week hier om geld te vragen omdat zij en haar vriend hun geld opgemaakt hadden en ze hadden niets te eten en ieder keer weer gaf ik haar geld) ook niet als ik er om vroeg (waarom en waar ik dat aan verdient had, de aanleiding ervan enz.), ze vond het niet zo erg en deed het weer toen mijn vader op sterven lag ...... ze schreeuwde tegen me, ik was een rotwijf enz. en dat terwijl ik haar alleen een troostende arm om haar schouder wilde geven ..... ik had nog niets gezegd.
Weet je ..... ik heb toen zelf (toen we bij mijn vader uit de kamer weg waren) heel zachtjes tegen haar gezegd "ik hoef je niet meer te zien" (want voor mij was het teveel geworden) en weet je .... we hebben elkaar ook nooit meer gezien.
Ik sta er nog steeds achter dat ik die beslissing heb genomen want je moest eens weten ...... alles en dan ook alles heb ik voor haar gedaan, nooit van iemand zoveel gehouden als van haar, tot s'morgens vroeg keihard gewerkt (jaren en jaren) om haar te kunnen geven wat ze wilde hebben (en dat was veel) en nog, nog hoor je dan zoiets tegen je zeggen.
Toch heb ik nog steeds pijn, niet meer zo scherp als destijds maar jammer dat juist mij dit moest treffen.
Wel weet ik dat mij absoluut geen blaam treft en dat stelt me dan weer gerust.
Ook weet ik dat het (al zouden we beide willen) het nooit meer goed kan komen, daar is te veel pijn voor geweest, teveel kapot gemaakt.

Ik begin van waar we het over hadden af te wijken maar misschien dat ik het gewoon kwijt wilde.
Al zou niemand het lezen, niemand antwoorden ..... misschien is het goed dat ik het opgeschreven heb na al die jaren.

Ik ga voor nu stoppen en ga mijn bedje weer in.
Sorry voor het lange en zware verhaal maar toe maar.

[ghyra]

hallo Angel,wat jammer dat je zo ziek werd....
heel veel beterschap,en drink maar veel thee met honing......
en ja dat verhaal ken ik je had het een keer verteld,
maar niet erg hoor dat je het nog een keer schrijft,
het lucht jou wel op denk ik.....
erg dat je kind zoiets tegen je zegt,en toch om geld vraagt....
meid als jij je er goed bij voelt en ed steunt jou erin,
maak samen iets van jullie leven.....
mijn man moest ik ook vroeg afgeven,maar probeer alleen,
er toch iets van te maken hoor....
met familie,zus en broer.....mijn zoon waar ik gelukkig
een goede band mee heb......
meid het leven is zo kort,geniet straks van jullie woonwagen,
neem je mams af en toe mee als ze dat wil.......
en anders ga gewoon hoor
sterkte en beterschap een dikke pakkerd.......
een goede nacht zonder spoken,
geen pijn en nare dromen........
tot morgen.......

[Angel4]

Ach Ghyra, wat een lief bericht, thx.

Jij ook een hele fijne avond en tot morgen.

[falcon1]

Lieve Angele en Ed,

wat een aangrijpend verhaal...

Hoe je dochter reageert is inderdaad heel onrespectvol. Ik kan begrijpen dat naar het waarom zoekt van haar gedrag zeker als je gans je leven zo je best gedaan hebt voor haar.
De jongens waarmee ik werk kunnen dat ook hebben en daar is meestal het een probleem van bindingsangst. Het zijn kinderen die al heel wat achter de rug hebben... veel teleurstellingen hebben opgelopen in hun sociaal leven waardoor ze zich niet echt meer aan iemand kunnen binden. Ze zijn lief, doen alles wat je zegt of vraagt, maar als er iets is waar je ze niet direct kan mee helpen laten ze je vallen als vuil...
Ik ga niet zeggen dat het ook de reden van het gedrag van je dochter. Maar alles heeft een oorzaak...

Toch kan ik je zeggen dat je vele goede beslissingen hebt genomen!
Tijdens moeilijke momenten zal natuurlijk alles weer boven komen.
Ook naar je moeder toe. Ze zal niet begrijpen waarom je plots zo veranderd bent... logisch. Maar jij hebt die beslissing genomen om het nu anders aan te pakken voor jullie beiden welzijn... Daar moet je ook niet op terugkomen.

Maar piekeren helpt je ook geen stap verder hé... ik weet het, ik ben ook een piekeraar en op rustige (of onrustige) momenten begint het molentje te draaien. Je moet die gevoelens compenseren met fijne momenten. Die moet jezelf maken natuurlijk. Maar je hebt nu al je campingwagen...
Misschien dat je er ook nog leuke mensen gaat ontmoeten...

Angel, ik hoop dat je snel terug beter bent... veel beterschap gewenst...

Liefs,

Veertje & Falcon

[RIEKSKE]

hallo lieve angelique
ik dacht hier is gesloten
dus hier ben ik weer mateke
ik ken je verhaal meisje en wij hebben het er wel eens overgehad

een buitenstaander begrijpt dit alles niet zo
maar als jezelf genoeg meemaakte snap je het wel
en je hebt goede keuze gemaakt
op een gegeven moment moet je keuzes maken
ook al wil je het niet
maar je voeld zelf wel wat goed of slecht is

jij moet leven met ed mateke
samen zijn jullie sterk
al was je nog zo goed voor haar dat geven ze toch niet toe
is goed als je het van je af schrijft
daar wordt je sterk van mateke

ja het leven is erg hard aan het worden

mensen kunnen je heel erg veel pijn doen
zo erg dat je de wereld bijna niet meer aankan
doe het rustig lieve schat
en denk aan je gezondheid
knuffie riekske
ik denk aan jou

[Angel4]

Lieve Falcon en Veertje,

Thx voor het antwoord maar ik denk dat mijn dochter daar niet echt mee te kampen heeft.
Ze is (rot om het van je eigen dochter te zeggen) heel erg egoistisch en heeft het nogal hoog op met mensen van stand (doet zelf ook net alsof ze van stand is ...... precies mijn moeder die dit ook haar hele leven al heeft gedaan en nog doet).
De vader van haar vriend is rijk, heeft ook een hele rijke vrouw en eten doen ze altijd in zo'n culinaire tent.
Lekkere aardappelen/rijst/bami enz. met verse groenten komen daar dan ook niet voor.
Als ze jarig is (23 maart wordt ze alweer 29/is ze jarig ....... zonder mij en Ed dit keer) kreeg ze van mij b.v. een koelkast of een pannenset (die verdween dan ook meteen in de schuur ...... ze schaamde zich ervoor) en van haar schoonvader kreeg ze een kado en geld t.w.v. zo'n (minstens) € 500, 00
Tja, daar kan en kon ik nooit tegenop en dat liet ze me voelen ook.
Ik had een uitkering (voordat ik met Ed trouwde) en moest me schamen volgens haar en haar schoonfamilie
Jammer dat ik nooit de juiste woorden op het juiste moment heb kunnen vinden want anders had ik haar kunnen vertellen dat ik haar tenminste wel heb opgevoed .... met heel veel liefde, warmte en genegenheid en niet (zoals vele wel doen) na de geboorte van hun kind ben gaan werken en mijn kind heeft gedumpt.
Ze volgt zelf een studie in die brance en ziet het iedere week weer ..... de baby's worden gedumpt in een schoolgebouwtje en s'avonds weer opgehaald ..... "opgevoed" door vreemde (de fles gegeven, steeds weer door een vreemde, in hun bedje gelegd en dat was dat).
Maar ik ben gewoon niet mondig op het moment dat het nodig is.
Weet je, ik wilde het hier eigenlijk helemaal niet over hebben maar het is mijn moeder die er steeds weer voor zorgt dat die wond weer geopend wordt en met welke reden ...... ??????
Geen idee.
Ed vind mijn moeder een verschrikkelijk gemeen mens en dat heeft hij altijd al gevonden, mijn vader mocht hij ook niet, ze waren (zoals hij dat noemt) geen echte ouders en verdienen zo'n dochter als ik niet (aldus Ed).
Nooit heb ik gezien hoe ze in werkelijkheid waren, ook bij mijn dochter niet maar dan ineens worden langzaam maar zeker je ogen geopend door artsen/psychologen en je man en ga je het zien.
Blij ben je er helemaal niet mee, integendeel zelfs, je schrikt je rot als je de waarheid ziet en wil weer in die ontkenning terug kruipen maar het akelige gevoel blijft.

Nu vindt ik dat ik behoorlijk door zit te draven en zal er maar over ophouden en even (zoals we altijd doen Ed en ik) voorlopig Ed de telefoon op laten nemen als mijn moeder belt want hem kan ze geen pijn doen, mij wel.

Toch ook bedankt Falcon en Veertje, ik probeer het wel recht te breien voor mezelf.

[Angel4]

Ja lief Riekske, ik dacht Seniorennet niet langer tot last te willen zijn en dacht het zelf wel verder af te kunnen maar het tegendeel is waar.

We schreven gelijk dus miste ik jou bericht.

Riekske, ik weet dat ik waarschijnlijk in herhaling ben gevallen en vind dit zelf ook rot want ik was zo sterk geworden en nu, na één telefoontje weer helemaal terug vanaf

Ik ga mezelf weer op proberen te trekken en inderdaad, samen met Ed want hij is dan ook echt de enige die echt van me houdt!

[RIEKSKE]

mooie woorden angelique
en hou dat voor ogen lieverd
jou ed en jij
samen staan jullie sterk
en leef een nieuw leven probeer het mateke
laat de rest achter jou
ik weet echt wel waar ik over praat

knuffeltje riekske

[falcon1]

Ik ga mezelf weer op proberen te trekken en inderdaad, samen met Ed want hij is dan ook echt de enige die echt van me houdt!

Lieve Angele en Ed,

goed dat je toch nog wat positief kunt blijven...
Maar als je nog zo'n "beklemmend" gevoel krijgt, schrijf het dan hier neer.... Blijf er zeker niet mee zitten...

Hopelijk heb je toch nog een rustige nacht...

Liefs,

Veertje & Falcon

[Angel4]

Ik heb al een paar dagen dat enorm beklemmende gevoel, stik er bijna in, vandaar dat ik dit allemaal schreef vandaag denk ik
Het is niet één telefoontje maar meerdere in de afgelopen dagen en dan krijg je het zo benauwd.
Het is net alsof mijn moeder een hekel aan me heeft en me opzettelijk zo'n gevoel geeft.
Ed zegt dat hij het ook zo ziet, alleen noemt hij het jalouzie.
Maar hoe kun je nu jaloers zijn op je eigen dochter

Wens iedereen een hele goede nacht toe.