Hersenbloeding

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

Choerrel
Lid geworden op: 27 dec 2008, 21:08

11 dec 2010, 17:00

Ik heb over vier jaar een dubbel herseninfarct gehad en ben daar nu ook bijna geheel van hersteld. Ben wel mijn geheugen kwijt en, wanneer ik me kwaad of zenuwachtig maak, heb ik last van mijn rechterkant en spraakmoeilijkheden.
Ik ga elke dag wandelen, drink 's zondags mijn pintje, ga elk jaar met mijn vrouw op reis en profiteer van elke dag.

vininsha
Lid geworden op: 25 apr 2008, 17:12

11 dec 2010, 23:11

Ieder dag zie ik toch een beetje vooruitgang.
De sondevoeding is er nog steeds maar vandaag heeft hij al wat yougourt gekregen en puree.
Hij herinnert zich wel wat er dezelfde dag gebeurt is maar niet van vorige dagen. Hij doet wel een uitleg en als ik weet waarover hij praat dan versta ik het maar anders niet en dan maakt hij zich kwaad.
Maar we leven op hoop al zal dat toch maar heel langzaam vooruit gaan.
Groetjes

Anjake
Lid geworden op: 17 feb 2007, 13:30
Locatie: vl.Brabant

12 dec 2010, 10:14

vininsha,

Zoals je zegt heeft al heel wat vooruitgang gemaakt wat al heel positief is. Het heeft natuurlijk heel veel tijd nodig voor het allemaal terug in orde zal zijn. Wens je nog veel sterkte, zoals je hier leest zijn er nog mensen die een hersenbloeding had hebben bijna helemaal hersteld zijn. Dus blijven duimen komt allemaal terug in orde. Groetekes Anja

Mebo870
Lid geworden op: 22 mei 2005, 13:11
Locatie: Laarne

13 dec 2010, 00:14

Vininsha
ik weet als geen ander wat je doormaakt, mij is het begin dit jaar ook overkomen.
Mijn vriendin kreeg toen een zwaar herseninfarct, nu 10 onzekere maanden later vergaat mijn wereld nog steeds.
Het is dat gevoel van onmacht, je staat er mee op en gaat er mee slapen.
En het ergste is dat niemand je goed nieuws wil of kan brengen, afwachten is de boodschap, keer op keer, en dat ga je nog vaak moeten horen.
Helaas het hoort erbij, herstel kan je vergelijken met een slak die naar Spanje moet, kun je voorstellen hoe lang ?
Het is een heel langzaam proces dat gevoerd wordt in de hersenen, die gaan proberen de functies te herstellen, veel dingen zullen weer moeten aangeleerd worden, zoals lopen, spreken, eten, drinken, nadenken.
Wat je daar schrijft over sonde voeding is allemaal normaal, meestal zijn er bij herseninfarcten of hersenbloedingen naast verlamming van arm en been ook nog eens problemen met slikken.
Die sonde zal er ooit wel uit mogen, maak je daar maar geen zorgen over wanneer, je man moet eerst weer leren slikken, dat kan morgen zijn maar net zo goed nog 5 weken duren.
Het begint inderdaad met een yougourt en boterhammen met koffie erop, dat is al een goede indicatie.
Wat betreft zijn spraak , ook mijn vriendin heeft nog steeds de spraak niet terug, dat noemt men afasie.
Soms komt de spraak terug , soms niet, afhankelijk welk deel van de hersenen geraakt zijn en hoe zwaar.
Daar ga je aan moeten wennen als het niet betert, en ja dat valt echt niet mee.
Je wil honderd duizend dingen met elkaar bespreken, je ziet en voelt elkaar maar bent eenzaam.
De boodschap is probeer op zoveel mogelijke manieren te communiceren, vertel verhaaltjes , het geeft niet over wat, vertel over thuis , over de kat.
Je vind wel een manier waarmee het lukt, probeer hem dingen aan te laten wijzen.
Druk foto’s af van alledaagse dingen, en stop ze in een boekje.
Ik las net dat hij naar een revalidatie centrum gaat , dat is al stap 2, en ze weten daar met wat ze bezig zijn.

Houd de moed erin, en verzorg jezelf goed en bij problemen stort je hart uit, het lost wel niks op maar het geeft je weer een beetje energie om door te zetten.

Patrick
The key to happiness
Stay away from idiots

vininsha
Lid geworden op: 25 apr 2008, 17:12

20 dec 2010, 23:47

Toen ik deze middag bij mijn man ging, was hij kwaad. Hij zer: zet mij in een rolstoel en breng mij naar huis. Ik wil hier niet blijven. Dat kon ik er toch uit verstaan. Volgens hem doen ze daar niets, hij krijgt geen eten. de terapeuten kennen hun job niet , hij wil daar niet aan mee doen. Alhoewel ik weet dat het daar echt wel goed gaat met de terapie. Die mensen doen echt wel allemaal hun best en ze zijn vriendelijk. Maar hij kreeg dan vanavond eten en hij wou het niet. Het is natuurlijk altijd hetzelfde, yogourt of pudding. Maar dat gaat toch en de sondevoeding is al met de helft verminderd.
Ik begin mij echt schuldig te voelen want hij zit daar dan in de zetel te zagen om in zijn bed te gaan en dat doen ze dan na het eten. Hij slaapt dan direct maar netuurlijk is hij dan heel vroeg wakker. Wij proberen dan dat hij na het eten toch nog een uurtje in de zetel wil blijven, maar dat lukt niet. Hij is echt niet gemakkelijk. Dat is nooit zo geweest maar wat kan je er aan doen. 's Anderdaags weet hij daar dan niets meer van.
We zullen het maar ondergaan zeker.

SDW
Lid geworden op: 24 dec 2004, 11:42
Locatie: ANTWERPEN- BELGIE

21 dec 2010, 05:16

-

Schijnbaar zijn dat typische verschijnselen in de periode van de

HERSTELLING die men doorloopt


STERKTE en GEDULT
Wens de LUCHTVAART te bevorderen
om de VREDE en VRIENDSCHAP te ontwikkelen tussen de ganse MENSHEID
zonder onderscheid van RAS,NATIONALITEIT of RELIGIE

gigi2
Lid geworden op: 12 dec 2004, 13:45
Locatie: wilsele

21 dec 2010, 16:54

DAg Vininsha,
Je man verstaat het niet , dat ze puding en zeer vloeibaar eten geven, dat is omdat hij niet goed kan slikken en dat hij zich zou verslikken . Ge moet het aan zijn verstand brengen, en zeggen dat hij het moet opeten .
Hij is zeer moeilijk vertelt ge, wat zou ge zelf doen als alles zo traag ging
Een geluk dat hij jogourt krijgt en dat het niet in zijn longen komt !!!ze zullen wel weten wat hij kan .
Bij onze vriend is het iets anders , krijgt geen andere voeding het gaat niet hebben de dokters en psychiater ons laten weten.
ge zult er moeten aan wennen zoals die andere man schreef.
veel goede moed en toch een gezellig kerstfeest
gigi2

Mebo870
Lid geworden op: 22 mei 2005, 13:11
Locatie: Laarne

21 dec 2010, 18:41

't zijn vreselijke dingen allemaal, en de weg die je nu bewandeld is de enige.
Het is met vallen en opstaan, heel veel vallen.
Spreek er met hem over dat het voor zijn eigen goed is, leg hem uit waarom hij dit moet eten.
En het klopt morgen weet hij weer niks meer , dat is vrij normaal en dat gaat nog een poosje duren. Herhaal die dingen maar, er komt wel een dag dat hij je er zelf op attent zal maken waarom het is of was.
Maak je niet druk in die dingen, de verpleging daar weet goed met wat ze bezig zijn.
En sommige dingen zijn hard.
Ik herinner me nog van Christiane toen ze na 1 maand plat in bed gelegen te hebben moest op blijven zitten.
Die heeft gehuild van de pijn, ik ben toen ook van mijn oren gaan maken, maar daar moest ze door.
Gelukkig dat ze toen niet naar mij hebben geluisterd.
Als het u enigszins kan helpen, ik heb een hele poos een dag boek bijgehouden hierin zullen veel dingen staan die nu meemaakt.
http://users.telenet.be/mebo870/christiane.html
The key to happiness
Stay away from idiots

vininsha
Lid geworden op: 25 apr 2008, 17:12

22 dec 2010, 21:50

Mebo ik heb uw dagboek gelezen. Ik mag er niet aan denken wat mij nog te wachten staat.
Mijn man is nu 2 weken op revalidatie in Beveren. Dat hengt nog af van de kliniek. Ik kreeg al te horen dat hij daar geen maanden kan blijven. Vandaag kwam er eindelijk een pedicure. Thuis kwam die om de 6 weken. Nu was er al 2 maanden niets aan zijn voeten gedaan. Die dame zei dat ze dat nog niet veel had meegemaakt hoe zijn voeten er voor kwamen. Het was eigenlijk geen eelt, alhoewel de verpleging zei van wel. Blijkbaar worden die voeten daar niet eens gewassen Hij draagt van die witte kousen en volgens pedicure is dat te veel moeite als ze die steeds moeten uit doen. Ik zal het daar morgen zeker eens over hebben met de hoofdverpleging. Dat is toch het minste wat ze kunnen doen, die voeten eens wassen.
Zal wel zien wat ik morgen als antwoord krijg.

SDW
Lid geworden op: 24 dec 2004, 11:42
Locatie: ANTWERPEN- BELGIE

23 dec 2010, 04:58

VININSHA

STERKTE

En SUCCES, we wten dat in veel plaatsen de verzorging minimaal is
Wens de LUCHTVAART te bevorderen
om de VREDE en VRIENDSCHAP te ontwikkelen tussen de ganse MENSHEID
zonder onderscheid van RAS,NATIONALITEIT of RELIGIE

vininsha
Lid geworden op: 25 apr 2008, 17:12

08 jan 2011, 22:38

Hier ben ik dan weer. Mijn man kan al te voet gaan van de kamer naar de therapiezaal. Dat is toch een heel eind.
Sinds nieuwjaar krijgt hij ook gewoon eten. Dat gaat allemaal al. Juist de spraak is nog niet alles. Soms versta ik hem wel, als ik weet waarover we praten. Maar als hij zelf over iets begint, dan is het moeilijk.
Had nooit gedacht dat het op zo'n korte tijd zo goed vooruit zou gaan.

SDW
Lid geworden op: 24 dec 2004, 11:42
Locatie: ANTWERPEN- BELGIE

09 jan 2011, 05:06

VININSHA,

Dank om ons op de hoogte te houden.

Het is goed om te zien dat er langzaam vorderingen zijn
Wens de LUCHTVAART te bevorderen
om de VREDE en VRIENDSCHAP te ontwikkelen tussen de ganse MENSHEID
zonder onderscheid van RAS,NATIONALITEIT of RELIGIE

Anjake
Lid geworden op: 17 feb 2007, 13:30
Locatie: vl.Brabant

09 jan 2011, 09:20

vivinsha,


Dat is heel goed nieuws dat je ons laat weten blij voor jullie. Had ik wel gedacht met een beetje geduld komt dat allemaal terug in orde. Heeft op korte tijd al veel vorderingen gemaakt. Wens je nog veel sterkte en een fijne zondag. Groetjes Anja

Choerrel
Lid geworden op: 27 dec 2008, 21:08

09 jan 2011, 09:24

Het komt allemaal weer goed. Alleen moet je veel geduld hebben en je man steunen. Ik had destijds aan mijn vrouw en mijn zoon een enorme steun.

gigi2
Lid geworden op: 12 dec 2004, 13:45
Locatie: wilsele

09 jan 2011, 11:10

beste,

veel geduld en je man maakt goede vorderingen .
Laat op tijd iets weten , juist de spraak gaat niet , als hij mag eten dat is toch al ZEER goed , veel mensen in zijn toestand zouden dat ook willen , maar is soms niet meer mogelijk
gigi2