mijn man verloren
-
gerarda - Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55
Lieve mensen , het doet mij veel deugd dat medeleven van jullie.Ik ben een tijdje van deze topic weggebleven omdat ik nog met teveel verdriet zat. Hoewel ik nog altijd mijn deuntjes ween elke dag kan ik er al beter tegen om over mijn man te praten tegen vrienden of familie. ik kan al redelijk goed mij aanpassen aan mijn nieuwe levenswijze, want vroeger had ik zijn gezelschap om een babbeltje te doen en om eens uit huis te kunnen zijn neem ik een boek en ga in een parkje hier kort bij een uurtje zitten lezen. Verder heb ik nog mijn vriendinnen waar ik naartoe ga , die bij mij komen en ook van de kinderen (mijn zoon, schoondochter en 2 kleinzonen) Nu dit schooljaar gaat de oudste naar de middelbare school en komt de woensdagmiddag bij mij en dat is ook weer een beetje afwisseling voor mij.
Hartelijk dank allemaal .
vele groetjes en knuffels voor iedereen.
Gerarda
Hartelijk dank allemaal .
vele groetjes en knuffels voor iedereen.
Gerarda
-
mammie 48 - Lid geworden op: 19 sep 2009, 11:18
- Locatie: zuid west vlaanderen
Dag Gerarda,
Ik heb je gevolgd op de forum en hoorde je niet meer.
ik ben nu blij dat je terug bent en dat het een beetje beter gaat met jou.
ik wens je veel sterkte toe.
Lieve groetjes, Nicole
Ik heb je gevolgd op de forum en hoorde je niet meer.
ik ben nu blij dat je terug bent en dat het een beetje beter gaat met jou.
ik wens je veel sterkte toe.
Lieve groetjes, Nicole
je begint dingen pas te missen als ze er niet meer zijn
-
gerarda - Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55
Dank u wel mammie 48, ik zal zeker nog eens terug komen als ik mij weer wat sterker voel en ook al sterker zal zijn om iemand anders te troosten want nu kan ik dat nog niet aan. zelfs als ik iets zie op de T.V die wat triestig is ben ik ook al aan het wenen en nu moet ik wat verdriet vermijden hé.mammie 48 schreef:Dag Gerarda,
Ik heb je gevolgd op de forum en hoorde je niet meer.
ik ben nu blij dat je terug bent en dat het een beetje beter gaat met jou.
ik wens je veel sterkte toe.
Lieve groetjes, Nicole
Groetjes Gerarda
-
Helena van Troje - Lid geworden op: 15 apr 2006, 17:07
en dus hier ben je dan op het hoekje van troost gerarda.
het leven kan raar ineen zitten als je het mij vraagt
hoe een kapotte stop van een gootsteen iemand de weg wijst naar troost...
en ik maar denken dat ik nu toch maar eens mijn leven weer in handen moet nemen en dan lees ik dat jij stilletjes toch ook nog je "weenuurtje" hebt bij tijd en wijlen...
Het is nog geen maand geleden dat mijn man overleed en amper een maand dat mijn moeder heenging.
misschien zal ik dan hier toch ook maar een beetje troost zoeken in mijn eigen hoekje...
het leven kan raar ineen zitten als je het mij vraagt
hoe een kapotte stop van een gootsteen iemand de weg wijst naar troost...
en ik maar denken dat ik nu toch maar eens mijn leven weer in handen moet nemen en dan lees ik dat jij stilletjes toch ook nog je "weenuurtje" hebt bij tijd en wijlen...
Het is nog geen maand geleden dat mijn man overleed en amper een maand dat mijn moeder heenging.
misschien zal ik dan hier toch ook maar een beetje troost zoeken in mijn eigen hoekje...
-
falcon1 - Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
- Locatie: De Panne - Midden-Limburg
Hey Gerarda,
ik heb je hier ook teruggevonden...
Heb ook jou trieste verhaal hier gelezen...
Het is nu zo'n 6 maanden geleden dat je je lieve man verloren hebt en je zal ondertussen al wel een lange en moeilijke weg afgelegd...
Die eenzaamheid en het gemis is moeilijk onder woorden te brengen hé, maar ik begrijp je wel!
Mag ik je wat vragen? Hoe heet je lieve man? Het praat wat gemakkelijker als we zijn naam kennen... Anders is het zo onpersoonlijk...
Ik begrijp wel dat je soms nog emotioneel kan zijn en onheuse dingen je tot een huilbui kunnen brengen.
Helaas, het leven staat niet stil. Elke dag een nieuwe dag waar je doorheen moet. Soms niet gemakkelijk. En af blijkt het beetje te lukken en dan, opeens, word je weer met de realiteit geconfronteerd en krijg je het moeilijk...
Geef het allemaal nog zijn tijd... het hoort nu eenmaal bij rouwen...
Maar eens zal je wat meer gemoedsrust krijgen hoor! Daar probeert je lieve man je nu mee te helpen!
We hopen dat je nog een fijne dag hebt.
Liefs,
Veertje & Falcon
ik heb je hier ook teruggevonden...
Heb ook jou trieste verhaal hier gelezen...
Het is nu zo'n 6 maanden geleden dat je je lieve man verloren hebt en je zal ondertussen al wel een lange en moeilijke weg afgelegd...
Die eenzaamheid en het gemis is moeilijk onder woorden te brengen hé, maar ik begrijp je wel!
Mag ik je wat vragen? Hoe heet je lieve man? Het praat wat gemakkelijker als we zijn naam kennen... Anders is het zo onpersoonlijk...
Ik begrijp wel dat je soms nog emotioneel kan zijn en onheuse dingen je tot een huilbui kunnen brengen.
Helaas, het leven staat niet stil. Elke dag een nieuwe dag waar je doorheen moet. Soms niet gemakkelijk. En af blijkt het beetje te lukken en dan, opeens, word je weer met de realiteit geconfronteerd en krijg je het moeilijk...
Geef het allemaal nog zijn tijd... het hoort nu eenmaal bij rouwen...
Maar eens zal je wat meer gemoedsrust krijgen hoor! Daar probeert je lieve man je nu mee te helpen!
We hopen dat je nog een fijne dag hebt.
Liefs,
Veertje & Falcon
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...
-
gerarda - Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55
Mijn man noemde Marcfalcon1 schreef: Hey Gerarda,
ik heb je hier ook teruggevonden...
Heb ook jou trieste verhaal hier gelezen...
Het is nu zo'n 6 maanden geleden dat je je lieve man verloren hebt en je zal ondertussen al wel een lange en moeilijke weg afgelegd...
Die eenzaamheid en het gemis is moeilijk onder woorden te brengen hé, maar ik begrijp je wel!
Mag ik je wat vragen? Hoe heet je lieve man? Het praat wat gemakkelijker als we zijn naam kennen... Anders is het zo onpersoonlijk...
Ik begrijp wel dat je soms nog emotioneel kan zijn en onheuse dingen je tot een huilbui kunnen brengen.
Helaas, het leven staat niet stil. Elke dag een nieuwe dag waar je doorheen moet. Soms niet gemakkelijk. En af blijkt het beetje te lukken en dan, opeens, word je weer met de realiteit geconfronteerd en krijg je het moeilijk...
Geef het allemaal nog zijn tijd... het hoort nu eenmaal bij rouwen...
Maar eens zal je wat meer gemoedsrust krijgen hoor! Daar probeert je lieve man je nu mee te helpen!
We hopen dat je nog een fijne dag hebt.
Liefs,
Veertje & Falcon
Groetjes Gerarda
-
gerarda - Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55
Oei Oei dat moet dubbel erg zijn voor u Helena (mag ik wel van Troje weglaten in een gesprek hé ?)Helena van Troje schreef:en dus hier ben je dan op het hoekje van troost gerarda.
het leven kan raar ineen zitten als je het mij vraagt
hoe een kapotte stop van een gootsteen iemand de weg wijst naar troost...
en ik maar denken dat ik nu toch maar eens mijn leven weer in handen moet nemen en dan lees ik dat jij stilletjes toch ook nog je "weenuurtje" hebt bij tijd en wijlen...
Het is nog geen maand geleden dat mijn man overleed en amper een maand dat mijn moeder heenging.
misschien zal ik dan hier toch ook maar een beetje troost zoeken in mijn eigen hoekje...
ja in het begin dacht ik ook dat ik het wel alleen zou kunnen verwerken maar toevallig kwam ik op deze topic van troost en ik vind dat echt goed dat er nog zoveel medelevende mensen zijn.
kom maar regelmatig eens af voor een babbeltje hoor
Groetjes Gerarda
-
Helena van Troje - Lid geworden op: 15 apr 2006, 17:07
zeker mag je me Helena noemen, zonder Troje, maar toen ik mijn nick moest opgeven lukte het niet om er een te vinden die niet al in gebruik was, toen ben ik maar de Griekse mythologische toer opgegaan....
het is vandaag wel heel erg aan het zijn vrees ik....
het is vandaag wel heel erg aan het zijn vrees ik....
-
falcon1 - Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
- Locatie: De Panne - Midden-Limburg
Lieve Gerarda,
sorry dat ik er even niet was, maar ik werk nog enkele dagen in Limburg en het toeval wil dat daar mijn internet was uitgevallen.
En meisje, hoe is het met jou? Ik las op een ander topic dat je het toch moeilijk hebt met het verlies van je lieve Marc.
Je hebt tenslotte samen met hem een gans leven opgebouwd. Nu ga je stilaan beseffen hoe belangrijk dit leven geweest is...
Maar vergeet vooral niet dat hij er nog steeds is voor jou... Je hebt dat in een ander topic ook beschreven hoe zijn aanwezig bij jou thuis nog steeds te merken is... al zijn spullen die onaangeroerd blijven... foto's... en dat is goed...
Je zal ook wel regelmatig een babbel hebben met hem en hij zal alles doen om je te helpen... misschien dat je daarom ook hier terecht kwam...
Denk vooral wat hij nu zou verlangen nu hij er niet meer is.
En je schreef ergens ook dat jullie in gedachten samen wilden blijven en samen zouden willen gaan. Maar je moet goed weten dat je hier nog een heel belangrijke taak hebt... je zoon, schoondochter en kleinkinderen... zij hebben je nog nodig!
Lieve Gerarda, probeer stilaan de draad terug op te nemen... Het is en zal moeilijk blijven, maar geloof me... eens... zal je hier door geraken en je zal dan sterker in het leven staan dan ooit te voren... gesteund door je lieve man!
We hopen dan ook dat je vandaag en komende dag wat meer rust gaat vinden... maar laat ons regelmatig weten hoe het met je is...
Liefs,
Veertje & Falcon
sorry dat ik er even niet was, maar ik werk nog enkele dagen in Limburg en het toeval wil dat daar mijn internet was uitgevallen.
En meisje, hoe is het met jou? Ik las op een ander topic dat je het toch moeilijk hebt met het verlies van je lieve Marc.
Je hebt tenslotte samen met hem een gans leven opgebouwd. Nu ga je stilaan beseffen hoe belangrijk dit leven geweest is...
Maar vergeet vooral niet dat hij er nog steeds is voor jou... Je hebt dat in een ander topic ook beschreven hoe zijn aanwezig bij jou thuis nog steeds te merken is... al zijn spullen die onaangeroerd blijven... foto's... en dat is goed...
Je zal ook wel regelmatig een babbel hebben met hem en hij zal alles doen om je te helpen... misschien dat je daarom ook hier terecht kwam...
Denk vooral wat hij nu zou verlangen nu hij er niet meer is.
En je schreef ergens ook dat jullie in gedachten samen wilden blijven en samen zouden willen gaan. Maar je moet goed weten dat je hier nog een heel belangrijke taak hebt... je zoon, schoondochter en kleinkinderen... zij hebben je nog nodig!
Lieve Gerarda, probeer stilaan de draad terug op te nemen... Het is en zal moeilijk blijven, maar geloof me... eens... zal je hier door geraken en je zal dan sterker in het leven staan dan ooit te voren... gesteund door je lieve man!
We hopen dan ook dat je vandaag en komende dag wat meer rust gaat vinden... maar laat ons regelmatig weten hoe het met je is...
Liefs,
Veertje & Falcon
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...
-
gerarda - Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55
Ik wil jullie nog eens vertellen dat Marc over een vijftal jaren een zware operatie heeft gehad aan zijn maag en dat de dokters mij lieten verstaan dat ik hem zeker zou verliezen.Hij lag op intensive en in kamertjes naast hem stierven twee mensen.Ik leerde daar die families kennen vermits we dagelijks op bezoek kwamen niettegenstaande hij mij niet zag of hoorde kwam ik toch tweemaal daags aan zijn bed en met die mensen troosten we elkaar.Tot die twee mensen dus overleden waren dacht ik ja nu zal ik hem een dezer dagen ook verliezen , maar opeens werd hij wakker en beterde elke dag een beetje zodat hij nà een veertiental dagen naar een kamer kon gaan.
Door deze situatie hebben we dan nadien gemakkelijk kunnen babbelen wat ik zou gedaan hebben indien hij overleden zou zijn. We wisten wel van elkaar dat we wilden gecremeerd worden,en dachten dan natuurlijk om een vaasje te plaatsen in de muur op het kerkhof. Maar toen ik daar zat na te denken wat ik zou bespreken met de begrafenis ondernemer viel het mij ineens in oei oei Marc in een vaasje in de muur? neen dat nooit. Hij was iemand die altijd buiten bezig was, we woonden op de buiten En er waren twee dingen waar hij gelukkig mee was. Knutselen aan het huis en in zijn bloementuin.We aten zelfs veel buiten op onze terras. En daardoor dacht ik dus dat dit vaasje niet goed zou zijn ik dacht hij moet uitgestrooid worden , hij moet in de vrije natuur zijn. En toen ik hem dit dus meedeelde als hij weer thuis was zei hij ja hoor daar zoudt ge heel goed aan gedaan hebben. Dat voelde dus goed aan toen hij dan nà vijf jaar overleed dat ik wist dat ik kon doen zoals hij wenste.
Hij was ook een liefhebber van muziek en door een probleem met spieren aan zijn schouder kon hij niet werken met de pc( de muis kon hij niet hanteren.)
Na lang nadenken en doordat mijn vriendin een laptop had heeft hij daar een namiddag op gewerkt en dat ging prima. We zijn dus een laptop gaan kopen voor hem en daar zette hij dan zijn lievelingsmuziek op. Hij was een grote liefhebber van James Last en Bert Kempfurt. En toen hij overleden was heeft mijn zoon twee liedjes van hen op een cd gebrand samen met Only you van de platters.De muziek waar wij op dansten toen we verloofd waren. En deze muziek werd afgespeeld tijdens de korte afscheidsdienst in het crematorium.
Only you was dus het laatst liedje dat speelde toen ik hem moest verlaten..
Ik vertel dit niet om medelijden te wekken hoor. Maar ik voel mij zo gelukkig als ik daar aan denk omdat ik weet dat hij daar blij zou mee geweest zijn .
Dat heeft mij geholpen om me het gevoel te geven dat ik het goed heb gedaan voor hem.
Groetjes Gerarda
Door deze situatie hebben we dan nadien gemakkelijk kunnen babbelen wat ik zou gedaan hebben indien hij overleden zou zijn. We wisten wel van elkaar dat we wilden gecremeerd worden,en dachten dan natuurlijk om een vaasje te plaatsen in de muur op het kerkhof. Maar toen ik daar zat na te denken wat ik zou bespreken met de begrafenis ondernemer viel het mij ineens in oei oei Marc in een vaasje in de muur? neen dat nooit. Hij was iemand die altijd buiten bezig was, we woonden op de buiten En er waren twee dingen waar hij gelukkig mee was. Knutselen aan het huis en in zijn bloementuin.We aten zelfs veel buiten op onze terras. En daardoor dacht ik dus dat dit vaasje niet goed zou zijn ik dacht hij moet uitgestrooid worden , hij moet in de vrije natuur zijn. En toen ik hem dit dus meedeelde als hij weer thuis was zei hij ja hoor daar zoudt ge heel goed aan gedaan hebben. Dat voelde dus goed aan toen hij dan nà vijf jaar overleed dat ik wist dat ik kon doen zoals hij wenste.
Hij was ook een liefhebber van muziek en door een probleem met spieren aan zijn schouder kon hij niet werken met de pc( de muis kon hij niet hanteren.)
Na lang nadenken en doordat mijn vriendin een laptop had heeft hij daar een namiddag op gewerkt en dat ging prima. We zijn dus een laptop gaan kopen voor hem en daar zette hij dan zijn lievelingsmuziek op. Hij was een grote liefhebber van James Last en Bert Kempfurt. En toen hij overleden was heeft mijn zoon twee liedjes van hen op een cd gebrand samen met Only you van de platters.De muziek waar wij op dansten toen we verloofd waren. En deze muziek werd afgespeeld tijdens de korte afscheidsdienst in het crematorium.
Only you was dus het laatst liedje dat speelde toen ik hem moest verlaten..
Ik vertel dit niet om medelijden te wekken hoor. Maar ik voel mij zo gelukkig als ik daar aan denk omdat ik weet dat hij daar blij zou mee geweest zijn .
Dat heeft mij geholpen om me het gevoel te geven dat ik het goed heb gedaan voor hem.
Groetjes Gerarda
-
falcon1 - Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
- Locatie: De Panne - Midden-Limburg
Lieve Gerarda,
Kon je de slaap niet vatten?
Fijn dat je je verhaal deed over Marc en jou!
Jullie hebben wel al een hele weg afgelegd met mooie momenten...
Blijkbaar hebben jullie toch samen afscheid kunnen nemen van elkaar en heb je de wens van je lieve Marc kunnen waar maken. Het moet inderdaad een geruststellend gevoel geven dat je dat allemaal voor hem nog hebt kunnen doen!
En koester zeker die gevoelens want ze zullen ooit nog een steun zijn.
Ik begrijp ook dat er nu nog andere dingen zijn die je bezig houden zoals de eenzaamheid... Daarom, dat je hier maar regelmatig je verhaal moet komen doen... het speelt geen rol waarover het gaat... Maar zo weten we tenminste hoe je je voelt...
Gerarda, nog veel sterkte en moed gewenst en probeer er toch een fijne dag van te maken want ze voorspellen mooi weer...
Liefs,
Veertje & Falcon
Kon je de slaap niet vatten?
Fijn dat je je verhaal deed over Marc en jou!
Jullie hebben wel al een hele weg afgelegd met mooie momenten...
Blijkbaar hebben jullie toch samen afscheid kunnen nemen van elkaar en heb je de wens van je lieve Marc kunnen waar maken. Het moet inderdaad een geruststellend gevoel geven dat je dat allemaal voor hem nog hebt kunnen doen!
En koester zeker die gevoelens want ze zullen ooit nog een steun zijn.
Ik begrijp ook dat er nu nog andere dingen zijn die je bezig houden zoals de eenzaamheid... Daarom, dat je hier maar regelmatig je verhaal moet komen doen... het speelt geen rol waarover het gaat... Maar zo weten we tenminste hoe je je voelt...
Gerarda, nog veel sterkte en moed gewenst en probeer er toch een fijne dag van te maken want ze voorspellen mooi weer...
Liefs,
Veertje & Falcon
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...
-
gerarda - Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55
ja hoor Falcon ik zal zeker nog regelmatig een babbeltje komen doen , want ik ondervind dat ik al minder ween sedert ik eens mijn hart kan luchten bij mensen die u begrijpen omdat iedereen het spijtig genoeg allemaal hebben meegemaakt,falcon1 schreef: Lieve Gerarda,
Kon je de slaap niet vatten?
Fijn dat je je verhaal deed over Marc en jou!
Jullie hebben wel al een hele weg afgelegd met mooie momenten...
Blijkbaar hebben jullie toch samen afscheid kunnen nemen van elkaar en heb je de wens van je lieve Marc kunnen waar maken. Het moet inderdaad een geruststellend gevoel geven dat je dat allemaal voor hem nog hebt kunnen doen!
En koester zeker die gevoelens want ze zullen ooit nog een steun zijn.
Ik begrijp ook dat er nu nog andere dingen zijn die je bezig houden zoals de eenzaamheid... Daarom, dat je hier maar regelmatig je verhaal moet komen doen... het speelt geen rol waarover het gaat... Maar zo weten we tenminste hoe je je voelt...
Gerarda, nog veel sterkte en moed gewenst en probeer er toch een fijne dag van te maken want ze voorspellen mooi weer...
Liefs,
Veertje & Falcon
Eenzaamheid is ook erg maar gelukkig kan ik soms nog iets doen voor de kinderen.En nu is het wel een slechte zomer geweest maar hopelijk blijft het zo niet zodat ik eens meer buiten kan gaan.eens een dagje uit mijn huis is ook goed om de eenzaamheid te verdrijven.
Groetjes Gerarda
-
falcon1 - Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
- Locatie: De Panne - Midden-Limburg
Lieve Gerarda,
het doet ons ook deugd hoor als we naar je kunnen luisteren. En inderdaad, we weten maar al te goed wat je momenteel meemaakt. Maar we weten ook dat het af en toe eens nodig is om je hartje te luchten!
Hopelijk heb je toch nog een fijn weekend...
Liefs,
Veertje & Falcon
het doet ons ook deugd hoor als we naar je kunnen luisteren. En inderdaad, we weten maar al te goed wat je momenteel meemaakt. Maar we weten ook dat het af en toe eens nodig is om je hartje te luchten!
Hopelijk heb je toch nog een fijn weekend...
Liefs,
Veertje & Falcon
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...
