Mateloos verdriet
-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
Als men een koppel vormt, moet er al een ongeluk gebeuren om samen dit leven te verlaten.
Dus de kans is erg groot, dat de laatste spreekwoordelijk het licht zal moeten doven.
Wie alléén achterblijft en kinderen heeft of andere goede familiebanden,
kan daar eventueel nog troost vinden.
En dan reiken die soms als troost mooie herinneringen aan.
Terwijl diegene die achtergebleven is, dat ook wel weet maar dat dan zo sterk mist.
De eigen leeftijd speelt ook een belangrijke rol.
De derde leeftijd heet dan wel het dessert van het leven te zijn,
maar vanaf 60 + voelt men toch er niet meer bij te horen.
Zeker nu alles langs elektronische weg zo supersnel voorbij vliegt.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals vrij recent in het TV-programma
"Hotel Romantiek" met o.a. Sven de Leyer en Philippe Geubels te zien was.
Maar tegelijk werd toch ook duidelijk, dat het niet altijd zo simpel was om opnieuw te starten....
H.
Dus de kans is erg groot, dat de laatste spreekwoordelijk het licht zal moeten doven.
Wie alléén achterblijft en kinderen heeft of andere goede familiebanden,
kan daar eventueel nog troost vinden.
En dan reiken die soms als troost mooie herinneringen aan.
Terwijl diegene die achtergebleven is, dat ook wel weet maar dat dan zo sterk mist.
De eigen leeftijd speelt ook een belangrijke rol.
De derde leeftijd heet dan wel het dessert van het leven te zijn,
maar vanaf 60 + voelt men toch er niet meer bij te horen.
Zeker nu alles langs elektronische weg zo supersnel voorbij vliegt.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals vrij recent in het TV-programma
"Hotel Romantiek" met o.a. Sven de Leyer en Philippe Geubels te zien was.
Maar tegelijk werd toch ook duidelijk, dat het niet altijd zo simpel was om opnieuw te starten....
H.
-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
Om nog even af te ronden...
Gezien ik als vergrijsde senior al meermaals een finaal afscheid diende te verwerken,
waarbij vorige maand het zwaarste nl. het heengaan van m'n levenspartner
heb ik toch telkens vastgesteld, dat wanneer men figuurlijk in de put zit,
er soms bovenaan enkelen met allicht goede bedoelingen staan te roepen...
Maar dat weinigen of zelfs helemaal niemand, voldoende empathie kan opbrengen
om zélf eens af te dalen en vol oprecht begrip naast jou komt zitten.
Quod erat demonstrandum
H.
Gezien ik als vergrijsde senior al meermaals een finaal afscheid diende te verwerken,
waarbij vorige maand het zwaarste nl. het heengaan van m'n levenspartner
heb ik toch telkens vastgesteld, dat wanneer men figuurlijk in de put zit,
er soms bovenaan enkelen met allicht goede bedoelingen staan te roepen...
Maar dat weinigen of zelfs helemaal niemand, voldoende empathie kan opbrengen
om zélf eens af te dalen en vol oprecht begrip naast jou komt zitten.
Quod erat demonstrandum
H.