Wie weet de remedie ?

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

dewill
Lid geworden op: 14 okt 2007, 18:28

15 jun 2011, 19:40

Mijn echtgenote is nu 6 maand geleden totaal onverwacht overleden ,
wij kenden elkaar 42 jaar en deelden alle lief en leed.
Als rolstoelgebruiker heb ik de praktische zaken goed in de hand (ik kook , kuis
strijk ,doe boodschappen , de was en de plas , maak zelf eten klaar.)
Iedere avond echter overvalt mij het gemis en komen de muren op mij af .
Ik zou dan kunnen janken maar dat doet een echte vent niet .

Wie kent er een oplossing ?

Groeten , dewill

meloentoe
Lid geworden op: 03 mar 2011, 00:39

16 jun 2011, 09:57

Beste dewil

Moeilijke situatie. Een oplossing is er niet en kan dan ook niet geboden worden. Maar.......een half jaar geleden is nog betrekkelijk kort hoor. Voor verwerking van een en ander kan rustig minstens twee jaar nodig zijn.

Erg flink dat je de dagelijkse gang van zaken, ondanks je handicap, zo goed in eigen hand hebt genomen. Ga daar alsjeblieft mee door.

Maar.......waar staat dat officieel opgetekend dat een "echte" vent niet mag janken? Ik heb het nagezocht, maar kan dat nergens vinden.
Wat je meemaakt is een onderdeel van het leven en brengt uiteraard emoties en spanning met zich mee. Ook een echte vent heeft emoties. Wat let je, om in je eentje een potje te janken? Het went snel hoor!

Wat je verder moet, komt op enig moment vanzelf bij je op. Wellicht ga je op den duur mensen opzoeken e.d. Geef het de tijd.

Veel sterkte!
meloentoe
Gast

18 jun 2011, 16:39

Erg flink dat je de dagelijkse gang van zaken, ondanks je handicap, zo goed in eigen hand hebt genomen. Ga daar alsjeblieft mee door.
Vind ik ook ,de tijd brengt raad :wink:

Veel moed en doorzettingsvermogen dewill.

mamacalypso
Lid geworden op: 22 nov 2002, 14:13
Locatie: Antwerpen

19 jun 2011, 22:56

Hoi Dewill
Men zegt dat de tijd alle wonden heelt,maar men zegt er niet bij in hoeveel tijd.Ik ben mijn man 5jaar terug verloren en er zijn nog veel moeilijke momenten.het is lijk met vallen en opstaan de ene dag al iets beter(of minder) dan de andere.Lieve Dewill ik wens je veel sterkte toe.
lieve groetjes,mamacalypso

dewill
Lid geworden op: 14 okt 2007, 18:28

20 jun 2011, 18:20

Meloentoe en vergeetmijnietje : hartelijk dank voor de steun .

Mamacalypso : ongelooflijk fijn om jou hier te ontmoeten ( waar is de tijd van seniorplanet.be ) . Ik wist niet dat jou Roger overleden was , alsnog mijn deelneming . Mijn oprechte bewondering voor jou dat je de moed vindt om door te gaan ook al gaat het niet gemakkelijk .Die moed ontbreekt mij volkomen , ik zou het liefst van deze aardbodem verdwijnen maar een mens heeft op dat vlak niet te kiezen dus loop ik hier maar wat rond als een robot .

Met héél hartelijke groeten , dewill

mamacalypso
Lid geworden op: 22 nov 2002, 14:13
Locatie: Antwerpen

26 jun 2011, 00:03

Hoi dewill
Hoe gaat het met je?
lieve groetjes,mamacalypso

dewill
Lid geworden op: 14 okt 2007, 18:28

27 jun 2011, 06:23

Het gaat wel , bedankt voor je bezorgdheid Mamacalypso .


Groeten , dewill
Gast

27 jun 2011, 07:20

Dewill

Laat de moed niet zakken, ik begrijp je volkomen,en het zal tijd vragen !!
Het is heel normaal dat je triest bent,maar denk vooral aan al die mooie momenten !!

Warme knuffel :wink:

mamacalypso
Lid geworden op: 22 nov 2002, 14:13
Locatie: Antwerpen

27 jun 2011, 20:00

dewill schreef:Het gaat wel , bedankt voor je bezorgdheid Mamacalypso .


Groeten , dewill
Ben zo blij een berichtje van u te zien Dewill!
lieve groetjes,mamacalypso

Oma-C
Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
Locatie: Thuis

28 jun 2011, 22:54

Goeie avond dewill,
Ik wil je nog mijn oprecht medeleven betuigen
want ik lees vandaag pas je berichtje :oops:
Ik heb mijn man 19j geleden verloren na 5jaar ziekte
We waren net geen 30j getrouwd, (hij was net 54 ik 50)
Soms komen er nog een moeilijke momenten .
Het is en deel van je leven en dat zet je niet zomaar opzij.
Het kan lang duren eer je het een plaatske kan geven.
De tijd heelt de wonden,ja, maar niemand zegt wanneer.
En waaom zou een "man" zijn verdriet niet mogen uiten?
Huilen is even gezond als lachen, en het lucht op!
Laat op tijd de waterlanders lopen, en je zal je beter voelen.
Ik vind je een moedig man die z'n huishouden runt.
Mijn overleden mama zei altijd:
"Met veel tijd en boterhammen kom je er wel weer bovenop"
en ze had gelijk, al mis ik mijn man ook nog heel dikwijls :roll:
Ik wens je heel veel sterkte en moed, het heeft allemaal z'n tijd nodig.
Groetjes van Oma-C
Afbeelding "Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".

dewill
Lid geworden op: 14 okt 2007, 18:28

10 okt 2011, 21:52

Sorry dat ik zo lang niet reageerde maar ik zit echt wel heel diep in de put .
Bedankt aan allen die mij steunden doch ik geraak er maar niet bovenop .
De eenzaamheid weegt op mij als een blok lood , ik kan dat niet gewoon worden hoe hard ik dat ook probeer , eigenlijk zie ik maar één oplossing meer en die is hard maar wellicht de enige juiste ....

Groet , dewill

gerarda
Lid geworden op: 02 feb 2005, 09:55

11 okt 2011, 03:19

dewill schreef:Sorry dat ik zo lang niet reageerde maar ik zit echt wel heel diep in de put .
Bedankt aan allen die mij steunden doch ik geraak er maar niet bovenop .
De eenzaamheid weegt op mij als een blok lood , ik kan dat niet gewoon worden hoe hard ik dat ook probeer , eigenlijk zie ik maar één oplossing meer en die is hard maar wellicht de enige juiste ....

Groet , dewill
dewill ik wens u veel sterkte toe, want we weten allemaal wat ge mee maakt , al wie hier komt heeft hetzelfde probleem. Ik had ook liever meegegaan met mijn man als hij overleden was, soms denk ik nog dat dit de beste oplossing zou zijn. Maar ik heb vrienden en familie die mij graag zien en voor hen wil ik nog op deze aarde blijven . Ik hoop voor u dat gij ook nog familie en vrienden hebt die blij zijn met uw gezelschap.
En inderdaad u eens laten gaan met een huilbui kan zeker deugd doen om het te verwerken . De tijd dat een man niet mag wenen is al lang voorbij. Ik als vrouw , mocht als kind ook niet wenen, dat was flauw zeiden ze vroeger domme wijven praat noem ik dat. laat u maar gerust eens gaan . Ik doe het ook en het verbeter stilaan hoewel ik mijn man altijd zal missen moet ik aanvaarde dat het voorbij is dat mooie leven samen.Ge moet denken en koesteren de tijd dat ge samen was.

Groetjes Gerarda

falcon1
Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
Locatie: De Panne - Midden-Limburg

14 okt 2011, 21:02

Beste Dewill,

ik heb je topic net gelezen en denk dat ik je verdriet wel heel goed kan begrijpen!
Ik wens je enorm veel sterkte en moed om verder te gaan. Maar anderzijds moet ik je enorm bewonderen.
Als je het moeilijk hebt, kom dan gerust hier even langs, want soms kan het nodig zijn om het van je af te schrijven... er zal wel steeds een luisterend oor zijn voor jou...
En je moet het echt niet erg vinden om eens goed uit te huilen... ik heb het ook gedaan en ben daar helemaal niet beschaamd om...

Ik wens je nog een rustig weekend...
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...

falcon1
Lid geworden op: 31 okt 2007, 12:46
Locatie: De Panne - Midden-Limburg

16 okt 2011, 19:14

Beste Dewill,

lukt het een beetje?
Kan je nog even vertellen hoe het met je gaat?

Knuff,

Veertje & Falcon
Elke dag is hetzelfde... alleen een beetje anders...

dewill
Lid geworden op: 14 okt 2007, 18:28

17 okt 2011, 21:41

Dag Veertje & Falcon

Hartelijk dank voor jullie medeleven.

Alle praktische zaken heb ik onder controle .
Het alleen zijn kom ik echter niet gewoon .
Ik was nochthans vroeger een beenharde maar ik mis nu het knuffelen en het geknuffeld worden méér dan mij lief is .
Ik kan mijn verdriet met de beste wil van de wereld niet tonen en daardoor denken familie en vrienden dat het goed met mij gaat, ze moesten eens weten ...

Groet , dewil