Gisteren overleden

[falcon1]

Fabieke,

blijkbaar zijn er hier nog die weten wat "rouwen" is...
De ene dag lukt het je wel wat, de andere dag wordt dan weer de wereld onder je voeten weggehaald...
Ik heb daarstraks nog van iemand gelezen hoe het voelt je echtgenote te verliezen... Ik durfde het hier niet zetten... maar ga het nu toch doen omdat het nu eenmaal zo is...

Het eerste jaar... verschrikkelijk moeilijk... voor de eerste maal allemaal dingen doen en beleven... Voor de eerste maal alleen... Kerstmis, nieuwjaar, Pasen, verjaardagen... Voor de eerste maal alleen naar plaatsen die je normaal met je geliefde deed.... Deze periode kan echt je hart breken.
Maar het tweede jaar wordt het iets beter... zeker niet gemakkelijker, maar toch... Al die momenten zullen je wel blijven achtervolgen maar niet meer zo intens...
Dan zijn er nog al die dingen die aan je geliefde doen denken waardoor er zoveel verdriet kan zijn... een liedje, zijn hobby, zijn kleren, zijn geur op zijn kussen, de plaatsen waar hij zat, zijn zetel.... Al die dingen kunnen je plots heel erg emotioneel overkomen...
Maar vergeet niet... hij is er nog... dat zul je gewoon wel voelen... Dit kan ik je niet uitleggen... maar het is zo!
Ik hoop dat je lieve man je toch wel wat rust gaat geven... ben ik zeker van... dat is nu wat hij wil... en daar moet je nu vooral aan denken!!!

Wens je nog een rustige nacht...

Liefs,

Veertje & Falcon

[mammie 48]

Fabieke,

Ik geloof zeker dat je week end niet prettig was en morgen heb je nog allerlei "paperassen" die in orde moeten gebracht worden. Ik had in die periode geen tijd om na te denken, leefde een beetje op "automatische piloot", maar ik had tenminste iets die vooruit moest.
Wees blij dat je dinsdag naar het werk terugkeert en in je vast schema terugvalt, want van niets te doen komen de muren op je af.
Ik wens je veel sterkte voor de komende weken., 't zal beteren, meisje.

Vriendelijke groet,

Nicole

[nieuwe bever]

Hallo Fabieke hoe gaat het ondertussen op het werk? Nog wat eenzaam zolang je collegaatje met vakantie is? Dat zal in ieder geval beteren als ze weer terug is. Door je werk gaan je dagen toch weer terug wat regelmaat krijgen en dat helpt waarschijnlijk. Als de wereld onder je voeten wegzakt door een droevige gebeurtenis dan zijn het de kleine vertrouwde dingen die maken dat je er toch doorheen komt. Ook al lijkt dat nu nog niet te kloppen.
Koppeltjes zien lopen kan inderdaad pijn doen maar denk er dan aan hoe gelukkig jullie bij elkaar waren en dat neemt niemand je nog ooit af.
Ik duim voor jou.

[falcon1]

Fabieke,

is je werkweek wat gelukt?
Hopelijk is je maatje op je werk snel terug...
Ik vroeg me opeens af... of ik moet iets gemist hebben... Maar hoe heette eigenlijk je lieve man?
En de papieren rompslomp... geraak je er een beetje doorheen?
Erg dat je nu nog met al die dingen wordt lastig gevallen...

Maar we wensen je toch veel moed en sterkte de komende dagen en weken...

Liefs,

Veertje & Falcon

[fabieke]

Dag Falcon en alle andere lieve mensen,
Mijn man heette Willy. Ik ben gaan werken en hoe geconcentreerd je ook werk opeens duikt er een beeld op uit het verleden en dan grijp ik naar de kleenex. Mijn collega komt dinsdag terug werken en ik ben maandag vrij. Een babbel zal deugd doen want alleen is maar alleen. Veel papierwerk is achter de rug, enkel sukkelen met de autoplaat. Op 4/8 was alles naar Brussel gestuurd voor een nieuwe plaat omdat ik de auto op mijn naam zet, eergisteren komt alles terug met een brief erbij dat ik eerst naar de controle moet, dan alles terugsturen, weer wachten zeker en als ik dan een plaat heb dan kan ik naar de verzekering voor een groen papier. Zat ik 3 weken op een plaat te wachten voor niets en je mag feitelijk nu niet rijden met een copie van het inschrijvingsbewijs maar ik doe toch boodschappen. Ik trek in ieder geval goed mijn plan. Willy zei altijd dat ik een sterke vrouw was, kan zijn maar ook heel gevoelig en emotioneel en nu nog erger. Ik moet in ieder geval verder met mijn leven, heel moeilijk maar het moet.
Dag allemaal, dikke knuffel,
Fabieke

[mammie 48]

Dag Fabieke,

Ja meisje, 't is niet alles hé, eerst verlies je wat je het dierbaarste was en dan sta je vcor de papiermolen.
Ik heb het "geluk?" gehad mijn auto op mijn naam te moeten zetten voor de nieuwe nummerplaten er aan kwamen. Ik mocht dus mijn nummerplaat behouden, mits aangifte bij DIV. Ik heb ook met mijn wagen gereden voor alles in orde was.
Ik hoop dat je dit week end niet alleen moet doorbrengen.
Lieve groetjes, Nicole

[falcon1]

Fabieke, toch ongelooflijk wat er allemaal komt bij kijken hé.
Zou er nu niemand het eens in zijn hoofd krijgen om voor deze gevallen overgangsdocumenten te maken? Er zijn zoveel mensen die dit in al hun miserie meemaken. En zo zijn er zo veel dingen die volgens mij veel gemakkelijker moeten lopen!

En als Willy zei dat je een sterke vrouw bent dan moet je je daar zeker aan optrekken!!!! Je zal nu zeker wel weten wat hij van jou verlangt en het zal toch een beetje een goed gevoel geven als je dat lukt!
Tja, en die kleenex-momenten... die zullen er nog wel zijn...
Hopelijk gaat het vanaf dinsdag wat beter op je werk als je collega terug is...

En zo'n weekend... lukt dat een beetje? Enfin, ik hoop dat ze niet te zwaar zijn.

Hier alvast een beschermengel om op jou toe te zien...



Veertje & Falcon

[fabieke]

Hello mammie 48 en falcon 1, jullie woordjes doen me goed, jullie voelen het allemaal zo perfect aan, dat komt omdat jullie het ook hebben meegemaakt natuurlijk. Ik breng het weekend alleen door maar de telefoon belt regelmatig en ik ga elke avond de deur uit, gisteren naar een musical en vanavond naar een concert in een park, dat verzet mijn gedachten.
Dikke kus voor jullie, Fabieke

[falcon1]

Goed zo Fabieke, dat geeft ons een gerust gevoel!
Willy zal zich nog zo fier zijn over jou! Maar eigenlijk is hij er wel ergens bij hé...
Ook fijn om te horen dat ander mensen zo om jou begaan zijn en je regelmatig opbellen... Gedeeld leed is half leed zeggen ze... Alhoewel dit hier niet helemaal klopt, want niemand kan inschatten hoe je je echt voelt...

Toch willen we je nog veel sterkte wensen voor de eenzame momenten...

Sorry, maar ik heb nog een vraagske... Had je lieve Willy ook bepaalde hobby's of was hij met speciale dingen bezig?

Fabieke, verzorg je goed hé meisje, en hopelijk heb je tch een rustige nacht...

Veertje & Falcon

[falcon1]

Fabieke,

we hebben niks meer van je gehoord... is je weekend goed verlopen?
Ik weet niet of we ons ongerust moeten maken, want ik weet dat die wwekends dikwijls het moeilijkst zijn.
Hopelijk heb je op een of andere manier je er weten door heen te slaan...

We wensen je nog rustige dag...

Veertje & Falcon

[mammie 48]

Dag Fabieke,

Ik kom eventjes langs om te vragen hoe het met je gaat.
Heb je een beetje je draai gevonden op het werk?
En met de "paperassen", gaat het een beetje vooruit?

Ik wens je een fijne dag toe, ook aan al de andere mensen die jou steunen in je "hoekje"

Lieve groetjes, Nicole

[falcon1]

Fabieke,

ik kom jullie allen een rustige nacht wensen en geef jullie daarvoor een beschermengeltje mee...

[Oma-C]

Veel sterkte en moed fabieke,
Ik denk aan je, en hier brandt een kaars
En ja humor lost het probleem niet op,
maar het is iets wel makkelijker
Ik heb daar ook vele jaren over gedaan hoor,
het komt niet vanzelf
Veel Sterkte

[falcon1]

Fabieke, hopelijk vind je dingen om je gedachten te verzetten.
Ik hoop dat je het weekend goed door komt... zo gans alleen... Of doe je die dingen die je vroeger samen deed met Willy om zo de gedachte levendig te houden dat hij nog bij je is? Inderdaad... dat is hij ook... en hij zal zeker meegenieten!
En ergens... ergens maak ik mij ongerust... omdat ik niet goed weet hoe je met je verdriet omgaat... Of om het kort te zeggen... lukt het een beetje?

We wensen je nog een rustige nacht...

Liefs,

Veertje & Falcon

[mammie 48]

Fabieke,

Ik kom eventjes langs om te weten of je het gered hebt dit week end.
Zaterdag was het heel mooi weer : heb je er een beetje van genoten?
Ik wens je veel moed voor deze nieuwe week.
Lieve groetjes en slaapwel,
Nicole