ik dacht altijd... mij kan dit niet overkomen

[falcon1]

Heel mooi Labores, bedankt...

[Oma-C]

Héél mooi Labores,

Niet alleen in gips maar ook diep in je hart
Veel sterkte

Groetjes
Oma-C

[falcon1]

Lieve Labores,

we komen je nog een rustige nacht wensen,



Liefs,

Veertje & Falcon

[labores]

Ik kom jullie heel gewoon een fijne zondag wensen


zo nu nog een hele dikke knuf... Labores

[falcon1]

Lieve Labores, héél mooi gedichtje!!!!

Ik ga hier ook iets plaatsen voor jou maar eigenlijk geschonken door iedereen die hier langskomt voor jou!



Liefs,

Veertje & Falcon

[Oma-C]

Dag Labores,

Nog een steunknuffelke voor jou ,
slaapwel en tot later

Mooi plaatje falcon

Lieve groetjes,
Oma-C

[falcon1]

Lieve Labores,

we komen je nog veel sterkte wensen en hopelijk ook een rustige nacht...

Liefs,

Veertje & Falcon

[labores]

Er zijn van die dagen dat ik mijn gedachten niet de baas kan
en leef ik in een roes.
Mijn hoofd zit vol met herinneringen
mijn leven ligt overhoop,
voor de buitenwereld hou ik mij groot
enkel s'avonds kan ik mijn tranen niet meer onderdrukken.
Ik vraag mij af... wordt het ooit beter!
Vergeten zal ik je nooit.
liefs Labores

[zien]

Hele lieve vriendin bedankt,
voor de mooie pspkaart van ons Boske Jacques,(doet me emotioneel heel veel.)
Je bent een bovenste beste meid ,en wees maar zeker dat ik zie dat je, je, hele hartje er hebt ingestoken en je terecht fier mag zijn over het resultaat, Ik ben je er dan ook o zo dankbaar voor.

Aatje,
ik vind de weg naar jou toe ,zekers weten meid,ik ben misschien wat veranderd innerlijk , maar een gegeven woord verbreek ik nooit,dat moet je toch nog wel weten ,en nogmaals bedankt dikke kus en knuff

[zien]

Aatje ,
Ooit zal het wel beter worden,ooit.
Wanneer....Ooit.
Hetzelfde dat kan niet ,weet ik niet ,
maar anders.... ooit!
Liefs

[Oma-C]

Dag labores,
Een moeilijke periode, dat is heel normaal,
zo kort na je grote verlies de enen dag is de andere niet.
Ik kan je alleen virtueel een beetje sterkte wensen
en ik weet uit ondervinding dat er een tijd komt
dat je het beter kan vatten.
(ik ben 20j weduwe, ik was pas 50)
Het duurt lang eer je erover bent, maar het wordt beter.
écht waar, bij sommigen is dat relatief snel
en anderen doen er langer over. Ieder mens is anders.
Ieder verwerkt z'n verdriet om z'n eigen manier
Mensen mogen gerust zien dat je verdriet hebt, toch?
Je moet dat niet wegsteken, ze zullen het wel begrijpen.
't zou pas raar zijn als je géén verdriet had
Je mag je tranen niet opkroppen, daar wordt je ziek van
Neem de dag zoals die komt en huil gerust als je 't voelt komen.
Ik stuur je een sterkteknuffel en kom hier maar je hartje luchten,
Er is altijd wel iemand die een troostwoordje voor je heeft

Lieve groetjes,
Oma-C

[labores]

Oma-c wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest.. toen jou man overleed
50 jaar je was nog in de fleur van je leven. Ik mis gewoon alles naast elkaar zitten de warmte een knuffel een lach gewoon er zijn voor elkaar.
Dat plagerige dat geheimzinnige lachje waar is alles heen!!
Hoe moet het nu verder, soms ben ik boos op hem.. waarom nu waarom ik !! ik wil vluchten maar waar naartoe, voor even is dat goed maar dan komt weeral die leegte op mij af, nooit zal mijn leven nog zijn als voorheen.De eerst maanden zit je in een carrosel, maar nu slaan de herrineringen en al het mooie ongenadig toe, en voel je hoe eenzaam het allemaal is geworden.Ik haat de tijd, ik wenste dat ik de klok kon terugdraaien, maar ja wat zegt het spreekwoord " tijd heelt alle wonden !"
Ik denk het niet het leven gaat verder " leve de maskerade "
Het is grijs weer.. delete maar....
knuf... Labores

[Oma-C]

Dag Labores,

Het was inderdaad vreselijk, maar er is geen keuze,
'Het gebeurt en het is zo!' er is gen weg terug.
Je mag boos zijn, en opstandig, dat is heel normaal
Het helpt je niks vooruit maar 't is een reactie die je gewoon
voelt, dan komen de waterlanders weer terug en
die zuiveren je geest, al voel je er niks van.Toch is het zo.
Aanvaarden is en kwestie van tijd, overal kom je 'hem' tegen
in huis, buiten in je hoofd, als je familie ziet
Het is niet tegen te houden. Je moet erdoor, en wanneer het stopt?
Dat is de vraag... Ik heb nu nog dagen dat het moeilijk is
vooral nu tegen de feestdagen, en rond de verjaardagen.
Het doet nu wel wat minder pijn, maar ik mis hem nog ale dagen.
Kom jij hier je verdriet maar wegschrijven, hou het niet binnen.
Het helpt mssn niet, maar het verlicht de pijn een beetje
Wij willen je steunen, al is het van op afstand.
Ik hoop dat het een beetje helpt.

En warme 'hug' en veel sterkte, probeer genoeg te rusten
want je lichaam heeft dat nodig.
Ik heb de 1e drie jaren gewerkt om het van me af te zetten
maar na 3j ben ik gewoon ineen gezakt. Een diepe depressie.
laat het niet zover komen, praat desnoods met je huisarts,
die kan je helpen. Zoek steun bij mensen waar je
mee kan praten, echt waar, dat helpt.

Nog en knuffeltje en sterkte.
Oma-C

[falcon1]

Lieve Labores,

ik heb nu een beetje spijt dat ik je berichtje niet eerder heb gelezen, toemenje...

Maar al wat je schrijft zal voor ieder van ons wel herkenbaar zijn...
Het zal nog wel gebeuren hoor maar net zoals Oma C zegt, het hoort er bij je kan er niet om heen... alles moet nog verwerkt worden. Daar hoort ook boosheid bij, en de eeuwige vraag... waarom...

Voor Oma C is het 20j geleden, voor mij 5j en zoals je ziet zijn wij er ook nog dagelijks mee bezig. We zullen dan misschien niet meer zo crashen zoals dat bij jou nog is. Ik denk zelfs dat wij ook nog aan het verwerken zijn. Door hier te komen schrijven kunnen we ook nog even ons hart luchten...

Hopelijk is het je deze week wat beter vergaan en zijn er toch ook dingen waar je je een beetje kan aan optrekken.
En als het te moeilijk wordt schrijf je het hier maar neer... gedeeld leed is half leed hé...

Een dikke knuff van ons en hopelijk toch nog een fijn weekend,

Liefs,

Veertje & Falcon

[Oma-C]

Dag Labores,

Een knuffelke om het weekend goed door te komen
Groetjs,
Oma-C