Op midzomernacht/ begon voor het lentekind de laatste winter

[falcon1]

Lieve Helena,

hopelijk lukt het je een beetje beter, maar ergens voel ik dat je nog heel veel te verwerken hebt....
Dat mag je hier gerust komen vertellen hoor, misschien dat het oplucht...

We wensen je nog een rustige nacht...

Liefs,

Veertje & Falcon

[Oma-C]

Dag lieve Helena,
Hoe gaat het nu met je?
Ben je al wat beter na de spuit waar je zo'n last van had?
Het mooie weer is 'op' en nu is het weer binnenblijven
of nat worden niet plezant maar we hebben geen keuze.
Ik hoop dat je een beetje rustig bent, en niet teveel moet
piekeren probeer de dag te nemen zoals hij komt.
Kom je verdriet maar van je afschrijven, er is altijd wel
iemand die wil 'luister-lezen' (zoals je ooit zei)
Hier weten veel mensen wat het is om zoveel verdriet
te hebben; écht helpen kan niet maar we willen je wel
een schouder lenen om op uit te huilen.
En dat is absoluut niet zagen hoor
Je moet het toch ergens kwijt!
Veel sterkte nog (weer die stomme uitdrukking
Een dikke knuffel en slaapwel voor straks.
Groetjes Oma-C

[Helena van Troje]

Dag troostende medemensen (':)

Vandaag op controle geweest bij de huisarts voor de arm. Gelukkig mag ik met de anti biotica stoppen, want ik heb het kleine huisje wel heel regelmatig gefrekwenteerd de laatste dagen.

En hoe het nu verder ging met mij? vroeg ze.
Niet zo schitterend dus,vond ik.
Ik zou nog in een groot gat vallen, zei ze
Ik dacht dat ik nu al mijne klop had gekregen, kan het dan nog erger worden????

Ik zit in de mist op een mallemolen de laatste tijd....

Geduldig zijn en heel egoïstisch was haar raad en mijn best doen om niet mijn best te doen, kome wat komt en aanpakken wat komt, niet teveel plannen... uur per uur, dag per dag, me realiseren dat ik twee heel belangrijke mensen heb verloren in één keer: mijn moeder = mijn jeugdjaren;mijn man = mijn leven als geliefde, echtgenote, en dat is niet verwerkt op een korte tijd, laat staan zes weken... Dat ik op twee weken tijd wees en weduwe geworden ben..

En ja, ze heeft gelijk, want anders zou ik of bij hem of bij ons moeke kunnen gaan uithuilen en nu gaat dat niet, niet bij de ene en niet bij de andere.
Ik moest me omringen met positieve mensen, met mensen die begrip hebben voor verdriet, jullie dus, en doen wat ik graag deed en de mensen maar laten zeggen, die met de beste bedoelingen de zaken willen laten vooruitgaan....

Ben dus niet naar deEngelse les geweest, ik ben te moe en mijn geest speelt ook niet goed meer mee.

En toen wou ik de vuilzak verder op straat zetten daarstraks en ik zag dat buurman dat voor mij gedaan had:)
De beenhouwer heeft de mooiste stukjes vlees uitgezocht voor mij, zijn belofte aan Hugo indachtig. Dat is ook troosten.

Allez, we zullen dan nog maar een beetje verder zwemmen zeker.

[falcon1]

Lieve Helena,

wat je schreef heeft mezelf een beetje doen nadenken...

Ik ben blij dat je je probleem bij de dokter hebt voorgelegd en al klinkt het een beetje cru... hij/zij heeft in wezen wel gelijk... Persoonlijk vind ik het een beetje jammer dat ze je geen hulpverlening aanwijzen, maar soit...

Er wordt ook iets gezegd dat je je van niemand wat moet aantrekken. Ik ben er nu wel héél zeker van dat mensen je willen helpen maar echt niet weten hoe! Gelukkig ervaar je het nu wel... misschien dat ze niet goed weten hoe ze moeten omgaan met iemand die zoveel leed moet verwerken ze toch hun best doen om iets voor jou te beteken... de vuilzak buiten zetten... je het beste vlees geven... er zullen nog wel meer dingen zijn...

Dus, vandaag is het 6 oktober... morgen 7 oktober... en verder zien we wel...
Nogmaals, je zit nu in de verschrikkelijkste periode van je hele leven en niemand die het echt kan begrijpen... Ik dan zal ik in jou plaats toch even in de toekomst kijken... er komt wel een tijd dat je jou verlies van je lieve man en je moeder kan aanvaarden (maar nooit vergeten!)

En zoals Oma C zegt... praat het vooral van je af! We hebben niet liever dan dat je hier af en toe iets over jezelf komt vertellen!

Hopelijk nog een fijne avond en een rustige nacht...

Liefs,

Veertje & Falcon

[Helena van Troje]

Falcon, even ter verduidelijking: ik heb allang hulpverlening vanuit de professionele hoek. Ik denk niet dat ik anders de vorige jaren heelhuids was doorgekomen. Daarom verwijst de huisarts nu niet door, omdat ze me al veel langer geleden doorverwees.
Jammer genoeg is die fantastische psychiater therapeut verhuisd. Zolang mijn man nog leefde was het min of meer haalbaar naar de dokter toe te gaan. Nu echter zie ik het niet zitten zo ver met bus, trein, tram. Ik rij niet graag en zeker niet op de snelweg en willen of niet, het sportpaleis moet ik voorbij.... Voor mij is dat als medepassagier al hel, laat staan als chauffeur.
Ik ben dus op zoek gegaan dichterbij en ik denk dat ik geluk heb.
Ik wacht nog even af. Maar ja, het verwerken zelf, zal ik zelf moeten doen.

Punt één: geduld
Punt twee: rust
Punt drie: loslaten
Punt vier: vertrouwen
Punt vijf: lichtpuntjes trachten te zien

Rouwen is een full-time job zegt ze ook.
Ze kan het weten, ze weet zelf wat rouwen is...

Als een en ander van administratie iets verder staat denk ik eraan een midweekje naar een hotelletje te gaan of een B&B dicht bij een bosrijke omgeving of misschien aan zee.

Fijn toch dat jullie meehelpen.

[Oma-C]

Hallo lieve Helena.
Ik ben blij dat je bij de dokter(es) goed hebt kunnen praten
en zij heeft volledig gelijk
Er zullen nog zware dagen komen, (o.a.de winter staat voor de deur)
maar zoals ons mama zaliger altijd zei: "met tijd en boterhammen" komt
alles weer goed: véél tijd hé (en ons mama had altijd gelijk )
Hou je punten-lijstje in gedachten, en kom gerust hier alles
van je afschrijven, je zei ooit zelf dat we goed kunnen 'luisterlezen'
en we hebben brede schouders, om je leed te helpen dragen.
Figuurlijk dan, want we zitten te ver vaneen om het
daadwerkelijk te kunnen doen, helaas
geniet van de zeldzame mooie ogenblikken en als het
moeilijk wordt staan we voor je klaar.
En ja: rouwen is een full-time job, zeker weten!

Nog bedankt voor 'je weet wel wat'!
Een dikke knuffel en je weet me te vinden.....
Groetjes en een fijne vrijdag.
Oma-C

[falcon1]

Lieve Helena,

ik ben enorm blij met wat je hier schreef!
Blij omdat je je laat bijstaan, blij omdat je misschien iemand gevonden hebt die je zal verder helpen... en blij dat je de 5 puntjes hebt als houvast om veder te gaan.

In al de topics hier probeer ik de mensen die punten voor te houden, misschien wel anders uitgelegd. Zij moeten dienen als houvast om je wereld terug te kunnen structureren... Inderdaad, al beseft men het misschien niet goed, maar rouwen kost enorm veel energie... niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk. En het kan soms heel gevaarlijk zijn om daar geen rekening mee te houden. Mensen die rouwen lijken soms enorm veel energie te hebben en trachten gevoelens te verdringen door met vanalles en nog wat bezig te zijn en dat wreekt zich dan plots... En lijkt opeens gans hun wereld in te storten...

Ik weet heel zeker dat je het niet gemakkelijk hebt, maar toch ergens heb ik het gevoel dat je goed bezig bent en je zal er wel geraken...
Veel sterkte nog... en een dikke knuff van ons..



Liefs,

Veertje & Falcon

[reline]

Lieve Helena,

Ik kom nog eventjes langs.....
Ben blij dat je al die jaren hulp had en dat je nu waarschijnlijk het geluk hebt om iemand anders te vinden die je vertrouwt en je bijstaat...

Ik zou zoveel willen zeggen, maar het lukt niet....ik kan dingen niet verwoorden zoals de anderen.....
En ik zou ook zoveel andere dingen willen zeggen....

Ergens heb je bij mij een heel speciaal plaatske ingenomen...

Lieve Helena...al zie je me niet , ik blijf je opvolgen.....ik wens je alle goeds toe.....
Hou je vast aan die 5 puntjes...ze zijn zo belangrijk als steun...
Jou kinderen en kleinkinderen en vrienden en dit topic gaan je er bij helpen om langzaamaan die lichtpuntjes te ontdekken....heb er vertrouwen in!!!

Erg veel liefs en een warme knuffel, Reline

[Oma-C]

Hallo Helena,
Even een zondagse knuffel ondanks het herfstweer

en een pakketje moed en sterkte
Lieve groetjes,
Oma-C

[falcon1]

Lieve Helena,

we komen je ook een rustige zondag wensen...

Liefs,

Veertje & Falcon

[Helena van Troje]

Oef, de zondag is weer bijna voorbij.

Ben wel heel bezig geweest, alhoewel ik verleden week beslist had dat de zondag rustdag ging zijn. Soms zijn er karweitjes die niet kunnen wachten.
Ik heb mijn halve living verhuisd en veranderd want ik moet een glasraam(groot) en een staande klok integreren in het voornamelijk heel basic geheel... Ook nog een plaatske zoeken voor een trapnaaimachine uit de jaren stillekes 1931, dacht ik... Mag niet uit de familie van ons tante. Tja, niemand heeft plaats, dus maken we maar plaats. Ik maak er dan maar een antiek hoekje van op die plaats. Nu hebben we nog niet beslist wie de kerkstoel mee neemt...O hemeltje ik word nog eens onnozel van al wat er nog staat.

Nog maar wat verder knoeien...

[reline]

Dat waren al vrij grote karweitjes....maar het was er eigenlijk ideaal weer voor!

Die kerkstoel doet me denken aan ons bezoek aan Bokrijk vorig jaar.....ik weet niet of je er ooit was.....op het domein is er ook een kerkje gebouwd....met ook de kerkstoel en een hele mooie preekstoel.....
We hebben daar een heuse preek aanhoord.....(was een toneelgroep die werkelijk mooi acteerde )...het leek echt op 'toen'....
In de kerk de zit/knielbanken en voor de pastoor begon op zijn kansel was er heel wat werk om de vrouwen aan de linkse kant te krijgen en de mannen rechts....was vroeger zo.

Liefs, Reline

[falcon1]

Lieve Helena,

het is niet omdat de zevende dag de rustdag is dat je niks mag doen hé
Ik ben al blij op de manier hoe je het schrijft! Grote werkzaamheden maar je zal er wel fier over zijn later... En lig er niet van wakker... alles zal wel zijn plaatsje vinden
Ik ben al blij dat je deze week niet gecrasht bent... dan had ik me pas ongerust gemaakt.
Je zal het zeker wel moeilijk gehad hebben, dat kan niet anders maar zorg vooral dat je af en toe wat rust hebt en tijd maakt voor je lieve man....

Ben benieuwd hoe nje het de rest van de week doorstaat... en laat het zeker weten als het effe niet lukt...

Nog een rustige nacht,

Liefs
Veertje & Falcon

[gerarda]

Oef, de zondag is weer bijna voorbij.

Ben wel heel bezig geweest, alhoewel ik verleden week beslist had dat de zondag rustdag ging zijn. Soms zijn er karweitjes die niet kunnen wachten.
Ik heb mijn halve living verhuisd en veranderd want ik moet een glasraam(groot) en een staande klok integreren in het voornamelijk heel basic geheel... Ook nog een plaatske zoeken voor een trapnaaimachine uit de jaren stillekes 1931, dacht ik... Mag niet uit de familie van ons tante. Tja, niemand heeft plaats, dus maken we maar plaats. Ik maak er dan maar een antiek hoekje van op die plaats. Nu hebben we nog niet beslist wie de kerkstoel mee neemt...O hemeltje ik word nog eens onnozel van al wat er nog staat.

Nog maar wat verder knoeien...

Helena ik moet u bewonderen dat ge u zo sterk houd. Gij hebt tenslotte twee dierbare mensen verloren. Moet verschrikkelijk zijn. het is wel goed dat ge bezig bent . Ik heb het in het begin ook gedaan , maar nu ben ik stil gevallen.
Ik zou ook nog wat gerief van de zolder moeten weg doen , maar ik zit voorlopig
weer een beetje in de put , maar ja het is voor ons beiden een tijd van een beetje vooruit en een beetje achteruit.
Ik wens u nog veel sterkte , ik denk veel aan u omdat we beiden in de slechtste periode van ons leven zitten .

Groetjes Gerarda

[Oma-C]

Hi Helene, drukke bezigheden,
Ach, als ze je afgaan dan is dat goed hé, 't is een afleiding.
Zo'n bidstoel zoals in de kerk vroeger zo staat er ene
in mijn buurman z'n inkom-hall en dat misstaat daar helemaal niet
Zo eentje met rode floeren stof en donker hout.
Op die manier geraak je aan vanalles waar de kinderen
later weer verder mee sjouwen
dan gaat het weer naar de kleinkinderen en zo blijven we bezig.
Hopelijk moet je 't weer niet bekopen met vermoeidheid.
Ik stuur je nog een knuffelke en een emmerke moed
tot later en kom ons op tijd iets vertellen hoor.
Goed of niet het geeft niet
Groetjes,
Oma-C