lief kleinkindje
-
vanda - Lid geworden op: 01 apr 2003, 08:49
- Locatie: Oost Vlaanderen
Sinds kort heb ik dit plaatsje ontdekt.
Ik weet niet of het me troost kan brengen, maar wel dat ik even mijn gevoelens kan ventileren.
We zijn gelukkig getrouwd en hebben die kinderen en 7 kleinkinderen waar we met allen een goede band hebben.Enkel zijn we verschrikkelijk bezorgd om ons jongste kleinkindje (15 maanden). Haar vader is met een Chinese vrouw getrouwd en daar ligt het probleem. Hij wordt zo gedomineerd door haar, zo veracht en verweten, en soms geslagen als ze haar zin niet krijgt.
Tot vorige week woonde ze naast ons, en was de zorg voor het kindje grotendeels onze zorg. Maar toch hebben buren al verschillende maken kind en gezin en politie gebeld, met de mededeling van de kinderverwaarlozing. Maar in Belgie moet er eerst iets gebeuren eer men ingrijpt. Sinds vorige week zijn ze verhuist. 50 km uit de buurt. De schoondochter wou een kast van een huis hebben met 4 slaapkamers, maar heeft nog nooit gekuist in haar leven. Hierdoor gaat de huidige huisbaas de woning laten kuisen door een kuisfirma.
En toch heb ik weer haar zin gegeven en borg gestaan voor de nieuwe woonst. Je doet het voor de zoon en het kindje anders is dat daar geen leven.
Ik kan door ziekte ( neuropathie) niet veel meer helpen.
Ik heb hem gevraagd waarom hij bij die vrouw blijft, maar hij houd van haar zegt hij.Ook al vernederd ze hem alles is beter dan alleen zijn.
Hier sta men machteloos tegen, maar het geeft wel veel verdriet. Ik mag tegen haar niks zeggen of we zien het kindje helemaal niet meer.
Een verdrietige
Vanda
Ik weet niet of het me troost kan brengen, maar wel dat ik even mijn gevoelens kan ventileren.
We zijn gelukkig getrouwd en hebben die kinderen en 7 kleinkinderen waar we met allen een goede band hebben.Enkel zijn we verschrikkelijk bezorgd om ons jongste kleinkindje (15 maanden). Haar vader is met een Chinese vrouw getrouwd en daar ligt het probleem. Hij wordt zo gedomineerd door haar, zo veracht en verweten, en soms geslagen als ze haar zin niet krijgt.
Tot vorige week woonde ze naast ons, en was de zorg voor het kindje grotendeels onze zorg. Maar toch hebben buren al verschillende maken kind en gezin en politie gebeld, met de mededeling van de kinderverwaarlozing. Maar in Belgie moet er eerst iets gebeuren eer men ingrijpt. Sinds vorige week zijn ze verhuist. 50 km uit de buurt. De schoondochter wou een kast van een huis hebben met 4 slaapkamers, maar heeft nog nooit gekuist in haar leven. Hierdoor gaat de huidige huisbaas de woning laten kuisen door een kuisfirma.
En toch heb ik weer haar zin gegeven en borg gestaan voor de nieuwe woonst. Je doet het voor de zoon en het kindje anders is dat daar geen leven.
Ik kan door ziekte ( neuropathie) niet veel meer helpen.
Ik heb hem gevraagd waarom hij bij die vrouw blijft, maar hij houd van haar zegt hij.Ook al vernederd ze hem alles is beter dan alleen zijn.
Hier sta men machteloos tegen, maar het geeft wel veel verdriet. Ik mag tegen haar niks zeggen of we zien het kindje helemaal niet meer.
Een verdrietige
Vanda
