Mijn pa...
-
Stefan - Lid geworden op: 08 dec 2005, 22:43
- Locatie: Limburg
Hey mensen,
Mijn pa is een maand of 4 geleden opgenomen met een hersenberoerte. Zijn slagaders, in de nek, zaten zo goed als dicht waardoor de hersenen te weinig doorbloeding kregen. Ik had het als eerste opgemerkt daar hij zijn zinnen in elkaar draaide op een gegeven moment, hij was met sommige momenten onverstaanbaar. Heb toen aan de alarmbel getrokken bij mijn andere familieleden, met een opname als gevolg...
Mijn pa zit op het moment nog in een revalidatiecentrum, dit om zijn verlammingsverschijnselen wat onder controle te krijgen en wat te verbeteren. De revalidatie loopt niet slecht, al zal zelfstandig wonen in de toekomst uitgesloten zijn. Mijn pa heeft altijd zelfstandig gewoond tot nu, hij is 75 jaar....
Een moeder heb ik niet meer, heb mijn ma verloren op een leeftijd van 11 jaar, ben zelf 40 jaar...Ik heb het nu zo moeilijk...Mijn pa is gewoon mijn alles...Ik weet niet wat er gaat gebeuren, zijn huis staat daar nog, ik doe de tuin nu nog, wat ik voorheen al jaren deed om hem te helpen...Zelf heb ik 4 zusters maar ik heb gemerkt dat iedereen deze situatie anders verwerkt. Er zijn er die al financieel beginnen te plannen, er zijn er die het woord "euthanasie" al gebruikt hadden op de tweede dag dat pa opgenomen was in het ziekenhuis en er zijn nog meer dingen gezegd...
Deze mix, wat mijn pa is overkomen en de reacties van de anderen, heeft me gewoon zo diep geraakt. Al mijn geloof in de familie is weggeveegd door die verschrikkelijke reacties...Alles loopt ook gewoon door en mijn inbox op de telefoon blijft leeg en de telefoon blijft stil terwijl we alle 5 op het punt staan ons ouderlijk huis te verliezen...Er komt daar ook bijna niemand, behalve ik. Ik hou van dat huis omdat men pa daar altijd heeft gewoond, hij heeft dat huis ook zelf gebouwd...
Tussen ons 5 is het al fout gelopen tijdens de eerste week dat pa is opgenomen. Ik reageerde heel heftig op die reacties van anderen waardoor er breuken zijn ontstaan...Ik kon gewoon niet begrijpen dat sommige al euthanasie in het hoofd hadden en zich druk maakte om de nalatenschap van pa. Kan dat nog steeds niet begrijpen trouwens...
Ben mentaal een puinhoop op het moment...
Stefan
Mijn pa is een maand of 4 geleden opgenomen met een hersenberoerte. Zijn slagaders, in de nek, zaten zo goed als dicht waardoor de hersenen te weinig doorbloeding kregen. Ik had het als eerste opgemerkt daar hij zijn zinnen in elkaar draaide op een gegeven moment, hij was met sommige momenten onverstaanbaar. Heb toen aan de alarmbel getrokken bij mijn andere familieleden, met een opname als gevolg...
Mijn pa zit op het moment nog in een revalidatiecentrum, dit om zijn verlammingsverschijnselen wat onder controle te krijgen en wat te verbeteren. De revalidatie loopt niet slecht, al zal zelfstandig wonen in de toekomst uitgesloten zijn. Mijn pa heeft altijd zelfstandig gewoond tot nu, hij is 75 jaar....
Een moeder heb ik niet meer, heb mijn ma verloren op een leeftijd van 11 jaar, ben zelf 40 jaar...Ik heb het nu zo moeilijk...Mijn pa is gewoon mijn alles...Ik weet niet wat er gaat gebeuren, zijn huis staat daar nog, ik doe de tuin nu nog, wat ik voorheen al jaren deed om hem te helpen...Zelf heb ik 4 zusters maar ik heb gemerkt dat iedereen deze situatie anders verwerkt. Er zijn er die al financieel beginnen te plannen, er zijn er die het woord "euthanasie" al gebruikt hadden op de tweede dag dat pa opgenomen was in het ziekenhuis en er zijn nog meer dingen gezegd...
Deze mix, wat mijn pa is overkomen en de reacties van de anderen, heeft me gewoon zo diep geraakt. Al mijn geloof in de familie is weggeveegd door die verschrikkelijke reacties...Alles loopt ook gewoon door en mijn inbox op de telefoon blijft leeg en de telefoon blijft stil terwijl we alle 5 op het punt staan ons ouderlijk huis te verliezen...Er komt daar ook bijna niemand, behalve ik. Ik hou van dat huis omdat men pa daar altijd heeft gewoond, hij heeft dat huis ook zelf gebouwd...
Tussen ons 5 is het al fout gelopen tijdens de eerste week dat pa is opgenomen. Ik reageerde heel heftig op die reacties van anderen waardoor er breuken zijn ontstaan...Ik kon gewoon niet begrijpen dat sommige al euthanasie in het hoofd hadden en zich druk maakte om de nalatenschap van pa. Kan dat nog steeds niet begrijpen trouwens...
Ben mentaal een puinhoop op het moment...
Stefan
-
Helena van Troje - Lid geworden op: 15 apr 2006, 17:07
Moeilijke situatie Stefan.
Feit is dat je wel zal moeten aanvaarden dat je pa niet meer alleen in zijn huis zal kunnen wonen.
Fijn van je dat je zijn tuin toch nog onderhoudt.
Je zussen zullen misschien een mindere band hebben met je papa.
Misschien zijn ze wel heel erg geschrokken van de toestand van je pa in het begin en is in die context misschien het woord euthanasie gevallen.
Het was misschien zo bedoeld door je zussen, dat ze je vader liever niet wilden zien lijden. In een toestand van emoties worden soms dingen gezegd die je later betreurt.
Misschien denken je zussen wel dat ze je beter niet bellen, omdat ze je verdriet niet willen aanwakkeren. Soms reageren mensen zo: wat je niet benoemt, bestaat niet.
Probeer eens alles op een rijtje te zetten. Probeer ook eens te laten horen wat jouw noden zijn aan je zussen. je kan toch gewoon zeggen dat je het niet eens bent met hen mar dat je wil proberen begrip op te brengen voor hun zienswijze en dat zij eens trachten in te zien wat jouw beweegredenen zijn.
Het hier eens van je af schrijven zal ook al wel geholpen hebben.
Afscheid nemen van een jaren bestaande situatie gaat meestal gepaard met heftige emoties. Jij zit nu in die rollencoaster. Ik kan verstaan dat je zussen niet geneigd zijn naar jullie ouderhuis te gaan. Toen mijn moeder pas gestorven was had ik het daar ook heel moeilijk mee, terwijl mijn zus bijna alle dagen naar daar ging. Telkens iemand daar komt wordt hij geconfronteerd met de gelukkige en minder gelukkige gebeurtenissen in dat huis. Niet ieder kind heeft dat huis op dezelfde manier ervaren.
Laat het eventjes los allemaal. BZN zegt: "laat los,wat je loslaat, lost zich vanzelf op..."
Dat ze over nalatenschap spreken is ook niet echt abnormaal hoor.
Zo simpel ligt dat allemaal niet. Ik kan er van meespreken, mijn moeder is nogal onvoorbereid overleden en het was en is nog altijd niet simpel...
Nog veel goede moed en een zo voorspoedig mogelijk herstel voor je vader.
Feit is dat je wel zal moeten aanvaarden dat je pa niet meer alleen in zijn huis zal kunnen wonen.
Fijn van je dat je zijn tuin toch nog onderhoudt.
Je zussen zullen misschien een mindere band hebben met je papa.
Misschien zijn ze wel heel erg geschrokken van de toestand van je pa in het begin en is in die context misschien het woord euthanasie gevallen.
Het was misschien zo bedoeld door je zussen, dat ze je vader liever niet wilden zien lijden. In een toestand van emoties worden soms dingen gezegd die je later betreurt.
Misschien denken je zussen wel dat ze je beter niet bellen, omdat ze je verdriet niet willen aanwakkeren. Soms reageren mensen zo: wat je niet benoemt, bestaat niet.
Probeer eens alles op een rijtje te zetten. Probeer ook eens te laten horen wat jouw noden zijn aan je zussen. je kan toch gewoon zeggen dat je het niet eens bent met hen mar dat je wil proberen begrip op te brengen voor hun zienswijze en dat zij eens trachten in te zien wat jouw beweegredenen zijn.
Het hier eens van je af schrijven zal ook al wel geholpen hebben.
Afscheid nemen van een jaren bestaande situatie gaat meestal gepaard met heftige emoties. Jij zit nu in die rollencoaster. Ik kan verstaan dat je zussen niet geneigd zijn naar jullie ouderhuis te gaan. Toen mijn moeder pas gestorven was had ik het daar ook heel moeilijk mee, terwijl mijn zus bijna alle dagen naar daar ging. Telkens iemand daar komt wordt hij geconfronteerd met de gelukkige en minder gelukkige gebeurtenissen in dat huis. Niet ieder kind heeft dat huis op dezelfde manier ervaren.
Laat het eventjes los allemaal. BZN zegt: "laat los,wat je loslaat, lost zich vanzelf op..."
Dat ze over nalatenschap spreken is ook niet echt abnormaal hoor.
Zo simpel ligt dat allemaal niet. Ik kan er van meespreken, mijn moeder is nogal onvoorbereid overleden en het was en is nog altijd niet simpel...
Nog veel goede moed en een zo voorspoedig mogelijk herstel voor je vader.
-
Hugie12 - Lid geworden op: 16 okt 2010, 19:07
- Locatie: Leuven
Stefan,
Kom je ook een beetje troostende woorden schrijven,kan je pa echt niet meer naar huis?Anders kunnen julie een verzorgster aan nemen ,maar dan moeten julie wel de avond nemen!
Kan je vader praten en denken zoals vroeger? Dan kan hij het oplossen met je zusters
Moeilijke siruatie maar wens je heel veel sterkte
Kom je ook een beetje troostende woorden schrijven,kan je pa echt niet meer naar huis?Anders kunnen julie een verzorgster aan nemen ,maar dan moeten julie wel de avond nemen!
Kan je vader praten en denken zoals vroeger? Dan kan hij het oplossen met je zusters
Moeilijke siruatie maar wens je heel veel sterkte
blijf lachen in moeilijke tijden;dan kom je er wel dooreen
-
Stefan - Lid geworden op: 08 dec 2005, 22:43
- Locatie: Limburg
Ja Helena, het zou wel kunnen zijn dat ze verschrokken zijn...maar dan nog...Ik heb dat woord dikwijls gehoord op tv en radio maar als het dan in je eigen familiekring binnenkomt kan het ontzettend pijnlijk overkomen. Het zou beter zijn, als ze het willen bespreken, dat met een arts te overleggen en niet tussen familieleden onderling. Ik wist gewoon niet wat ik hoorde...Helena van Troje schreef: Misschien zijn ze wel heel erg geschrokken van de toestand van je pa in het begin en is in die context misschien het woord euthanasie gevallen.
Het was misschien zo bedoeld door je zussen, dat ze je vader liever niet wilden zien lijden. In een toestand van emoties worden soms dingen gezegd die je later betreurt.
En kijk nu, mijn pa is fel beter geworden...Godzijdank...Wat moet ik nu met degene die dat woord in de mond namen?
Voor de rest begrijp ik de dingen in je posting, bedankt...
-
RIEKSKE - Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
- Locatie: GELDROP
hallo stefan
ik wens jou heel erg veel sterkte
en vreselijk wat jou overkomen is
mijn man heeft sinds maart plotseling kanker
en hij heeft zelf al besloten voor euthenasie als het slechter
zou worden met hem ,maar dit heeft ie zelf besloten
bij jullie is het anders ,maat ik hoop voor jou dat je
pa snel hersteld en gewoon terug kan
er kan toch altijd hulp ingeschakelt worden voor hem
en nog iets een zoon is toch erg gehecht aan zijn vader
ik merk het hier zelf ,wij hebben er een van 40 jaar
en die is kapot van zijn vader .
dus ik snap jou heel erg goed jou angst en verdriet
en wens jou heel erg veel sterkte
grt riekske
ik wens jou heel erg veel sterkte
en vreselijk wat jou overkomen is
mijn man heeft sinds maart plotseling kanker
en hij heeft zelf al besloten voor euthenasie als het slechter
zou worden met hem ,maar dit heeft ie zelf besloten
bij jullie is het anders ,maat ik hoop voor jou dat je
pa snel hersteld en gewoon terug kan
er kan toch altijd hulp ingeschakelt worden voor hem
en nog iets een zoon is toch erg gehecht aan zijn vader
ik merk het hier zelf ,wij hebben er een van 40 jaar
en die is kapot van zijn vader .
dus ik snap jou heel erg goed jou angst en verdriet
en wens jou heel erg veel sterkte
grt riekske
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan
en hele dikke traan
-
Stefan - Lid geworden op: 08 dec 2005, 22:43
- Locatie: Limburg
Hoi RIEKSKE,RIEKSKE schreef: mijn man heeft sinds maart plotseling kanker
en hij heeft zelf al besloten voor euthenasie als het slechter
zou worden met hem ,maar dit heeft ie zelf besloten
Ik wist het van je man, ik heb je postings regelmatig gezien en wil je dan ook heel veel sterkte toewensen in deze verschrikkelijke situatie.
RIEKSKE, op één vlak ben je net hetzelfde als mij; het laat je niet los. Je gaat ermee slapen en je staat ermee op....We zijn allemaal anders, de ene wil er veel over spreken, de andere liever niet.
Wat je zegt over euthanasie RIEKSKE, je man heeft dat zeer delicaat onderwerp zelf aangehaald, en zo hoort het (wettelijk gezien) ook. Er mag en kan geen enkele druk van buitenaf zijn. Dat was wat mij me ook zo kwaad maakte paar maanden geleden toen pa werd opgenomen! Je gaat dat toch niet effe overleggen met pa he, zo van: kijk pa, je hebt de mogelijkheid en hier zijn de papieren. Dat is toch waanzin!
Zucht, het blijft me pijn doen...
Dank je voor je schrijven RIEKSKE, en hoop dat je een iets wat leuke dag hebt...Knuff
-
RIEKSKE - Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
- Locatie: GELDROP
dank je wel Stefan
voor je steun ,echt fijn
en ja de dokter was hier in huis
en ik moest een brief schrijven voor mijn man en hij moest ondertekenen
dit moet je doen met vol verstand als je zelf goed bent
anders doen ze dat echt niet
en jou familie kan dit niet voor hem beslissen
echt niet hoor Stefan
dat moet jou pake zelf doen gelukkig .
ik voel zo erg met jou mee
het doet zo vreselijk pijn
ik kan het alsmaar niet geloven dat het zo is
hij heeft geen pijn gelukkig
en is ook niet ziek
is heel erg raar en ongeloofelijk.
ik hoop zo voor jou dat jou pake gewoon thuis kan zijn
hij is ook nog zo erg jong
en jij die zoveel van hem houdt
ik voel je pijn Stefan
schrijf het van jou af dat kan je goed doen
ik denk aan jou en wens je heel erg veel sterkte
en beterschap voor jou vake
ik hoop het zo
laat er a.u.b hier boven iets zijn
grt riekske
voor je steun ,echt fijn
en ja de dokter was hier in huis
en ik moest een brief schrijven voor mijn man en hij moest ondertekenen
dit moet je doen met vol verstand als je zelf goed bent
anders doen ze dat echt niet
en jou familie kan dit niet voor hem beslissen
echt niet hoor Stefan
dat moet jou pake zelf doen gelukkig .
ik voel zo erg met jou mee
het doet zo vreselijk pijn
ik kan het alsmaar niet geloven dat het zo is
hij heeft geen pijn gelukkig
en is ook niet ziek
is heel erg raar en ongeloofelijk.
ik hoop zo voor jou dat jou pake gewoon thuis kan zijn
hij is ook nog zo erg jong
en jij die zoveel van hem houdt
ik voel je pijn Stefan
schrijf het van jou af dat kan je goed doen
ik denk aan jou en wens je heel erg veel sterkte
en beterschap voor jou vake
ik hoop het zo
laat er a.u.b hier boven iets zijn
grt riekske
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan
en hele dikke traan
-
Stefan - Lid geworden op: 08 dec 2005, 22:43
- Locatie: Limburg
Hey Riekske,RIEKSKE schreef: hallo stefan
wou ff vragen of het met jou gaat ??
hoe gaat het met jou vake
grt riekske
Met pa gaat het wel alhoewel hij nog steeds op het revalidatiecentrum zit. Er is nog steeds geen duidelijke keuze zichtbaar wat te doen na het centrum...Terug naar huis of richting een seniorenhome. Wat mij persoonlijk betreft hoop ik dat hij terug naar huis komt. Ik zal alles doen om hem te helpen.
In de familie zijn er heel grote spanningen...Heb gisteren nog tegen een collega gezegd: dit komt omdat ons ma er niet meer is. De moeder heeft in situaties zoals deze een bindende factor en wat ma zegt is wet. Dit hebben wij 5 dus niet en daarom loopt het wat dat betreft grandioos fout!
Dank je RIEKSKE voor je luisterend oor en ik hoop dat je een ietswat leuke dag hebt met je man.
Stefan
-
RIEKSKE - Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
- Locatie: GELDROP
hallo stefan
ik wens je zoveel sterkte met jou en je pake
ik hoop zo dat ie terug thuis mag komen
en ik ben er zeker van dat jij er zal zijn voor hem
zoiets voel je gewoon
blijven hopen stefan
dat doen wij ook nu
grt riekske
ik wens je zoveel sterkte met jou en je pake
ik hoop zo dat ie terug thuis mag komen
en ik ben er zeker van dat jij er zal zijn voor hem
zoiets voel je gewoon
blijven hopen stefan
dat doen wij ook nu
grt riekske
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan
en hele dikke traan
-
Danine - Lid geworden op: 05 sep 2011, 14:07
- Locatie: Sente
hallo stefan,
ik heb alles gelezen,
mijn man is 7 maand geleden in het ziekenhuis beland,
was kanker, en konden niets meer doen,
specialisten hebben die zelf gevraagd om papieren te tekenen,
voor euthanasie, die wilde niet,
is paliatief naar huis gekomen in een ziekenhuis bed hier beneden,
woog geen 50 kg meer,
we hebben een mooi afscheid kunnen nemen,
dat is voor mij goed,
ondertussen is mijn papa in het ziekenhuis beland, in coma heef 3 beroertes gedaan, kon niet meer slikken praten de ene kant was verlamd, op 14 dagen ging weer alles...............
ik doe alles voor mijn pake,
maar heb het zelf aan de dokters gevraagd, als die niet meer goed mag komen, om euthanasie te doen,
bij mijn mama over 8 jaar geleden ook zo gebeurd, diepe coma en kwam er niet meer uit, dus ............................
wonder boven wonder is weer helemaal goed gekomen, en volgende maand is die 90 jaar,
ik schrijf je dit maar, omdat iedereen anders over de dood denkt,
ik zelf heb de papieren, ik wil niet leven als een plant,
en dat wil mijn papa ook niet,
ik heb nog 3 broers, ze laten alles aan mij over,
ze gaan die eens bezoeken, en dat is het,
stefan ik schrijf dit voor de eerste keer, om je duidelijk te maken, dat iedereen over leven en dood anders mee omgaat,
ik wens je heel veel sterkte toe,
denk eraan we worden geboren, en we moeten de aarde weer verlaten,
en iedereen voelt de pijn van het verlies op zijn manier,
geen mooie brief, maar wil je laten weten, dat er andere mensen zijn, die er anders, mee omgaan.
ik heb zelf in de verpleging gestaan,
sterkte stefan,
Danine
ik heb alles gelezen,
mijn man is 7 maand geleden in het ziekenhuis beland,
was kanker, en konden niets meer doen,
specialisten hebben die zelf gevraagd om papieren te tekenen,
voor euthanasie, die wilde niet,
is paliatief naar huis gekomen in een ziekenhuis bed hier beneden,
woog geen 50 kg meer,
we hebben een mooi afscheid kunnen nemen,
dat is voor mij goed,
ondertussen is mijn papa in het ziekenhuis beland, in coma heef 3 beroertes gedaan, kon niet meer slikken praten de ene kant was verlamd, op 14 dagen ging weer alles...............
ik doe alles voor mijn pake,
maar heb het zelf aan de dokters gevraagd, als die niet meer goed mag komen, om euthanasie te doen,
bij mijn mama over 8 jaar geleden ook zo gebeurd, diepe coma en kwam er niet meer uit, dus ............................
wonder boven wonder is weer helemaal goed gekomen, en volgende maand is die 90 jaar,
ik schrijf je dit maar, omdat iedereen anders over de dood denkt,
ik zelf heb de papieren, ik wil niet leven als een plant,
en dat wil mijn papa ook niet,
ik heb nog 3 broers, ze laten alles aan mij over,
ze gaan die eens bezoeken, en dat is het,
stefan ik schrijf dit voor de eerste keer, om je duidelijk te maken, dat iedereen over leven en dood anders mee omgaat,
ik wens je heel veel sterkte toe,
denk eraan we worden geboren, en we moeten de aarde weer verlaten,
en iedereen voelt de pijn van het verlies op zijn manier,
geen mooie brief, maar wil je laten weten, dat er andere mensen zijn, die er anders, mee omgaan.
ik heb zelf in de verpleging gestaan,
sterkte stefan,
Danine
voor de zorgen van morgen .... zal morgen wel zorgen...
liefs Danine.
liefs Danine.
-
RIEKSKE - Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
- Locatie: GELDROP
stefan
wens je veel sterkte voor jou en je vake
ik denk aan jullie
en hoop dat alles goed komt voor jou
grt riekske
het leven is vreselijk zwaar af en toe
maar doe wat jou gevoel jou zegt
en luister naar jou hart
wens je veel sterkte voor jou en je vake
ik denk aan jullie
en hoop dat alles goed komt voor jou
grt riekske
het leven is vreselijk zwaar af en toe
maar doe wat jou gevoel jou zegt
en luister naar jou hart
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan
en hele dikke traan
-
Gast
Stefaan
Ik las zonet je verhaal,en nogal dikwijls bij zo'n situaties gebeuren er breuken ,want alles draait steeds om geld é !!
En dat jij je gekwetst voelt,is goed te begrijpen ...en ja ,zoals Riekske schrijft ,kan het leven soms heel zwaar zijn ...
Je vader is aan het revalideren ,dit is wéral een stapje verder .
Mooi dat jij je ouders helpt ,want er zijn veel andere verhalen hoor !!
Veel moed .
Mvg
Ik las zonet je verhaal,en nogal dikwijls bij zo'n situaties gebeuren er breuken ,want alles draait steeds om geld é !!
En dat jij je gekwetst voelt,is goed te begrijpen ...en ja ,zoals Riekske schrijft ,kan het leven soms heel zwaar zijn ...
Je vader is aan het revalideren ,dit is wéral een stapje verder .
Mooi dat jij je ouders helpt ,want er zijn veel andere verhalen hoor !!
Veel moed .
Mvg
-
RIEKSKE - Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
- Locatie: GELDROP
kom eens ff kijken stefan
hoe het jou vergaat
doe jij wat jou hart jou ingeeft
en dan is het altijd goed
en als het moet neem afstand
en denk aan jou lieve vake
die jou nodig heeft
liefs riekske
hier is het erg zwaar met mijn geliefde man
hoe het jou vergaat
doe jij wat jou hart jou ingeeft
en dan is het altijd goed
en als het moet neem afstand
en denk aan jou lieve vake
die jou nodig heeft
liefs riekske
hier is het erg zwaar met mijn geliefde man
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan
en hele dikke traan