Alleen zijn.

[Gast]

Dag,iedereen,

Ik ben enige zoon geweest,wegens het feit dat een heel moeilijke bevalling was,voor mijn ma,in die jaren(1946)was het behelpen.
Er waren nog geen ingrepen mogelijk zoals nu,en vandaar misschien de vrees van mijn ouders,om nog een kind te hebben.
Tweedens,ma en pa gingen allebei uit werken,uit noodzaak.
Gehuwd met noppes en niks.
Ik kan me nog herinneren waar we woonden,toen ik kleine jongen was.
Goed,waar het om gaat,is,dat ik me veel ALLEEN voel,niet EENZAAM.
Had ik maar een broer of zus,of allebei gehad.
Om eens aan te lopen,en te praten over......
Ik ben gehuwd,in 1966,heb twee goede kinderen,zoon van 44,dochter van 39.
Ik en mijn echtgenote waren vrij jong,toen we huwden,ik 20,mijn echtgenote 19.
Niks mis mee,gebeurde toen wel meer.
Eveneens allebei een volledige loopbaan uitgedaan,beiden met pensioen.
Geen financiele problemen,eigendommetje,en al wat we nodig hebben.
Ook de kinderen doen het goed.
Wel zijn we,ik en mijn vrouw,heel verschillend op bepaalde vlakken.
Dat verschil merk je niet op tijdens de jongere jaren,of komt dan niet zozeer
aan de oppervlakte.
Jong,vlinders,verliefd.
Mijn vrouw is heel sociaal,ik,daarentegen heb minder behoefte aan contact.
Er is,toen we nog jong waren,een periode van ups en downs geweest.
Ook onze familie's konden het niet met elkaar vinden.
Wel zijn er bepaalde zaken geweest(toen we jong waren)die er bij mezelf als het ware,ingebeiteld zijn.
Het is misschien niet goed,maar af en toe wordt er al eens over toen gesproken.
Ikzelf,ben voor mijn vrouw altijd een open boek geweest,ik hou niet van geheimen als ballast.
Mijn vrouw echter,heeft wel die ballast,hoe weinig dat misschien ook is.
Wenst waarschijnlijk bepaalde zaken stil te houden,ik voel dat aan....
Ik heb een goede vrouw,nog heel actief,een heel goede ma voor de kinderen geweest,maar die 5 of 10 percent,die ze ontkend,zit me dwars......
Ik heb nu,gepensioneerd veel tijd om na te denken,altijd een denker geweest,hoor,en veel tijd om na te trekken.
Dus,wanneer ik nu broer of zus had,kon ik dat bij hen eens kwijt.
De kinderen mag men daar niet mee bezwaren.
Zo,mensen,een deel ben ik hier toch al kwijt.
Dank voor Uw geduld.

[Prima Vera]

Babylon, staar je daar niet op dood op die broer of zuster die had kunnen zijn. Ook al heb je ze of had je ze, dit is nog steeds geen garantie dat je daar je zorgen aan kwijt kan.
Dikwijls is een goeie vriend of vriendin veel meer waard.
Zelf ben ik enig kind maar mijn man komt uit een huishouden met meer kinderen.

[gerarda]

BABYLON. Ik hoor dat alles wel goed gaat in je huwelijk , buiten die 5 of 10 % wel daar zou ik niet over piekeren er zijn erger dingen en niets is 100% . ik kan u wel zeggen als dit u een troost kan zijn. Mijn man was alleen en had daar geen probleem mee, mijn zoon was alleen en had daar geen probleem mee en ik had een zuster en had haar liever verloren dan gevonden.


geniet van uw goed huwelijk. ik heb het ook gedaan


groetjes gerarda

[Gast]

Aan Primavera en Gerarda,

Alvast bedankt voor de berichten.
Ben nu weer wat opgelucht.
Misschien tot later.....?
Mvg.

[Prima Vera]

Aan Primavera en Gerarda,

Alvast bedankt voor de berichten.
Ben nu weer wat opgelucht.
Misschien tot later.....?
Mvg.

Ja hoor, zelfs hier luchten kan je helpen.
En weet je? Geheimen hebben, is niet altijd even slecht. Laat haar die enkele gewoon houden. Als jullie huwelijk zo goed is als je zegt, zal dat geen invloed hebben of als de nood hoog is, zal zij zelf wel hulp zoeken. Ofwel bij jou of bij iemand anders. Net zoals jij nu doet.
Prijs je gelukkig met je huwelijk. Niet iedereen kan het zeggen.
Ik zelf heb ondervonden dat er geen gemis is aan broers of zusters, dat ze in bepaalde gevallen zelfs erger zijn dan dat je er geen hebt. Maar is dat niet met alles?
En weet je denken en nadenken is goed, te veel nadenken en denken is slecht voor de gezondheid!