Moed houden,aan allen.
-
Gast
Neen,dat het duidelijk is,ik hoef geen troost of medelijden.Ik haat dat trouwens.Woorden dat ik veel moed heb,hoef ik ook niet,hoorde dat genoeg,vooruitzien is de boodschap,niets anders.Ben akkoord,als je zo iemand in huis hebt is het verre van makkelijk.
Een goed woord helpt natuurlijk veel,maar als het onvermijdelijke er is,hou er ook rekening mee,er zijn dan andere zaken die je in het oog moet houden.Ten gunste van de zieke en voor je eigen welzijn.
Begin dit jaar stelt men een erg woekerende kanker vast aan mijn aangezicht.Kreeg het op mijn vraag plat in het gezicht,ja,het is dat.Eigen antwoord was,...en nu ?
We gaan onderzoeken doen...,ik passeerde het mogelijke en onmogelijke,letterlijk.Duizenden radio's,scanners,producten,op 12 weken tijd al 2 liter bloed afgetapt voor onderzoek.Tot ze eraan begonnen,zware chémo en 40 sessies van 17 dosissen stralen.Kreeg ook meermaals het idee van....nu is het genoeg,zie het niet meer zitten...Maar je hebt verplichtingen,niet alleen tegen jezelf,maar ook tegenover die dat rond jou zitten,de eerste wie alles meemaakt is je levensgezel.Die gaan door een even erge hel als jijzelf.Je moet hoesten wegens het slijm in je keel,zoekt ernaar om uit te spuwen,en stikt,echt stikken is het.Overgeven wegens medicatie en die verdomde chémo,stralen die je zwak maken,van je eten heb je geen smaak,papillen verbrand in de mond,komt er allemaal bij.Dan het verdomde masker als een dwangbuis op je kop,om dezelfde positie te hebben.
Maar de wilskracht moet de bovenhand houden,koppig zijn en erger dan een ezel.Nu is de wonde kanker bijna toe,de huid errond verbrand tot de derde graad,doet meer pijn dan al de rest,ligt gewoonweg open.Dat neem je er ook maar bij.
Met als resultaat,en na zovele sessies,ben er bijna van af.Elke dag is het een nieuw gevecht.Je eigen lijf zet zich in gang,en vooral,laat je niet eender wat aandoen.Genoeg is genoeg,laat de zieke zich een beetje herstellen,dan kan het verder,laat die niet gaan tot tegen de afgrond,is nergens goed voor.De zieke voelt wat bezig is,niet de maschine of de pillen en chémo.
We hoeven ook geen ogen,die we trouwens zeer goed verstaan,dat het zeer erg is,handelen is wat telt,de rest noppes.
Vertrouw op je eigen,en op je man of vrouw die je dagelijks bezig zien,die zien aan je gedrag of het goed is.
Dus,moed erin houden,en als het echt te laat is of ongeneeslijk,laat hen gaan in vrede,en zonder poespas.Je moet er kunnen over praten,wat wij deden trouwens,mijn vrouw kreeg de ziekte ook,en voor mij.Het was kiezen,één genezen,of twee wrakken of 2 doden.Koos voor het eerste en nam geduld,één genezen,nu is ze gewoonweg onder controle,en binnenkort dendezen ook.Dus,laten we zeggen voor 90 % twee gezonden.
De genezing,heb je in de eerste plaats aan je eigen te danken.
Wie alleen staat in het leven en oud en ziek is,ga hen eens bezoeken,opbeuren.Het doet heel veel,want die sukkelaars zitten gans alleen met hun probleem en zonder uitzicht.
Kreeg het gisteren nogmaals te zien,rolstoel komt binnen voor stralen,oud mensje van 90 jaar,begint te wenen.Op mijn vraag of ze pijn hadt of zo,nog erger...Men kinderen hebben me afgezet,ik weet niet of ze me komen halen.Dan vergeet je,je eigen ellende wel.
Een goed woord helpt natuurlijk veel,maar als het onvermijdelijke er is,hou er ook rekening mee,er zijn dan andere zaken die je in het oog moet houden.Ten gunste van de zieke en voor je eigen welzijn.
Begin dit jaar stelt men een erg woekerende kanker vast aan mijn aangezicht.Kreeg het op mijn vraag plat in het gezicht,ja,het is dat.Eigen antwoord was,...en nu ?
We gaan onderzoeken doen...,ik passeerde het mogelijke en onmogelijke,letterlijk.Duizenden radio's,scanners,producten,op 12 weken tijd al 2 liter bloed afgetapt voor onderzoek.Tot ze eraan begonnen,zware chémo en 40 sessies van 17 dosissen stralen.Kreeg ook meermaals het idee van....nu is het genoeg,zie het niet meer zitten...Maar je hebt verplichtingen,niet alleen tegen jezelf,maar ook tegenover die dat rond jou zitten,de eerste wie alles meemaakt is je levensgezel.Die gaan door een even erge hel als jijzelf.Je moet hoesten wegens het slijm in je keel,zoekt ernaar om uit te spuwen,en stikt,echt stikken is het.Overgeven wegens medicatie en die verdomde chémo,stralen die je zwak maken,van je eten heb je geen smaak,papillen verbrand in de mond,komt er allemaal bij.Dan het verdomde masker als een dwangbuis op je kop,om dezelfde positie te hebben.
Maar de wilskracht moet de bovenhand houden,koppig zijn en erger dan een ezel.Nu is de wonde kanker bijna toe,de huid errond verbrand tot de derde graad,doet meer pijn dan al de rest,ligt gewoonweg open.Dat neem je er ook maar bij.
Met als resultaat,en na zovele sessies,ben er bijna van af.Elke dag is het een nieuw gevecht.Je eigen lijf zet zich in gang,en vooral,laat je niet eender wat aandoen.Genoeg is genoeg,laat de zieke zich een beetje herstellen,dan kan het verder,laat die niet gaan tot tegen de afgrond,is nergens goed voor.De zieke voelt wat bezig is,niet de maschine of de pillen en chémo.
We hoeven ook geen ogen,die we trouwens zeer goed verstaan,dat het zeer erg is,handelen is wat telt,de rest noppes.
Vertrouw op je eigen,en op je man of vrouw die je dagelijks bezig zien,die zien aan je gedrag of het goed is.
Dus,moed erin houden,en als het echt te laat is of ongeneeslijk,laat hen gaan in vrede,en zonder poespas.Je moet er kunnen over praten,wat wij deden trouwens,mijn vrouw kreeg de ziekte ook,en voor mij.Het was kiezen,één genezen,of twee wrakken of 2 doden.Koos voor het eerste en nam geduld,één genezen,nu is ze gewoonweg onder controle,en binnenkort dendezen ook.Dus,laten we zeggen voor 90 % twee gezonden.
De genezing,heb je in de eerste plaats aan je eigen te danken.
Wie alleen staat in het leven en oud en ziek is,ga hen eens bezoeken,opbeuren.Het doet heel veel,want die sukkelaars zitten gans alleen met hun probleem en zonder uitzicht.
Kreeg het gisteren nogmaals te zien,rolstoel komt binnen voor stralen,oud mensje van 90 jaar,begint te wenen.Op mijn vraag of ze pijn hadt of zo,nog erger...Men kinderen hebben me afgezet,ik weet niet of ze me komen halen.Dan vergeet je,je eigen ellende wel.
-
Gast
Spacer
Aandachtig gelezen ,heel sterk verhaal en ....petje af !!
Doorzetten inderdaad ..en niet bij de pakken blijven zitten ,maar sommigen hebben er wel een duwtje voor nodig
Groeten
Aandachtig gelezen ,heel sterk verhaal en ....petje af !!
Doorzetten inderdaad ..en niet bij de pakken blijven zitten ,maar sommigen hebben er wel een duwtje voor nodig
Groeten
-
Gast
Erg he Hoshi,
Men bloed kookte toen ik het mensje zo zag wenen,gewoonweg gedumpt.
Er is daar een vorser,die we goed kennen,en ja,mag gezegd worden,is een marocaan.We hebben hem terstond aangesproken met de nodige uitleg.De man nam het oudje terstond binnen,deze dokter nam alle nodige maatregelen.En hopelijk zwaait er wat voor die familie.
Men bloed kookte toen ik het mensje zo zag wenen,gewoonweg gedumpt.
Er is daar een vorser,die we goed kennen,en ja,mag gezegd worden,is een marocaan.We hebben hem terstond aangesproken met de nodige uitleg.De man nam het oudje terstond binnen,deze dokter nam alle nodige maatregelen.En hopelijk zwaait er wat voor die familie.
-
Helena van Troje - Lid geworden op: 15 apr 2006, 17:07
spacer elf jaar heeft hier de strijd geduurd en hij was heel sterk mijn man, heel relativerend en moedig, maar toch ben ik persoonlijk blij met al de steun die ik van gelijk waar gekregen heb om het al die jaren vol te houden zijn strijd is gestreden sinds verleden zomer
ik weet niet hoe ik dit jaar was doorgekomen zonder al de steun die ik hier en elders kreeg en waar ik zeer dankbaar voor ben
ik maak opnieuw de strijd mee in mijn directe omgeving, maar af en toe valt die stoere man toch ook eens door de mand
ik denk vechten ja, aanvaarde ja maar omac heeft toch nog het grootste gelijk met haar onderschriftje
ik weet niet hoe ik dit jaar was doorgekomen zonder al de steun die ik hier en elders kreeg en waar ik zeer dankbaar voor ben
ik maak opnieuw de strijd mee in mijn directe omgeving, maar af en toe valt die stoere man toch ook eens door de mand
ik denk vechten ja, aanvaarde ja maar omac heeft toch nog het grootste gelijk met haar onderschriftje
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Dag Spacer, een zinnetje...gewoon uit ondervinding...Spacer schreef:Je onderschrift is een grote waarheid Oma.
en zoals Helena zegt: een beetje steun kan iederen gebruiken,
ook al ben je nog zo moedig..
Weet je..? Mensen die het meemaakten begrijpen elkaar...
Ook zonder veel woorden...
Groetjes...Ik wens jullie een zo fijn mogelijke zondag.
"Gelukkig zijn betekent dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt".