Respect?

[MyriamC]

Maar je ziet dat kinderen met een universitaire studie achter zich een topbaan krijgen, en elk zicht op de realiteit verliezen. Geen respect.
Veel gestudeerd, en niks geleerd.

Is dat zo? Ik zou dat niet direct zo veralgemenen. Mijn zoon heeft ook gestudeerd op onze kosten (vind ik niet meer dan normaal), rijbewijs behaald, gekregen wat hij wou. Hij is bovendien enig kind. Wij, ouders, hebben hem op weg geholpen, de rest heeft hij zelf gedaan. Hij heeft nu zijn eigen leven, maar keert toch altijd terug naar de basis.
Ik zou hem best nog wat vaker willen zien maar nog veel liever heb ik dat hij - met zijn drukke veeleisende job - tijd doorbrengt met zijn vrouw en kind. Dat is zijn toekomst tenslotte.

[Hobo]

Deze topic startte onder RESPECT...
Maar gezien dit seniorennet is, ga ik ervan uit dat enkel senioren hier hun mening uiten.
En niet de jongere generatie(s)

Maar of het nu op kinderen terugslaat en/of weinig contact met ouders (ouderen),
we leven in een maatschappij, waar de smartphone het bindmiddel blijkt te zijn.
Pas twee films gezien op TV waarbij ouders alle contact met hun kind verloren hadden.
Maar...die jongeren waren dan ook verdwaald in het gebruik van geestverruimende middelen

[MyriamC]

Deze topic startte onder RESPECT...
Maar gezien dit seniorennet is, ga ik ervan uit dat enkel senioren hier hun mening uiten.
En niet de jongere generatie(s)

Maar ook onze generatie heeft ouders, of ouders gehad.
Ik vond het maar normaal om regelmatig even bij mijn moeder langs te gaan, boodschappen te doen, haar naar de dokter te rijden, enz. Ik had daar ook tijd voor omdat ik het geluk had altijd halftijds te kunnen werken. Dat kunnen onze kinderen zich niet meer veroorloven en heeft niets te maken met smartphone of drugs of 'altijd maar meer willen' zoals wel eens wordt geroepen.

[Helena van Troje]

Och arme de topicstarter. Sommigen onder jullie zijn wel cru in hun veroordeling.
Wij kennen de juiste situatie niet hé.
Wie geeft jullie het recht om te oordelen.

Het is niet meer zoals vroeger.
Onze kinderen gaan veelal met twee uit werken.
Als het dan weekend is dan zij die ook graag eens thuis zonder verplichtingen en haastig rondcrossen.
De grote kleinkinderen idem dito.
Dat wil toch niet zeggen dat wij hen slecht hebben opgevoed?

Soms heb ik ferm spijt van het feit dat wij iedere zondag "naar huis" gingen.
Zoveel tijd die we met onze kinderen hadden kunnen doorbrengen in onze eigen familiekring.
Ik zou ze ook liever wat meer zien en niet altijd dezelfde.
Maar het is nu eenmaal zo.
Ik heb mijn best gedaan om ze een warm nest te geven, maar daarom hebben zij dat niet zo ervaren hé.

[Hobo]

Maar ook onze generatie heeft ouders, of ouders gehad.
Ik vond het maar normaal om regelmatig even bij mijn moeder langs te gaan, boodschappen te doen, haar naar de dokter te rijden, enz. Ik had daar ook tijd voor omdat ik het geluk had altijd halftijds te kunnen werken. Dat kunnen onze kinderen zich niet meer veroorloven en heeft niets te maken met smartphone of drugs of 'altijd maar meer willen' zoals wel eens wordt geroepen.

Bij grootouders op bezoek, waar ook nonkels en tantes in- of uit liepen
werd er met neven en nichtjes, gespeeld rond een stoel die als tafeltje diende.

Als het wat te rumoerig was, werd er aan de tafel der ouderen gekucht en wij kenden onze plaats.
Het werd direct wat kalmer...

De tijden zijn serieus veranderd maar dit is dan ook SENIORENNET.

Ps.; Vaak werd ik door m'n ouders ingezet voor allerlei taken, zodat er voor hen dan weer meer tijd was,
om te zorgen voor de huishouding.

H.

[Prima Vera]

Maar ook onze generatie heeft ouders, of ouders gehad.
Ik vond het maar normaal om regelmatig even bij mijn moeder langs te gaan, boodschappen te doen, haar naar de dokter te rijden, enz. Ik had daar ook tijd voor omdat ik het geluk had altijd halftijds te kunnen werken. Dat kunnen onze kinderen zich niet meer veroorloven en heeft niets te maken met smartphone of drugs of 'altijd maar meer willen' zoals wel eens wordt geroepen.

Bij grootouders op bezoek, waar ook nonkels en tantes in- of uit liepen
werd er met neven en nichtjes, gespeeld rond een stoel die als tafeltje diende.

Als het wat te rumoerig was, werd er aan de tafel der ouderen gekucht en wij kenden onze plaats.
Het werd direct wat kalmer...

De tijden zijn serieus veranderd maar dit is dan ook SENIORENNET.

Ps.; Vaak werd ik door m'n ouders ingezet voor allerlei taken, zodat er voor hen dan weer meer tijd was,
om te zorgen voor de huishouding.

H.

Inderdaad, wij moesten uit ons pijp komen én tegen dat we het huis uit gingen konden we kuisen, koken en wassen. Maar de laatste generaties kunnen niets meer, ze hoeven niets meer te doen, krijgen ook alles onder hun gat geschoven. Het doet de jeugd geen goed om zo gepamperd te worden. Moet echt alles blijven zoals in onze oude tijd? Neen, er zijn zaken die mochten veranderen maar de veranderingen die er nu gekomen zijn de laatste 2 tot 3 generaties hebben van onze jeugd verwende nesten gemaakt die nergens meer tegen bestand zijn, niets meer kunnen. Spijtig. En ook is het respect grotendeels weg? Waarom? Omdat ze niets meer moeten.
Zelf ben ik blij dat ik geen kleinkinderen heb, heb een schat van een zoon en meer moet dat echt niet meer zijn.
Ik blijf bij mijn eerste schrijven : opvoeding gebeurt thuis en deugt die opvoeding niet krijg je andere gevolgen.

[Helena van Troje]

Ik vrees dat mijn dochter een antiquiteit is dan, want die haar kinderen moeten uit hun pijp komen.
Die kunnen alle drie koken, kuisen, in de moestuin helpen, de jongens hun eigen fiets onderhouden en herstellen, klusjes in huis. Juist de wasmachine is nog een beetje een geheimzinnig iets.
Bij de zoon hebben de twee kleinste klein kinderen ook hun specifieke aangepaste taakjes.
Raar toch dat er nog ander ouders bestaan die hun kinderen wel laten meehelpen....

[MyriamC]

Ik vrees dat mijn dochter een antiquiteit is dan, ....

Wel ja, mijn zoon en schoondochter zijn ook van die antiquiteiten. Mijn kleinzoon is nog maar zes maar die heeft inderdaad ook al zijn taakjes. Jong geleerd is oud gedaan.

[MyriamC]

Zelf ben ik blij dat ik geen kleinkinderen heb,

Ik wel hoor. Mijn kleinzoon is dan ook een zalig kind.

[Prima Vera]

Ik vrees dat mijn dochter een antiquiteit is dan, want die haar kinderen moeten uit hun pijp komen.
Die kunnen alle drie koken, kuisen, in de moestuin helpen, de jongens hun eigen fiets onderhouden en herstellen, klusjes in huis. Juist de wasmachine is nog een beetje een geheimzinnig iets.
Bij de zoon hebben de twee kleinste klein kinderen ook hun specifieke aangepaste taakjes.
Raar toch dat er nog ander ouders bestaan die hun kinderen wel laten meehelpen....

Zalig toch, zo moet het. Teken dat ze uit het juiste hout gesneden is.

[Prima Vera]

Zelf ben ik blij dat ik geen kleinkinderen heb,

Ik wel hoor. Mijn kleinzoon is dan ook een zalig kind.

Des te beter, 'k zou zeggen geniet er van het is je ten volle gegund.

[socrates]

Respect is een vlag die vele ladingen dekt. Het kan mede daardoor op verschillende manieren worden uitgedrukt en waargenomen. Respect kan zich bv. uiten in de omgang met anderen met hoffelijkheid en beleefdheid (luisteren naar de anderen zonder hen te ondebreken en in het algemeen aandacht hebben voor de gevoelens en behoeften van anderen.)
Dat impliceert dat je anderen niet neerbuigend of minachtend behandelt. Bij respect is empathie het sleutelbegrip.Jouw empathische houding zorgt ervoor dat mensen zich gehoord en begrepen voelen.
Respect houdt ook in dat men de grenzen van anderen erkent en in acht neemt. Dit kan zowel fysieke grenzen als emotionele grenzen omvatten. Het vermijden van inbreuk op de persoonlijke ruimte van anderen is bijvoorbeeld een teken van respect. Ook het nakomen van beloften en het nemen van verantwoodelijkheid zijn tekenen van respect.
Respect begint vaak met zelfrespect.Respect is geen pasmunt die men "geeft" als men vooraf respect van de ander krijgt. Respect mag geen klakkeloos toegepaste formalistische beleefdheid zijn, het moet een "natuurlijke" houding zijn en deel uitmaken van iemands waardenschaal.

[Helena van Troje]

Socrates off-topic: "Een onwetende weet niet hoe gelukkig hij wel is, hij weet immers niet dat hij niets weet."
Soms zeg ik wel eens:" Ik wou dat ik zo dom was dat ik niet zou weten dat ik dom ben."

[Fazal]

je wordt zelfs door je eigen kinderen aan de kant geschoven.

Das een teken dat je uw kinderen GEEN warm net heeft gegeven.

Benq weet niet goed wat hij zegt, laat staan dat hij zou beseffen wat hij teweeg brengt.
Maar 'dit', vind ik wel buiten alle proporties.

[socrates]

Socrates off-topic: "Een onwetende weet niet hoe gelukkig hij wel is, hij weet immers niet dat hij niets weet."
Soms zeg ik wel eens:" Ik wou dat ik zo dom was dat ik niet zou weten dat ik dom ben."

Dat is dan pech voor jou want uit je reactie blijkt dat je bijlange niet zo dom kan zijn als je wel zou willen.