SOS OCS !
-
Claudio - Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
- Locatie: Sint Niklaas
Volgende info heb ik grotendeels van Google:
SOS OCS
OCS, obsessief-compulsieve stoornis is een psychische aandoening die in het DSM-IV is gecategoriseerd als angststoornis. De oude naam van de aandoening is dwangneurose. In DSM-5 wordt de stoornis ingedeeld in een apart hoofdstuk over obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen.
De aard van de obsessieve onrust kan angst zijn, maar niet altijd. Soms komt daar dan een 'waangevoel' bij. Ik moet alles perfect doen zoniet zal er een ongeluk gebeuren.
De dwangstoornis getriggerd door angst wordt wel het harm avoidance (HA) type genoemd, en anders het type not just right experience (NJRE) of feeling of incompleteness (INC). Er is altijd sprake van onrust, die iemand niet van zich af kan zetten (obsessies) en handelingen om de onrust kwijt te raken (compulsies).
Voorbeelden zijn het zeer vaak controleren of een deur gesloten is of het overmatig vaak wassen van de handen. Ook kan de handeling of gedachte een gevolg zijn van een groot verantwoordelijkheidsgevoel.Voor vrienden of familie lijken de handelingen nutteloos, maar voor de patiënt zijn ze van levensbelang en moeten ze volgens een bepaald ritueel worden uitgevoerd om nare gevolgen te voorkomen.
Psychiatrische aandoeningen zijn ingewikkeld en daarom is het aanwijzen van een specifieke oorzaak meestal niet altijd mogelijk.
Vanuit evolutiepsychologisch perspectief hadden steeds herhaalde rituelen ooit een functie om zich te beschermen tegen natuurrampen , vijanden of onhygiënische omstandigheden . Het zou dus een oerdrift zijn die (nog steeds) in onze genen zit...
Uit tweelingenonderzoek blijkt dat genetische factoren een rol spelen: als de helft van een eeneiige tweeling OCS heeft, dan is de kans dat de andere helft het ook heeft groter dan bij twee-eiige tweelingen. Tevens is het zo dat de kans op het ontwikkelen van OCS ook groter is voor personen met een ouder die OCS heeft, vergeleken met de algehele bevolking, wat dan mogelijk tevens terug te voeren is op eerder genoemde psychologische factoren.
Er is bewijs dat neurologische afwijkingen de basis vormen voor het ontwikkelen van OCS. Patiënten met OCS zouden meer grijze stof en minder witte stof in hun hersenen hebben, vergeleken met normale controlepersonen.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat de hersenactiviteit van OCS-patiënten afwijkt van die van gezonde individuen. Zo vertonen OCS-patiënten in fMRIscans een verhoogde activiteit in de prefrontale schors van de hersenen en nucleus caudatus. Het laatste is een belangrijk motorisch schakelgebied in de basale ganglia dat veel verbindingen heeft met de voorste gebieden in de hersenen. Er zijn eveneens aanwijzingen gevonden uit onderzoek van mens en dier dat OCS- symptomen samenhangen met een dysfunctie van neurotransmittersystemen. De belangrijkste: een tekort van serotonine in basale ganglia
De meeste OCS-patiënten zijn zich bewust dat hun gedrag irrationeel is, maar toch blijven ze hardnekkig hun dwangmatige handelingen uitvoeren om te voorkomen dat ze angstig of gespannen worden. Andere patiënten zien hun gedrag niet als ongewoon en zijn daarvan ook niet te overtuigen. In dat geval is hun OCS verwant aan een persoonlijkheidsstoornis en heeft het een andere naam, namelijk dwangmatige- of obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPS) en moet niet verward worden met OCS. .
De term obsessief wordt ook in andere contexten gebruikt, vaak om aan te geven dat iemand zeer geconcentreerd of perfectionistisch met zijn taken bezig is. In dit geval is er natuurlijk lang niet altijd sprake van een stoornis. Dit is pas het geval als het obsessieve of compulsieve gedrag normaal functioneren in de weg staat. Het is ook van belang om OCS en andere typen van angst of spanning te onderscheiden, waaronder de spanningen en stress die in het dagelijks leven kunnen voorkomen.
SOS OCS
OCS, obsessief-compulsieve stoornis is een psychische aandoening die in het DSM-IV is gecategoriseerd als angststoornis. De oude naam van de aandoening is dwangneurose. In DSM-5 wordt de stoornis ingedeeld in een apart hoofdstuk over obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen.
De aard van de obsessieve onrust kan angst zijn, maar niet altijd. Soms komt daar dan een 'waangevoel' bij. Ik moet alles perfect doen zoniet zal er een ongeluk gebeuren.
De dwangstoornis getriggerd door angst wordt wel het harm avoidance (HA) type genoemd, en anders het type not just right experience (NJRE) of feeling of incompleteness (INC). Er is altijd sprake van onrust, die iemand niet van zich af kan zetten (obsessies) en handelingen om de onrust kwijt te raken (compulsies).
Voorbeelden zijn het zeer vaak controleren of een deur gesloten is of het overmatig vaak wassen van de handen. Ook kan de handeling of gedachte een gevolg zijn van een groot verantwoordelijkheidsgevoel.Voor vrienden of familie lijken de handelingen nutteloos, maar voor de patiënt zijn ze van levensbelang en moeten ze volgens een bepaald ritueel worden uitgevoerd om nare gevolgen te voorkomen.
Psychiatrische aandoeningen zijn ingewikkeld en daarom is het aanwijzen van een specifieke oorzaak meestal niet altijd mogelijk.
Vanuit evolutiepsychologisch perspectief hadden steeds herhaalde rituelen ooit een functie om zich te beschermen tegen natuurrampen , vijanden of onhygiënische omstandigheden . Het zou dus een oerdrift zijn die (nog steeds) in onze genen zit...
Uit tweelingenonderzoek blijkt dat genetische factoren een rol spelen: als de helft van een eeneiige tweeling OCS heeft, dan is de kans dat de andere helft het ook heeft groter dan bij twee-eiige tweelingen. Tevens is het zo dat de kans op het ontwikkelen van OCS ook groter is voor personen met een ouder die OCS heeft, vergeleken met de algehele bevolking, wat dan mogelijk tevens terug te voeren is op eerder genoemde psychologische factoren.
Er is bewijs dat neurologische afwijkingen de basis vormen voor het ontwikkelen van OCS. Patiënten met OCS zouden meer grijze stof en minder witte stof in hun hersenen hebben, vergeleken met normale controlepersonen.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat de hersenactiviteit van OCS-patiënten afwijkt van die van gezonde individuen. Zo vertonen OCS-patiënten in fMRIscans een verhoogde activiteit in de prefrontale schors van de hersenen en nucleus caudatus. Het laatste is een belangrijk motorisch schakelgebied in de basale ganglia dat veel verbindingen heeft met de voorste gebieden in de hersenen. Er zijn eveneens aanwijzingen gevonden uit onderzoek van mens en dier dat OCS- symptomen samenhangen met een dysfunctie van neurotransmittersystemen. De belangrijkste: een tekort van serotonine in basale ganglia
De meeste OCS-patiënten zijn zich bewust dat hun gedrag irrationeel is, maar toch blijven ze hardnekkig hun dwangmatige handelingen uitvoeren om te voorkomen dat ze angstig of gespannen worden. Andere patiënten zien hun gedrag niet als ongewoon en zijn daarvan ook niet te overtuigen. In dat geval is hun OCS verwant aan een persoonlijkheidsstoornis en heeft het een andere naam, namelijk dwangmatige- of obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPS) en moet niet verward worden met OCS. .
De term obsessief wordt ook in andere contexten gebruikt, vaak om aan te geven dat iemand zeer geconcentreerd of perfectionistisch met zijn taken bezig is. In dit geval is er natuurlijk lang niet altijd sprake van een stoornis. Dit is pas het geval als het obsessieve of compulsieve gedrag normaal functioneren in de weg staat. Het is ook van belang om OCS en andere typen van angst of spanning te onderscheiden, waaronder de spanningen en stress die in het dagelijks leven kunnen voorkomen.
-
MichelN - Lid geworden op: 16 nov 2008, 17:44
- Locatie: Groot-Leuven
-
benq - Lid geworden op: 10 dec 2005, 19:23
- Locatie: Antwerpen
genoeg gewerkt nu genieten van mijn zeer groot ambtenaar pensioen
-
Claudio - Lid geworden op: 01 mar 2010, 16:11
- Locatie: Sint Niklaas
Wie info met mij wil delen over OCS:
Ik studeerde neuro-psychologie en filosofie en behaalde zo 28 certificaten en twee focusdiploma's.
Graag wil ik op dit forum enkel opbouwende commentaar, ik geef immers geen behandeling en geef ook geen advies, ik wil enkel ideeën uitwisselen rond OCS.
Mvg
Claudio
Ik studeerde neuro-psychologie en filosofie en behaalde zo 28 certificaten en twee focusdiploma's.
Graag wil ik op dit forum enkel opbouwende commentaar, ik geef immers geen behandeling en geef ook geen advies, ik wil enkel ideeën uitwisselen rond OCS.
Mvg
Claudio