Buiten Lichamelijke Ervaringen (BLE)

[cappa]

Uit een van de afgesloten draden nam ik nog een posting waar ik toch nog een antwoord op wil geven. Het handelt over BLE's (Buitenlichamelijke Ervaringen).

Waar ik helemaal niet in kan meekomen is dat die huidige wetenschap de ervaringen van de OBE (uittredingen waarin men zichzelf kan zien liggen) ook in het straatje van de hersenen gooit.
Hoe kunnen nu de hersenen die in het lichaam liggen zichzelf nu waarnemen buiten het lichaam en daarbij ook nog precies details waarnemen die er toen hebben plaats gevonden? [...]
...
Ik wil maar zeggen dat de wetenschap het denkt te weten en men zo geconditioneerd is in het logische redeneren en dat dat denken wel de werkelijkheid moet vertegenwoordigen ...

Ik heb anders wel de indruk dat de wetenschap het niet alleen denkt te weten; ze geven ook verdomd goede antwoorden. Maar als jij niet op de hoogte bent van de stand van zaken en liever geestenboekjes leest, dan vraag ik me wel af wie hier nu eigenlijk geconditioneerd is?

Ergens in mijn twintiger jaren kreeg ik de klassieker van Muldoon en Carrington: “The projection of the astral body” in handen (1929), en ging ijverig aan het lezen en oefenen, hoofdzakelijk met technieken van autogene training. De juiste gang van zaken herinner ik me niet meer, maar wel dat ik enkele jaren later enkele BLE-ervaringen meemaakte. Veel deed ik er niet meer mee, tot ik een tijd geleden het boek “De egotunnel, Hersenonderzoek en de mythe van het zelf” (2010) van Thomas Metzinger las. Metzinger is hoogleraar theoretische filosofie aan de universiteit van Mainz en maakte in zijn jonge jaren ook enkele uittredingen mee. Hierdoor aangespoord ging hij zich bezighouden met studie van het bewustzijn en deed samen met Olaf Blanke, neuroloog aan de École Polytechnique Fédérale de Lausanne uitgebreide experimenten met uittredingen, en verlegde met zijn ideeën de grenzen van de wetenschap naar tot nog toe bijna braakliggend terrein.

Helaas voor jou ontmoette hij geen geesten, maar kon wel nauwkeurige neurologische verklaringen geven voor de ervaren fenomenen.
Ik zou zeggen, als je over dit onderwerp nog iets wil vertellen, lees dan eerst dit werk eens.

Ik ben altijd van mening geweest dat ble's van groot belang zijn om tot een degelijke, empirisch gefundeerde zelfbewustzijnstheorie te kunnen komen. Maar ik had ze lang geleden gelaten voor wat ze waren; er was destijds gewoon te weinig substantieel onderzoek, de vooruitgang in de voorgaande decennia was mondjesmaat, en de meeste boeken over ble's stonden bol van esoterische onzin of waren geschreven vanuit een metafysische of ideologische agenda. Dit veranderde in 2002, toen Olaf Blanke en zijn collega's herhaaldelijk ble's en vergelijkbare ervaringen opwekten door elektrische prikkeling van de hersenen.
(Thomas Metzinger).

[cappa]

Een ble wordt gekenmerkt door de hoogst realistische illusie dat je je fysieke lichaam verlaat, meestal in wat wordt omschreven als een etherisch dubbellichaam. De meeste ble's treden spontaan op, meestal kort voor het in slaap vallen, bij een ernstig ongeluk of tijdens een operatie. Typisch is een ontdubbeling van de visuele representatie*** van je lichaam vanuit een perceptueel onmogelijk derdepersoons perspectief. Bijv een lichaam liggend op het bed plus een tweede representatie van je lichaam, dat er doorgaans boven zweeft.

Er bestaan zeer veel eerstepersoons verslagen van ble's. Ze zijn blijkbaar van alle tijden en komen uit vele verschillende culturen, wat doet vermoeden dat de ervaring gestoeld is op een gemeenschappelijk menselijk vermogen: in bepaalde omstandigheden kan het brein van mensen een ble genereren.

Uit diverse studies blijkt dat 8 tot 15 % van alle mensen ooit ten minste één ble heeft gehad. Het komt veel vaker voor bij bepaalde groepen mensen, zoals studenten (25 %), mensen die geloven in paranormale verschijnselen (49 %), schizofrenen (42 %), en er zijn ook ble's met een neurologische oorzaak, zoals bij epileptici.
Welke verschijnselen treden zoal op bij ble's? Uittreding vanuit het hoofd komt bijvoorbeeld slechts in 12,5 % van de gevallen voor. Het verlaten van je lichaam geschiedt in 46,9 % van de gevallen abrupt, maar kan ook variëren van langzaam (21,9 %) tot geleidelijk en heel langzaam (15,6 %). Veel ble's zijn van korte duur; de tijdsduur was in bijna 40 % van de gevallen minder dan vijf minuten en in bijna 10 % minder dan een halve minuut. In iets meer dan de helft van de gevallen 'zien' de personen hun lichaam vanuit een extern perspectief en 62 % ziet het alleen van een korte afstand. Bij veel ble's heeft men slechts het passieve gevoel dat men zweeft in een lichaamsbeeld, hoewel het besef van zelfheid sterk is. In een recente studie deelde meer dan de helft van de onderzochte personen mee dat ze niet in staat waren hun bewegingen te beheersen, terwijl bijna een derde dat wel kon. Anderen ervoeren helemaal geen beweging. Afhankelijk van de studie had 31 tot 84 % van de personen de gewaarwording dat ze zich in een tweede lichaam bevonden en ongeveer 31 % van de ble's worden ervaren als lichaamloos; er is daarbij alleen sprake van een geëxternaliseerd visueel-ruimtelijk perspectief. Zien is de dominante zintuiglijke modaliteit in 68,8 procent van de gevallen, horen in 15,5 %. In een ouder onderzoek werd geconstateerd dat de inhoud van het visuele tafereel in meer dan 80 % van de gevallen realistisch (dus niet bovennatuurlijk) was.

Omdat ble's realistisch aandoen, lijkt het op het eerste gezicht niet zo dat ze van hallucinatorische aard zijn. In praktijk blijken hallucinatie en elementen uit de werkelijkheid te worden geïntegreerd in één geheel, maar het onderscheid tussen schijn en werkelijkheid kan vaak wel worden gemaakt: er is dus sprake van besef, zij het slechts gedeeltelijk.

Het verschijnsel ble is vanuit filosofisch oogpunt zeer interessant; het is de best bekende bewustzijnstoestand waarin tegelijkertijd twee zelfmodellen*** actief zijn. Natuurlijk is slechts één ervan de 'focus van de identiteit', de plaats waar de actor (de entiteit die handelt) zetelt. Het andere zelfmodel - het fysieke lichaam dat bijv beneden op het bed ligt - is strikt gesproken geen zelfmodel, omdat het niet fungeert als de oorsprong van het eerstepersoons perspectief. Het is niet de plek vanwaar je je aandacht richt op je omgeving, het is geen subject van bewuste ervaring. En dat is precies wat het ego is. Maar het is wel nog steeds je eigen lichaam waar je naar kijkt.

(Naar Metzinger)

[cappa]

*** "Representatie" is het vermogen de buitenwereld, of dat wat je waarneemt, te weerspiegelen en verbeelden in de geest doordat je er een innerlijke voorstelling van maakt. 'Representeren' is waarnemen en denken en kan soms ook (zoals bij herinneringen) betekenen dat je iets uit het verleden terughaalt doordat je het opnieuw 'aanwezig' maakt op het innerlijke schouwtoneel van het bewustzijn.
Vooral interessant is dat een levend wezen zichzelf representeert - bijvoorbeeld met een zelfmodel. Het zelfmodel als ontwikkeld door Homo sapiens is een zeer doeltreffende manier om een biologisch organisme de mogelijkheid te geven zichzelf (en anderen) bewust te zien als een geheel. Zo is het organisme in staat op een intelligente en holistische manier te interacteren met zijn interne wereld en met de externe omgeving.

[werewoef]

Naar het schijnt kan vergevorderde yogaoefeningen deze teweeg brengen ., zoals doorgedreven of overdreven ( gevaarlijk ! ) pranayama of asanas . Zo heb ik eens gehoord dat iemand uit zijn meditatiehouding opstond en bij het omkijken zijn eigen lichaam nog zag zitten in de lotushouding .

Ik begrijp dan ook niet de repliek van Hoshinda om de Hare krishna erbij te betrekken .

Ik denk ook dat opmerkelijke en treffende "" déja vues "" kunnen deel zijn van BLE's . En iedereen heeft deze wel al eens gehad, soms heel, heel treffend .

mvg-Werewoef

[Reini]

oei we zitten hier bij de harry krisna ,

Integendeel old boy, integendeel.
Razend interessante posting van Cappa.
Verklaart veel en bewijst wederom dat sceptici gelijk hadden wat betreft het bovennatuurlijke van dit fenomeen.
Om de believers ook een stapje voor te blijven, misschien nog dit:
Mogelijk kon het ook een samengaan zijn, in bepaalde gevallen, van het even ontwaken van de bedlegerige.
Daardoor kon hij zichzelf in de grote spiegel zien die boven zijn lichaam hing. En perfect kon navertellen wat daar gebeurde.
Daarom kleeft men nu ook de ogen van de patient dicht tijdens de operatie.
OK "HARRY" ?

[cappa]

De ervaring dat je van een afstand naar je lichaam kijkt (Autoscopie) kent een aantal verschijningsvormen die nauw gerelateerd zijn aan ble's. De vier hoofdtypes zijn autoscopische hallucinatie, heautoscopie, buitenlichamelijke ervaring en het gevoel van een aanwezigheid.

Bij autoscopische hallucinaties en heautoscopie zien personen hun lichaam van buiten, maar identificeren ze zich er niet mee en hebben ze niet het gevoel dat ze zich in het illusoire lichaam bevinden. Bij heautoscopie springt het ik-gevoel echter soms heen en weer en weet de persoon niet in welk lichaam hij zich op dat moment bevindt.
Bij buitenlichamelijke ervaringen is sprake van een volledig visueel-ruimelijk perspectief, van volledige lokalisatie en van volledige identificatie van het zelf met een illusoir lichaam op een buitenlichamelijke plaats. In dit geval worden het zelf en het visueel-ruimtelijke perspectief buiten het eigen lichaam gelokaliseerd en zien mensen hun fysieke lichaam vanuit deze lichaamloze plek. Het 'gevoel van een aanwezigheid' - dat in experimenten al is opgewekt door de hersenen rechtstreeks te prikkelen met een elektrode - is bijzonder interessant: het is geen visuele eigen-lichaamillusie, maar een illusie tijdens welke een tweede illusoir lichaam slechts wordt gevoeld, maar niet gezien.

(Naar Metzinger)

[janx]

Het 'gevoel van een aanwezigheid' - dat in experimenten al is opgewekt door de hersenen rechtstreeks te prikkelen met een elektrode - is bijzonder interessant: het is geen visuele eigen-lichaamillusie, maar een illusie tijdens welke een tweede illusoir lichaam slechts wordt gevoeld, maar niet gezien.

Dit is niet zo vreemd als je de hersenen beschouwd als het verbindings mechanisme met je gevoel. Elke inkomende signaal zal effect hebben hetzij als gewone informatie of als een verstorend iets. Alleen als je het gevoel en bewustzijn als een product van de hersenen zelf aanneemt, dan ligt het anders.

[Gast]

Dit is niet zo vreemd als je de hersenen beschouwd als het verbindings mechanisme met je gevoel.

Naar Janx toch, gevoel is een product van de hersenen. Janx zat samen met zijn ego op een bankje in het park.

[Sigius]

Mooie poging tot wetenschappelijke uitleg over genomen uit een interessant boek. Maar puur gebaseerd op gedachtenuittreding, (die bijna hetzelfde effect heeft) maar niks van doen heeft met de ECHTE lichamelijke uittreding die BDE ers of mensen die er mee geboren zijn meemaken... Ook verklaard dit helemaal geen spontane geestesverschijningen, orbsen of vortexen op foto, bandstemmen waarbij de stemmen gematerialiseerd zijn en waarneembaar enz.. enz... De echte BLE-ers worden met die gave geboren en dat zijn er zeer weinig...

[cappa]

Een BDE is een BIJNA Dood Ervaring, en bijna dood is niet dood. Een hersendisfunctie dus, net als een BLE.

BLE gaat veel verder dan een gedachtenuittreding. Lees het boek.

Wat bedoel jij met een ECHTE BLE'er?

Spontane geestesverschijningen, orbsen of vortexen op foto, bandstemmen, enz. zijn geen onderwerp van deze draad. Als je daar over wil praten, gelieve dan een andere draad te openen.

[cappa]

Prikkeling van de hersenen van een patiënt door Olaf Blanke (meer bepaald van de gyrus angularis) wekten eerst gevoelens die de patiënt omschreef als 'wegzakken in bed' en 'van een hoogte vallen'. Toen de stroomsterkte werd verhoogd deelde ze mee: 'Ik zie mezelf vanboven in bed liggen, maar ik zie alleen mijn benen en het onderste deel van mijn romp'. Verdere prikkelingen gaven bijkomend een gevoel van 'lichtheid' en het idee dat ze ongeveer twee meter boven het bed zweefde. Ze had vaak het gevoel dat ze zich vlak onder het plafond bevond en geen benen had.

De eerste voorlopige hypothese van Blanke was dat buitenlichamelijke ervaringen, althans in deze gevallen, het gevolg waren van een gebrekkige integratie van informatie (extern vanuit de zintuigen en intern vanuit het evenwichtsorgaan). Hij vermoedde dat een ble veroorzaakt wordt door het samenkomen van twee pathologische condities. De eerste betreft een desintegratie op het niveau van het zelfmodel die zich voordoet wanneer verschillende soorten informatie over het eigen lichaam (visueel, gevoel, lichaamsgewaarwording) niet goed met elkaar wordt verbonden. De tweede betreft een conflict tussen de externe, visuele ruimte en de interne informatie uit het evenwichtsorgaan. We bewegen ons in een intern referentiekader dat door ons evenwichtsorgaan tot stand wordt gebracht. Als het ruimtelijke referentiekader dat wordt gecreëerd door ons evenwichtsgevoel los komt te staan van het referentiekader dat wordt gecreëerd door ons gezichtsvermogen, dan zou dit een bewuste ervaring tot gevolg kunnen hebben waarbij je je lichaam in een positie ziet die niet samenvalt met de gevoelde positie.
Het is wellicht dus zo dat bepaalde ble's worden veroorzaakt door een hersendisfunctie (op de plaats van de temporaal-pariëtale junctie).
(Naar Metzinger)

[janx]

Dit is niet zo vreemd als je de hersenen beschouwd als het verbindings mechanisme met je gevoel.

Naar Janx toch, gevoel is een product van de hersenen. Janx zat samen met zijn ego op een bankje in het park.

Ik zie het anders talisman, het gevoel is een vermogen van de levensgraad die je bent. Als mens zijn we daar mee bezig om die te vullen. En inderdaad hoe je dat vult en met wat, dat maakt die persoonlijkheid die je bent.
En ik heb het dus niet over dat gevoel wat ontstaat als je je op je duim slaat, maar meer het weten wat de gevolgen daarvan zijn zodat in de toekomst probeert dat te voorkomen.
Ik weet het, we denken en voelen allen verschillend maar dat is toch geen probeem?

[Gast]

Mooie poging tot wetenschappelijke uitleg over genomen uit een interessant boek. Maar puur gebaseerd op gedachtenuittreding, (die bijna hetzelfde effect heeft) maar niks van doen heeft met de ECHTE lichamelijke uittreding die BDE ers of mensen die er mee geboren zijn meemaken... Ook verklaard dit helemaal geen spontane geestesverschijningen, orbsen of vortexen op foto, bandstemmen waarbij de stemmen gematerialiseerd zijn en waarneembaar enz.. enz... De echte BLE-ers worden met die gave geboren en dat zijn er zeer weinig...

Dan moet één van die BLE-ers maar eens een gooi doen naar die premie van 1mljn. die nog steeds open staat.

[Gast]

Dit is niet zo vreemd als je de hersenen beschouwd als het verbindings mechanisme met je gevoel.

Naar Janx toch, gevoel is een product van de hersenen. Janx zat samen met zijn ego op een bankje in het park.

Ik zie het anders talisman, het gevoel is een vermogen van de levensgraad die je bent. Als mens zijn we daar mee bezig om die te vullen. En inderdaad hoe je dat vult en met wat, dat maakt die persoonlijkheid die je bent.
En ik heb het dus niet over dat gevoel wat ontstaat als je je op je duim slaat, maar meer het weten wat de gevolgen daarvan zijn zodat in de toekomst probeert dat te voorkomen.
Ik weet het, we denken en voelen allen verschillend maar dat is toch geen probeem?

Ik heb het ook niet over het gevoel als je op je duim klopt hoor. Alles zit tussen je oren Janx, met de een wat meer dan de andere.

[André_x]

De wetenschap denkt goede antwoorden te denken en dit is ook niet te ontkennen maar is dit verklarende denken ook altijd wel de werkelijkheid?

In mijn ogen zijn er zo nu en dan verklaringen te horen vanuit de wetenschap die zo logisch lijken wanneer men ze maar aanneemt voor zoete koek maar wanneer men er zelf over gaat nadenken en onderzoeken is die logica soms ver zoek!

Neem bv. de dokter die een paar gesloten enveloppen heeft opgehangen in een paar kamers van het ziekenhuis met daarin een bepaalde tekst in. Deze zijn allen ook nagekeken door een deurwaarder. De bedoeling is nu om te kijken, wanneer er iemand een BLE beleeft, of het uitgetreden bewustzijn deze tekst kan waarnemen. Sorry hoor, maar ik moest toch wel even lachen over de belachelijkheid hiervan. Ik begrijp ook wel dat ze ergens mee zitten waar ze in feite geen voor honderd procent waterdichte duidelijke verklaring hebben voor dit fenomeen maar wel even hierbij een beetje verder denken dan het stoffelijk neusje lang is...

Als ik me hierbij als voorbeeld neem en ik heb een ongeluk gehad waarbij ik in het ziekenhuis kom waar deze enveloppen hangen en het toeval, dat niet bestaat want het valt me toe, laat toe dat ik een BLE beleef dan zie ik me niet even opkijken van hé, daar hangt een gesloten envelop! Eens even zien wat daarin staat geschreven? Nou, ik denk dat ik met mijn denken en voelen wel mijn aandacht ergens anders op zou richten dan op een envelop waarvan ik bestaan nog eens niet van weet en zo ook niet de bedoeling ervan!

Ook de wetenschappelijke verklaringen dat de oorzaak in de hersenen bekeken en bewezen kunnen worden waardoor ze tot de huidige conclusie komen dat het de hersenen zijn die deze verschijnselen teweeg brengen is vanuit die hoek bezien logisch maar wie zegt en kan voor honderd procent nu al met zekerheid weten dat de hersenen de werkelijke oorzaak zijn voor al die verschijnselen?

Wat als er nu eens dadelijk door diezelfde wetenschap bewezen kan worden dat er sprake wil zijn van een bewustzijn dat spreekt, denkt en handelt door gebruik te maken van de hersenen? Wat zijn dan de conclusies? Iedere wetenschapper die nu al voor honderd procent durft te zeggen dat dit onmogelijk is, is een onbewuste want iedere wetenschapper die werkelijk kennis heeft over de wetenschap staat open voor het feit dat er tijdelijke verklaringen kunnen zijn die nu logisch lijken en aannemelijk maar weet hierbij ook heel goed dat er ook dadelijk een bewijs naar boven kan komen die het in een heel ander daglicht kan doen schijnen.

Er zijn ook duidelijke bewijzen dat er mensen leven met heel kleine hersenen maar toch een hoog IQ kunnen hebben en even normaal handelen als mensen met een normale grootte van hersenen, doch de huidige wetenschap negeert deze bewijzen nog omdat men denkt het te weten maar in mijn ogen kunnen ze gewoon geen verklaring geven dat in hun oude straatje past! Met andere woorden gezegd wilt men niet toegeven dat men het in werkelijkheid gewoonweg niet weet maar toch zeggen ze het te weten.

De wetenschap biedt op vele zaken nog verre van honderd procent zekerheid dat het ook wel zo allemaal is. Men test en onderzoekt, trekt in mijn ogen meestal veel te snelle conclusies die even later toch weer omver worden geworpen door nieuwe bewijzen en zo gaat dit nog altijd door. Het stoffelijke Lichaam, de Aarde en de Ruimte is nog steeds één groot raadsel terwijl ze toch al zoveel kennis ervoor hebben.

Bij buitenlichamelijke ervaringen is sprake van een volledig visueel-ruimelijk perspectief, van volledige lokalisatie en van volledige identificatie van het zelf met een illusoir lichaam op een buitenlichamelijke plaats. In dit geval worden het zelf en het visueel-ruimtelijke perspectief buiten het eigen lichaam gelokaliseerd en zien mensen hun fysieke lichaam vanuit deze lichaamloze plek.

Mooie woorden en is hierbij ook de logica aanwezig want hoe kan vanuit dezelfde context bekeken worden dat een 'illusior lichaam' zich kan bevinden op een 'lichaamloze plek'?

Oftewel is er een lichaam op een plaats buiten het stoffelijke lichaam(geen illusie) of wel is er geen lichaam en neemt men waar vanuit een andere bewustzijnstoestand wat dan meer wijst op een gedachte-uittreding.

In ieder geval is men hier nog verre van uit want als ik de BLE onderzoek zijn er vele onduidelijke verklaringen want de meeste eerstepersoons verslagen zien de meeste het lichaam van waaruit ze waarnemen niet. Dit is voor mij een bewijs van de onduidelijkheid want ik ga bij een werkelijke BLE ervan uit dat men beide lichamen kan waarnemen indien er sprake kan zijn van twee lichamen. Dit is heel éénvoudig want als ik uit zou treden moet ik toch ook mijn handen, voeten, enz. kunnen waarnemen van het lichaam dat is uitgetreden of is dat uitgetreden lichaam dan één strak ding waarin ik mijn ogen alleen maar kan richten op alles buiten mezelf maar niet op mijn uitgetreden lichaam?

Indien men zijn eigen lichaam dus niet kan waarnemen is dit nog geen vaststaand bewijs van een BLE. Dit is in mijn ogen eerder een gedachte-uittreding dan een lichaams-uittreding. Gedachte-uittreding zie ik meer als een deeltje van het totale bewustzijn dat tijdelijk iets waarneemt en dan er ook verbinding mee heeft wat geen illusie is. Dit zien in de vorm van een gedachte is werkelijk en komt dan ook voort uit het beleefde verleden of heden of het is iets dat in de nabije toekomst werkelijk uit komt. Met andere woorden dus geen dag-dromen die niets te betekenen hebben en wel illusies zijn.

Nu is het de kunst om deze twee (gedachte/lichaam uittreding) uit elkaar te houden wat, zoals te zien is, niet zo simpel is omdat men nog geen vaste grond onder de voeten heeft dat ondersteund wordt door een fundament dat voor honderd procent waterdicht is.

Het volgende:

Het 'gevoel van een aanwezigheid' - dat in experimenten al is opgewekt door de hersenen rechtstreeks te prikkelen met een elektrode - is bijzonder interessant: het is geen visuele eigen-lichaamillusie, maar een illusie tijdens welke een tweede illusoir lichaam slechts wordt gevoeld, maar niet gezien.

Gevoeld maar niet gezien is geen BLE want een BLE is beide lichamen kunnen waarnemen.

Dus:

toen Olaf Blanke en zijn collega's herhaaldelijk ble's en vergelijkbare ervaringen opwekten door elektrische prikkeling van de hersenen.

heeft dan ook niets met BLE's uit te staan!

In aangedragen teksten staan vele tegenstijdgheden in en dat is ook logisch omdat men het fenomeen nog verre van begrijpt en er dan ook onmogelijk voor honderd procent uitsluitsel over kan gegeven worden!

De onduidelijkheid is ook duidelijk in het volgende:

Prikkeling van de hersenen van een patiënt door Olaf Blanke (meer bepaald van de gyrus angularis) wekten eerst gevoelens die de patiënt omschreef als 'wegzakken in bed' en 'van een hoogte vallen'. Toen de stroomsterkte werd verhoogd deelde ze mee: 'Ik zie mezelf vanboven in bed liggen, maar ik zie alleen mijn benen en het onderste deel van mijn romp'. Verdere prikkelingen gaven bijkomend een gevoel van 'lichtheid' en het idee dat ze ongeveer twee meter boven het bed zweefde. Ze had vaak het gevoel dat ze zich vlak onder het plafond bevond en geen benen had.

Het is ook logisch dat wanneer men de hersenen gaat beginnen prikkelen dat men deze onduidelijke resultaten krijgt waar in feite geen knoop aan vast te knopen is: Het staat vol van veronderstellingen want dan ziet ze alleen benen+romp, daarna het 'idee' van twee meter boven het bed met het veronderstelde gevoel van net onder het plafond te zijn zonder benen. Wat is het nu?
En verder lezen we weer: voorlopige hypothess en hij vermoedde

Tja, als men de hersenen begint te beïnvloeden komen nu éénmaal vanalle rare fenomenen naar boven en dat is ook logisch, gezien van het feit dat de hersenen in grote mate nog een groot raadsel zijn, zijn de bewijzen die daarvan uitvloeien ook een raadsel waar men nog geen vaste voet bij kan hebben om op te staan. Wetenschap = weten?

Nu of er waarlijk een tweede lichaam kan zijn van waaruit ik tijdens een BLE kan waarnemen staat natuurlijk ook nog niet vast omdat de meeste worden waargenomen vanuit eerstepersoon zonder werkelijk ook vier handen, vier armen, vier voeten waar te nemen want twee lichamen houdt dit in.

Omdat ble's realistisch aandoen, lijkt het op het eerste gezicht niet zo dat ze van hallucinatorische aard zijn. In praktijk blijken hallucinatie en elementen uit de werkelijkheid te worden geïntegreerd in één geheel, maar het onderscheid tussen schijn en werkelijkheid kan vaak wel worden gemaakt: er is dus sprake van besef, zij het slechts gedeeltelijk.

Wat zegt dit stukje? Het enige waar ik iets van werkelijkheid kan uithalen dat duidelijk voor me is, is dat er sprake is van bewustzijn (besef). Daar achter komt 'slechts gedeeltelijk' wat voor mij niet berust op een BLE maar alweer op een gedachte-uittreding. Totdat er een volledige duidelijkheid hierin komt zal men alles op een hoopje blijven gooien en er met de paplepel heerlijk in blijven roeren en ja wie zou dit niet willen. Beetje onderzoeken, beetje conclusies daaruit trekken vanuit eigen oordeel,... en ja men moet toch iets te doen hebben om wat centjes binnen te halen voor levensonderhoud. Of het allemaal wel zo standvastig is zoals het op het eerste gezicht lijkt, daar kijkt men niet zo naar en dat is ook begrijpelijk want wat kan men van deze soep zeker te weten komen? Dat er 'iets' lijkt te zijn maar waarvoor men nog geen standvastige verklaring voor kan geven omdat men het heel simpel gezegd nog niet met zekerheid kan zeggen, misschien?


In ieder geval wat voor mij wel duidelijk is:

Het verschijnsel ble is vanuit filosofisch oogpunt zeer interessant; het is de best bekende bewustzijnstoestand waarin tegelijkertijd twee zelfmodellen*** actief zijn. Natuurlijk is slechts één ervan de 'focus van de identiteit', de plaats waar de actor (de entiteit die handelt) zetelt. Het andere zelfmodel - het fysieke lichaam dat bijv beneden op het bed ligt - is strikt gesproken geen zelfmodel, omdat het niet fungeert als de oorsprong van het eerstepersoons perspectief. Het is niet de plek vanwaar je je aandacht richt op je omgeving, het is geen subject van bewuste ervaring. En dat is precies wat het ego is. Maar het is wel nog steeds je eigen lichaam waar je naar kijkt.

Dat er een bewustzijn, met of zonder lichaam, kan bestaan en dat kan waarnemen buiten de hersenen of kunnen hersenen zichzelf werkelijk waarnemen buiten het lichaam terwijl hersenen stoffelijk zijn en gebonden zijn aan het stoffelijke lichaam of zou het sprookje kunnen bestaan dat de hersenen zichzelf kunnen 'vergeestelijken' om het zo even te noemen en zichzelf zo boven het stoffelijke lichaam kunnen transporteren om zo het stoffelijke lichaam waar te nemen want in mijn ogen zou dit werkelijk van krankzinnige waanzin betuigen en dan nog niet te spreken over de details die er gegeven zijn over bepaalde gebeurtenissen en/of personen die waargenomen zijn geweest tijdens de BLE en die men onmogelijk kan verklaren wanneer bewustzijn zich maar in en op één plaats kan bevinden, namelijk in de hersenen.

Een link ivm. bewustzijn buiten het lichaam, BLE's, de hersenen,.. voor diegene die zelf op 'open' onderzoek wil gaan in de wereld van het menselijke bewustzijn:

http://www.zielenknijper.nl/mensen-zond ... aters.html

Een paar namen van weters die open staan voor de nieuwe bevindingen op dit gebied en dit ondersteund door eigen onderzoek en zelf hun bevindingen hebben genoteerd in boekvorm en lezingen:

- William A. Tiller, Ph.D. is professor emeritus of Materials Science and Engineering at Stanford University.

- Raymond Moody is a psychologist and medical doctor.

- Stanley Krippner, Ph.D., professor of psychology at Saybrook University.

Ik wil hiermee eigenlijk aantonen dat denk dat er nog niets in wetenschap voor honderd procent duidelijk is bewezen want er staat altijd de kans open dat een wetenschappelijke theorie herzien en herschreven kan worden op grond van nieuwe data.