Bewijs van het ontbreken van een leven na de dood

[Vesselin]

Als ik naar de titel van deze topic kijk denk ik aan het devies, waaraan ik me nog altijd houd: "Na uw dood zult u zijn wat u voor uw geboorte was." (O.a. de filosoof Schopenhauer heeft dit zo geformuleerd.)
Ik heb geen enkele herinnering aan wat ik was voor mijn geboorte.
Als mensen vertellen dat ze herinneringen hebben aan vorige levens is dat een persoonlijke ervaring van hen die ik op geen enkele wijze kan bijtreden.
Als ik zeg dat ik niets van BDE's af weet, bedoel ik dat ik die niet gehad heb.
Ik heb één kennis die mij ooit toevertrouwde dat ze er wel een gehad had. Dat was na een geanimeerd gesprek i.v.m. het verschijnen van het boek van Pim van Lommel: "Eindeloos bewustzijn" en de vernietigende kritiek daarop van onder meer de vooraanstaande Nederlandse hersenonderzoeker Dick Swaab.
Deze vrouw vertelde mij privé dat zij niet twijfelde aan haar ervaring en dat het voor haar een 'weten' was dat de dood niet het einde is voor het individu.
Ik heb mij niet bezig gehouden met dit proberen te weerleggen, laat staan te ridiculiseren. Ik kon enkel zeggen: "Ik heb deze ervaring niet. Maar als het jou die zekerheid verschaft: prima voor jou!"

[Reini]

Blijkbaar heeft een BDE zulke grote invloed op gans het brein dat het overtuigd blijft van de waarheid van die belevenis.
Men kan het die mensen dus niet kwalijk nemen.
Het zijn uitzonderingen op de regel die nadien zeggen: waarschijnlijk speelde onze geest een spelletje met ons.
Neem het de deelnemers aan dit topic niet kwalijk Vesserin, dat ze wat cassant overkomen, maar men leest hier soms zulke dwaze verhalen dat men al eens assertief of soms agressief reageert.
alles komt goed als men weet welk vlees men in de kuip heeft.

[janx]

Welkom Vesselin in dit zeer bijzondere gezelschap binnen de rubriek "Religie – Psychologie – Filosofie" waar met letters de strijd wordt gevoerd over wat is leven.
We hebben hier eminente geleerden die alles wat de één schrijft, aan een deskundig onderzoek wordt onderworpen, en het resultaat wordt beantwoord in weloverwogen woordkeuze's die aan duidelijkheid niets te wensen overlaat zodat je weet hoe de zaken zijn.
Maar ook hebben we dwarsliggers die toch hun eigen zienswijze en ervaringen blijven schrijven.
Niet om het gelijk te verkrijgen maar gewoon om de niets vermoedende lezer iets te geven wat zij naar eigen keuze kunnen opnemen of dumpen. Meestal is dit laatste het geval.
Maar los van dat alles is dit best een intressante topic indien je karaktereigenschappen wil leren kennen, herkennen en eventueel je voordeel er mee doen.
Men waant zich veilig achter het toetsenbord en waardoor het diepere meer losgelaten wordt en te voorschijn komt.
Echter wat wel van belang is dat je moet streven naar een foutloos taalgebruik anders ben je een dommoor en is je denken van geen enkel belang. Dus.... ik behoor tot die catogorie dan weet je het al vast.

[Klaartje]

Als ik naar de titel van deze topic kijk denk ik aan het devies, waaraan ik me nog altijd houd: "Na uw dood zult u zijn wat u voor uw geboorte was." (O.a. de filosoof Schopenhauer heeft dit zo geformuleerd.)
Ik heb geen enkele herinnering aan wat ik was voor mijn geboorte.
Als mensen vertellen dat ze herinneringen hebben aan vorige levens is dat een persoonlijke ervaring van hen die ik op geen enkele wijze kan bijtreden.
Als ik zeg dat ik niets van BDE's af weet, bedoel ik dat ik die niet gehad heb.
Ik heb één kennis die mij ooit toevertrouwde dat ze er wel een gehad had. Dat was na een geanimeerd gesprek i.v.m. het verschijnen van het boek van Pim van Lommel: "Eindeloos bewustzijn" en de vernietigende kritiek daarop van onder meer de vooraanstaande Nederlandse hersenonderzoeker Dick Swaab.
Deze vrouw vertelde mij privé dat zij niet twijfelde aan haar ervaring en dat het voor haar een 'weten' was dat de dood niet het einde is voor het individu.
Ik heb mij niet bezig gehouden met dit proberen te weerleggen, laat staan te ridiculiseren. Ik kon enkel zeggen: "Ik heb deze ervaring niet. Maar als het jou die zekerheid verschaft: prima voor jou!"

Kom hier pas terug enkele laatste postings te lezen...... wat ieder individu voelt of meent te voelen is niet altijd simpel te weerleggen want is dus uiteraard persoonlijk. Zelf geloof ik niet in sprookjes, maar wél dat onze ingenieuse hersenen vaak een loopje met ons nemen.

Zo ook bijvoorbeeld met "dromen", hallucinaties enz...... iemand vertelde me ooit eens dat "slapen" eigenlijk betekent "uit zijn lichaam treden" , misschien is dat voor een deel zo, als men wakker wordt herinnert men soms nog iets, maar uiteindelijk is het ons "onderbewustzijn" dat naar boven komt. In het geval van die zogezegde "BDE" 's, zijn het zeker ook onze hersenen die door allerlei invloeden ons parten spelen. De meeste gaan daar dan ook nog een "godsdienstige" betekenis aan geven , mij niet gelaten maar stop dan toch met die "hemelse visioenen" en "leven" na de dood.

Dood = amen en uit; niemand komt daar van terug

Nog in je wildste dromen niet

[Zondervrees]

[...] Als ik iets geleerd heb is het wel dat, het in het belachelijke trekken van allerlei godsdienstige en 'spirituele' overtuigingen die mensen verwoorden, niet helpt en puur tijdverlies is. [...]

Toch altijd een beetje vreemd. Als een volwassene zegt te geloven in kaboutertjes dan mag iedereen dat blijkbaar belachelijk vinden. Vergelijk je het godsbeeld van gelovigen met het Vliegend Spaghetti Monster, dan zegt iedereen dat dat beledigend zou zijn voor gelovigen, dat je ze daarmee belachelijk zou maken. Maar waarom?
Er is iets vreemds aan de gang met godsdienst. Zo staat er in de universele verklaring van de rechten van de mens dat je niet mag discrimineren op basis van geloof.
Kijk, dat je niet mag discrimineren, of spotten en belachelijk maken etc., op basis van huidskleur, geslacht, lichamelijke beperkingen en zo, dat lijkt mij normaal: dat zijn tenslotte eigenschappen die je zelf niet kan veranderen. Maar een geloof, daar kies je toch zelf voor?

[Vesselin]

Dood = amen en uit; niemand komt daar van terug

Anderzijds kan men opmerken dat de materie waarvan je lichaam gemaakt is en de energieën die deze materie vorm geven en laten bewegen wel eeuwig zijn. Als je lichaam sterft en vergaat of verbrand wordt gaat, volgens de wet van het behoud van massa en energie, niets verloren. Als je begraven wordt bvb. dient je lichaam als voedsel voor wormen en gras. (Doet me denken aan een liedje uit mijn jeugd: "En als we dood zijn groeit er gras op onze buik.") Die wormen en dat gras zijn dan op hun beurt weer voedsel voor andere levensvormen: vogels en zoogdieren enz.
Maar dat is niet wat men zich voorstelt bij het 'leven na de dood' natuurlijk.
Men zou wensen dan wat men beschouwt als 'mijzelf' overleeft. Maar hoe zou dat kunnen? Dat 'mijzelf', dat zelfbeeld dat we hebben, is een gevolg van de werking van het geheugen dat op zijn beurt afhankelijk is van de werking van de hersenen. En de hersenen vergaan bij het overlijden. Het zelfbeeld kan zelfs geheel verdwijnen tijdens het leven, bij een vergevorderde staat van geheugenverlies, zoals bij de ziekte van Alzheimer. En het zelfbeeld heeft ook een begin: bij de geboorte is het niet aanwezig. Langzaam aan wordt er een 'verhaal' opgebouwd dat we 'onszelf' noemen en dat we dag in dag uit herkennen dank zij de werking van ons geheugen. Wat wij 'mijzelf' noemen is dus verbonden met het bestaan van een lichaam met zijn hersenen. Het einde van dit lichaam betekent dus ook noodgedwongen het einde van het 'mijzelf'.

[Vesselin]

[...] Als ik iets geleerd heb is het wel dat, het in het belachelijke trekken van allerlei godsdienstige en 'spirituele' overtuigingen die mensen verwoorden, niet helpt en puur tijdverlies is. [...]

Toch altijd een beetje vreemd. Als een volwassene zegt te geloven in kaboutertjes dan mag iedereen dat blijkbaar belachelijk vinden. Vergelijk je het godsbeeld van gelovigen met het Vliegend Spaghetti Monster, dan zegt iedereen dat dat beledigend zou zijn voor gelovigen, dat je ze daarmee belachelijk zou maken. Maar waarom?
Er is iets vreemds aan de gang met godsdienst. Zo staat er in de universele verklaring van de rechten van de mens dat je niet mag discrimineren op basis van geloof.
Kijk, dat je niet mag discrimineren, of spotten en belachelijk maken etc., op basis van huidskleur, geslacht, lichamelijke beperkingen en zo, dat lijkt mij normaal: dat zijn tenslotte eigenschappen die je zelf niet kan veranderen. Maar een geloof, daar kies je toch zelf voor?

Ja, maar dat is het gevolg van het streven naar politieke macht.
Wie het voor het zeggen heeft moet het volk rustig houden, anders riskeert men opstand en burgeroorlog. Denk maar aan het 'Brood en Spelen' in de Romeinse keizertijd.
Zolang mensen in groten getale behoefte hebben aan de 'opium' van de georganiseerde godsdiensten zullen machthebbers dit tolereren en ja, dit - tenminste: als het om democratieën gaat - inschrijven in hun verklaring van de rechten van de mens.

[Klaartje]

Koningshuizen en machthebbers zijn de slippendragers van de Kerken..... kijk maar naar het bastion van ROME

[Gast]

@Klaartje

Dood = amen en uit; niemand komt daar van terug

Na een diepe zware coma,als dood...heb ik de tunnel zelfs niet gezien nog het licht maar kwam wel terug

Maar dood is dood
Is ook mijn mening

[janx]

Kijk, dat je niet mag discrimineren, of spotten en belachelijk maken etc., op basis van huidskleur, geslacht, lichamelijke beperkingen en zo, dat lijkt mij normaal: dat zijn tenslotte eigenschappen die je zelf niet kan veranderen. Maar een geloof, daar kies je toch zelf voor?

Met andere woorden, iemand die ergens in geloofd is vogelvrij wat spotterij betreft? En dat geloof jij? Hm ... ik hou er niet van om mensen te bespotten.

[rolija]

Kijk, dat je niet mag discrimineren, of spotten en belachelijk maken etc., op basis van huidskleur, geslacht, lichamelijke beperkingen en zo, dat lijkt mij normaal: dat zijn tenslotte eigenschappen die je zelf niet kan veranderen. Maar een geloof, daar kies je toch zelf voor?

Met andere woorden, iemand die ergens in geloofd is vogelvrij wat spotterij betreft? En dat geloof jij? Hm ... ik hou er niet van om mensen te bespotten.

Bedoel je nu (n)ergens ?

[Paul Siemons]

Janx schreef: Met andere woorden, iemand die ergens in geloofd is vogelvrij wat spotterij betreft?

"..vogelvrij wat spotterij betreft?"......

Dus als de wind niet komt uit de verwachte hoek word dat "spotten" genoemd!!!!

Straf!

Mvg,
P.Siemons

[janx]

In het geval van die zogezegde "BDE" 's, zijn het zeker ook onze hersenen die door allerlei invloeden ons parten spelen.

Niets is hierover zeker beste Klaartje. Als dat zo was is er geen twijfel meer. Noch de wetenschap nog de kerken hebben hier een zekerheid over. Het is enkel de mens zelf, die het mee maakt, die daar over kan oordelen. En natuurlijk is het je eigen innerlijke, met het bezit dat deze heeft, om daarmee om te gaan. En niet iedereen doet dat op een zelfde manier.

[Vesselin]

Met andere woorden, iemand die ergens in geloofd is vogelvrij wat spotterij betreft? En dat geloof jij? Hm ... ik hou er niet van om mensen te bespotten.

Ik zal nooit spotten met iemand die beweert dat zijn geloof gebaseerd is op iets dat hij ervaren heeft. Ik zal zeggen: "Ik kan er niet over meepraten want ik heb, waar u het over heeft, niet ervaren."
Het aanhangen van een geloof of overtuiging gebaseerd op een zogenaamde 'geopenbaarde' leer zal ik bekritiseren met, zover ik dat kan, logische en wetenschappelijke argumenten.
Dit werkt meestal geenszins. Dan laat ik het zo.
De rest is beleefdheid. Het is niet nodig om iemand, die vasthoudt aan een onzinnige overtuiging, te beledigen door hem dom te noemen, of te zeggen dat hij niet goed bij zijn hoofd is. Daar zijn godsdienst oorlogen om begonnen.
Het valt zeer veel mensen moeilijk om het definitieve van de dood onder ogen te zien. De dood is nu eenmaal "de onmogelijkheid van verdere mogelijkheden" zoals Heidegger het uitdrukte. En of het een troost is voor mensen om te beseffen dat je de dood zeer waarschijnlijk niet kunt meemaken - dat overkomt je eigenlijk elke nacht als je in slaap valt: dat moment kun je ook niet meemaken - is blijkbaar discutabel.
Hoe dan ook: speculeren heeft geen enkele zin.
Stel dat we het op het moment van onze dood beleven dat het niet het einde is, zal dat - misschien - een aangename verrassing zijn. Maar dat zou mij zeer verwonderen, aangezien ik geen 'mij' kan vinden dat zou kunnen overleven.

[Reini]

Dat men vooral op zijn pik getrapt is (als je er eentje hebt) is mijns inziens vooral door het inprenten van de religie van jongsaf aan; het wordt een stuk van jezelf, tot je erin slaagt om dat juk van je af te werpen.
Niet zo vanzelfsprekend voor de meesten van ons.
Daarom klinkt het kwetsend als men kritiek geeft op het sprookje.
Men kan daarom zonder probleem lachen om het Vliegend Spaghettimonster, maar niet om dat wezen dat alles zou geschapen hebben.
Ook al werd het nooit gezien of gehoord !