paranormale ervaringen

Dit is de plaats voor filosofie, psychologie

janx
Lid geworden op: 02 okt 2008, 19:52

20 jul 2013, 21:56

angel schreef:het is alleen nog niet uitgezuiverd en in evenwicht.
In mezelf in de eerste plaats.
Bedoel je met uitzuiveren het vermogen om het te plaatsen zodra je weet wat het is?
Als ik er vanuit gaat dat geen enkele mens het vermogen heeft om het wezen mens volkomen te doorgronden is het onmogelijk de diepste oorzaak van het handelen van de mens te kunnen weten.
Dit dichtste te kunnen benaderen kan enkel door je zelf zoveel mogelijk te leren kennen. Echter hier komen we gelijk in een probleem. Zoals ik zelf weet is reincarnatie een normaal evolutie proces, velen wijzen dit af en vinden het onzin, en dan kom je niet verder met mogelijke verklaringen anders dan, het zit in de genen, erfelijk doorgegeven in combinatie met de levensomstandigheden met het leerproces en/of mogelijke stoornis in de hersenen.
Maar als je je bedenkt dat vele vorige levens in feite de opbouw is van je huidige gevoel, dat wat in het onderbewustzijn is vast gelegd, en zeker een invloed heeft op je dag bewustzijn in dit leven, zal het je duidelijk worden dat het gevoel onderling tussen vele mensen totaal kunnen verschillen. Van minder bewust tot aan een hoge bewustzijnsgraad. Als je dit weet dan kanje al over vele zaken anders gaan denken.
Ik zelf wil hier geen voorbeelden van geven omdat dit weer de nodige commotie zal doen ontstaan waar ik niet op zit te wachten wegens het vele geharrewar wat het zal geven.
Alles is Één en die Éne is Alles.

Dianthus
Lid geworden op: 10 apr 2011, 15:10

20 jul 2013, 22:44

Misschien zijn er een paar wijsheden die je gevoel aanspreken en zo een leidraad kunnen zijn...

http://plazilla.com/citaten-van-zen-en-andere-meesters

http://artjournal.weebly.com/100-spirit ... heden.html

Geeft me soms meer inzicht en zo ook rust wanneer ik in een situatie zit die om verheldering vraagt en de conclusie die ik steeds trek is dat het bij mij ligt en niet bij een ander. Immer een ander kan niet bepalen hoe ik me dien te voelen. Ieder heeft een eigen vrije wil en dient daarmee eigen te maken wat men zich wil eigen maken. Ook merk ik dat net die mensen op mijn pad komen wanneer ik er iets van kan leren dat op dat moment van belang is. Zelfs al zijn die mensen niet begrijpend naar mij toe, kunnen zij net door dat gedrag een meester zijn waarvan ik kan leren :wink:

Een goede reiziger heeft geen vooropgezet plan
en is niet gericht op aankomen.
Een goede kunstenaar laat zich leiden
door zijn intuïtie.
Een goede wetenschapper heeft zichzelf van begrippen bevrijd
en houdt zijn geest open voor wat is.

Zo is de Meester er voor iedereen
en wijst niemand af.
Hij is bereid om elke situatie te benutten
en verspilt niets.
Dit wordt de omarming van het licht genoemd.

Wat is een goed mens anders dan de leraar van een slecht mens?
Wat is een slecht mens anders dan het werk voor een goed mens?
Als je dit niet begrijpt, zul je verloren gaan,
hoe intelligent je ook bent.
Het is het grote geheim
Windows XP Pro Service Pack 3/ W8.1 Pro MC, Intel Desktop D 945 PSN , Intel Pentium D 3.40GHz , 4GB DDR2 800Mhz, Samsung 1TB S-ATA II 32MB, Samsung SSD 840 250GB , Sapphire Radeon HD 5450 1GB DDR3 PCIE HDMI, iiyama ProLite 22''

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

20 jul 2013, 23:21

Dag Fazal,

Bedankt voor je reactie en je bezorgdheid.

Het is niet zozeer het feit dat ik veel boeken lees over het onderwerp - het is eerder iets dat in mij leeft.

Groetjes,

Angel
fijne dag verder

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

22 jul 2013, 19:12

Dag Janx,

Met uitzuiveren bedoel ik het oplossen van negatieve ervaringen, dat het niet meer in mij blijft hangen, transformeren in iets positief, loslaten.

Ok, ik heb uit de negatieve ervaringen wel iets positiefs geleerd en toch blijf ik negatieve (ergernis) gevoelens hebben naar de persoon in kwestie.
fijne dag verder

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

22 jul 2013, 19:24

Dag Dianthus,

Bedankt voor de links.

Inderdaad, een ander kan niet bepalen hoe ik me dien te voelen.

Ja, ik heb wel een en ander geleerd doordat die persoon op mijn pad kwam, nl. door haar onrespectvol gedrag mijn grenzen (welke ik toen al wel kon stellen) stellen en ondanks de felle druk ben ik toch vastberaden gebleven.

En toch blijf ik met de ergernis zitten wanneer ze dingen doet die het tegenovergestelde zijn van mijn waarden.
Het is niet dat ze dat rechtstreeks naar mij toe doet maar naar mijn echtgenoot, haar vader.
En dus word ik er hoe dan ook mee geconfronteerd.

Het bevestigt dat ze niet iemand is die ik mijn vriendenkring wens, die mijn waarden deelt.

En toch, ik zit met die innerlijke strijd.
fijne dag verder

Dianthus
Lid geworden op: 10 apr 2011, 15:10

22 jul 2013, 19:36

Hoi Angel,

Ik heb ook gezien dat je regelmatig interessante boeken leest en misschien kan de volgende je ook van dienst zijn…

http://www.bol.com/nl/p/een-nieuwe-aard ... 4002601178

In ieder geval ben ik niet de enige (zie reviews) die veel leren uit de 'nieuwe psychologie' van Eckhart Tolle. Hij raakt dan ook zoveel koppen met nagels in zijn boek en dat met een redelijk eenvoudig taalgebruik.
Windows XP Pro Service Pack 3/ W8.1 Pro MC, Intel Desktop D 945 PSN , Intel Pentium D 3.40GHz , 4GB DDR2 800Mhz, Samsung 1TB S-ATA II 32MB, Samsung SSD 840 250GB , Sapphire Radeon HD 5450 1GB DDR3 PCIE HDMI, iiyama ProLite 22''

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

22 jul 2013, 19:37

uitzuiveren betekent: energetisch uit jouw energiesysteem (je aura en/of chakra’s) verwijderen. Zodat de energie weer vrijuit kan stromen!
fijne dag verder

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

22 jul 2013, 19:42

Dag Dianthus,

Bedankt voor de tip.

Groetjes,

Angel
fijne dag verder

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

22 jul 2013, 19:54

Dag Dianthus,

Ik ben naar een aantal samenvattingen van het boek gaan kijken.
Er kwam vanalles naar boven.

Toen mijn echtgenoot en ik een paar jaar geleden in Kroatië waren hebben wij ook Mostar bezocht.

Bij het verlaten van de stad reden we langs een gebouw dat nog half in puin was van de oorlog. De ruiten waren stuk.
Bij het voorbijrijden hoorde ik ineens chaos. Alsof de oorlog op dat moment nog bezig was.
Wij waren met de moto dus ik had een helm op en toch hoorde ik de chaos.

Bij het bezoeken van Büchenwald, bij het willen binnenstappen van de ruimte met de ovens werd ik 2 keer door een onzichtbare kracht tegengehouden. Ik probeerde alsnog binnen te gaan maar omwille van mijn ervaringen met het paranormale heb ik het niet nog eens geprobeerd.

En dan wat de samenvatting nog naar boven haalde was angst. Angst om weer afschuwelijke dingen mee te maken met de dochter van mijn echtgenoot.
Voor mij is ze niet goed. Ik bedoel, ik heb totaal andere waarden nl. respect in de breedste zin van het woord.

Groetjes,

Angel
fijne dag verder

Dianthus
Lid geworden op: 10 apr 2011, 15:10

22 jul 2013, 21:44

Maar wat heeft die angst met 'die samenvattingen' te maken? Dat begrijp ik niet?

Ik zie het zo dat je met een ‘ei’ zit en er een opheldering dient te gebeuren. Die opheldering dien je zelf te doen en door jezelf te analyseren met een hulpmiddel zoals bv. een goed boek, kan het je een bepaalde richting wijzen in jezelf om datgene wat je vasthoudt los te laten. Kan niemand anders dan jezelf voor jezelf doen.

Ivm. uitzuiveren kan je wel je aura en/of chakra's zuiveren maar dat werkt maar tijdelijk indien je je eigen denken&voelen niet onderhanden neemt want dat zorgt voor die onzuiverheden. Niet je aura, chakra's of iemand anders kan voor je eigen emoties zoals bv. angst in staan. Je dient in je eigen kracht te staan en wanneer je dit te pakken hebt kan niemand je dat meer afnemen maar dat is wel iets dat jezelf voor jezelf dient te doen. Ik zie het zo dat alle onbegrepen gevoelens(emoties) zoals bv. angst als fundament ‘onwetendheid’ in zich hebben. Word je nu meer wetend over je gevoelens, emoties, je denken en handelen, dan kan opeens de oplossing eenvoudig voor je neus liggen en hoef je het alleen maar met beide handen aan te nemen en al de rest dat dan niet meer in je thuishoort, laat je gewoon los door middel van aanvaarding.

Aanvaarden is een belangrijke sleutel want we houden teveel negativiteit uit het verleden vast waardoor ons zicht troebel wordt. Net hetzelfde met bv. het gevoel geluk. Dat gevoel voelen heeft niets met een ander zijn/haar voelen of daden te maken. Ieder heeft de eigen vrije wil om te voelen en te denken hoe hij/zij wil en is daar dan ook zelf verantwoordelijk voor.

Een paar verhelderende links ivm. emoties en hoe deze staan of vallen door de manier 'hoe' men over iets denkt:

http://www.pamcomijs.nl/?p=278

http://www.indrasurya.nl/new/index.php? ... &Itemid=55

http://deborahwust.nl/2012/11/21/over-a ... in-het-nu/

Eigenlijk is het heel simpel. Ik ben niet mijn emoties en gedachten die deze emoties op de eerste plaats oproepen, wanneer ik er me niet mee identificeer. Dan ontstaat de ruimte voor waarlijke lichtende positiviteit want zolang men niet vrij is van negativiteit kan men ook nooit in de ware kracht van de positiviteit komen. Men zit dan als het ware te huppelen tussen beide krachten en dat is alles behalve evenwichtig in voelen/denken zijn.
Windows XP Pro Service Pack 3/ W8.1 Pro MC, Intel Desktop D 945 PSN , Intel Pentium D 3.40GHz , 4GB DDR2 800Mhz, Samsung 1TB S-ATA II 32MB, Samsung SSD 840 250GB , Sapphire Radeon HD 5450 1GB DDR3 PCIE HDMI, iiyama ProLite 22''

fotofant
Lid geworden op: 28 jul 2009, 20:00
Locatie: wenduine

22 jul 2013, 22:46

Ik vrees dat we hier toch aan het afdwalen zijn van het topic "paranormale ervaringen". Eigenlijk zijn we gewoon aanbeland bij "psychologie" en "levenshouding". Misschien ligt de oplossing van veel problemen in het durven loslaten van de dingen, aanvaarden dat ieder mens zijn eigen weg gaat, ophouden met mensen en dingen te willen veranderen en naar onze hand (en normen) te zetten en zich in plaats daarvan te concentreren op het laten stromen van de eigen "chi" de eigen levensenergie, in plaats van ze te laten wegvloeien door getob.
Het lijkt een heel simpele oplossing, maar oh zo moeilijk om in de praktijk toe te passen.
Mijn levensmoto is "Elk moment is belangrijk" maar mijn tweede devies is "Niet lijden is zich laten drijven op de golven van het eeuwige Tao, zonder tegen de stroom opvarend willen". Laat het eenieder wel een troost wezen dat ik al meer dan de helft van mijn leven bezig ben om dit te proberen in praktijk te brengen, met vallen en opstaan.
Lieve groetjes en goede moed
elk moment is belangrijk

Dianthus
Lid geworden op: 10 apr 2011, 15:10

22 jul 2013, 23:43

Het lijkt een heel simpele oplossing, maar oh zo moeilijk om in de praktijk toe te passen.
Mijn levensmoto is "Elk moment is belangrijk" maar mijn tweede devies is "Niet lijden is zich laten drijven op de golven van het eeuwige Tao, zonder tegen de stroom opvarend willen". Laat het eenieder wel een troost wezen dat ik al meer dan de helft van mijn leven bezig ben om dit te proberen in praktijk te brengen, met vallen en opstaan.
Ja dat klopt. Zelf reik ik ook aan hetgeen ik nog te leren heb maar waar ik wel mee bezig ben. Vallen en opstaan zonder zichzelf 'te' ernstig te nemen is ook volgens mij belangrijk bij dit proces dat 'leven' heet. Immer zonder ‘fouten’, hoe kunnen wij dan ‘leren’ of kunnen we waarlijk leren ‘hoe’ het moet(wil) zonder eerst te weten hoe het niet moet?

Zelf ben ik er dan ook nog niet maar het kan hierbij wel eens leerrijk zijn om hierover van gedachten te wisselen. Wel hierbij weer opletten dat men niet in dezelfde cirkels blijft draaien zodat het maar een gezwam wordt want daar heeft men ook niets aan. Men kan zo lang over iets blijven filosoferen maar volgt de eigen daad niet vanuit het eigen voelen & denken dan heeft het weinig nut. Ieder heeft het dan ook voor zichzelf eigen te maken. Kan niemand anders voor je doen. In feite is het hier meer afleggen dan eigenmaken want hetgeen we meestal aan onbewustzijn (onwetendheid) krampachtig vasthouden, houdt ons voortgaan in bewustzijn tegen.

Aanvaarden & loslaten met een ‘vleugje’ ernst hierbij kan wonderen doen en dat kan in feite iedereen wanneer de wil ervoor maar daar is of men blijft in (on)geloof hangen terwijl het in wezen ‘weten’ wil worden(zijn).

"The greatest movement is not out there somewhere. The greatest movement is within."

http://www.youtube.com/watch?v=rrhBW1f0 ... SSNEqcvi5T (1ste deel)
Windows XP Pro Service Pack 3/ W8.1 Pro MC, Intel Desktop D 945 PSN , Intel Pentium D 3.40GHz , 4GB DDR2 800Mhz, Samsung 1TB S-ATA II 32MB, Samsung SSD 840 250GB , Sapphire Radeon HD 5450 1GB DDR3 PCIE HDMI, iiyama ProLite 22''

Reini
Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
Locatie: Brasschaat

23 jul 2013, 10:06

Neem er misschien even akte van dat ons leven slechts een nanoseconde betekent in het licht van de eeuwigheid.
Helpt prima om een hoop te relativeren.

ED.
Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20

23 jul 2013, 12:34

Er durven over spreken in dit geval schrijven. Je moet het maar doen. Neem nu nog maar de diverse topics van dit forum. Zowel ikzelf als anderen durven eens zaken te schrijven die wij anders nooit of te nimmer tegenover iemand zouden vertellen. Of dit goed is, laat ik in het midden. Wie in het dagelijks leven durft te spreken over paranormale belevenissen, die krijgt algauw een etiket opgeplakt van “halve gare” of andere mooie naampjes die onze taal rijk is. En toch! Iedereen maakt het mee, maar durft het niet toe te geven. Gewoon uit schrik, om zich belachelijk te maken.

Soms stel ik mij vragen in die zin van; was het een kwade droom die ik gehad heb; heb ik iets of iemand gezien, oren spreken, me zelfs fysiek aanraken? Die mens is toch allang dood?

Net zoals ik in andere onderwerpen al schreef: de ene staat er meer voor open, of is er gevoeliger aan dan de andere.

Och ja, zelf heb ik ook al “gesproken” met overleden mensen. Wie niet? Je moet maar eens in de miserie zitten. Hoe dikwijls denk je dan niet aan mensen die graag hebt gezien. Je vraagt zelfs om je te helpen. Soms voel je die aanwezigheid. Is dit overdreven? “Denken” wij niet, dat we het gezien of gevoeld hebben? Hebben wij het gedroomd? Ik kan het niet bewijzen. Maar soms wordt je dan wakker uit die droom, met een antwoord op je vragen.

Van één zaak ben ik wel overtuigd. Dat is, dat mensen die hier hun gevoelens, positieve, negatieve of “rare” belevenissen durven of willen neerschrijven, zich achteraf stukken beter voelen. Ergens voelen ze dan, dat ze niet alleen zijn. Dat er nog anderen zijn met dezelfde vragen. Is dit nu een paranormale gedachte? Wie weet, zijn er hier nog enkelen, die op dit moment, aan hetzelfde denken! Of,… is dit maar alleen het gedacht, van nog zo een rare?... Zoals ik, dus!
Laatst gewijzigd door ED. op 23 jul 2013, 13:35, 1 keer totaal gewijzigd.

angel22
Lid geworden op: 10 jun 2012, 12:54

23 jul 2013, 13:30

Dag Dianthus,

In de samenvatting staat een en ander dat bij mij een en ander naar boven liet komen.

Het feit dat ik ondanks mijn begrip en mededogen, ergernis en verdriet toch angst heb om die persoon tot mijn leven toe te laten is misschien verkeerd uitgedrukt.

Het is niet zozeer angst. Al hetgeen waar ik voor sta is het tegenovergestelde van waar zij voor staat om het zo te zeggen.

En dat is een reden te meer waarom ik zo met een innerlijke strijd zit.

Natuurlijk weet ik dat ik het zelf moet oplossen maar door feedback, het misschien te zien vanuit een ander standpunt of net bij mezelf te blijven (dus dat ik om bepaalde redenen niet met haar wil omgaan) kan ik misschien tot een verheldering komen.

Hetgeen wat mij zo ergert aan haar, wat ze gedaan heeft enz...is deels het verleden maar ook waar ze voor staat, haar persoon.

Ja, diep in onszelf zijn we allemaal gelijk en zijn we een.
Maar dat helpt mij nu op dit moment niet vooruit.

Alhoewel ik geen boosheid meer voel maar wel ergernis, heb ik een tijd geleden een boek rond boosheid gekocht van Riekje Boswijk-Hummel.

Ik zie het niet als dat mijn aura enz...dient uitgezuiverd te worden maar het contact tussen haar en mij maar in eerste instantie in mezelf.

En ja, ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen daden, gedachten enz...

En toch, ik stel mijn grenzen naar haar toe. Hoe zit dat dan in combinatie met mededogen, begrip. Dat je ondanks dat toch ook je grenzen kunt stellen.

Wanneer beslis je dan of iemand in je leven komt of niet ?
Als je dan toch een bent met een ander, als je dan toch begrip en mededogen hebt en toch totaal andere waarden hebt (die zij overschrijdt).
fijne dag verder