emoties : wat zijn dat en hoe ga je ermee om

[Dianthus]

Nou, ik zie het meer zo dat wij een onder-bewustzijn hebben en een dag-bewustzijn en het onderbewustijn reageert in dagbewustzijn.

Ik heb me eens laten wijsmaken dat de menselijke hersenen niet de capaciteit hebben om alle herinneringen van een mensenleven op te slaan. Vraag me aub niet hoe men dat becijferd heeft.

In het verleden heb ik een paar wetenschappelijke docu's met allerlei testen gezien en waaruit bleek dat wij meer dan 98% leven vanuit ons onderbewustzijn. Ook bleek het onderbewustzijn elf miljoen bits per seconde te verwerken/filteren tegenover de 40 bits in dagbewustzijn.

Een prachtig voorbeeld zijn de Savants en mij maak je niet meer wijs dat de hersenen dat alles kunnen opslaan bij die mensen die bv. een hele bibliotheek kunnen opslaan na één keer een boek gelezen te hebben of iets heel gedetailleerd kunnen schilderen door maar heel even een bepaald landschap in zich op te nemen.

[YYZ]

Nou, ik zie het meer zo dat wij een onder-bewustzijn hebben en een dag-bewustzijn en het onderbewustijn reageert in dagbewustzijn.

Ik heb me eens laten wijsmaken dat de menselijke hersenen niet de capaciteit hebben om alle herinneringen van een mensenleven op te slaan. Vraag me aub niet hoe men dat becijferd heeft.

In het verleden heb ik een paar wetenschappelijke docu's met allerlei testen gezien en waaruit bleek dat wij meer dan 98% leven vanuit ons onderbewustzijn. Ook bleek het onderbewustzijn elf miljoen bits per seconde te verwerken/filteren tegenover de 40 bits in dagbewustzijn.

Interessant, en waar ergens bevindt dat onderbewustzijn zich? Zeg nu aub niet ergens op de splitsing van BHV, dat hebben we net gesplitst na 50 jaar.

[Dianthus]

Ergens in ons

Kijk, ik ben hier schrijvende, denkende, de hersens hebben het al verwerkt, maar vanuit mijn bron stuur ik mijn gedachten door mijn lichaam heen, en dan komen die weefsels tot trilling. En nu zijn de hersens er alleen maar voor om het gevoel te kunnen opvangen maar vraag me niet een plaats waar dat onderbewustzijn precies is en ik denk ook dat de plaats niet van belang is maar wel dat het er is.

[YYZ]

Ergens in ons

Kijk, ik ben hier schrijvende, denkende, de hersens hebben het al verwerkt, maar vanuit mijn bron stuur ik mijn gedachten door mijn lichaam heen, en dan komen die weefsels tot trilling. En nu zijn de hersens er alleen maar voor om het gevoel te kunnen opvangen maar vraag me niet een plaats waar dat onderbewustzijn precies is en ik denk ook dat de plaats niet van belang is maar wel dat het er is.

Het wordt raadselachtig, de locatie van het onderbewustzijn is niet zo duidelijk, begrijp ik. Weet je dan wel waar 'jouw bron' is? Of is dat misschien hetzelfde?

[Dianthus]

Je kunt het niet vastpakken, je kunt het niet met het stoffelijke oog zien maar je kunt wel de werking ervan voelen…

Als je bv. laaiend enthousiast over iets bent waarbij je dan ook niet teveel hoeft na te denken over de handelingen, denken wat je gaat zeggen, enz..
Maw. je zit in soort van flow en alles zit je mee en je voelt je uitstekend, dan wil dat voor mij zeggen dat het dagbewustzijn op één lijn ligt met het onderbewustzijn. Wanneer je nu iets aan het doen bent wat niet zo vanzelf gaat, niet zo goed voelt, dan zit je niet op één lijn met het onderbewustzijn.

Hier is dan ook niets raadselachtigs aan want ieder beleefd dit in meer of mindere mate in zijn/haar leven maar de meeste nemen het nog stoffelijk rationeel verstandelijk waar waardoor men er niet bewust van is dat er een onderbewustzijn bestaat op de eerste plaats.

We kunnen dan hier ook weer ivm. dit topic in cirkels blijven draaien door steeds alles maar rationeel verklaard te willen zien maar dat is op de eerste plaats al onmogelijk. We kunnen immer boeken vol schrijven over gevoel, liefde,… maar wanneer men het niet werkelijk in de ‘praktijk’ beleefd weet men in feite nog niets wat liefde is en wil zeggen.

[YYZ]

Je kunt het niet vastpakken, je kunt het niet met het stoffelijke oog zien maar je kunt wel de werking ervan voelen… Als je bv. laaiend enthousiast over iets bent waarbij je dan ook niet teveel hoeft na te denken over de handelingen, denken wat je gaat zeggen, enz.. Maw. je zit in soort van flow en alles zit je mee en je voelt je uitstekend, dan wil dat voor mij zeggen dat het dagbewustzijn op één lijn ligt met het onderbewustzijn. Wanneer je nu iets aan het doen bent wat niet zo vanzelf gaat, niet zo goed voelt, dan zit je niet op één lijn met het onderbewustzijn. Hier is dan ook niets raadselachtigs aan want ieder beleefd dit in meer of mindere mate in zijn/haar leven maar de meeste nemen het nog stoffelijk rationeel verstandelijk waar waardoor men er niet bewust van is dat er een onderbewustzijn bestaat op de eerste plaats. We kunnen dan hier ook weer ivm. dit topic in cirkels blijven draaien door steeds alles maar rationeel verklaard te willen zien maar dat is op de eerste plaats al onmogelijk. We kunnen immer boeken vol schrijven over gevoel, liefde,… maar wanneer men het niet werkelijk in de ‘praktijk’ beleefd weet men in feite nog niets wat liefde is en wil zeggen.

Wel Dianthus, ben ik het volkomen mee eens ondanks die beschrijving wel kan gegeven worden. Het brengt ons wel tot een volgend interessant iets, hoe leef je nu in een wereld waarbij je zelf wel je 'onderbewustzijn' (als verzamelnaam voor veel andere termen) volgt en je omgeving niet? Zit je dan niet met een gigantisch conflict of dilemma?

[cappa]

Prachtige korte samenvatting, Albert. Blijf in het Nu en haal geen oude koeien terug uit de sloot want die stinken toch maar uren in de wind.

Ja, zoals bij die twee gasten die langs het kanaal aan 't wandelen waren. Komt er een fietser aan, die enkele tientallen meters van hen aan 't zwalpen gaat en pardoes in 't kanaal belandt.
De ene spurt er naartoe, springt in 't water, komt even later met het lichaam boven en begint verwoed kunstmatige ademhaling te doen.
Amaai, zegt hij als hij even ophoudt, wat heeft die gegeten om zo uit zijn mond te stinken. Maar geen tijd verloren en voortdoen.
Zegt de andere aarzelend: maar die gast was toch met de fiets? Ja natuurlijk zegt de eerste.
Maar den deze heeft ijsschaatsen aan.

[cappa]

Ik heb me eens laten wijsmaken dat de menselijke hersenen niet de capaciteit hebben om alle herinneringen van een mensenleven op te slaan. Vraag me aub niet hoe men dat becijferd heeft. Aangenomen dat dit waar is, stelt zich de vraag waar die herinneringen dan naartoe gaan en hoe we ze terug kunnen ophalen.

Dat is inderdaad zo. Maar die herinneringen worden ook niet opgeslagen. Eigenlijk werkt het veel dynamischer.
Zie het als fragmenten van waarneming die in het brein bestaan. Bij het zien bijvoorbeeld bestaat het vermogen 'verticaal' te detecteren, of 'rechte hoek', 'rond', een bepaald patroon, een kleur, enz, enz. Het verband tussen al deze factoren, die samen bijv een voorwerp uitmaken, bestaat uit verbindingen die continu gecreëerd of afgebroken worden. En hoe meer een bepaalde verbinding geactiveerd wordt, hoe sterker ze wordt. Zo ontstaan de spreekwoordelijke karresporen.
Daarom ook dat in dromen, als onze 'logische' geest niet actief is, de gekste verbindingen realiteit kunnen worden.
Herinneringen zijn dus niets anders dan gedachten die in het steeds actieve brein gefabriceerd worden op basis van platgetreden paden, bestaande verbindingen.
En als de logische geest even stilgezet wordt (meditatie, een shock, diepe rust, ...) dan maak je ruimte om nieuwe verbindingen een kans te geven. Eureka!

[YYZ]

Dat is inderdaad zo. Maar die herinneringen worden ook niet opgeslagen. Eigenlijk werkt het veel dynamischer. Zie het als fragmenten van waarneming die in het brein bestaan. Bij het zien bijvoorbeeld bestaat het vermogen 'verticaal' te detecteren, of 'rechte hoek', 'rond', een bepaald patroon, een kleur, enz, enz. Het verband tussen al deze factoren, die samen bijv een voorwerp uitmaken, bestaat uit verbindingen die continu gecreëerd of afgebroken worden. En hoe meer een bepaalde verbinding geactiveerd wordt, hoe sterker ze wordt. Zo ontstaan de spreekwoordelijke karresporen. Daarom ook dat in dromen, als onze 'logische' geest niet actief is, de gekste verbindingen realiteit kunnen worden. Herinneringen zijn dus niets anders dan gedachten die in het steeds actieve brein gefabriceerd worden op basis van platgetreden paden, bestaande verbindingen. En als de logische geest even stilgezet wordt (meditatie, een shock, diepe rust, ...) dan maak je ruimte om nieuwe verbindingen een kans te geven. Eureka!

Eureka, allemaal leuk en aardig maar wat zijn we nu met al deze interessante bevindingen? Ik zie dat de wereld in crisis verkeert, die verbindingen vergeten of zo?

[Albert Van den Bosch]

Ik heb me eens laten wijsmaken dat de menselijke hersenen niet de capaciteit hebben om alle herinneringen van een mensenleven op te slaan. Vraag me aub niet hoe men dat becijferd heeft. Aangenomen dat dit waar is, stelt zich de vraag waar die herinneringen dan naartoe gaan en hoe we ze terug kunnen ophalen.

Dat is inderdaad zo. Maar die herinneringen worden ook niet opgeslagen. Eigenlijk werkt het veel dynamischer.
Zie het als fragmenten van waarneming die in het brein bestaan. Bij het zien bijvoorbeeld bestaat het vermogen 'verticaal' te detecteren, of 'rechte hoek', 'rond', een bepaald patroon, een kleur, enz, enz. Het verband tussen al deze factoren, die samen bijv een voorwerp uitmaken, bestaat uit verbindingen die continu gecreëerd of afgebroken worden. En hoe meer een bepaalde verbinding geactiveerd wordt, hoe sterker ze wordt. Zo ontstaan de spreekwoordelijke karresporen.
Daarom ook dat in dromen, als onze 'logische' geest niet actief is, de gekste verbindingen realiteit kunnen worden.
Herinneringen zijn dus niets anders dan gedachten die in het steeds actieve brein gefabriceerd worden op basis van platgetreden paden, bestaande verbindingen.
En als de logische geest even stilgezet wordt (meditatie, een shock, diepe rust, ...) dan maak je ruimte om nieuwe verbindingen een kans te geven. Eureka!

ja, ok, ik ben het daar ook mee eens

maar het woord "gedachten" stoort me omdat dat ook zon'n vaag begrip is. volgens mij zijn de "gedachten" : zinnen die een conclusie verwoorden in verband met een herinnering ( laat het dan fragmenten of wat dan ook zijn).

Maar het zijn zinnen, die vroeger je zelf al eens verwoorde in verband met een vroegere beleving.

en vandaar dat ik "ontleedde" dat we denken dat onze gedachten: zinnen zijn ... die we nu formuleren .... maar DAT IS NIET WAAR. Die gedachten zijn OUDE samenvattingen van gelijkaardige belevenissen !

Ongeacht hoe of waar ze opgelsagen zijn

[YYZ]

ja, ok, ik ben het daar ook mee eens maar het woord "gedachten" soort me omdat dat ook zon'n vaag begrip is. Volgens mij zijn de "gedachten" : zinnen die een conclusie verwoorden in verband met een herinnering ( laat het dan fragmenten of wat dan ook zijn).
Maar het zijn zinnen, die vroeger je zelf al eens verwoorde in verband met een vroegere beleving. en vandaar dat ik "ontleedde" dat we denken dat onze gedachten: zinnen zijn ... die we nu formuleren .... maar DAT IS NIET WAAR. Die gedachten zijn OUDE samenvattingen van gelijkaardige belevenissen !Ongeacht hoe of waar ze opgelsagen zijn

De menselijke geest is niet bij machte het universum te bevatten. Wij zijn als een klein kind dat een immense bibliotheek binnengaat. De muren zijn tot aan het plafond bedekt met boeken in alle mogelijke talen. Het kind weet dat er iemand is die deze boeken heeft geschreven. Het weet niet wie, noch weet het hoe. Het begrijpt de talen niet waarin ze zijn geschreven. Het kind merkt echter op dat de boeken ordelijk zijn gerangschikt. Het is een mysterie die het kind niet begrijpt, maar alleen vagelijk vermoedt. (Einstein)

[cappa]

In het verleden heb ik een paar wetenschappelijke docu's met allerlei testen gezien en waaruit bleek dat wij meer dan 98% leven vanuit ons onderbewustzijn. Ook bleek het onderbewustzijn elf miljoen bits per seconde te verwerken/filteren tegenover de 40 bits in dagbewustzijn.

'Leven vanuit je onderbewustzijn' verwijst naar de enorme permanente activiteit in je brein die je je niet bewust bent. Noem het gerust jezelf, want het minieme stukje van die activiteit dat je je bewust wordt is echt verwaarloosbaar. Waarom je je soms iets bewust wordt is ten andere nog een open vraag. Het schijnt bepaalde evolutionaire voordelen te hebben. Maar jezelf identificeren met je bewustzijn is wel een lachertje.

Het grootste deel van wat wij denken noemen is ook die permanente vorming van verbindingen tussen hersencellen, onder invloed van nieuwe input van zintuigen en/of wijzigingen in het brein. Sommige, een heel klein deel, worden we ons om een of andere reden bewust, wat ogenblikkelijk aanleiding geeft tot nieuwe input en nieuwe activiteit. Enz, enz.

Uw cijfers omtrent bandbreedte (bits/sec) lijken me ongeveer juist. Lees hiervoor Norretranders "Het bewustzijn als bedrieger". Zeer interessant!!

[cappa]

Maar het zijn zinnen, die vroeger je zelf al eens verwoorde in verband met een vroegere beleving.

en vandaar dat ik "ontleedde" dat we denken dat onze gedachten: zinnen zijn ... die we nu formuleren .... maar DAT IS NIET WAAR. Die gedachten zijn OUDE samenvattingen van gelijkaardige belevenissen !

Bestaande verbindingen tussen hersencellen, die steeds weer geactiveerd worden dus.

[Albert Van den Bosch]

Maar het zijn zinnen, die vroeger je zelf al eens verwoorde in verband met een vroegere beleving.

en vandaar dat ik "ontleedde" dat we denken dat onze gedachten: zinnen zijn ... die we nu formuleren .... maar DAT IS NIET WAAR. Die gedachten zijn OUDE samenvattingen van gelijkaardige belevenissen !

Bestaande verbindingen tussen hersencellen, die steeds weer geactiveerd worden dus.

inderdaad
en om nieuwe te vormen, echt nieuwe is het noodzakelijk te herformuleren
ik ga een persoonlijk voorbeeld geven dat ook rechtstreeks over de topic NIEUWE voornemens moeten NIEUW zijn :

Een nieuwe voornemen; hoe doe ik dat om de slaagkans zo groot mogelijk te maken?

Ik zal hierbij als voorbeeld mezelf nemen.
Gedurende 40 jaar maak ik telkens nieuwe voornemens om af te vallen.
In de eerste plaats denk ik dan aan discipline ; op mijn blog schreef daar al over daaraan ontbreekt het me niet … op het jarenlang volhouden na, want daar wringt de schoen … een half jaar gaat dat … maar dan komen de verloren 10 à 15 kilos er terug bij.
Nu zou ik het willen hebben over voornemens maken. Allereerst moet dit ERNSTIG genomen worden. 1 zin volstaat niet. Er is behoefte aan een plan en motivatie
Ik begin met 10 dingen te beschrijven waardoor mijn voornemen het waard is om uitgevoerd te worden. Waarom wil ik afvallen : redenen waarom
• Het is goed voor mijn lijf : ik loop nu met een kleine zak zak rond” van 15 kilo , elke sekonde die ik loop is dat in feite met 2 volle emmers.
• Mijn lijf wordt minder belast : ik denk vooral aan knieën en enkels, daar heb ik ook constant pijn
• Ik zal langer leven en de omstandigheden zullen beter zijn : geen schuldgevoelens meer
• Het zal een goed voorbeeld zijn voor mijn kinderen en kleinkinderen
• Het zou plezant zijn voor mijn vrouw die ook liever een mooie man zou hebben
• Waarschijnlijk zal dit mijn levensverwachting verlengen
• Heet gaat mijn zelfvertrouwen opkrikken en telkens een goed gevoel geven als ik slaag in konstante vermindering van gewicht
•

Dit zet ik bovenstaande druk ik af, met de datum erbij en helemaal onderaan gemiddeld gewicht elke maand, en aanvullen gedurende 6 maanden..
Volgende paragraaf ga ik lezen telkens ik ga eten, dus het olgende schrijf ik bovenaan aan de bladzijde, ik schreef dit voor mezelf en zie dit als orders aan tafel:
• Doe een sportief toemaatje voor je begint te eten. Tijd rekken voor je begint te eten zie ik als een middel om me bewust te worden van wat ik me heb voorgenomen … om het goed te laten doordringen dat het ernstig is … het is geen spel … het is noodzakelijk om niet teveel gewicht te hebben ( voor mij ). Enkele rekoefeningen, armen zwaaien, misschien enkele danspasjes als er goede muziek is op de radio.
• Wacht tot je de laatste bent die begint te eten; indien alleen zet een reiswekker en wacht 5 minuten voor je begint ( mediteer, bid, of leer een gedicht en zeg dit op : en roer je eten niet aan )
• Neem de kleinst mogelijke hapjes en proef en draai het eten rond in je mond, slik niet direkt door
• Eet met vork en mes : leg neer als je het hapje gedaan heb. Of indien zonder bestek : leg je handen in de schoot.
• Wacht tot je geen kruimeltje meer in de mond hebt vooraleer terug weer een hap te doen
• Schuif met je eten op je bord als het je teveel wordt … zoek en selecteer je volgend hapje
• Na het eten een wandelingetje … eventjes buiten gaan, al is het maar even het teras op of de raam open en eens goed aandachtig rondzien . Reden : frisse lucht en zon op je lijf is ook voedzaam
• Veel water drinken ook voor het eten (vult de maag al) … en gedurende de dag
• S’avonds eet is slecht 1 van IETS ( 1 stuk fruit, 1 koekje, 1 klein handje chips, 6 nootjes) . En dat dan ook gaan halen en op een bordje leggen en 10 minuten wachten; bewustwording is noodzakelijk en die hoeveelheden beperken maken je telkens bewust van je voornemen
•
Een dieet kan goed zijn, maar is niet noodzakelijk. Toch is het beter om een dieet bij te doen. Het maakt me er ook bewuster van waarmee ik bezig ben .
S’ morgens op de weegschaal is de beloning

En je weet zeker en vast als je niet bent afgevallen waaraan het lag … geen gegrien … lees je voornemen terug en HERFOMULEER nieuwe redenen om verder te gaan : schrijf ze erbij .... ! .... en ga verder op de ingeslagen weg

creeer nieuwe verbindingen dus, herkategorizeren

[cappa]

We zitten op een verschillende frequentie albert.