emoties : wat zijn dat en hoe ga je ermee om

[Albert Van den Bosch]

We zitten op een verschillende frequentie albert.

ik hoop van niet
want ik ben met je mee hoor

dat waarnemingen niet worden opgeslagen, dat kan. Het maakt mij niet uit of het videoopnamen, of fragmenten of hoe dan ook.

en ik begrijp ook dat fragmenten al of niet blijvend zijn ... maar die "platgetreden karresporen" zoals U het noemt ... die worden ook al eens voorgesteld als een fonoplaat en dat is dan groeve waarvan worden teruggespeeld.

ik stel het me voor als knooppunten (de wetenschap noemt het synapsen) waaop één kategorie van "fragmenten" vast zit ('karresporen).

en ik meen dat die opslag "een zin is in onze taal", een samenvattende zin, o
of die zin letterlijk daarin zit ... doet er niet toe ... we krijgen fragmenten (eventueel emotioneel beladen) ... en misschien maken we dan die zin. Het doet er toch niet echt toe hoe het allemaal gestructureerd is :

we krijgen een zin in onze gedachten die eigenlijk niet bedacht is ... maar aangereikt voor gebruik ! ... met alle gevolgen vandien als we die zin als NU bedacht beschouwen :

want ons denken ( zeer traag in vergelijking met wat er innerlijk allemaal vliegensvlug gebeurd ) MOET NOG BEGINNEN ..; die zin is de aanzet tot evaluatie ... en dan kunnen we beginnen denken ...

en dan worden er nieuwe verbindingen gelegd ... en de oude wellicht aangepast als ons denkproces bewust wordt aangevat : herkategoriseren

zitten we nog steeds op dezelfde golflengte?
of is dit voor U onzin en hoeft het voor U niet meer verder ?
ik zou dat spijtig vinden
want ik vind niet dat je de geest op rust (meditaitie, rust) moet zetten
nadenken KAN dus wel... alleen doen we het niet genoeg en nemen elke gedacht aan als juist, want van onszelf ... jammer genoeg zijn het OUDE gedachten ... je moet nieuwe maken!

albert

[Albert Van den Bosch]

Verder denkend zie ik nu ook heel helder dat we moeite doen om iets te leren en te begrijpen

als mijn nieuwe theorie die ik hier verdedig juist is ... dan komt er heel wat bij kijken om te begrijpen : om nieuwe hersen-verbindingen te creeeren ... ik noem dat "herkategoriseren" ...

We moeten niet alleen goed moeite doen om te luisteren én dan begrijpen ... alle gedachten zouden moeten geweerd worden ... want dat is allemaal oude koek ... dat is wat we vroeger dachten en dat dient zich dus terug aan.

hoe kunnen we nieuwe gedachten onderscheiden van die oude?

wel, dat kan dan alleen door op te schrijven en/of te formuleren wat je NU denkt ...

de consequentie is dan :
alleen door onze gedachten hardop (of schrijven) door te formuleren gaan we nieuwe dingen bedenken en de oude ( letterlijk ) begraven onder de nieuwe karresporen

er is trouwens een oud spreekwoord waarin dit bevestigd wordt (onrechtstreeks) : het gaat ongeveer zo(juiste tekst zou iemand eens moeten opzoeken) want ik vertrek morgen in verlof en heb nog teveel te doen : al je iets wil leren moet je erover les geven

en in het alledaagse leven ondervinden we dagelijks dat door iets uit te leggen aan een ander, begrijpen we het ineens beter en kunnen we het nog beter uitleggen.

Waw, i.... is iedereen mee ?

We weten ook allemaal dat je leert door te herhalen, wel ik heb dit in deze topic almaar door gedaan en heb veel bijgeleerd

ik heb zojuist, door dit artikel te schrijven, de basis gelegd van weer nieuwe herkategoriseringen. Ik hoop dat dat ook bij jullie het geval is.

Albert

[cappa]

Het doet er toch niet echt toe hoe het allemaal gestructureerd is :

we krijgen een zin in onze gedachten die eigenlijk niet bedacht is ... maar aangereikt voor gebruik ! ... met alle gevolgen vandien als we die zin als NU bedacht beschouwen :

want ons denken ( zeer traag in vergelijking met wat er innerlijk allemaal vliegensvlug gebeurd ) MOET NOG BEGINNEN ..; die zin is de aanzet tot evaluatie ... en dan kunnen we beginnen denken ...

en dan worden er nieuwe verbindingen gelegd ... en de oude wellicht aangepast als ons denkproces bewust wordt aangevat : herkategoriseren

Het doet er wel toe, want daarover heb ik het juist.

Een zin die in ons bewustzijn komt is wel degelijk nieuw gemaakt. Hij was nergens opgeslagen. Maar hij is waarschijnlijk wel gemaakt door bekende paden te volgen, en is dan een hercreatie van iets van vroeger uit zeer basale abstracte fragmenten, waar theoretisch duizend andere dingen uit gemaakt konden worden. Wij noemen dat dan een herinnering.

Ik weet niet in hoeverre we iets in de pap te brokken hebben wat betreft vorming van nieuwe verbindingen. Mogelijk iets, maar eigenlijk niet zo veel denk ik. Daar zijn nog heel wat andere onbekende factoren in het spel. Alleszins werkt wat we 'denken' noemen waarschijnlijk anders dan we normaal aannemen.
M.i. zullen we eerst meer moeten weten over het fenomeen bewustzijn alvorens we hier een duidelijker beeld van kunnen vormen.

[Reini]

Ik gooi het zomaar even in de groep: verklaart deze theorie (van herinneringen) ook waarom oude mensen, die niet meer weten wat ze gisteren aten, nog perfect feiten uit hun jeugd kunnen verhalen? Mét details?
Iemand zei me eens " die herinneringen zitten diep ingebed in het brein".
Wat dit dan ook moge betekenen; zijn er "oude cellen" die van betere kwaliteit zijn dan de jongere?
Razend interessant.

[cappa]

Ik gooi het zomaar even in de groep: verklaart deze theorie (van herinneringen) ook waarom oude mensen, die niet meer weten wat ze gisteren aten, nog perfect feiten uit hun jeugd kunnen verhalen? Mét details?
Iemand zei me eens " die herinneringen zitten diep ingebed in het brein".
Wat dit dan ook moge betekenen; zijn er "oude cellen" die van betere kwaliteit zijn dan de jongere?
Razend interessant.

Ik behoor tot de groep die er een kwartier over doet om me te herinneren wat ik gisteren op tv zag. Maar ik kan nog prima verhalen over vroeger vertellen.
Sommige toch. Het meeste van vroeger is wel weg (gelukkig misschien, 't zou nogal een hoop zijn). Wat je je herinnert zijn over het algemeen speciale zaken, die dikwijls terug opgerakeld werden, of zaken die dikwijls of permanent voorkwamen, zoals leefomstandigheden e.d. Herhaling en opfrissing lijken dus belangrijk om te onthouden. Niks nieuw dacht ik zo.

Er is inderdaad een groot verschil tussen kortetermijn- en langetermijngeheugen. Maar hoe het neurologisch juist ineen zit, dat zou ik terug moeten opzoeken. Wat ik al zei: mijn geheugen is ook je dat niet meer'.

En neen reini, herinneringen zitten niet diep ingebed. Dat schreef ik hoger toch? En het gaat niet over de cellen (oude of nieuwe), maar om de verbindingen ertussen. Hoe meer een bepaalde verbinding 'gebruikt' wordt, hoe sterker de associatie tussen betrokken cellen.

Maar 't zal nog wel een tijdje duren eer we het fijne er van weten. Het brein is onvoorstelbaar complex: zo'n 100 miljard zenuwcellen (neuronen) en naar schatting een aantal verbindingen ertussen van 10 met 15 nullen.
Jawatte.

[Reini]

Van Cappa:

Maar 't zal nog wel een tijdje duren eer we het fijne er van weten. Het brein is onvoorstelbaar complex: zo'n 100 miljard zenuwcellen (neuronen) en naar schatting een aantal verbindingen ertussen van 10 met 15 nullen.
Jawatte.

En toch doen velen er weinig mee...
Moest de mens nog 1000 jaar bestaan, zal de evolutie er waarschijnlijk voor zorgen dat die grijze cellen tot veel meer in staat zijn.

[YYZ]

En toch doen velen er weinig mee...

Ja, daar valt weinig aan toe te voegen, voor het bewijs hoeven we niet ver te kijken

[YYZ]

En neen reini, herinneringen zitten niet diep ingebed. Dat schreef ik hoger toch? En het gaat niet over de cellen (oude of nieuwe), maar om de verbindingen ertussen. Hoe meer een bepaalde verbinding 'gebruikt' wordt, hoe sterker de associatie tussen betrokken cellen.

Beste cappa, volgens mij heb je het hier over iets anders, voorbeeld ...

Een universeel holistisch systeem, holonen/golven van integrerende energieën, verenigt gevoel met kennis, meervoudige niveaus verweven tot één bewust systeem. Universele orde, maar op een levendige, bewuste manier en niet gebaseerd op regels van buitenaf (blauw) of verbondenheid met de groep (groen). Een ‘grote éénwording’ behoort tot de mogelijkheden, in theorie en praktijk. Impliceert soms het ontstaan van een nieuwe spiritualiteit als een web van het totale bestaan. Het turkoois denken maakt gebruik van de gehele spiraal, het ziet verscheidene niveaus van interactie, bespeurt de harmonie, mystieke krachten en alles doordringende stroomtoestanden die zich in elke organisatie manifesteren

http://www.chaospunt.org/?page_id=1843

[Albert Van den Bosch]

ik ben het eens met Cappa hoor wanneer hij zegt dat die herinneringen fragmentarisch of anders worden opgeslagen : het zijn geen videos ... helemaal mee eens
... dat onze herinneringen NIET ECHT worden opgeslagen
.... dat het associatieve verbindingen zijn tussen de cel-structuren

ok

maar als er geen woorden worden opgeslagen, want dat beweert Cappa :

hoe kan ik ian nog steeds een gedicht uit mijn jeugd opdreunen 100% juist

hoe kan ik dan een melodie op de piano spelen die ik leerde toen ik 5 was

ik ken nog steeds de stelling van Pythagoras, 50 jaar geleden geleerd
feiloos!

en ik kan een film navertellen die ik 40 jaar geleden zag ...

en als ik moeite doe kom ik er terug achter wat ik gisteren allemaal gedaan heb

Wat we leerden onthouden we en wat en wat we meemaken wordt later terug beschikbaar als we eraan denken ... en aub laat ons de manier van opslag, of niet-opslag EN de fysica van terugkomend-herinneringen even terzijde zetten ...

of die zinnen die in onze gedachten opkomen... bij na "denken" ... of die er reeds waren of opnieuw aangebracht werden fragmentarisch, of eerder of later gevormd ... dat maakt niets uit


... als we ons maar realiseren dat het subjectief was wat we NU denken en en een millisekondee eerder dachten

ik geef weer een voorbeeld uit mijn eigen leven : ik dacht dat mijn vrouw iets had geantwoord op mijn vraag en na veel gezever blijkt dat ik antwoorde op haar vraag ... dus alle denken KAN fouten bevatten ..; dat is toch niet erg

als we ons maar er bewust van zijn om NA TE DENKEN en niet denken dat we het al wisten

ik merkte trouwens al heel dikwijls al op dat onze taal ZEER spitsvondig is. En dat vele woorden ( vooral etymologisch ) in de stam verwijzingen bevatten naar werkwoorden ... en goed opletten met klinkers die in de loop der tijd veranderden ... ook hetzelfde woord een opzoeken in het synoniem ervan ... en in andere talen naar de betekenissen van de verschillende betekenissen zoekn. Prachtig wat daaruit komt en hoe betekenisvol onze woordenschat is.

En zo kom je van een ondefinieerbaar woord : nadenken? ... op werkwoorden die je kunnen dienen!

Het zelfstandig naamwoord "het nadenken" betekend dan NA HET DENKEN
je denkt dus iets ( en dat kan oude verkeerde koek zijn ...) en daarom
ga je dan daarna aan het denken : NADENKEN = bedenken, overdenken ( = reflecteren = considereren = overwegen )[/list]

[Albert Van den Bosch]

Ik gooi het zomaar even in de groep: verklaart deze theorie (van herinneringen) ook waarom oude mensen, die niet meer weten wat ze gisteren aten, nog perfect feiten uit hun jeugd kunnen verhalen? Mét details?

Wat je hier aanhaalt is in feite een lange-termijn/korte-termijn-geheugen-aangelegenheid, of toch zeker een te ingewikkeld probleem, waarover nog steeds boeken worden gepubliceerd. dus met onze beperkte tijd hier denk ik niet voor deze topic. Zelf eentje openen?

Zolang de hersenen intakt zijn is volgens mij is ALLES oproepbaar ( ik laat in het midden hoe dat geregeld is, wetenschappers zijn bezig het te ontrafelen).
...
Tenminste : zolang je nog de benodigde cellen hebt, want als een gedeelte van je hersencellen bij een ongeval wordt weg-gemaaid ... zelfs dan herstellen de hersenen zich opdat je geleerde motorische vaardigheden terug kan gebruiken ... met gebruik van andere verbindingen.

ik heb het niet over ervarings-herinneringen; het gaat dan over skils (geleerde vaardigheden ) ... daar zou dan een kopie van kunnen bestaan, of mischien toegankelijk via andere wegen.
dit zou je junnen vergelijken met de uitvinding van het internet : één der toepassingen was om het telefonie-netwerk van militaire instalaties toch aangesloten te laten en toe te laten via een andere knoopunten toch te telefoneren. Vergelijk ook bijvoorbeeld werken in een bepaalde straat; dan kan je toch alle andere straten bereiken ... via een omleiding .

we hebben trouwens naast de situaties-gebonden-herinneringen nog vele andere soorten herinneringen ; sensorische, auditieve, motorische en nog meer

En die zitten allemaal in andere hersengebieden. dus ik stel voor om het te houden bij herinneringen die zulk een zware lading hebben dat ze je verwarren en je toekomst vergallen ... als je dat niet door hebt

albert

[Albert Van den Bosch]

Wat wij denken noemen : zijn dus gedachtenstromen, ontelbare gedachten : ideeen, noties, overwegingen, concepten, aspecten, opinies, standpunten, beelden, conclusies, oordelen en veroordelingen ... allemaal in het verleden zo geregistreerd vanuit je waarnemingen-evaluatie en terug te gebruiken door gebruik van vermogen om iets te herinneren.

Bedenk = alles wat zich aandient als herinnering is zeer subjectief ( je eigen VISIE van iets ) dus niet objectief ( niet relativerend, geen afstand genoemen ... waarschijnlijk onbewust waargenomen en geregistreerd ... altijd vanuit MIJN gezichtspunt en evaluatie-standpunt)..
Het is ook niet altijd van jezelf! Want je registreerde ook citaten, en wat je belangrijk vond en hoorde van anderen, ook uit boeken, tijdschriften, media.
Al die zaken dienen zich aan als parate kennis en betrouwbaar.
Maar weet steeds dat je dat alles TOEN ok vond, toen was je het er mee eens .. maar NU is het misschien anders ...
je mag je toch BEDENKEN, anders gaan denken ... dat is toch de bedoeling : je leven anders en nog beter gaan LEIDEN

Alles wat je meemaakte is ophroepbaar als statement konklusie .. tenzij het een moeilijke ervaring was. Dan moet je klein beginnen met 1 woord of kleine zin ... of als beeld-gebeurtenis met één beeld... eventueel met verkeerde chronologie ( het ging te snel , of je kon alles niet overzien, bevatten enz .... eventueel met angst, schrik, verdriet en emoties erbij ... dus verwarrend ... en dan vraag je je af : wat is er nu ECHT gebeurd ...
Dat kan door erover na te denken ... NIET door erover te denken, ook niet door er gewoon aan te denken ... ik zei NADENKEN

..ik mag niet in herhaling vallen .... en besluit :
Dus na de gedachten(stromen) kan ons brein met die info NA-DENKEN...
... en die stap vereist dat je formuleert
Hardop NADENKEN = je uiten, heeft vele voordelen
dus praten helpt om die gedachten op een rij te zetten
ook in jezelf praten is NADENKEN ... maar opgepast dus met die gedachtenstromen ... je moet ze niet stoppen ... maar steeds 1 ding, het meest relevante eruit halen en evalueren

Denken is niet nadenken!

daarover heb ik al veel geschreven in mijn blog

albert

[socrates]

Als "denken" gedachtenstromingen zijn, wat zijn dan gedachtenstromingen; denken ?

[Albert Van den Bosch]

Als "denken" gedachtenstromingen zijn, wat zijn dan gedachtenstromingen; denken ?

ja , inderdaad

dat is mijn stelling : na denken= na het denken: komt erover nadneken


het woord denken moet je dus steeds definieren als je erover spreekt


denken is niet hetzelfde als NAdenken, bedenken of overdenken

denken is : aan iets denken ... en dan krijg je gedachtenstromen ... dus ideen aangereikt uit je herinneringsvermogen
... met de bedoeling dat je daarover gaat NADENKEN

ik heb dit allemaal ook maar "bedacht", maar indien dit juist is ... dan veranderd er veel voor diegenen die dit snappen
... en ik denk vooral dan aan emotionele probelemen

Albert

[Reini]

VDB schreef:

ik heb dit allemaal ook maar "bedacht", maar indien dit juist is ... dan veranderd er veel voor diegenen die dit snappen
... en ik denk vooral dan aan emotionele probelemen

Zou iemand met een trauma daar echt voordeel uit kunnen halen denk je?
Want "gewone" emoties zoals verdriet, woede, treuren... ebben na korte of langere tijd weg.
Wat een geluk dat ons brein over die mogelijkheid beschikt !
Anders gingen we er zelf aan kapot.
Maar over je schrijffouten moet je toch iets langer "denken" vdb.
NA-denken is dan al te laat.

[Albert Van den Bosch]

Zou iemand met een trauma daar echt voordeel uit kunnen halen denk je?
Want "gewone" emoties zoals verdriet, woede, treuren... ebben na korte of langere tijd weg.
Wat een geluk dat ons brein over die mogelijkheid beschikt !
Anders gingen we er zelf aan kapot..

zeker voor een trauma zal NADENKEN een doorbraak betekenen ... niet het gewone er aan denken ... want daar ga je inderdaad aan kapot ... NA-denken erover en aktief er aan werken zal verwerking ervan helpen ... want zulke zwaar beladen emotionele herinnereningen, brengen verwarring omdat ze niet correct werden opgeslagen

... dus schep gunstige omstandigheden (rustige plaats, vertrouwenspersoon, tijd genoeg enz... ) ... en laat herinneren toe ...
maar zodra de eerste komt : vastpakken ...
en verwoord de gevoelens van NU ...

alleen het lichamelijke over het trauma .. NIKS uit dat gebeuren erbij trekken ( er dient zich genoeg aan met één onderwerp ) : wat gebeurt NU ... geen andere herinneringen erbij, niet toelaten ... NA DENKEN over wat er gebeurt .. niet over het waarom of het hoe en zeker niet over TOEN ... het trillen en beven toelaten ... gedachtenstromen stoppen door praten over wat er gebeurt NU ... in het lichaam ...

- fysiek zat je TOEN in zulke gebeurtenis niet comfortabel om alles in ogenschouw te nemen .. ontwijkingen, afweer bedenken ... nadenken kan gewoonlijk niet. Verbale uitingen zullen eerder angstkreten of vloeken zijn ... en geen weldoordacht uiten.

- pijn of het fsysiek of verbaal laat het lichaam in een hogere versnelling schakelen en snelle reacties en vluchtwegen krijgen voorrang.

de herinneringen van toen kan je in het nu nieuwe verbindingen laten creeren door die herkategorisatie.
Het voordeel van die verwerking , en zeker bij algehele verwerking ...kan soms leiden tot akties die je voordien onmogelijk achtte

We zijn allemaal al eens slachtoffer van onderdrukking en onderschat het trauma dat je opliep niet ! Het geeft aanleiding tot verkeerd reageren en vooral fysiek ongemak, soms heel erg.

met traumas is het alsof heel dat stuk van je leven BEVROREN is. De info moet figuurlijk gezegd ontdooid worden ... om toegankelijk te zijn.

albert