Om over na te denken
-
Karel Devijver - Lid geworden op: 27 dec 2005, 19:35
Om over na te denken.
Laten we beginnen met een denkbeeldig voorval.
Je gaat al gedurende 20 jaar bij dezelfde huisarts en je bent zeer tevreden over hem. Hij heeft je steeds weten te genezen wanneer je zwaar ziek was en heeft zelfs een paar keer je leven gered bij een levensgevaarlijke ziekte. Hij is heel sympathiek en is na al die jaren wat meer eigen geworden met je en vertelt soms persoonlijke zaken over zichzelf.
Zo kom je tot je verbijstering te weten dat hij er een wel heel speciale theorie op na houdt.
Hij gelooft n.l. niet dat de aarde een bol is, maar een grote platte schijf die op de rug rust van een enorme grote schildpad.
De vraag die zich nu stelt is, of je die arts nu nog als je huisarts blijft behouden of niet.
Dit geval zal zich hoogst waarschijnlijk nooit voor doen maar het is een situatie die ik sterk overdreven heb ter illustratie waarover ik het ga hebben.
Er zijn op deze wereld miljoenen mensen met een universitaire opleiding (dokters, ingenieurs enz) en andere hoog opgeleiden die gelovig zijn en naar gelang hun geloof geloven in:
1) Reïncarnatie en heilige koeien.
2) Een paradijs waarin ze na hun dood zullen terecht komen als ze op aarde een godvruchtig leven geleid hebben, een paradijs waarin ze 72 maagden ter hun beschikking zullen krijgen enz.
3) Een hemel, een eeuwige zaligheid maar ook een hel waarin ze terecht kunnen komen wanneer ze op aarde slecht geleefd hebben en waarin ze voor eeuwig zullen branden en het bestaan van een erfzonde.
Dat de aarde maar 6000 jaar oud is, het zijn de z.g. creationisten, zij verwerpen de evolutieleer van Darwin en verkiezen religieuze dogma’s boven wetenschappelijk bewezen feiten, ze gaan nog liever dood dan te moeten nadenken. Zij zijn voornamelijk te vinden in de Verenigde staten van Amerika vooral op het platte land.
4) Het verbod om op zaterdag geen enkel werk te mogen verrichten, zelfs geen licht te mogen aansteken.
Bij het bereiden van een vleesgerecht geen potten of pannen te mogen gebruiken die ooit in contact geweest zijn met melk.
Al deze mensen samen,vormen de overgrote meerderheid van alle aardbewoners.
Ik heb een in het Nederlands vertaald boek gelezen van Carlo M. Cipolla, een bekende professor in de Economische Geschiedenis aan de Universiteit van Californnië met als titel:” De wetten van de menselijke stupiditeit”. Hij beschrijft hierin de vijf hoofdwetten van de menselijke stupiditeit.
De eerste hoofdwet verkondigt dat men altijd het percentage domme mensen onderschat.
De tweede hoofdwet zegt dat domheid een aangeboren eigenschap is, onafhankelijk van ras of bevolkingsgroep net zoals de huidskleur, haarkleur of andere lichamelijke kenmerken en heeft niets te maken met de andere eigenschappen van een persoon of zijn opleiding. Zo zijn er zelfs domoren onder Nobelprijswinnaars. Het percentage domme mensen is een constante en is dezelfde voor alle bevolkingsgroepen onafhankelijk van hun opleiding en ligt zeer hoog.
Als gevolg hiervan vindt men dit zelfde percentage terug bij onze bewindsleden die wetten maken en het voor het zeggen hebben.
Het moet ons dan ook niet verwonderen dat er zoveel verkeerd loopt in onze samenleving.
Maar wanneer is iemand dom?
Een intelligent iemand kan ook wel eens iets doms doen en bij de domste mens is er altijd wel één gebied
waarin hij beter is dan een intelligent mens al was het maar bij kicker- tafelvoetbal of lef hebben.
Het zit ‘m in het aantal domeinen en de belangbaarheid van ieder domein waarin iemand dom kan zijn.
Op de vraag of ik de huisarts met zijn schildpad theorie als huisdokter blijf behouden , antwoord ik NEE.
Laten we beginnen met een denkbeeldig voorval.
Je gaat al gedurende 20 jaar bij dezelfde huisarts en je bent zeer tevreden over hem. Hij heeft je steeds weten te genezen wanneer je zwaar ziek was en heeft zelfs een paar keer je leven gered bij een levensgevaarlijke ziekte. Hij is heel sympathiek en is na al die jaren wat meer eigen geworden met je en vertelt soms persoonlijke zaken over zichzelf.
Zo kom je tot je verbijstering te weten dat hij er een wel heel speciale theorie op na houdt.
Hij gelooft n.l. niet dat de aarde een bol is, maar een grote platte schijf die op de rug rust van een enorme grote schildpad.
De vraag die zich nu stelt is, of je die arts nu nog als je huisarts blijft behouden of niet.
Dit geval zal zich hoogst waarschijnlijk nooit voor doen maar het is een situatie die ik sterk overdreven heb ter illustratie waarover ik het ga hebben.
Er zijn op deze wereld miljoenen mensen met een universitaire opleiding (dokters, ingenieurs enz) en andere hoog opgeleiden die gelovig zijn en naar gelang hun geloof geloven in:
1) Reïncarnatie en heilige koeien.
2) Een paradijs waarin ze na hun dood zullen terecht komen als ze op aarde een godvruchtig leven geleid hebben, een paradijs waarin ze 72 maagden ter hun beschikking zullen krijgen enz.
3) Een hemel, een eeuwige zaligheid maar ook een hel waarin ze terecht kunnen komen wanneer ze op aarde slecht geleefd hebben en waarin ze voor eeuwig zullen branden en het bestaan van een erfzonde.
Dat de aarde maar 6000 jaar oud is, het zijn de z.g. creationisten, zij verwerpen de evolutieleer van Darwin en verkiezen religieuze dogma’s boven wetenschappelijk bewezen feiten, ze gaan nog liever dood dan te moeten nadenken. Zij zijn voornamelijk te vinden in de Verenigde staten van Amerika vooral op het platte land.
4) Het verbod om op zaterdag geen enkel werk te mogen verrichten, zelfs geen licht te mogen aansteken.
Bij het bereiden van een vleesgerecht geen potten of pannen te mogen gebruiken die ooit in contact geweest zijn met melk.
Al deze mensen samen,vormen de overgrote meerderheid van alle aardbewoners.
Ik heb een in het Nederlands vertaald boek gelezen van Carlo M. Cipolla, een bekende professor in de Economische Geschiedenis aan de Universiteit van Californnië met als titel:” De wetten van de menselijke stupiditeit”. Hij beschrijft hierin de vijf hoofdwetten van de menselijke stupiditeit.
De eerste hoofdwet verkondigt dat men altijd het percentage domme mensen onderschat.
De tweede hoofdwet zegt dat domheid een aangeboren eigenschap is, onafhankelijk van ras of bevolkingsgroep net zoals de huidskleur, haarkleur of andere lichamelijke kenmerken en heeft niets te maken met de andere eigenschappen van een persoon of zijn opleiding. Zo zijn er zelfs domoren onder Nobelprijswinnaars. Het percentage domme mensen is een constante en is dezelfde voor alle bevolkingsgroepen onafhankelijk van hun opleiding en ligt zeer hoog.
Als gevolg hiervan vindt men dit zelfde percentage terug bij onze bewindsleden die wetten maken en het voor het zeggen hebben.
Het moet ons dan ook niet verwonderen dat er zoveel verkeerd loopt in onze samenleving.
Maar wanneer is iemand dom?
Een intelligent iemand kan ook wel eens iets doms doen en bij de domste mens is er altijd wel één gebied
waarin hij beter is dan een intelligent mens al was het maar bij kicker- tafelvoetbal of lef hebben.
Het zit ‘m in het aantal domeinen en de belangbaarheid van ieder domein waarin iemand dom kan zijn.
Op de vraag of ik de huisarts met zijn schildpad theorie als huisdokter blijf behouden , antwoord ik NEE.
-
Fazal
Die Carlo M. is een man naar mijn hart.
Hij schrijft wat ik denk, en al altijd heb gedacht.
Hij schrijft wat ik denk, en al altijd heb gedacht.
-
Dicksy - Lid geworden op: 11 jul 2019, 20:17
Wat primeert?
Een huisarts die sympathiek is, mij steeds heeft weten te genezen als ik zwaar ziek ben en zelfs een paar keer mijn leven gered heeft bij een levensgevaarlijke ziekte maar die wel gelooft dat de aarde plat is of een dokter die gelooft dat de aarde rond is maar ik door diezelfde dokter reeds lang onder de zoden zou liggen omdat hij mij niet heeft kunnen genezen als ik zwaar ziek was of mijn leven heeft kunnen redden bij een levensgevaarlijke ziekte.
Geef mij dien huisarts maar die denkt dat de wereld plat is en ik denk dat ik losjes de 100 haal want hij kent tenminste zijn job.
Een huisarts die sympathiek is, mij steeds heeft weten te genezen als ik zwaar ziek ben en zelfs een paar keer mijn leven gered heeft bij een levensgevaarlijke ziekte maar die wel gelooft dat de aarde plat is of een dokter die gelooft dat de aarde rond is maar ik door diezelfde dokter reeds lang onder de zoden zou liggen omdat hij mij niet heeft kunnen genezen als ik zwaar ziek was of mijn leven heeft kunnen redden bij een levensgevaarlijke ziekte.
Geef mij dien huisarts maar die denkt dat de wereld plat is en ik denk dat ik losjes de 100 haal want hij kent tenminste zijn job.
Laatst gewijzigd door Dicksy op 21 jul 2019, 14:25, 2 keer totaal gewijzigd.
-
E.T. - Lid geworden op: 11 nov 2008, 21:15
Ik heb een huisarts die gelooft dat als hij naalden in mijn oor steekt ik genees van vanalles en nog wat. 
Maar voor de rest doet hij z'n job goed, ik blijf daar nog wel even!
Hij gelooft ook nog wel in andere dingen … 't is een vroegere kameraad van AMADA
Maar voor de rest doet hij z'n job goed, ik blijf daar nog wel even!Hij gelooft ook nog wel in andere dingen … 't is een vroegere kameraad van AMADA
-
Fazal
Om over na te denken!
Er zijn nog altijd mensen die beweren dat de maanlanding nooit heeft plaatsgevonden!???.
Het zou allemaal in de studio zijn gebeurd om de Russen te bedotten.
Zijn er hier soms nog die dat geloven?
Er zijn nog altijd mensen die beweren dat de maanlanding nooit heeft plaatsgevonden!???.
Het zou allemaal in de studio zijn gebeurd om de Russen te bedotten.
Zijn er hier soms nog die dat geloven?
-
Fazal
Jaja, maar de vraag was:
"Er zijn nog altijd mensen die beweren dat de maanlanding nooit heeft plaatsgevonden!???.
Het zou allemaal in de studio zijn gebeurd om de Russen te bedotten.
Zijn er hier soms nog die dat geloven?
"Er zijn nog altijd mensen die beweren dat de maanlanding nooit heeft plaatsgevonden!???.
Het zou allemaal in de studio zijn gebeurd om de Russen te bedotten.
Zijn er hier soms nog die dat geloven?
-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
Heel wat mensen geloven ook in voedingssupplementen.
Het placebo-effect is nooit volledig uit te sluiten.
Bij een allopathische behandeling en/of genezingsproces, blijft trouwens ook de morele toestand van een patiënt ook een rol spelen.
Maar even terug naar de maanlanding...
Ik meen me (vaag) te herinneren, dat er vooraf - in de Nevada-woestijn - werd geoefend.
Nu... de bewering dat de Amerikanen de Russen wilden misleiden lijkt me zeker van de pot gerukt.
Want die Russen hebben destijds hun Spoetnik gelanceerd en heel de wereld kon meeluisteren naar het audio-signaal.
De grootmachten hebben intussen een wereldomvattend web aan satellieten, om elkaar te bespieden.
Wel typisch, dat de Chinezen "iets" gedropt hebben op de achterkant van de maan....
Hobo
Het placebo-effect is nooit volledig uit te sluiten.
Bij een allopathische behandeling en/of genezingsproces, blijft trouwens ook de morele toestand van een patiënt ook een rol spelen.
Maar even terug naar de maanlanding...
Ik meen me (vaag) te herinneren, dat er vooraf - in de Nevada-woestijn - werd geoefend.
Nu... de bewering dat de Amerikanen de Russen wilden misleiden lijkt me zeker van de pot gerukt.
Want die Russen hebben destijds hun Spoetnik gelanceerd en heel de wereld kon meeluisteren naar het audio-signaal.
De grootmachten hebben intussen een wereldomvattend web aan satellieten, om elkaar te bespieden.
Wel typisch, dat de Chinezen "iets" gedropt hebben op de achterkant van de maan....
Hobo
-
URSULAMI - Lid geworden op: 15 aug 2014, 09:33
De encyclopedie der domheid Matthijs van Boxsel
EIERSCHALEN VAN DE ONWETENDHEID
In Friesland staat een stupa ; een tempel waarin een bodhisattva zit,een monnik die de staat van verlichting heeft bereikt.Hij staat op het punt het Nirwana binnen te treden.Maar wat let hem.Hier stuiten wij op de morele paradox van het Mahayana boeddhisme.Het probleem is dat de bodhisattva nooit alleen het Nirwana kan binnengaan omdat dit een bewijs van egoïsme zou zijn.Als hij egoïstisch is ,is hij geen ware bodhisattva en kan hij het Nirwana niet in.Dus kan niemand het Nirwana in : gewone stervelingen niet omdat zij geen bodhisattava zijn en de bodhisattva niet omdat hij een bodhisattva is.Hetzelfde is het geval met de arhrat ,held van het Hinayana boeddhisme, het kleine vaartuig genoemd.De monnik heeft het achtvoudig pad bewandeld en staat op de drempel van absolute vrede.Via de methode van de wijsheid heeft hij de eierschalen der onwetendheid gebroken;de bevrijding van alle bindingen met ik en mijn is een voorwaarde voor zaligheid.Het probleem is dat zijn persoonlijk streven naar verlossing uit het zelf getuigt van egoïsme.Zo verhindert de monnik zichzelf zalig te worden.Hat mahayana boeddhisme probeert uit de morele paradox te ontsnappen door te streven naar een wereldwijde verlossing (grote voertuig) Niemand wordt gered totdat iedereen is gered.Maar ook dit is tot mislukken gedoemd.De bodhisattva tracht de mensheid te verlossen niet door goede daden te verrichten maar door zichzelf ten voorbeeld te stellen : een vredige in zichzelf gekeerde persoon.De schokkende tegenstelling tussen zijn onverstoorbaarheid en ons jachtig bestaan zou ons moeten inspireren tot een breuk met de krankzinnige wereld.In plaats daarvan bevestigt hij alleen maar de onoverwinnelijke zwakheid van de mens.Het enige wat hij kan doen is zijn eigen zaligheid uitstellen tot alle mensen de staat van verlichting bereikt hebben .Maar daarin toont hij zich juist een verlicht mens.Hij is een ware Boeddha in de vergeefse pogingen een Boeddha te worden.Hij slaagt in de mislukking.Er bestaat geen Nirwana buiten de reeks dwaze pogingen het Nirwana te bereiken.(Arthur Danto Mysticism and morality NewYork 1972)
TREPPENWITZ
Het principe van de terugwerkende kracht regeert de wereld.Wij moeten falen om kennis te vergaren waarmee wij ons falen kunnen begrijpen.Ervaring komt altijd te laat.Alle wijsheid is wijsheid achteraf : treppenwitz.Tijdens het feestmaal zoeken wij vergeefs een snedig antwoord op een brutale opmerking : pas op de trap schiet ons de juiste repliek te binnen.Ziedaar de esprit d’escalier : de geest die waait in het duizelingwekkende trapgat van onze constructies.Een passend monument voor het achterafkarakter van ons bestaan is opgericht in Kampen,hoofdstad der domoren in Nederland.De Kampenaren hadden een kerk gebouwd maar waren de trap vergeten.Die is er achteraf aan de buitenkant bijgebouwd.
DOMHEID ALS MYSTIEKE GRONDSLAG VAN ONS BESTAAN
Wij vertrouwen blind op onze kennis niet omdat zij van nature wijs of waar is maar omdat zij door de meerderheid wordt gedeeld.Wij volgen de regel niet omdat hij doelmatig is maar hij is doelmatig omdat iedereen hem volgt.Een regel dankt zijn macht niet aan argumenten maar aan kuddegedrag.
Alle begin is hilarisch : lachend gehoorzamen wij in eerste instantie een idiote regel net zolang tot hij inderdaad doelmatig wordt : totdat er een goed argument gevonden wordt om de regel te volgen.Doelmatigheid is geen natuurlijke eigenschap van de regel maar het effect van het gehoorzamen.
(Een leuke gerechtigheid die door een rivier wordt begrensd : waarheid aan de ene zijde ,dwaling aan de andere : Pascal Pensées)
ATARAXIE
Er is geen andere hel dan de angst , die overigens onlosmakelijk met het bestaan verbonden is.Angst vergalt ons plezier maar houdt ook de wereld draaiende.Uit angst voor de dood storten wij ons in het leven.Doodsangst prikkelt de blinde onbevredigbare begeerte naar seks macht en roem;wat weer angst opwekt voor straf pijn en dood.De enige weg uit dit inferno is de ataraxie een toestand vrij van zorg en vrees.De epicurist tracht zich te verlossen van zijn waanbeelden door afzijdig te leven en hartstochten te beteugelen.Maar dit is in het uiterste geval een vorm van levende dood:het verstommen uit angst een domheid te begaan.
(Lucretius de Rerum nature III vs 978-1023 : de legenden van wat er diep in de Acheron gebeurt verhalen alleen maar wat er hier in ons leven gebeurt.Tantalus,Tityus,Sisyphus,De Danaïden)
OVER DE HERKOMST VAN DE SUFFERDS.
Men zegt dat de Verloren Tijd huwde met de Onwetendheid.Zij kregen een zoon genaamd Ik dacht het.Deze huwde met de Jeugd.Zij kregen de volgende kinderen : Ik wist niet , Ik dacht niet , Het is me ontgaan en Wie had dat gedacht..
Wie had dat gedacht huwde Onachtzaamheid en zij kregen de kinderen : Het is goed zo , We doen het morgen , Tijd zat , Er komt nog wel een gelegenheid.
Tijd zat huwde de edele vrouwe Ik dacht niet.Zij kregen de kinderen : Ik stond er niet bij stil , Ik weet wat ik zeg , Ik laat me niet bedotten , Maak je geen zorgen , Dat neem ik op mij.
Ik weet wat ik zeg huwde de Ijdelheid : en zij kregen de volgende kinderen : Graag of niet , Ik zal mijn zin krijgen , Ik verlang respect , Het zal aan niets ontbreken.
Het zal aan niets ontbreken huwde met Ik verlang respect .Zij kregen de kinderen : Laten we ons ontspannen en Tegenspoed.De laatste huwde met Weinig hersenen en zij kregen de kinderen : Fraai is dat , Wat gaat hem dat aan , Het lijkt mij , Het is niet mogelijk , Zeg maar niets meer , Je sterft maar eens , Ik zal mijn zin krijgen , De toekomst zal het uitwijzen , U zult wel zien , Met vastbeslotenheid , De raad is overbodig , Al slaan ze me dood ,Wat ze ook zeggen ,Kost wat kost , Wat maal ik erom , Van honger zullen we niet sterven, Het is geen ramp maar een zegen.
Ik verlang respect werd weduwnaar en huwde opnieuw nu met de Domheid.Toen het gehele erfdeel was verkwist zei de een tegen de ander :Heb geduld wij zullen een lening afsluiten zodat wij dit jaar een plezierig leven zullen leiden en God zal zorgen voor het volgend jaar.En geadviseerd door Het zal nergens aan ontbreken is dat hetgeen zij deden.
Toen zij na het verstrijken van de termijn geen geld hadden om de rente te betalen leidde Waan ze in het gevang.God schenkt vergiffenis bracht ze bezoek.De Armoede bracht ze naar het gasthuis waar uiteindelijk de macht stierf van Ik verlang respect en Het is me ontgaan.
Men begroef ze met hun overgrootmoeder de Domheid.
Zij lieten vele kinderen en kleinkinderen na verspreid over de hele wereld.
Dit verhaal verklaart ons waar de onachtzamen de sufferds en de onbezonnenen vandaan komen die zich laten leiden door hun waanbeelden, die hun leven richten naar de dag van vandaag zonder acht te slaan op hun eind en op wat gaat komen.
(Juan Perez de Moya 1513-1596 Philosofia Secreta de la Gentilidad)
DE FABEL VAN HET SOCIAAL CONTRACT
Hoe is de mens van de natuurstaat waarin hij slecht is onderworpen aan de wet van zelfbehoud gekomen tot een cultuur waarin iedereen gehoorzaamt aan een gemeenschappelijke autoriteit?
De maatschappij zelf poogt haar oorsprong te verklaren aan de hand van een sociaal contract : een maatschappelijk verdrag op grond van vrijheid gelijkheid en broederschap :ieder persoon stelt zichzelf vrijwillig onder leiding .Als burgers spreken ze allen samen uit wat ze willen om als onderdanen te doen wat zijzelf zeggen te willen..Zo is voor ieder vrijheid en zelfbehoud gewaarborgd :ieder gehoorzaamt alleen zichzelf en het geheel beschermt ieder tegen het egoïsme van een ander.
Er is alleen een vervelend probleem : een sociaal contract vooronderstelt de maatschappij die ze wil verklaren : de aanwezigheid van individuen die handelen naar de regels van een rationele orde.Een circulaire structuur dus.Een mythe.Het fabeltje moet verhullen dat de beschaving geboren is uit egoïsme : geen mens zou zich langer aan een contract houden dan het eigenbelang duurde dat hem eraan deed gehoorzamen.
De mens is van nature niet goed of slecht maar dom.Stabiliteit van een samenleving berust niet op morele gevoelens maar op een slim gebruik van de domme eigendunk.Daartoe worden de zonden en hun subtiele stratagemen de deugden geïntroduceerd.Deugden zijn tijd en plaatsgebonden pogingen in het reine te komen met het irrationele egoïsme dat van alle tijden is.De maatschappij berust kortom niet op gemeenschapszin maar op een asociale gekte die door middel van list de hoogste norm is geworden.De maatschappij is een bijproduct van fundamenteel asociale neigingen.Als de mens over instinctieve naatstenliefde had beschikt zouden er geen oorlogen zijn.En als hij zijn primitieve onnozelheid had bewaard was hij nimmer sociaal geworden.
DE VERKIEZINGEN
Plato : voor een staat waarin de wet wordt gerespecteerd is de democratie de slechtste staatsvorm.Maar als de wet niet wordt gerespecteerd is de democratie de beste van alle.
Tijdens de verkiezingen is de ratio ver te zoeken.Denk om te beginnen aan de invloed van het weer op de uitslag:hoe mooier het weer hoe meer stemmen ,hoe linkser de uitslag.Maar dit geldt alleen in landen met slecht weer.
Denk vervolgens aan de burgers.De kandidaten handelen uit eigenbelang:het gaat ze om macht ,geld of de bevrediging van hun idealisme.Bovendien trekken ze alle registers van de retorica open : ze spelen op angst frustatie geldzucht : alle sentimenten van de kiezers.
Die zijn niet veel beter : ze laten zich leiden door op eigen belang gerichte opvattingen.Wie neemt er bovendien kennis van partijprogramma’s?
Als wij voor de verkiezingen de doopceel van de kandidaten zouden lichten,als wij de kiezers een examen zouden afnemen over hun kennis van de politiek zouden we belanden in het voormalig Oostblok
Streven naar volledige redelijkheid leidt tot antidemocratische maatregelen
De schijn van de democratie is de democratie
EIERSCHALEN VAN DE ONWETENDHEID
In Friesland staat een stupa ; een tempel waarin een bodhisattva zit,een monnik die de staat van verlichting heeft bereikt.Hij staat op het punt het Nirwana binnen te treden.Maar wat let hem.Hier stuiten wij op de morele paradox van het Mahayana boeddhisme.Het probleem is dat de bodhisattva nooit alleen het Nirwana kan binnengaan omdat dit een bewijs van egoïsme zou zijn.Als hij egoïstisch is ,is hij geen ware bodhisattva en kan hij het Nirwana niet in.Dus kan niemand het Nirwana in : gewone stervelingen niet omdat zij geen bodhisattava zijn en de bodhisattva niet omdat hij een bodhisattva is.Hetzelfde is het geval met de arhrat ,held van het Hinayana boeddhisme, het kleine vaartuig genoemd.De monnik heeft het achtvoudig pad bewandeld en staat op de drempel van absolute vrede.Via de methode van de wijsheid heeft hij de eierschalen der onwetendheid gebroken;de bevrijding van alle bindingen met ik en mijn is een voorwaarde voor zaligheid.Het probleem is dat zijn persoonlijk streven naar verlossing uit het zelf getuigt van egoïsme.Zo verhindert de monnik zichzelf zalig te worden.Hat mahayana boeddhisme probeert uit de morele paradox te ontsnappen door te streven naar een wereldwijde verlossing (grote voertuig) Niemand wordt gered totdat iedereen is gered.Maar ook dit is tot mislukken gedoemd.De bodhisattva tracht de mensheid te verlossen niet door goede daden te verrichten maar door zichzelf ten voorbeeld te stellen : een vredige in zichzelf gekeerde persoon.De schokkende tegenstelling tussen zijn onverstoorbaarheid en ons jachtig bestaan zou ons moeten inspireren tot een breuk met de krankzinnige wereld.In plaats daarvan bevestigt hij alleen maar de onoverwinnelijke zwakheid van de mens.Het enige wat hij kan doen is zijn eigen zaligheid uitstellen tot alle mensen de staat van verlichting bereikt hebben .Maar daarin toont hij zich juist een verlicht mens.Hij is een ware Boeddha in de vergeefse pogingen een Boeddha te worden.Hij slaagt in de mislukking.Er bestaat geen Nirwana buiten de reeks dwaze pogingen het Nirwana te bereiken.(Arthur Danto Mysticism and morality NewYork 1972)
TREPPENWITZ
Het principe van de terugwerkende kracht regeert de wereld.Wij moeten falen om kennis te vergaren waarmee wij ons falen kunnen begrijpen.Ervaring komt altijd te laat.Alle wijsheid is wijsheid achteraf : treppenwitz.Tijdens het feestmaal zoeken wij vergeefs een snedig antwoord op een brutale opmerking : pas op de trap schiet ons de juiste repliek te binnen.Ziedaar de esprit d’escalier : de geest die waait in het duizelingwekkende trapgat van onze constructies.Een passend monument voor het achterafkarakter van ons bestaan is opgericht in Kampen,hoofdstad der domoren in Nederland.De Kampenaren hadden een kerk gebouwd maar waren de trap vergeten.Die is er achteraf aan de buitenkant bijgebouwd.
DOMHEID ALS MYSTIEKE GRONDSLAG VAN ONS BESTAAN
Wij vertrouwen blind op onze kennis niet omdat zij van nature wijs of waar is maar omdat zij door de meerderheid wordt gedeeld.Wij volgen de regel niet omdat hij doelmatig is maar hij is doelmatig omdat iedereen hem volgt.Een regel dankt zijn macht niet aan argumenten maar aan kuddegedrag.
Alle begin is hilarisch : lachend gehoorzamen wij in eerste instantie een idiote regel net zolang tot hij inderdaad doelmatig wordt : totdat er een goed argument gevonden wordt om de regel te volgen.Doelmatigheid is geen natuurlijke eigenschap van de regel maar het effect van het gehoorzamen.
(Een leuke gerechtigheid die door een rivier wordt begrensd : waarheid aan de ene zijde ,dwaling aan de andere : Pascal Pensées)
ATARAXIE
Er is geen andere hel dan de angst , die overigens onlosmakelijk met het bestaan verbonden is.Angst vergalt ons plezier maar houdt ook de wereld draaiende.Uit angst voor de dood storten wij ons in het leven.Doodsangst prikkelt de blinde onbevredigbare begeerte naar seks macht en roem;wat weer angst opwekt voor straf pijn en dood.De enige weg uit dit inferno is de ataraxie een toestand vrij van zorg en vrees.De epicurist tracht zich te verlossen van zijn waanbeelden door afzijdig te leven en hartstochten te beteugelen.Maar dit is in het uiterste geval een vorm van levende dood:het verstommen uit angst een domheid te begaan.
(Lucretius de Rerum nature III vs 978-1023 : de legenden van wat er diep in de Acheron gebeurt verhalen alleen maar wat er hier in ons leven gebeurt.Tantalus,Tityus,Sisyphus,De Danaïden)
OVER DE HERKOMST VAN DE SUFFERDS.
Men zegt dat de Verloren Tijd huwde met de Onwetendheid.Zij kregen een zoon genaamd Ik dacht het.Deze huwde met de Jeugd.Zij kregen de volgende kinderen : Ik wist niet , Ik dacht niet , Het is me ontgaan en Wie had dat gedacht..
Wie had dat gedacht huwde Onachtzaamheid en zij kregen de kinderen : Het is goed zo , We doen het morgen , Tijd zat , Er komt nog wel een gelegenheid.
Tijd zat huwde de edele vrouwe Ik dacht niet.Zij kregen de kinderen : Ik stond er niet bij stil , Ik weet wat ik zeg , Ik laat me niet bedotten , Maak je geen zorgen , Dat neem ik op mij.
Ik weet wat ik zeg huwde de Ijdelheid : en zij kregen de volgende kinderen : Graag of niet , Ik zal mijn zin krijgen , Ik verlang respect , Het zal aan niets ontbreken.
Het zal aan niets ontbreken huwde met Ik verlang respect .Zij kregen de kinderen : Laten we ons ontspannen en Tegenspoed.De laatste huwde met Weinig hersenen en zij kregen de kinderen : Fraai is dat , Wat gaat hem dat aan , Het lijkt mij , Het is niet mogelijk , Zeg maar niets meer , Je sterft maar eens , Ik zal mijn zin krijgen , De toekomst zal het uitwijzen , U zult wel zien , Met vastbeslotenheid , De raad is overbodig , Al slaan ze me dood ,Wat ze ook zeggen ,Kost wat kost , Wat maal ik erom , Van honger zullen we niet sterven, Het is geen ramp maar een zegen.
Ik verlang respect werd weduwnaar en huwde opnieuw nu met de Domheid.Toen het gehele erfdeel was verkwist zei de een tegen de ander :Heb geduld wij zullen een lening afsluiten zodat wij dit jaar een plezierig leven zullen leiden en God zal zorgen voor het volgend jaar.En geadviseerd door Het zal nergens aan ontbreken is dat hetgeen zij deden.
Toen zij na het verstrijken van de termijn geen geld hadden om de rente te betalen leidde Waan ze in het gevang.God schenkt vergiffenis bracht ze bezoek.De Armoede bracht ze naar het gasthuis waar uiteindelijk de macht stierf van Ik verlang respect en Het is me ontgaan.
Men begroef ze met hun overgrootmoeder de Domheid.
Zij lieten vele kinderen en kleinkinderen na verspreid over de hele wereld.
Dit verhaal verklaart ons waar de onachtzamen de sufferds en de onbezonnenen vandaan komen die zich laten leiden door hun waanbeelden, die hun leven richten naar de dag van vandaag zonder acht te slaan op hun eind en op wat gaat komen.
(Juan Perez de Moya 1513-1596 Philosofia Secreta de la Gentilidad)
DE FABEL VAN HET SOCIAAL CONTRACT
Hoe is de mens van de natuurstaat waarin hij slecht is onderworpen aan de wet van zelfbehoud gekomen tot een cultuur waarin iedereen gehoorzaamt aan een gemeenschappelijke autoriteit?
De maatschappij zelf poogt haar oorsprong te verklaren aan de hand van een sociaal contract : een maatschappelijk verdrag op grond van vrijheid gelijkheid en broederschap :ieder persoon stelt zichzelf vrijwillig onder leiding .Als burgers spreken ze allen samen uit wat ze willen om als onderdanen te doen wat zijzelf zeggen te willen..Zo is voor ieder vrijheid en zelfbehoud gewaarborgd :ieder gehoorzaamt alleen zichzelf en het geheel beschermt ieder tegen het egoïsme van een ander.
Er is alleen een vervelend probleem : een sociaal contract vooronderstelt de maatschappij die ze wil verklaren : de aanwezigheid van individuen die handelen naar de regels van een rationele orde.Een circulaire structuur dus.Een mythe.Het fabeltje moet verhullen dat de beschaving geboren is uit egoïsme : geen mens zou zich langer aan een contract houden dan het eigenbelang duurde dat hem eraan deed gehoorzamen.
De mens is van nature niet goed of slecht maar dom.Stabiliteit van een samenleving berust niet op morele gevoelens maar op een slim gebruik van de domme eigendunk.Daartoe worden de zonden en hun subtiele stratagemen de deugden geïntroduceerd.Deugden zijn tijd en plaatsgebonden pogingen in het reine te komen met het irrationele egoïsme dat van alle tijden is.De maatschappij berust kortom niet op gemeenschapszin maar op een asociale gekte die door middel van list de hoogste norm is geworden.De maatschappij is een bijproduct van fundamenteel asociale neigingen.Als de mens over instinctieve naatstenliefde had beschikt zouden er geen oorlogen zijn.En als hij zijn primitieve onnozelheid had bewaard was hij nimmer sociaal geworden.
DE VERKIEZINGEN
Plato : voor een staat waarin de wet wordt gerespecteerd is de democratie de slechtste staatsvorm.Maar als de wet niet wordt gerespecteerd is de democratie de beste van alle.
Tijdens de verkiezingen is de ratio ver te zoeken.Denk om te beginnen aan de invloed van het weer op de uitslag:hoe mooier het weer hoe meer stemmen ,hoe linkser de uitslag.Maar dit geldt alleen in landen met slecht weer.
Denk vervolgens aan de burgers.De kandidaten handelen uit eigenbelang:het gaat ze om macht ,geld of de bevrediging van hun idealisme.Bovendien trekken ze alle registers van de retorica open : ze spelen op angst frustatie geldzucht : alle sentimenten van de kiezers.
Die zijn niet veel beter : ze laten zich leiden door op eigen belang gerichte opvattingen.Wie neemt er bovendien kennis van partijprogramma’s?
Als wij voor de verkiezingen de doopceel van de kandidaten zouden lichten,als wij de kiezers een examen zouden afnemen over hun kennis van de politiek zouden we belanden in het voormalig Oostblok
Streven naar volledige redelijkheid leidt tot antidemocratische maatregelen
De schijn van de democratie is de democratie
-
Wil. - Lid geworden op: 15 nov 2005, 19:41
Hiermee ben ik het grondig oneens.
Bijgevolg konden deze eenlingen hun genen niet doorgeven. De egoïsten of de solo-spelers zijn in overgrote mate uit de genenpoel verwijderd door het principe van natuurlijke selectie. Degenen die wél overleefden hadden een 'ingebakken' neiging tot samenwerken.
Wie weigerde om mee te doen met die samenwerking, moest er ook niet op rekenen dat de anderen hem wél zouden helpen indien hij in nood verkeerde. Er was bijgevolg een dubbel principe werkzaam: enerzijds natuurlijke selectie (zonder ingrijpen van de mensen van dezelfde clan) en anderzijds het actief uitstoten van de "asocialen" als zij niet bereid waren tot mede-delen en medewerken in geval van verdediging (of zelfs aanval).
Op die manier is het sociale aspect in de mens 'gegroeid' van in het begin. Je kunt hetzelfde principe zien in tal van zoogdieren die in groepen leven. De stokstaartjes zijn een schoolvoorbeeld. Af en toe is er daar ook eentje die zijn eigen zin doet, die het signaal negeert en niet onder de grond kruipt bij gevaar. Die wordt dan gepakt door een roofdier en die geeft zijn genen ook niet door aan de volgende generatie.
Het sociaal contract is bijgevolg een systeem dat enerzijds door de natuur is geïntroduceerd en dat anderzijds door de mensen zelf - omdat ze het inzicht hadden dat het nodig was - aangescherpt. Je wordt geholpen door de groep, als je ook de gedragsregels aanvaardt die de groep bepaalt. In de meeste mensengroepen worden die regels opgelegd door een leider of leidinggevende (verkozen?) groep.
Moeilijker is het niet.
De mens is als groepsdier geëvolueerd tot de huidige soort. In zijn oerstaat zwierf de mens in kleine groepjes door de savanne. Elk individu probeerde te overleven door voedsel te vinden. Maar bescherming tegen een vijand (dier of andere mens) was maar effectief indien er werd samengewerkt. Wie meende dat hij het alleen kon bolwerken, werd uitgeschakeld door het roofdier of door de andere mensengroep.DE FABEL VAN HET SOCIAAL CONTRACT
Hoe is de mens van de natuurstaat waarin hij slecht is onderworpen aan de wet van zelfbehoud gekomen tot een cultuur waarin iedereen gehoorzaamt aan een gemeenschappelijke autoriteit?
De maatschappij zelf poogt haar oorsprong te verklaren aan de hand van een sociaal contract : een maatschappelijk verdrag op grond van vrijheid gelijkheid en broederschap :ieder persoon stelt zichzelf vrijwillig onder leiding .Als burgers spreken ze allen samen uit wat ze willen om als onderdanen te doen wat zijzelf zeggen te willen..Zo is voor ieder vrijheid en zelfbehoud gewaarborgd :ieder gehoorzaamt alleen zichzelf en het geheel beschermt ieder tegen het egoïsme van een ander.
Er is alleen een vervelend probleem : een sociaal contract vooronderstelt de maatschappij die ze wil verklaren : de aanwezigheid van individuen die handelen naar de regels van een rationele orde.Een circulaire structuur dus.Een mythe.
Bijgevolg konden deze eenlingen hun genen niet doorgeven. De egoïsten of de solo-spelers zijn in overgrote mate uit de genenpoel verwijderd door het principe van natuurlijke selectie. Degenen die wél overleefden hadden een 'ingebakken' neiging tot samenwerken.
Wie weigerde om mee te doen met die samenwerking, moest er ook niet op rekenen dat de anderen hem wél zouden helpen indien hij in nood verkeerde. Er was bijgevolg een dubbel principe werkzaam: enerzijds natuurlijke selectie (zonder ingrijpen van de mensen van dezelfde clan) en anderzijds het actief uitstoten van de "asocialen" als zij niet bereid waren tot mede-delen en medewerken in geval van verdediging (of zelfs aanval).
Op die manier is het sociale aspect in de mens 'gegroeid' van in het begin. Je kunt hetzelfde principe zien in tal van zoogdieren die in groepen leven. De stokstaartjes zijn een schoolvoorbeeld. Af en toe is er daar ook eentje die zijn eigen zin doet, die het signaal negeert en niet onder de grond kruipt bij gevaar. Die wordt dan gepakt door een roofdier en die geeft zijn genen ook niet door aan de volgende generatie.
Het sociaal contract is bijgevolg een systeem dat enerzijds door de natuur is geïntroduceerd en dat anderzijds door de mensen zelf - omdat ze het inzicht hadden dat het nodig was - aangescherpt. Je wordt geholpen door de groep, als je ook de gedragsregels aanvaardt die de groep bepaalt. In de meeste mensengroepen worden die regels opgelegd door een leider of leidinggevende (verkozen?) groep.
Moeilijker is het niet.
pSorry, hoor, dat ik je beledigd heb; ik had moeten liegen.-
URSULAMI - Lid geworden op: 15 aug 2014, 09:33
Wil
Ik ben het meer eens met Matthijs van Boxsel
De kwetsbaren , de armen , de onschuldigen moeten zich altijd plooien naar de regels die de sterken , de rijken en de geweldenaars zelf maken maar zelf niet nakomen
Van een echt contract waar beide partijen hun solidariteit nakomen , is dus geen sprake
Of geloof jij nog altijd die verkiezingsbeloften ?
En nu ga ik stoppen , want de wereld is een onoplosbaar probleem
Alleen wij zullen oplossen en dan "eeuwig" in vrede rusten
Ik ben het meer eens met Matthijs van Boxsel
De kwetsbaren , de armen , de onschuldigen moeten zich altijd plooien naar de regels die de sterken , de rijken en de geweldenaars zelf maken maar zelf niet nakomen
Van een echt contract waar beide partijen hun solidariteit nakomen , is dus geen sprake
Of geloof jij nog altijd die verkiezingsbeloften ?
En nu ga ik stoppen , want de wereld is een onoplosbaar probleem
Alleen wij zullen oplossen en dan "eeuwig" in vrede rusten
-
Wil. - Lid geworden op: 15 nov 2005, 19:41
Je hebt gelijk dat dit 'contract' niet altijd eerlijk is opgesteld. Maar over het basisprincipe ben ik het eens met degenen die het sociaal contract verdedigen: je geeft een stuk van je persoonlijke vrijheid op ten voordele van de macht van de overheid, zodat de samenleving ook haar plicht tegenover jou vervult (allerlei beschermingen die in wetten gegoten zijn).
pSorry, hoor, dat ik je beledigd heb; ik had moeten liegen.-
URSULAMI - Lid geworden op: 15 aug 2014, 09:33
Hier nog wat om over na te denken
Alhoewel senioren dit wellicht al weten , en junioren al "verkocht" zijn en nooit meer nadenken
Ik zit alvast niet op social media . Seniorennet is een gezond alternatief
SOCIALE NETWERKEN
Ons verlangen naar sociale netwerken is niet alleen psychologisch. Het manifesteert zich op het niveau van fysiologie vanwege twee stoffen die door onze hersenen worden geproduceerd: dopamine en oxytocine
dopamine
Vroeger geloofden wetenschappers dat dopamine een plezierhormoon is, maar nu zijn ze ervan overtuigd dat deze neurotransmitter verantwoordelijk is voor onze verlangens. Dopamine maakt ons willen en zoeken naar wat we willen. De productie van dopamine wordt gestimuleerd door onvoorspelbaarheid, kleine stukjes informatie en de mogelijkheid van beloningen. Dit alles is overvloedig aanwezig in sociale netwerken.
Het effect van dopamine is zo onweerstaanbaar dat het verlangen naar "repost", "retweet" en "likes" bij mensen veel sterker is dan de verslaving aan alcohol en sigaretten.
oxytocine
Dit hormoon wordt soms het 'omhullende hormoon' genoemd, omdat het wordt geproduceerd wanneer mensen kussen of knuffelen. Na 10 minuten in sociale netwerken te zijn geweest, neemt het niveau van oxytocine in menselijk bloed met 13% toe. Deze sprong is vergelijkbaar met de toename van het niveau van dit hormoon tijdens de huwelijksceremonie.
Oxytocine helpt stress, gevoelens van liefde, vertrouwen, empathie te verminderen. Al deze sensaties ervaren we in sociale netwerken.
De resultaten van talloze onderzoeken hebben aangetoond dat stamgasten op sociale netwerken mensen eerder vertrouwen in vergelijking met andere internetgebruikers. Een typische Facebook-gebruiker vertrouwt bijvoorbeeld 43% meer dan andere netwerkgebruikers.
Sociale netwerken veroorzaken ons veel aangename sensaties door dopamine en oxytocine. Maar tegelijkertijd veroorzaken deze hormonen het begin van afhankelijkheid.
Activiteit op sociale netwerken: waarom gebruikers "posten", "liken" en reageren
Nu wenden we ons tot de belangrijkste activiteiten in sociale netwerken en ontdekken we welke psychologische motieven erachter schuilgaan.
Waarom gebruikers "posten"
Het feit dat iemand graag over zichzelf praat, is voor niemand een ontdekking: we besteden 30-40% van onze toespraak aan het praten over onze persoon. In sociale netwerken bereikt dit cijfer echter 80%.
Waarom gebeurt dit? Tête-à-tête is rommelig en emotioneel - we hebben niet genoeg tijd om na te denken over wat we zeggen. We moeten aandacht besteden aan gezichtsuitdrukkingen en gebaren. Online hebben we tijd om onze monoloog te bouwen en, indien nodig, te bewerken. Psychologen noemen dit zelfpresentatie: een persoon positioneert zichzelf op de manier waarop hij zichzelf in de ogen van anderen wil zien.
Het gevoel dat wordt opgedaan tijdens het zelfpresentatieproces is zo sterk dat wanneer een gebruiker zijn eigen Facebook-profiel bekijkt, zijn zelfrespect stijgt.
Marketeers zullen geïnteresseerd zijn in het feit dat gebruikers van sociale netwerken de neiging hebben zich door bepaalde dingen te presenteren. Dat wil zeggen, iets verwerven, een persoon toont zijn essentie. Denk er eens over na, want er zijn veel dingen waarmee we onze individualiteit aan iedereen kunnen tonen: kleding, games, muziek, een logo op een laptop, enz.
Daarom hebben mensen een ongelooflijk sterke emotionele band met hun favoriete merk. De waarheid van deze verklaring bewijzen is heel eenvoudig. Deelnemers aan een experiment kregen twee foto's te zien, waarvan er één het logo van hun favoriete merk liet zien en de tweede - hun geliefde / geliefde of beste vrienden.
Verrassend genoeg was in beide gevallen de psychologische opwinding van de proefpersonen even sterk. Dat wil zeggen, het logo van het favoriete merk veroorzaakte dezelfde sterke positieve emoties als de foto van de geliefde of vriend.
Dingen en, bijgevolg, merken zijn een groot deel van de individualiteit van een persoon, en om iets speciaals in hun merk te vinden dat kopers zou helpen bij hun zelfpresentatie, moet je het echt proberen.
Waarom maken gebruikers "repost": zelfpresentatie, het versterken van relaties, publieke erkenning
Als we zo graag over onszelf praten, waarom maken we dan "reposts" van de archieven van anderen? Informatie aan iemand overdragen is een krachtige impuls, en alleen al het besef dat een persoon iets belangrijks met anderen deelt, activeert het zogenaamde 'pleziercentrum' in zijn hersenen.
Allereerst helpen "reposts" ons om onszelf te bewijzen: 68% van de mensen zegt dat ze "reposts" doen, zodat andere gebruikers ze beter zullen kennen. Het belangrijkste motief voor het maken van een "repost" blijft echter de wens om dichter bij mensen te staan: 78% van de gebruikers van sociale netwerken beweert dat "reposts" hen helpen relaties met andere mensen op te bouwen.
Experimenten hebben aangetoond dat in die gebieden van het menselijk brein verschillende obsessieve ideeën ontstaan die verantwoordelijk zijn voor zijn gedachten over andere mensen. Dit betekent dat de inhoud van elk sociaal netwerk niet 'aantrekkelijk' moet zijn voor een groep mensen, maar voor een bepaald type persoon.
Wanneer we berichten plaatsen met 'juiste' inhoud, winnen we publieke goedkeuring, wat bijdraagt aan het vergroten van het zelfvertrouwen. 62% van de gebruikers zegt dat ze zich zelfverzekerder voelen wanneer mensen positief reageren op wat ze op sociale netwerken posten.
Hoe kunnen merken sociale acceptatie in sociale netwerken bevorderen? Ze moeten iets interessants aanbieden om met mensen te delen.
Jeff Goins schreef voor de bufferapp-blog over een weinig bekende onderzoekspaper uit de jaren '70 die zichzelf een wereldwijd doel stelde - om een uniforme theorie te creëren over hoe iets interessant wordt.
De auteur van de studie, Murray Davis, geloofde dat interessante inhoud "iets is dat verder gaat dan de gebruikelijke wereld van de doelgroep." Interessante inhoud ontkracht op een of andere manier het vertrouwde wereldbeeld van een persoon, waardoor hij gedwongen wordt het op te schudden. Een opmerkelijk voorbeeld van dit soort inhoud is het verhaal van een jurk, hetzij in wit en goud, of in zwarte en blauwe strepen.
Waarom plaatsen gebruikers "likes"
44% van de Facebook-gebruikers "like" de records van hun vrienden minstens één keer per dag, terwijl 29% - meerdere keren per dag. Mensen doen dit omdat ze relaties met hun vrienden willen onderhouden.
Het is onmogelijk om het zogenaamde "wederkerigheidseffect" niet te herinneren: mensen voelen hun dank verschuldigd aan hen die hen ooit een gunst hebben bewezen (in dit geval een "like"). Met andere woorden, ze willen de score gelijkmaken.
Een grappig voorbeeld dat de manifestatie van het bovengenoemde effect illustreert, kan een experiment zijn dat in 1974 werd uitgevoerd door socioloog Phillip Kunz: aan de vooravond van de vakantie stuurde de wetenschapper kerstkaarten naar 600 volkomen vreemden, en 200 van deze vreemdelingen stuurden hem ansichtkaarten in antwoord.
Het effect van wederkerigheid heeft een plaats in Snapchat. Nadat u de afbeelding hebt ontvangen, voelt u zich verplicht een reactie te sturen. En elke keer, als je een "like" voor de volgende post hebt ontvangen, voel je een onweerstaanbare drang om te "like" te reageren.
Waarom gebruikers reacties achterlaten
De meeste marketeers zijn van mening dat gesprekken met klanten ongelooflijk belangrijk zijn. Ze zijn ervan overtuigd dat dit soort interactie ons in staat stelt om langdurige vertrouwensrelaties op te bouwen.
Het is niet verrassend dat kopers op hun beurt hetzelfde voelen. Experts interviewden meer dan 7.000 consumenten en ontdekten dat slechts 23% van hen op welke manier dan ook interactie heeft met de merkeigenaren.
Bijna alle deelnemers aan de enquête voerden aan dat gedeelde waarden de grootste motivatie zijn voor interactie met het bedrijf en zijn merk. Dit betekent echter niet dat de opmerkingen geen macht hebben. Integendeel: er is een fenomeen dat bekend staat als 'gedeelde realiteit', waarvan de essentie is dat iemands perceptie van iets afhangt van hoe hij het deelt met anderen.
85% van de respondenten zei dat het lezen van opmerkingen over een onderwerp hen helpt om informatie beter waar te nemen. Dit betekent in feite dat commentaren een enorme impact hebben op onze eigen perceptie van de werkelijkheid.
Een onderzoek op de nieuwssite toonde aan dat negatieve opmerkingen die niet door argumenten worden ondersteund, de houding van andere lezers ten opzichte van het gepubliceerde materiaal volledig kunnen veranderen. Aan de andere kant doen beleefde beoordelingen - zelfs negatieve - kopers op een positieve manier aan het bedrijf denken.
Simpel gezegd, elke vermelding van uw bedrijf op het net is uw display. Dit is niet altijd logisch, maar dit is hoe het menselijk brein werkt.
Dit alles betekent dat reacties op reacties van lezers van uw blog of het werken met feedback van uw klanten ongelooflijk belangrijk zijn. Dit is niet zozeer nodig voor de gebruiker op wiens feedback u antwoordt, maar voor het bedrijf als geheel.
Verschijnselen van sociale netwerken: selfies, glimlachen en nostalgie
We hebben dus een beetje begrepen met enkele interessante en unieke functies van gebruikersactiviteit in sociale netwerken. Nu is het tijd om een paar merkwaardige fenomenen te overwegen die zeker interessant zullen zijn voor marketeers.
selfie
Historisch gezien waren portretten symbolen van onze status, in staat om te bepalen hoe mensen door anderen werden waargenomen.
Tegenwoordig is een portret een manier om te begrijpen wie we zijn. De theorie van "spiegel" ik "(zelf van het kijken) is een psychologisch concept, volgens welke we geen echte perceptie van onszelf hebben. Om een duidelijk beeld te krijgen van wie we zijn, hebben we de mening van anderen nodig.
Een van de redenen voor de populariteit van selfies is met name het feit dat we, als we naar een persoon kijken, eerst naar zijn gezicht kijken: een profielfoto is het eerste waar we op letten als we naar de sociale netwerkpagina van een persoon gaan;
Op Instagram krijgen afbeeldingen met gezichten van mensen 38% meer 'likes' en 32% meer reacties;
Onderzoek op het gebied van lichtvolgsysteem laat zien dat wanneer we het gezicht van een persoon op een site zien, we in zijn ogen kijken.
Een van de experimenten toonde ook aan dat afbeeldingen van menselijke gezichten sympathie kunnen opwekken. De deelnemers aan dit onderzoek waren de artsen aan wie medische dossiers met foto's van hun toekomstige patiënten werden gestuurd, en de artsen behandelden de patiënten die ze van tevoren hadden gezien veel zorgvuldiger en zorgvuldiger.
smilies
De meesten van ons merken dit niet, maar we imiteren de nabootsing van onze gesprekspartners tijdens een gesprek. Deze emotionele imitatie is een van de manieren om interpersoonlijke verbindingen op te bouwen.
Op internet herscheppen we dit communicatie-element met behulp van emoticons en emoji. Tegenwoordig gebruikt 74% van de inwoners van de VS stickers, emoticons en emoji voor communicatie op internet. Elke dag sturen mensen over de hele wereld 6 miljard emoticons en stickers naar elkaar. Daarom is er een nauw verband tussen het gebruik van glimlachen en de impact op ons van sociale netwerken.
Uit analyse van meer dan 31 miljoen berichten op Twitter bleek dat glimlachen een vast onderdeel van de tekst is. Er werd ook een experiment uitgevoerd waarvan de deelnemers geacht werden online te communiceren. Het bleek dat de proefpersonen van mening waren dat experts emoticons gebruikten om vriendelijker en competenter te communiceren.
Er zijn veel manieren om emoticons te integreren in uw marketingcampagnes. Bekende merken zoals Ikea, Coca-cola, Burger King en Comedy Central hebben zelfs hun eigen emoticons gemaakt, die mensen nu graag delen op het net.
nostalgie
Soms lijkt het leven zo snel voorbij te gaan dat je wilt schreeuwen: "Stop, een moment!". Dit gevoel wordt nostalgie genoemd, en zo'n verlangen naar het verleden kan een sleutelfactor zijn in een verbluffende nieuwe sociale marketingstrategie.
Nostalgie is universeel inherent aan mensen van elke cultuur, en daarom geeft het ons een gevoel van universaliteit, een gevoel van liefde en veiligheid. Verlangen naar het verleden laat ons anders naar geld kijken. Wanneer mensen worden aangemoedigd om aan het verleden te denken, zijn ze meer bereid om geld aan anderen te geven en zijn ze ook bereid meer te betalen om een product te kopen.
U hoeft geen bedrijf te bezitten met een geschiedenis van duizend jaar om uw klanten naar het verleden te laten verlangen. Je hoeft alleen de tijdsperiode te kiezen waarvoor mensen het meest nostalgisch zijn.
Urban Outfitters verkoopt bijvoorbeeld vintage stickers en notebooks met Liza Frank uit de jaren 80 en 90 (ja, de jaren 90 worden al als een ver verleden beschouwd).
Achterkant van de munt
Als we het hebben over de psychologie van sociale netwerken, kunnen we de studies die over hun negatieve impact praten, niet negeren. Sommige experts beweren dat we met de komst van sociale netwerken meer eenzaam, afstandelijk en saai zijn geworden.
Bewijs voor deze verklaring bestaat wel. Er is echter een kleine opmerking: sociale netwerken veranderen onze menselijke essentie niet, ze breiden onze mogelijkheden slechts licht uit.
We hebben bijvoorbeeld allemaal de gewoonte om onze eigen waarde te beoordelen door onszelf te vergelijken met anderen. Dit kan ertoe leiden dat we ons complete verliezers voelen: in sociale netwerken delen mensen immers voortdurend de gelukkigste momenten van hun leven, en we kunnen ze niet altijd beantwoorden met iets dat even vreugdevol is. We vergelijken onszelf consequent met onze vrienden die trouwen, kinderen krijgen en promotie krijgen op het werk.
Toch zijn sociale netwerken ook in staat om mensen samen te brengen. Als je ooit je verliezen of mislukkingen online hebt gedeeld, heb je waarschijnlijk de ongelooflijke schaal van ondersteuning ervaren, zelfs van de mensen van wie je het het minst verwachtte.
Wanneer we ons onzeker voelen, wordt de toegang tot sociale netwerken effectiever dan andere methoden van zelfbewering. In sociale netwerken tonen we vaak sympathie voor andere gebruikers, en dan heeft dit een positief effect op ons gedrag in het echte leven.
Heb je je ooit afgevraagd waarom dieren zo populair zijn op sociale netwerken?
Tijdens een interview met de redactie van Buzzfeed, die bezig zijn met het maken van virale verhalen over dieren, bleken ze zo populair te zijn omdat ze helemaal niet over dieren gaan. Zulke verhalen tonen de beste kwaliteiten van mensen: zorg, het vermogen om zichzelf op te offeren, enz.
Sociale netwerken kunnen ons onzeker maken, maar over het algemeen laten ze ons het beste van deze wereld zien. Ze leren ons het goede in onszelf en in andere mensen te herkennen.
https://lpgenerator.ru/blog/
Alhoewel senioren dit wellicht al weten , en junioren al "verkocht" zijn en nooit meer nadenken
Ik zit alvast niet op social media . Seniorennet is een gezond alternatief
SOCIALE NETWERKEN
Ons verlangen naar sociale netwerken is niet alleen psychologisch. Het manifesteert zich op het niveau van fysiologie vanwege twee stoffen die door onze hersenen worden geproduceerd: dopamine en oxytocine
dopamine
Vroeger geloofden wetenschappers dat dopamine een plezierhormoon is, maar nu zijn ze ervan overtuigd dat deze neurotransmitter verantwoordelijk is voor onze verlangens. Dopamine maakt ons willen en zoeken naar wat we willen. De productie van dopamine wordt gestimuleerd door onvoorspelbaarheid, kleine stukjes informatie en de mogelijkheid van beloningen. Dit alles is overvloedig aanwezig in sociale netwerken.
Het effect van dopamine is zo onweerstaanbaar dat het verlangen naar "repost", "retweet" en "likes" bij mensen veel sterker is dan de verslaving aan alcohol en sigaretten.
oxytocine
Dit hormoon wordt soms het 'omhullende hormoon' genoemd, omdat het wordt geproduceerd wanneer mensen kussen of knuffelen. Na 10 minuten in sociale netwerken te zijn geweest, neemt het niveau van oxytocine in menselijk bloed met 13% toe. Deze sprong is vergelijkbaar met de toename van het niveau van dit hormoon tijdens de huwelijksceremonie.
Oxytocine helpt stress, gevoelens van liefde, vertrouwen, empathie te verminderen. Al deze sensaties ervaren we in sociale netwerken.
De resultaten van talloze onderzoeken hebben aangetoond dat stamgasten op sociale netwerken mensen eerder vertrouwen in vergelijking met andere internetgebruikers. Een typische Facebook-gebruiker vertrouwt bijvoorbeeld 43% meer dan andere netwerkgebruikers.
Sociale netwerken veroorzaken ons veel aangename sensaties door dopamine en oxytocine. Maar tegelijkertijd veroorzaken deze hormonen het begin van afhankelijkheid.
Activiteit op sociale netwerken: waarom gebruikers "posten", "liken" en reageren
Nu wenden we ons tot de belangrijkste activiteiten in sociale netwerken en ontdekken we welke psychologische motieven erachter schuilgaan.
Waarom gebruikers "posten"
Het feit dat iemand graag over zichzelf praat, is voor niemand een ontdekking: we besteden 30-40% van onze toespraak aan het praten over onze persoon. In sociale netwerken bereikt dit cijfer echter 80%.
Waarom gebeurt dit? Tête-à-tête is rommelig en emotioneel - we hebben niet genoeg tijd om na te denken over wat we zeggen. We moeten aandacht besteden aan gezichtsuitdrukkingen en gebaren. Online hebben we tijd om onze monoloog te bouwen en, indien nodig, te bewerken. Psychologen noemen dit zelfpresentatie: een persoon positioneert zichzelf op de manier waarop hij zichzelf in de ogen van anderen wil zien.
Het gevoel dat wordt opgedaan tijdens het zelfpresentatieproces is zo sterk dat wanneer een gebruiker zijn eigen Facebook-profiel bekijkt, zijn zelfrespect stijgt.
Marketeers zullen geïnteresseerd zijn in het feit dat gebruikers van sociale netwerken de neiging hebben zich door bepaalde dingen te presenteren. Dat wil zeggen, iets verwerven, een persoon toont zijn essentie. Denk er eens over na, want er zijn veel dingen waarmee we onze individualiteit aan iedereen kunnen tonen: kleding, games, muziek, een logo op een laptop, enz.
Daarom hebben mensen een ongelooflijk sterke emotionele band met hun favoriete merk. De waarheid van deze verklaring bewijzen is heel eenvoudig. Deelnemers aan een experiment kregen twee foto's te zien, waarvan er één het logo van hun favoriete merk liet zien en de tweede - hun geliefde / geliefde of beste vrienden.
Verrassend genoeg was in beide gevallen de psychologische opwinding van de proefpersonen even sterk. Dat wil zeggen, het logo van het favoriete merk veroorzaakte dezelfde sterke positieve emoties als de foto van de geliefde of vriend.
Dingen en, bijgevolg, merken zijn een groot deel van de individualiteit van een persoon, en om iets speciaals in hun merk te vinden dat kopers zou helpen bij hun zelfpresentatie, moet je het echt proberen.
Waarom maken gebruikers "repost": zelfpresentatie, het versterken van relaties, publieke erkenning
Als we zo graag over onszelf praten, waarom maken we dan "reposts" van de archieven van anderen? Informatie aan iemand overdragen is een krachtige impuls, en alleen al het besef dat een persoon iets belangrijks met anderen deelt, activeert het zogenaamde 'pleziercentrum' in zijn hersenen.
Allereerst helpen "reposts" ons om onszelf te bewijzen: 68% van de mensen zegt dat ze "reposts" doen, zodat andere gebruikers ze beter zullen kennen. Het belangrijkste motief voor het maken van een "repost" blijft echter de wens om dichter bij mensen te staan: 78% van de gebruikers van sociale netwerken beweert dat "reposts" hen helpen relaties met andere mensen op te bouwen.
Experimenten hebben aangetoond dat in die gebieden van het menselijk brein verschillende obsessieve ideeën ontstaan die verantwoordelijk zijn voor zijn gedachten over andere mensen. Dit betekent dat de inhoud van elk sociaal netwerk niet 'aantrekkelijk' moet zijn voor een groep mensen, maar voor een bepaald type persoon.
Wanneer we berichten plaatsen met 'juiste' inhoud, winnen we publieke goedkeuring, wat bijdraagt aan het vergroten van het zelfvertrouwen. 62% van de gebruikers zegt dat ze zich zelfverzekerder voelen wanneer mensen positief reageren op wat ze op sociale netwerken posten.
Hoe kunnen merken sociale acceptatie in sociale netwerken bevorderen? Ze moeten iets interessants aanbieden om met mensen te delen.
Jeff Goins schreef voor de bufferapp-blog over een weinig bekende onderzoekspaper uit de jaren '70 die zichzelf een wereldwijd doel stelde - om een uniforme theorie te creëren over hoe iets interessant wordt.
De auteur van de studie, Murray Davis, geloofde dat interessante inhoud "iets is dat verder gaat dan de gebruikelijke wereld van de doelgroep." Interessante inhoud ontkracht op een of andere manier het vertrouwde wereldbeeld van een persoon, waardoor hij gedwongen wordt het op te schudden. Een opmerkelijk voorbeeld van dit soort inhoud is het verhaal van een jurk, hetzij in wit en goud, of in zwarte en blauwe strepen.
Waarom plaatsen gebruikers "likes"
44% van de Facebook-gebruikers "like" de records van hun vrienden minstens één keer per dag, terwijl 29% - meerdere keren per dag. Mensen doen dit omdat ze relaties met hun vrienden willen onderhouden.
Het is onmogelijk om het zogenaamde "wederkerigheidseffect" niet te herinneren: mensen voelen hun dank verschuldigd aan hen die hen ooit een gunst hebben bewezen (in dit geval een "like"). Met andere woorden, ze willen de score gelijkmaken.
Een grappig voorbeeld dat de manifestatie van het bovengenoemde effect illustreert, kan een experiment zijn dat in 1974 werd uitgevoerd door socioloog Phillip Kunz: aan de vooravond van de vakantie stuurde de wetenschapper kerstkaarten naar 600 volkomen vreemden, en 200 van deze vreemdelingen stuurden hem ansichtkaarten in antwoord.
Het effect van wederkerigheid heeft een plaats in Snapchat. Nadat u de afbeelding hebt ontvangen, voelt u zich verplicht een reactie te sturen. En elke keer, als je een "like" voor de volgende post hebt ontvangen, voel je een onweerstaanbare drang om te "like" te reageren.
Waarom gebruikers reacties achterlaten
De meeste marketeers zijn van mening dat gesprekken met klanten ongelooflijk belangrijk zijn. Ze zijn ervan overtuigd dat dit soort interactie ons in staat stelt om langdurige vertrouwensrelaties op te bouwen.
Het is niet verrassend dat kopers op hun beurt hetzelfde voelen. Experts interviewden meer dan 7.000 consumenten en ontdekten dat slechts 23% van hen op welke manier dan ook interactie heeft met de merkeigenaren.
Bijna alle deelnemers aan de enquête voerden aan dat gedeelde waarden de grootste motivatie zijn voor interactie met het bedrijf en zijn merk. Dit betekent echter niet dat de opmerkingen geen macht hebben. Integendeel: er is een fenomeen dat bekend staat als 'gedeelde realiteit', waarvan de essentie is dat iemands perceptie van iets afhangt van hoe hij het deelt met anderen.
85% van de respondenten zei dat het lezen van opmerkingen over een onderwerp hen helpt om informatie beter waar te nemen. Dit betekent in feite dat commentaren een enorme impact hebben op onze eigen perceptie van de werkelijkheid.
Een onderzoek op de nieuwssite toonde aan dat negatieve opmerkingen die niet door argumenten worden ondersteund, de houding van andere lezers ten opzichte van het gepubliceerde materiaal volledig kunnen veranderen. Aan de andere kant doen beleefde beoordelingen - zelfs negatieve - kopers op een positieve manier aan het bedrijf denken.
Simpel gezegd, elke vermelding van uw bedrijf op het net is uw display. Dit is niet altijd logisch, maar dit is hoe het menselijk brein werkt.
Dit alles betekent dat reacties op reacties van lezers van uw blog of het werken met feedback van uw klanten ongelooflijk belangrijk zijn. Dit is niet zozeer nodig voor de gebruiker op wiens feedback u antwoordt, maar voor het bedrijf als geheel.
Verschijnselen van sociale netwerken: selfies, glimlachen en nostalgie
We hebben dus een beetje begrepen met enkele interessante en unieke functies van gebruikersactiviteit in sociale netwerken. Nu is het tijd om een paar merkwaardige fenomenen te overwegen die zeker interessant zullen zijn voor marketeers.
selfie
Historisch gezien waren portretten symbolen van onze status, in staat om te bepalen hoe mensen door anderen werden waargenomen.
Tegenwoordig is een portret een manier om te begrijpen wie we zijn. De theorie van "spiegel" ik "(zelf van het kijken) is een psychologisch concept, volgens welke we geen echte perceptie van onszelf hebben. Om een duidelijk beeld te krijgen van wie we zijn, hebben we de mening van anderen nodig.
Een van de redenen voor de populariteit van selfies is met name het feit dat we, als we naar een persoon kijken, eerst naar zijn gezicht kijken: een profielfoto is het eerste waar we op letten als we naar de sociale netwerkpagina van een persoon gaan;
Op Instagram krijgen afbeeldingen met gezichten van mensen 38% meer 'likes' en 32% meer reacties;
Onderzoek op het gebied van lichtvolgsysteem laat zien dat wanneer we het gezicht van een persoon op een site zien, we in zijn ogen kijken.
Een van de experimenten toonde ook aan dat afbeeldingen van menselijke gezichten sympathie kunnen opwekken. De deelnemers aan dit onderzoek waren de artsen aan wie medische dossiers met foto's van hun toekomstige patiënten werden gestuurd, en de artsen behandelden de patiënten die ze van tevoren hadden gezien veel zorgvuldiger en zorgvuldiger.
smilies
De meesten van ons merken dit niet, maar we imiteren de nabootsing van onze gesprekspartners tijdens een gesprek. Deze emotionele imitatie is een van de manieren om interpersoonlijke verbindingen op te bouwen.
Op internet herscheppen we dit communicatie-element met behulp van emoticons en emoji. Tegenwoordig gebruikt 74% van de inwoners van de VS stickers, emoticons en emoji voor communicatie op internet. Elke dag sturen mensen over de hele wereld 6 miljard emoticons en stickers naar elkaar. Daarom is er een nauw verband tussen het gebruik van glimlachen en de impact op ons van sociale netwerken.
Uit analyse van meer dan 31 miljoen berichten op Twitter bleek dat glimlachen een vast onderdeel van de tekst is. Er werd ook een experiment uitgevoerd waarvan de deelnemers geacht werden online te communiceren. Het bleek dat de proefpersonen van mening waren dat experts emoticons gebruikten om vriendelijker en competenter te communiceren.
Er zijn veel manieren om emoticons te integreren in uw marketingcampagnes. Bekende merken zoals Ikea, Coca-cola, Burger King en Comedy Central hebben zelfs hun eigen emoticons gemaakt, die mensen nu graag delen op het net.
nostalgie
Soms lijkt het leven zo snel voorbij te gaan dat je wilt schreeuwen: "Stop, een moment!". Dit gevoel wordt nostalgie genoemd, en zo'n verlangen naar het verleden kan een sleutelfactor zijn in een verbluffende nieuwe sociale marketingstrategie.
Nostalgie is universeel inherent aan mensen van elke cultuur, en daarom geeft het ons een gevoel van universaliteit, een gevoel van liefde en veiligheid. Verlangen naar het verleden laat ons anders naar geld kijken. Wanneer mensen worden aangemoedigd om aan het verleden te denken, zijn ze meer bereid om geld aan anderen te geven en zijn ze ook bereid meer te betalen om een product te kopen.
U hoeft geen bedrijf te bezitten met een geschiedenis van duizend jaar om uw klanten naar het verleden te laten verlangen. Je hoeft alleen de tijdsperiode te kiezen waarvoor mensen het meest nostalgisch zijn.
Urban Outfitters verkoopt bijvoorbeeld vintage stickers en notebooks met Liza Frank uit de jaren 80 en 90 (ja, de jaren 90 worden al als een ver verleden beschouwd).
Achterkant van de munt
Als we het hebben over de psychologie van sociale netwerken, kunnen we de studies die over hun negatieve impact praten, niet negeren. Sommige experts beweren dat we met de komst van sociale netwerken meer eenzaam, afstandelijk en saai zijn geworden.
Bewijs voor deze verklaring bestaat wel. Er is echter een kleine opmerking: sociale netwerken veranderen onze menselijke essentie niet, ze breiden onze mogelijkheden slechts licht uit.
We hebben bijvoorbeeld allemaal de gewoonte om onze eigen waarde te beoordelen door onszelf te vergelijken met anderen. Dit kan ertoe leiden dat we ons complete verliezers voelen: in sociale netwerken delen mensen immers voortdurend de gelukkigste momenten van hun leven, en we kunnen ze niet altijd beantwoorden met iets dat even vreugdevol is. We vergelijken onszelf consequent met onze vrienden die trouwen, kinderen krijgen en promotie krijgen op het werk.
Toch zijn sociale netwerken ook in staat om mensen samen te brengen. Als je ooit je verliezen of mislukkingen online hebt gedeeld, heb je waarschijnlijk de ongelooflijke schaal van ondersteuning ervaren, zelfs van de mensen van wie je het het minst verwachtte.
Wanneer we ons onzeker voelen, wordt de toegang tot sociale netwerken effectiever dan andere methoden van zelfbewering. In sociale netwerken tonen we vaak sympathie voor andere gebruikers, en dan heeft dit een positief effect op ons gedrag in het echte leven.
Heb je je ooit afgevraagd waarom dieren zo populair zijn op sociale netwerken?
Tijdens een interview met de redactie van Buzzfeed, die bezig zijn met het maken van virale verhalen over dieren, bleken ze zo populair te zijn omdat ze helemaal niet over dieren gaan. Zulke verhalen tonen de beste kwaliteiten van mensen: zorg, het vermogen om zichzelf op te offeren, enz.
Sociale netwerken kunnen ons onzeker maken, maar over het algemeen laten ze ons het beste van deze wereld zien. Ze leren ons het goede in onszelf en in andere mensen te herkennen.
https://lpgenerator.ru/blog/