Gedichtenhoekje van Nienka.(TE BEWAREN!!)
-
W T - Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
- Locatie: Vallei de zwarte beek

Visje....
Een hele tijd was het zo donker.
Geen lichtpunt aan de horizon.
Je voelt steeds innerlijke pijn.
Hier ontmoet je vrienden.
Die er voor je zijn...
We proberen je te steunen.
Neem je deze handen.
Die je worden aangereikt.
Zodat de scherpste kantjes.
Verdwijnen..
-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
Als vermeende "vrienden" je in nood niet eens zien staan
Zul je een andere weg in moeten slaan
Zo maar een weg, het ongewisse tegemoet
Je weet niet welke kant op, waarvoor je het nog doet
Uiteindelijk heeft alles een doel
Dus handel je maar op je gevoel
Daar kun je misschien wel op vertrouwen
Al weet je dat nooit zeker, maar je moet ergens op bouwen
Je raakte teleurgesteld en verward
Werd daardoor eindelijk eens een keer gehard
Dat denk en hoop je in ieder geval
Want van hardheid weet je eigenlijk geen bal
Maar een mens kan alles leren
Al zijn sommige dingen zwaar te verteren
Wat zwaar is, wordt vanzelf steeds lichter
Je nadert jezelf dan dichter en dichter
Dat voelt koud en kil
Je bent niet zo zeker of dit het is wat je wil
Maar toch zul je deze weg in moeten gaan
Gewoon doorlopen en niet even stil blijven staan
Geen tijd nemen om na te denken
Als je stil blijft staan ga je aan wat je niet wilt aandacht schenken
Dat is het allemaal niet waard
Het zijn alleen de herinneringen die je bewaard
Veilig ergens in je opgeslagen
Om daar nog aan te denken wil je je voorlopig niet wagen
Eerst eens jezelf zien te hervinden
Begeef je meer onder kennissen en "vrinden"
Begin weer bij een begin
Misschien herken je dan jezelf weer ergens in...
KLIKJE Nienka
Zul je een andere weg in moeten slaan
Zo maar een weg, het ongewisse tegemoet
Je weet niet welke kant op, waarvoor je het nog doet
Uiteindelijk heeft alles een doel
Dus handel je maar op je gevoel
Daar kun je misschien wel op vertrouwen
Al weet je dat nooit zeker, maar je moet ergens op bouwen
Je raakte teleurgesteld en verward
Werd daardoor eindelijk eens een keer gehard
Dat denk en hoop je in ieder geval
Want van hardheid weet je eigenlijk geen bal
Maar een mens kan alles leren
Al zijn sommige dingen zwaar te verteren
Wat zwaar is, wordt vanzelf steeds lichter
Je nadert jezelf dan dichter en dichter
Dat voelt koud en kil
Je bent niet zo zeker of dit het is wat je wil
Maar toch zul je deze weg in moeten gaan
Gewoon doorlopen en niet even stil blijven staan
Geen tijd nemen om na te denken
Als je stil blijft staan ga je aan wat je niet wilt aandacht schenken
Dat is het allemaal niet waard
Het zijn alleen de herinneringen die je bewaard
Veilig ergens in je opgeslagen
Om daar nog aan te denken wil je je voorlopig niet wagen
Eerst eens jezelf zien te hervinden
Begeef je meer onder kennissen en "vrinden"
Begin weer bij een begin
Misschien herken je dan jezelf weer ergens in...
KLIKJE NienkaGeef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Nienka,
Jij schrijft hier zo'n prachtige dingen,
men kan er bij treuren of bij zingen,
maar 't zit vooral vol met levenswijsheid,
'k kan me vinden,in jouw dichterlijke vrijheid.
Alterego 1
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Nienka,
nog niet veel tijd gehad om alles te lezen
maar weet al dat ik hier dikwijls zal
komen als ik mij een beetje moe of
triest zal voelen.........
je woorden zijn echt, zuiver, logisch en
je levensfilosofie bevalt mij en zal mij
helpen in momenten van twijfels.......
ik hoop je ooit te ontmoeten want onze
babbeltjes in de chatroom laten mij
veronderstellen dat wij heel veel te
delen hebben... wij zijn precies op
zelfde golflengte, niet waar ?
Tot ziens en veel liefs van Bosran
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
W T - Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
- Locatie: Vallei de zwarte beek
Leef je leven !
Droom je eigen dromen.
Droom van stilte en van vrede.
Leef je leven !
Droom je dromen droom van liefde.
Leef je leven droom je dromen.
Droom van vriendschap en van trouw.
Leef je leven !
Droom je dromen deel je dromen.
Leef je leven !
Wens je droom tot werkelijkheid.
Onb
Droom je eigen dromen.
Droom van stilte en van vrede.
Leef je leven !
Droom je dromen droom van liefde.
Leef je leven droom je dromen.
Droom van vriendschap en van trouw.
Leef je leven !
Droom je dromen deel je dromen.
Leef je leven !
Wens je droom tot werkelijkheid.
Onb

-
visje70 - Lid geworden op: 17 mar 2006, 00:52
- Locatie: Aalter
Bede aan de door mij geleden pijn
Zachjes, zachtjes, Makker Pijn!
Niet zo moordend, op mijn jaren,
`k Zal uw loftrompetter zijn
Zo ge `zacht met kracht' kunt paren,
En mij stevigt in `t gemoed,
Dat het, boven ebbe en vloed,
Vaststa, als op stalen voet;
Maar dit toch wat zachtjes doet.
J. Decker Zimmerman
Zachjes, zachtjes, Makker Pijn!
Niet zo moordend, op mijn jaren,
`k Zal uw loftrompetter zijn
Zo ge `zacht met kracht' kunt paren,
En mij stevigt in `t gemoed,
Dat het, boven ebbe en vloed,
Vaststa, als op stalen voet;
Maar dit toch wat zachtjes doet.
J. Decker Zimmerman

-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
Ons verleden weten we allemaal
De toekomst dat is een heel ander verhaal
Het heden dat is wat we nu beleven
Met mensen en dieren, met nemen en geven
Soms geef je te veel aan wie het niet echt verdiend
Maar dat zie je niet je bent bewust of onbewust bijziend
Je wilt gewoon de werkelijkheid niet zien
Omdat je je vastbijt in een misschien
Dat is vechten tegen beter weten in
Want je komt nooit uit die cirkel, je blijft er middenin
Dat zijn dingen die je jezelf aandoet
Niemand zegt jou dat wat je doet ook echt moet
Je vraagt je dan vaak af, waarom ga je daar mee door
Je weet alleen zelf waarom je iets doet en waarvoor
Misschien is dat wel een onbekende eigen kracht
Waardoor je blijft hopen en toch nog steeds wacht
De toekomst dat is een mysterieus doel
Daar steven je op af, je laat je begeleiden door je gevoel
Als je gevoel maar eerlijk is en oprecht
Zul je uiteindelijk weten of het dat waard is, waarvoor je vecht
Als je er maar voor zorgt dat je niet te moe wordt om te strijden
Zodat de mensen om je heen er niet onder moeten lijden
Dan kun je nog doorgaan
Maar wel af en toe even stil blijven staan
Even je blik helder richten
Op de vele bekende en onbekende gezichten
Want niets is zoals het soms lijkt
Dat ontdek je pas wanneer blijkt
Dat waar je voor vecht
Niet altijd eerlijk is en niet oprecht
Maar toch ga je door
Want alleen jij weet waarvoor...
KLIKJE Nienka
De toekomst dat is een heel ander verhaal
Het heden dat is wat we nu beleven
Met mensen en dieren, met nemen en geven
Soms geef je te veel aan wie het niet echt verdiend
Maar dat zie je niet je bent bewust of onbewust bijziend
Je wilt gewoon de werkelijkheid niet zien
Omdat je je vastbijt in een misschien
Dat is vechten tegen beter weten in
Want je komt nooit uit die cirkel, je blijft er middenin
Dat zijn dingen die je jezelf aandoet
Niemand zegt jou dat wat je doet ook echt moet
Je vraagt je dan vaak af, waarom ga je daar mee door
Je weet alleen zelf waarom je iets doet en waarvoor
Misschien is dat wel een onbekende eigen kracht
Waardoor je blijft hopen en toch nog steeds wacht
De toekomst dat is een mysterieus doel
Daar steven je op af, je laat je begeleiden door je gevoel
Als je gevoel maar eerlijk is en oprecht
Zul je uiteindelijk weten of het dat waard is, waarvoor je vecht
Als je er maar voor zorgt dat je niet te moe wordt om te strijden
Zodat de mensen om je heen er niet onder moeten lijden
Dan kun je nog doorgaan
Maar wel af en toe even stil blijven staan
Even je blik helder richten
Op de vele bekende en onbekende gezichten
Want niets is zoals het soms lijkt
Dat ontdek je pas wanneer blijkt
Dat waar je voor vecht
Niet altijd eerlijk is en niet oprecht
Maar toch ga je door
Want alleen jij weet waarvoor...
KLIKJE NienkaGeef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
Je kijkt naar de lucht
Slaakt een zucht
Daar vliegen ze morgen
Hopenlijk op weg naar een toekomst zonder zorgen
Een nieuwe toekomst opbouwen in een ver land
Een land met zon, zee, warmte en een mooi wit strand
Je hoopt dat de zon voor hen zal blijven schijnen
Dat, wanneer er een wolk komt, die snel zal verdwijnen
Kinderen behoren hun eigen weg te gaan
Ook als kijk je daar als ouder soms aarzelend tegen aan
Een afscheid nemen, in welke vorm dan ook doet altijd pijn
Het enigste wat je mee kunt geven is, ik zal er altijd voor je zijn
De deur slaat achter hen dicht
Ze zijn op weg, ze zijn uit zicht
Je ruimt de leeggedronken kopjes op
Ziet een overvolle asbak staan, je slikt, in je keel komt een prop
Je hebt nooit geweten dat het zo moeilijk is om een asbak schoon te maken
Je laat het nog even staan, overvol, je wilt het niet aanraken
Achtergebleven speelgoed ligt overal, het kijkt je aan
Je voelt nog de aanwezigheid van de kleine, die ook mee moest gaan
Je gaat dan maar eens zitten en alles relativeren
Draait even de knop om, om jezelf te activeren
Dat gaat moeizaam, maar je probeert je er door te slaan
Want was je vroeger niet hezelfde om je eigen weg te gaan
Ook dacht jij toen alles beter te weten
Dat zijn dingen, die moet je nooit vergeten
Er verschijnt dan aarzelend een glimlach op je gezicht
Denkt terug aan de woorden die toen tegen jou werden gericht
Ook jij dacht toen, ach laat me gaan
Ik ben jong en sterk kan heus alles wel aan
Glimlachend pak je het speelgoed op
Maakt de asbak schoon en ook de laatste kop
Weer eens een geschiedenis, die zich herhaalt
Je moet er gewoon op hopen dat deze geschiedenis niet faalt
Positief tegen het leven aan blijven kijken
Of je het met deze instelling goed hebt, dat zal in de toekomst wel blijken
Je kunt niet meer geven dan je naar beste weten hebt gedaan
Je denkt alleen bij jezelf, hopenlijk hebben ze er wat aan...
KLIKJE Nienka
Slaakt een zucht
Daar vliegen ze morgen
Hopenlijk op weg naar een toekomst zonder zorgen
Een nieuwe toekomst opbouwen in een ver land
Een land met zon, zee, warmte en een mooi wit strand
Je hoopt dat de zon voor hen zal blijven schijnen
Dat, wanneer er een wolk komt, die snel zal verdwijnen
Kinderen behoren hun eigen weg te gaan
Ook als kijk je daar als ouder soms aarzelend tegen aan
Een afscheid nemen, in welke vorm dan ook doet altijd pijn
Het enigste wat je mee kunt geven is, ik zal er altijd voor je zijn
De deur slaat achter hen dicht
Ze zijn op weg, ze zijn uit zicht
Je ruimt de leeggedronken kopjes op
Ziet een overvolle asbak staan, je slikt, in je keel komt een prop
Je hebt nooit geweten dat het zo moeilijk is om een asbak schoon te maken
Je laat het nog even staan, overvol, je wilt het niet aanraken
Achtergebleven speelgoed ligt overal, het kijkt je aan
Je voelt nog de aanwezigheid van de kleine, die ook mee moest gaan
Je gaat dan maar eens zitten en alles relativeren
Draait even de knop om, om jezelf te activeren
Dat gaat moeizaam, maar je probeert je er door te slaan
Want was je vroeger niet hezelfde om je eigen weg te gaan
Ook dacht jij toen alles beter te weten
Dat zijn dingen, die moet je nooit vergeten
Er verschijnt dan aarzelend een glimlach op je gezicht
Denkt terug aan de woorden die toen tegen jou werden gericht
Ook jij dacht toen, ach laat me gaan
Ik ben jong en sterk kan heus alles wel aan
Glimlachend pak je het speelgoed op
Maakt de asbak schoon en ook de laatste kop
Weer eens een geschiedenis, die zich herhaalt
Je moet er gewoon op hopen dat deze geschiedenis niet faalt
Positief tegen het leven aan blijven kijken
Of je het met deze instelling goed hebt, dat zal in de toekomst wel blijken
Je kunt niet meer geven dan je naar beste weten hebt gedaan
Je denkt alleen bij jezelf, hopenlijk hebben ze er wat aan...
KLIKJE NienkaGeef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Lieve Nienka,
'k Begrijp je gedicht héél goed!
't is ook niet niks wanneer je zoon,
schoondochter en kleinkind besluiten
om naar Brazilië te emigreren,en dat
het je de dag na hun vertrek zo zwaar
om dragen valt.
Met 11.000 km tussen jou en hen!
Maar ook al is het lijfelijke contact er
niet,met de communnicatiemiddelen
van tegenwoordig,is al véél mogelijk!
Je PC zal voortaan heel veel Brazilië
gericht staan,daar twijfel ik niet aan!
Niettemin,wens ik je hier,ook namens
Bosrankje,voor de moeilijke periode
die je nu moet doorbijten,toch héél
veel sterkte toe!En alvast een dikke
welgemeende zoen van ons beide!
Alterego 1
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
uvi - Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16
Alterego 1 schreef:
Lieve Nienka,
'k Begrijp je gedicht héél goed!
't is ook niet niks wanneer je zoon,
schoondochter en kleinkind besluiten
om naar Brazilië te emigreren,en dat
het je de dag na hun vertrek zo zwaar
om dragen valt.
Met 11.000 km tussen jou en hen!
Maar ook al is het lijfelijke contact er
niet,met de communnicatiemiddelen
van tegenwoordig,is al véél mogelijk!
Je PC zal voortaan heel veel Brazilië
gericht staan,daar twijfel ik niet aan!
Niettemin,wens ik je hier,ook namens
Bosrankje,voor de moeilijke periode
die je nu moet doorbijten,toch héél
veel sterkte toe!En alvast een dikke
welgemeende zoen van ons beide!
Alterego 1
Beste Nienka,
Ik weet nu het 'waarom'.
Schrik niet van mijn woorden, asjeblief.
Niet afstand zorgt voor verwijdering.
Je kan rug aan rug liggen in bed
en een mensenleven van elkaar verwijderd zijn.
Ik heb een dochter in Afrika.
Vorige keer zaten er vijf jaren tussen een 'weerzien'.
Ik heb een zoon. Hij leeft in dezelfde stad.
En toch woont hij verder dan Afrika.
Verwijdering wordt uitgedrukt in het kloppen van een hart.
Afstand is niet meer dan een aantal kilometers.
uvi
un voyageur immobile
.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Moeilijk hé nienka..
en je gedachten en je hart dat meevliegt
en de dagen telt.
Je weet het,maar het went niet
dat de blauwe aarde
voor hen zo klein is geworden.
Loslaten, je tracht het
maar wennen doet het nooit.
Je wou dat ze nog klein waren
en je voor hen kon zorgen,
maar nestjes, zelfs warme,
zijn maar voor even.
Maar straks kloppen ze
op 't lichtend raampje
op je tafel
en leer je
je eerste woorden Portugees
van je pequeno principe.
Laat maar los Nienka
naar hun eigen vergebouwde nestje,
hun fazenda da Esperança
Het ga hen goed.
En vertel er ons maar van
en je gedachten en je hart dat meevliegt
en de dagen telt.
Je weet het,maar het went niet
dat de blauwe aarde
voor hen zo klein is geworden.
Loslaten, je tracht het
maar wennen doet het nooit.
Je wou dat ze nog klein waren
en je voor hen kon zorgen,
maar nestjes, zelfs warme,
zijn maar voor even.
Maar straks kloppen ze
op 't lichtend raampje
op je tafel
en leer je
je eerste woorden Portugees
van je pequeno principe.
Laat maar los Nienka
naar hun eigen vergebouwde nestje,
hun fazenda da Esperança
Het ga hen goed.
En vertel er ons maar van
Er is zoveel om lief te hebben.
-
W T - Lid geworden op: 11 sep 2003, 20:26
- Locatie: Vallei de zwarte beek

Nienka..
Kinderen hebben is 'n geschenk.
Maar ze blijven toch zo kort klein.
Alleen als baby heb je ze voor jou alleen.
Al snel moet je ze gaan delen.
Voor je het weet zijn het grote mensen.
Met hun zorgen en hun wensen.
Wens jou kinderen veel geluk..

