Poëzie en gedichten - Ria
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
OP ANDERE JAREN…
komt de Sint hier meestal op zondagnamiddag toe,
dat is zoal 18 jaar de gewoonte. De Sint weet dat
en hij houdt er rekening mee.
Dit jaar is een 'brand-new scenario', alhoewel het toch
lijkt of de klok 20 of meer jaren werd teruggedraaid.
Er staan drie maten van schoentjes te pronken bij de houtkachel;
volgestouwd met wortels – raapjes en een paar suikerklontjes
Die goeie, trouwe kachel heeft dit tafereel
vele tientallen jaren aan één stuk meegemaakt.
Maar ze was warempel vergeten, dat die ceremonie zich ieder
jaar herhaalde. Voor zover kachels de wenkbrauwen kunnen fronsen,
zag ik haar vanavond toch diep in gedachten verzonken, want…
wie had kunnen denken dat in dat gezegende jaar 2006,
er opnieuw kinderschoentjes, gevuld met allerlei rare dingen,
aan haar voeten zouden pronken.
En toen wist ze het weer, het is Sint Niklaasavond.
Vijf en twintig jaar geleden, toen de Sint nog met gemak op de daken
klauterde en Piet er allerlei acrobatentoeren bij deed,
stonden er ook kinderschoentjes, vier paar, netjes gepoetst.
Eigenlijk is er niets veranderd, moet de kachel gedacht hebben.
Maar kachels kunnen alleen maar goed zien, als hun ogen van vuur
licht verspreiden. En dat kunnen we Sint en Piet toch niet aandoen!
Dus onze nacht-blinde kachel, zag niet de grijze haren van oma,
de rimpeltjes en de bril op opa’s neus.
Niets veranderd! Voor wie niet zo goed meer ziet, misschien?
Of toch weer niet, want wie kijkt met de ogen van het hart,
ziet in de kleinkinderen, hun mama, haar zus en broers,
die met dezelfde verwachting en dezelfde kinderlijke hoop
dit naïeve, maar toch zo schone gebaar hebben voorgedaan.
Kacheltje, nog even en je mag weer ronken,
zodra de Sint en Piet veilig op de boot naar Spanje zitten.
Je ziet wel 'kacheltje van ons', de wereld draait verder…
en hij zal dat nog lang doen…tot in lengte van jaren.

een
van een oma ‘bij de haard’
komt de Sint hier meestal op zondagnamiddag toe,
dat is zoal 18 jaar de gewoonte. De Sint weet dat
en hij houdt er rekening mee.
Dit jaar is een 'brand-new scenario', alhoewel het toch
lijkt of de klok 20 of meer jaren werd teruggedraaid.
Er staan drie maten van schoentjes te pronken bij de houtkachel;
volgestouwd met wortels – raapjes en een paar suikerklontjes
Die goeie, trouwe kachel heeft dit tafereel
vele tientallen jaren aan één stuk meegemaakt.
Maar ze was warempel vergeten, dat die ceremonie zich ieder
jaar herhaalde. Voor zover kachels de wenkbrauwen kunnen fronsen,
zag ik haar vanavond toch diep in gedachten verzonken, want…
wie had kunnen denken dat in dat gezegende jaar 2006,
er opnieuw kinderschoentjes, gevuld met allerlei rare dingen,
aan haar voeten zouden pronken.
En toen wist ze het weer, het is Sint Niklaasavond.
Vijf en twintig jaar geleden, toen de Sint nog met gemak op de daken
klauterde en Piet er allerlei acrobatentoeren bij deed,
stonden er ook kinderschoentjes, vier paar, netjes gepoetst.
Eigenlijk is er niets veranderd, moet de kachel gedacht hebben.
Maar kachels kunnen alleen maar goed zien, als hun ogen van vuur
licht verspreiden. En dat kunnen we Sint en Piet toch niet aandoen!
Dus onze nacht-blinde kachel, zag niet de grijze haren van oma,
de rimpeltjes en de bril op opa’s neus.
Niets veranderd! Voor wie niet zo goed meer ziet, misschien?
Of toch weer niet, want wie kijkt met de ogen van het hart,
ziet in de kleinkinderen, hun mama, haar zus en broers,
die met dezelfde verwachting en dezelfde kinderlijke hoop
dit naïeve, maar toch zo schone gebaar hebben voorgedaan.
Kacheltje, nog even en je mag weer ronken,
zodra de Sint en Piet veilig op de boot naar Spanje zitten.
Je ziet wel 'kacheltje van ons', de wereld draait verder…
en hij zal dat nog lang doen…tot in lengte van jaren.

een
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
December, pas begonnen
ieder jaar lijkt die maand
korter te worden.
De Sint heeft ons dorp
reeds verlaten,
hij wordt nog elders verwacht.
En ik tel de dagen
dat onze zonen, even maar
het kille London, met zijn
dreiging van aanslagen
kunnen verlaten.
Ze komen echter niet samen,
het werk, weet je wel,
Kris komt eerst en blijft maar kort,
Maarten komt pas na Kerst,
maar viert met ons van oud- naar nieuw.
Kersttijd, vond ik altijd al,
de mooiste tijd van het jaar.
Allemaal samen thuis,
onder moeders vleugels.
Ik spreek nu over mijn eigen jeugd.
Kerstmis nu, is vooral een
ontmoeting met mensen
die alleen verder moeten
door het leven.
Zo zijn er wel meer in onze familie
en vriendenkring, helaas.
Toch vind ik Kerstmis
nog altijd de mooiste tijd van jet jaar.
Ook al is de vrede in de wereld
verder zoek, dan ooit.
Voor mij blijft het een tijd
van goedheid en verwachting.
Een tijd van warmte.
Januari 2007, voor één keer
wil ik reeds aan het volgende jaar
denken, aan de reis
die we zullen maken,
naar een warm,
maar arm land in het verre Afrika
Naar ons kleindochtertje
dat ons nog niet kent,
maar ons steeds zo vriendelijk
toelacht op de foto's.
De voorbije weken heb ik
mijn hartje kunnen ophalen
aan het knuffelen,
van onze twee jongste kleinkinderen,
die hier bij ons logeerden,
drie en zes jaar.
Als ze weldra huiswaarts keren,
zal ik hun lieve snoetjes missen,
hun gebabbel en gebrabbel,
hun kleine ruzietjes,
hun vindingrijk spel.
Kinderen wijzen ons de weg,
het Kerstekind doet dat ieder jaar
opnieuw. met tederheid
goedheid, vreugde en vrede.
Een paar dagen te laat,
maar ik ga hem nog maken,
een adventskrans,
met zijn geurige groenen takken
en de kaarsen die, als ze branden
onze ogen en ons hart openen.
een lieve groet, ria

ieder jaar lijkt die maand
korter te worden.
De Sint heeft ons dorp
reeds verlaten,
hij wordt nog elders verwacht.
En ik tel de dagen
dat onze zonen, even maar
het kille London, met zijn
dreiging van aanslagen
kunnen verlaten.
Ze komen echter niet samen,
het werk, weet je wel,
Kris komt eerst en blijft maar kort,
Maarten komt pas na Kerst,
maar viert met ons van oud- naar nieuw.
Kersttijd, vond ik altijd al,
de mooiste tijd van het jaar.
Allemaal samen thuis,
onder moeders vleugels.
Ik spreek nu over mijn eigen jeugd.
Kerstmis nu, is vooral een
ontmoeting met mensen
die alleen verder moeten
door het leven.
Zo zijn er wel meer in onze familie
en vriendenkring, helaas.
Toch vind ik Kerstmis
nog altijd de mooiste tijd van jet jaar.
Ook al is de vrede in de wereld
verder zoek, dan ooit.
Voor mij blijft het een tijd
van goedheid en verwachting.
Een tijd van warmte.
Januari 2007, voor één keer
wil ik reeds aan het volgende jaar
denken, aan de reis
die we zullen maken,
naar een warm,
maar arm land in het verre Afrika
Naar ons kleindochtertje
dat ons nog niet kent,
maar ons steeds zo vriendelijk
toelacht op de foto's.
De voorbije weken heb ik
mijn hartje kunnen ophalen
aan het knuffelen,
van onze twee jongste kleinkinderen,
die hier bij ons logeerden,
drie en zes jaar.
Als ze weldra huiswaarts keren,
zal ik hun lieve snoetjes missen,
hun gebabbel en gebrabbel,
hun kleine ruzietjes,
hun vindingrijk spel.
Kinderen wijzen ons de weg,
het Kerstekind doet dat ieder jaar
opnieuw. met tederheid
goedheid, vreugde en vrede.
Een paar dagen te laat,
maar ik ga hem nog maken,
een adventskrans,
met zijn geurige groenen takken
en de kaarsen die, als ze branden
onze ogen en ons hart openen.
een lieve groet, ria

Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Gelukkig klinkt er bij Ria altijd wat glimlach op haar topic en blije kaarsen van toekomst en uitzicht. Allo, niet te moe van al dat jong geweld. Ik kwam maar eens zien -helaas op afstand- naar je blije adventskaarsen: zoveel advent te goed dat je niet genoeg zult hebben aan vier weken. Blij voor jullie, Ria, de rode geur van Afrika en van echte zon. Een late Kerstmis met Mariekè. Het is jullie gegund. Ik ga ze dadelijjk wat dichterbij zoeken de bruine en zwarte gezichten met hun eeuwige glimlach, zomaar. Aan hen is geen 'tristesse' te verkopen. Veel groeten, Ria, ook aan Leo.. wat zal je weer veel te vertellen hebben volgend jaar, een jaar met een 7. Give
Er is zoveel om lief te hebben.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
Lieve Ria, ik heb een hoop gemist,
wist niet eens dat jullie dochter opgenomen was!
Maar gelukkig is ze inmiddels weer thuis.
Ik kwam hier even advent en kerstsfeer opsnuiven ...
en dat lukt jou beter,
als de natuur buiten
Met Kerst zullen wij in Duitsland zijn,
samen met ventjelief zijn ouders ...
want ook voor hen is deze tijd
het mooist samen met de familie!
Dat is voor hun het mooiste Kerstgeschenk!
En deze wens kunnen we vervullen
Een fijne en gezellige advent,
wensen wij jou en heel je gezin!
Een lieve groet
xxx *BiBi*

Lied im Advent
Immer ein Lichtlein mehr
im Kranz, den wir gewunden,
daß er leuchte uns so sehr
durch die dunklen Stunden.
Zwei und drei und dann vier!
Rund um den Kranz welch ein Schimmer,
und so leuchten auch wir,
und so leuchtet das Zimmer.
Und so leuchtet die Welt
langsam der Weihnacht entgegen.
Und der in Händen sie hält,
weiß um den Segen!
Matthias Claudius
wist niet eens dat jullie dochter opgenomen was!
Maar gelukkig is ze inmiddels weer thuis.
Ik kwam hier even advent en kerstsfeer opsnuiven ...
en dat lukt jou beter,
als de natuur buiten
Met Kerst zullen wij in Duitsland zijn,
samen met ventjelief zijn ouders ...
want ook voor hen is deze tijd
het mooist samen met de familie!
Dat is voor hun het mooiste Kerstgeschenk!
En deze wens kunnen we vervullen
Een fijne en gezellige advent,
wensen wij jou en heel je gezin!
Een lieve groet
xxx *BiBi*

Lied im Advent
Immer ein Lichtlein mehr
im Kranz, den wir gewunden,
daß er leuchte uns so sehr
durch die dunklen Stunden.
Zwei und drei und dann vier!
Rund um den Kranz welch ein Schimmer,
und so leuchten auch wir,
und so leuchtet das Zimmer.
Und so leuchtet die Welt
langsam der Weihnacht entgegen.
Und der in Händen sie hält,
weiß um den Segen!
Matthias Claudius
Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dank U wel, mijn lieve vrienden, Bibi en Give.
Bibi, geniet nu het nog kan, van het samenzijn met je lieve schoonouders.
Het is een heerlijke tijd, om zo met generaties "samen" te mogen zijn, samen die innige kersttijd te vieren, warmte en genegenheid uitstralen voor en naar elkaar.
Ik kan me heel goed indenken, dat jullie komst het mooiste geschenk is.
Dank ook voor dat mooie adventslied, dat ik uiteraard niet kende.
Ik wens jullie een heerlijke tijd en een veilige reis toe.
ria
Give, voor jou hoeft het geen kerst te zijn, om woorden van zachtheid en warmte te spreken.
Ik lees je verhaal, als was het een klein maar innig lied.
En ik bewaar het dan ook in de herinnering van mijn hart.
Misschien, als ik lang genoeg woorden en gedachten spaar,
groeit er nog wel eens een echt gedichtje.
Het ligt te broeden diep in mijn hart en soms maakt het borrelende geluiden, alsof het aan de oppervlakte zou willen komen, zoals de sputtering van warm-waterbronnen.
Neen, niet zoals bij een vulkaan, want als het ooit geboren wordt,
zal het zacht zijn, wel warm, maar niet verslindend.
Het zal teder zijn en dankbaar, heel dankbaar
voor de vele vrienden, die mij voorgaan op mijn weg.
Maar er is veel meer om dankbaar voor te zijn.
Overmorgen viert Marieke, daar in het verre Mali, haar 1e. verjaardag.
Omdat ik zo dankbaar ben en ook zo fier, wil ik hier graag een fototje
van haar neerzetten. Ik wou dat het al knuffeltijd was, daar in Mali.
'Nog even wachten oma en eerst je verkoudheid laten genezen'
Ja, ja Marieke, ik heb het begrepen.

Bibi, geniet nu het nog kan, van het samenzijn met je lieve schoonouders.
Het is een heerlijke tijd, om zo met generaties "samen" te mogen zijn, samen die innige kersttijd te vieren, warmte en genegenheid uitstralen voor en naar elkaar.
Ik kan me heel goed indenken, dat jullie komst het mooiste geschenk is.
Dank ook voor dat mooie adventslied, dat ik uiteraard niet kende.
Ik wens jullie een heerlijke tijd en een veilige reis toe.
ria
Give, voor jou hoeft het geen kerst te zijn, om woorden van zachtheid en warmte te spreken.
Ik lees je verhaal, als was het een klein maar innig lied.
En ik bewaar het dan ook in de herinnering van mijn hart.
Misschien, als ik lang genoeg woorden en gedachten spaar,
groeit er nog wel eens een echt gedichtje.
Het ligt te broeden diep in mijn hart en soms maakt het borrelende geluiden, alsof het aan de oppervlakte zou willen komen, zoals de sputtering van warm-waterbronnen.
Neen, niet zoals bij een vulkaan, want als het ooit geboren wordt,
zal het zacht zijn, wel warm, maar niet verslindend.
Het zal teder zijn en dankbaar, heel dankbaar
voor de vele vrienden, die mij voorgaan op mijn weg.
Maar er is veel meer om dankbaar voor te zijn.
Overmorgen viert Marieke, daar in het verre Mali, haar 1e. verjaardag.
Omdat ik zo dankbaar ben en ook zo fier, wil ik hier graag een fototje
van haar neerzetten. Ik wou dat het al knuffeltijd was, daar in Mali.
'Nog even wachten oma en eerst je verkoudheid laten genezen'
Ja, ja Marieke, ik heb het begrepen.

Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Bibi - Lid geworden op: 02 mar 2005, 20:47
- Locatie: Brasschaat
RIA ... wat een schattig poppemieke ...
natuurlijk ben je fier op jouw kleindochtertje Marieke,
ze is echt om op te eten!
Ik heb vernomen dat je voor een maand? ons landje verlaat ...
we zullen je hier missen ...
maar uit mijn gedachten ben je nooit!
Ik wens jou en Leo
een heel fijne tijd samen
met kinderen, kleinkinderen en familie!
Geniet ervan ...
en kom veilig, gezond, uitgerust
en voldaan terug!
Heel veel liefs
xxx *BiBi*

natuurlijk ben je fier op jouw kleindochtertje Marieke,
ze is echt om op te eten!
Ik heb vernomen dat je voor een maand? ons landje verlaat ...
we zullen je hier missen ...
maar uit mijn gedachten ben je nooit!
Ik wens jou en Leo
een heel fijne tijd samen
met kinderen, kleinkinderen en familie!
Geniet ervan ...
en kom veilig, gezond, uitgerust
en voldaan terug!
Heel veel liefs
xxx *BiBi*

Zoals één zonnestraal een bloem doet opengaan kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
TERUGKEER
Ze liep over straat,
- als een schim –
in haar oude, vale jas.
Aan haar arm hing
een geruite, tot op
de draad, versleten tas.
De schoenen die ze droeg,
had ze zopas
gevonden bij wat afval,
aan het plein
Ze zaten goed
en waren warm,
warmer dan haar hart.
Ze droeg een baret,
- want het was koud -
geen mooie hoed,
en handschoenen
van kleur vergaan.
Wat was er
in haar leven
toch zo misgegaan?
O God,
wat voelde zij zich oud!
Kersttijd – vroeger -
warmte en gezelligheid,
een thuis
zussen en een broer,
een pa en ma,
een eigen bed.
Had ze toch maar
beter opgelet.
Eén na één, liet ze achter,
“Er is veel meer te koop,”
giechelde ze toen vranker.
….
Maar, van de kant
in de gracht,
neen, dat had
ze zeker nooit verwacht.
Nacht valt over de stad,
De fonkel – etalages
sluiten hun luiken,
Wordt het weer een bank,
om als bedstee te gebruiken.
Een oude vrouw
komt op haar toe,
Eerst ziet ze niet,
ze is zo moe.
“ Dag Lien,
Ik heb je hier al
zo vaak gezien.”
“ Kom mee naar huis,
dra is het Kerst,
we missen je zo,”
Een diepe zucht…;
uitgeblust en moe,
voortaan, houdt Lien,
het zwerversleven
voor gezien.
ria
vrij...naar feiten die echt gebeuren
Laatst gewijzigd door ria op 13 dec 2006, 10:58, 1 keer totaal gewijzigd.
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Vier russen
hielden mij
een tijdje
in het kussen.
ze namen
mee...
wat energie
en heel
veel
inspiratie;
's nachts
als ik
niet slapen
kon,
wandelden
uitdagend
letters over
en weer.
die letters
werden woorden,
zoals dat
ook hoorde.
de woorden
werden zinnen,
en versjes
dansten samen
op en neer.
geen blad,
geen pen, alleen
maar
mijn memorie,
verdorie
alles opgeslagen
zoals het moet,
dan nog
heel even
een hazeslaapje
dat moet ik
wel toegeven.
...maar tegen
de tijd van het
ontwaken,
o, wat was ik moe;
verdorie,
op de harde schijf
van mijn
grijze massa,
geen letters meer
te vinden.
...hadden
die vier russen,
ondertussen
alles leeggegeten;
HOE kon ik dat
op voorhand
nu toch weten
nog ene rus, nu,
houdt mij in de ban;
al heb ik wel geleerd:
'voortaan
altijd,
potlood en papier
op het kastje
naast mijn bed.
en vooral,
voor al die russen,
lieve vrienden
OPGELET!'
ria

hielden mij
een tijdje
in het kussen.
ze namen
mee...
wat energie
en heel
veel
inspiratie;
's nachts
als ik
niet slapen
kon,
wandelden
uitdagend
letters over
en weer.
die letters
werden woorden,
zoals dat
ook hoorde.
de woorden
werden zinnen,
en versjes
dansten samen
op en neer.
geen blad,
geen pen, alleen
maar
mijn memorie,
verdorie
alles opgeslagen
zoals het moet,
dan nog
heel even
een hazeslaapje
dat moet ik
wel toegeven.
...maar tegen
de tijd van het
ontwaken,
o, wat was ik moe;
verdorie,
op de harde schijf
van mijn
grijze massa,
geen letters meer
te vinden.
...hadden
die vier russen,
ondertussen
alles leeggegeten;
HOE kon ik dat
op voorhand
nu toch weten
nog ene rus, nu,
houdt mij in de ban;
al heb ik wel geleerd:
'voortaan
altijd,
potlood en papier
op het kastje
naast mijn bed.
en vooral,
voor al die russen,
lieve vrienden
OPGELET!'
ria

Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Dag Ria...
Nog een noveen van dagen en het is weer Kerstmis.
Gelukkig zijn je vier russen in vrede vertrokken
dank zij de warme oorlog in je bedje !
De koude oorlog is gelukkig al een tijdje opgeborgen.
10 jaren geleden geschreven:
Een engel zingt met frele stem
een ode aan het Kerstekind
Gedragen door de oostenwind
weerklinkt zijn lied tot Bethlehem
Een engel zweeft door 't duistere dal
geruisloos door de stille nacht
tot hij neerdaalt aan de stal
bij Hem waarop de wereld wacht
Hij houdt de wacht
tot het ochtendgloren
aan de krib waar 't kindje is geboren
Een engel zingt
een vredeslied
Maar ach de wereld luistert niet...
Robbe

Nog een noveen van dagen en het is weer Kerstmis.
Gelukkig zijn je vier russen in vrede vertrokken
dank zij de warme oorlog in je bedje !
De koude oorlog is gelukkig al een tijdje opgeborgen.
10 jaren geleden geschreven:
Een engel zingt met frele stem
een ode aan het Kerstekind
Gedragen door de oostenwind
weerklinkt zijn lied tot Bethlehem
Een engel zweeft door 't duistere dal
geruisloos door de stille nacht
tot hij neerdaalt aan de stal
bij Hem waarop de wereld wacht
Hij houdt de wacht
tot het ochtendgloren
aan de krib waar 't kindje is geboren
Een engel zingt
een vredeslied
Maar ach de wereld luistert niet...
Robbe

walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dank U wel vrienden, Robbe voor het mooie gedicht en Raaike voor uw lieve bezorgdheid.
Ik denk ook dikwijls aan jou Raaike en tel met jou de dagen af naar goed nieuws.
Voor ieder die hier de volgende dagen langskomt, zijn er:
"WENSEN VOOR U" met "POEZIE bij de JAARWENDE."
http://home.scarlet.be/leoriademeyer/Ne ... OR%20U.pps
Als de pps zich opent klik dan even reckts op de muis en ga naar volledig scherm.
Neem rustig de tijd om te lezen, de pps is zo ingesteld.
Zet gerust uw geluidsboxen open, de muziek is zacht, als de tijd van het jaar.
Wilt U graag eens afzonderlijk de gedichten nalezen dan kan dat op onderstaande link:
http://hobbes007.smugmug.com/gallery/22 ... 0065/Large

Lieve groeten aan ieder van jullie, dank voor alle vriendschap.
Wij wensen jullie fijne feestdagen en tot in 2007!
ria
Ik denk ook dikwijls aan jou Raaike en tel met jou de dagen af naar goed nieuws.
Voor ieder die hier de volgende dagen langskomt, zijn er:
"WENSEN VOOR U" met "POEZIE bij de JAARWENDE."
http://home.scarlet.be/leoriademeyer/Ne ... OR%20U.pps
Als de pps zich opent klik dan even reckts op de muis en ga naar volledig scherm.
Neem rustig de tijd om te lezen, de pps is zo ingesteld.
Zet gerust uw geluidsboxen open, de muziek is zacht, als de tijd van het jaar.
Wilt U graag eens afzonderlijk de gedichten nalezen dan kan dat op onderstaande link:
http://hobbes007.smugmug.com/gallery/22 ... 0065/Large

Lieve groeten aan ieder van jullie, dank voor alle vriendschap.
Wij wensen jullie fijne feestdagen en tot in 2007!
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Veel dank Ria voor al dat moois dat aan 't hart kleeft. Ik haal hem maandag ook weer boven, de kerststal die zoveel winters terug nu, samen met de kinderen ineenvlocht en waarin zij zoveel decembers de mooie beeldjes van een goede vriend van de Fee plaatsten met kleine vingertjes. Zij volgen nu hun eigen zelfgemaakte sterren lijk 't leven en de tijd het voordoen. Maar 't heimwee in hun hart zal blijven en de vragen in de oogjes van hun kinderen. Deugddoende Kersttijd, Ria.
Er is zoveel om lief te hebben.
-
Gast
als ik hier kom lezen bij Ria
voel ik zoveel warmte en
heimwee naar mijn kinderjaren....
alles was toen zo rustig en zo vredig en nu wordt
mijn volk verscheurd....vervolgd.... vermoord......
Bedankt voor uw grote goedheid die u zo mooi uitdrukt.
dank u wel
tobias
voel ik zoveel warmte en
heimwee naar mijn kinderjaren....
alles was toen zo rustig en zo vredig en nu wordt
mijn volk verscheurd....vervolgd.... vermoord......
Bedankt voor uw grote goedheid die u zo mooi uitdrukt.
dank u wel
tobias
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
IK BEN BLIJ DAT JIJ ER BENT !!!
Van harte vredige kerstdagen vol bewondering en verwondering-
zoals jij alleen dat kan!- en een
rijk gezegend nieuwjaar voor jou en allen die je liefhebt!
Dank voor alles Ria!!!
met een lieve kerstgroet
johana-maria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Iedereen geniet van de gedichtjes van Ria
geschreven op papier of op menige dia
steeds met een boodschap voor alle mensen
Ik kom graag naar hier met mijn korfje vol wensen
Gezondheid, geluk en vrede op aard
een wereld zonder een oorlogshaard
Ik wens je veel warmte in winterkou
en in de zomer veel zon in het blauw !
En veel inspiratie, talent heb je genoeg...
in Brasschaat vormden we een mooie ploeg !
Ik hoop dat we dat nog veel mogen beleven
In vrede en vriendschap, een heel mooi streven !
Robbe
Nog een prettig jaareinde !

geschreven op papier of op menige dia
steeds met een boodschap voor alle mensen
Ik kom graag naar hier met mijn korfje vol wensen
Gezondheid, geluk en vrede op aard
een wereld zonder een oorlogshaard
Ik wens je veel warmte in winterkou
en in de zomer veel zon in het blauw !
En veel inspiratie, talent heb je genoeg...
in Brasschaat vormden we een mooie ploeg !
Ik hoop dat we dat nog veel mogen beleven
In vrede en vriendschap, een heel mooi streven !
Robbe
Nog een prettig jaareinde !

walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Nieuw jaar
't Is weer zover............
We draaien de laatste bladzijde
van het boek "2006" weldra om.
Ooit zullen we er in gedachten nog
wel eens in terugblikken,
met gemengde gevoelens wellicht,
want vreugde en verdriet durfden
elkaar wel eens af te wisselen.
Geen mens ontkomt er aan!
We beginnen met z'n allen aan
het nieuwe boek "2007",volledig
maagdelijk blank nog.En hoe we
dat gaan invullen blijft voorlopig
nog een vraagteken......?
Al heeft ieder van ons vandaag
het vaste voornemen om dat
naar best vermogen te doen.
Wij hopen dat ieder van u er
in lukt om voldoenig te vinden op
elke bladzijde.
Wij wensen iedereen het allerbeste
voor het nieuwe jaar.Een jaar
boordevol goede gezondheid,
met zo weinig mogelijk droefenis,
maar met zoveel mogelijk vreugde
diep in 's mensen hart!
Bosrankje en Alterego

't Is weer zover............
We draaien de laatste bladzijde
van het boek "2006" weldra om.
Ooit zullen we er in gedachten nog
wel eens in terugblikken,
met gemengde gevoelens wellicht,
want vreugde en verdriet durfden
elkaar wel eens af te wisselen.
Geen mens ontkomt er aan!
We beginnen met z'n allen aan
het nieuwe boek "2007",volledig
maagdelijk blank nog.En hoe we
dat gaan invullen blijft voorlopig
nog een vraagteken......?
Al heeft ieder van ons vandaag
het vaste voornemen om dat
naar best vermogen te doen.
Wij hopen dat ieder van u er
in lukt om voldoenig te vinden op
elke bladzijde.
Wij wensen iedereen het allerbeste
voor het nieuwe jaar.Een jaar
boordevol goede gezondheid,
met zo weinig mogelijk droefenis,
maar met zoveel mogelijk vreugde
diep in 's mensen hart!
Bosrankje en Alterego

To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht