"IN DE OCHTENDSCHEMERING MET JOHANAMARIA"

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

16 apr 2007, 07:51

Het mooie van schenken is juist de warme liefdevolle dankbaarheid die je terugkrijgt. Dus ben ik het eigenlijk die dankbaar moet zijn.

Het zomert in april

Het zachte rood dromerig gemaakt
door handen schijnt al gelig zon
die in het oosten stil ontwaakt
zijn klim naar avond net begon

’s Middags stroomt ‘t goud over de velden
en hoor je vroege krekels zingen
om zomer nu al aan te melden
de bloemenweelde staat op springen

Midzomer zweeft hier dartel rond
Je ruikt de geur van sap in jonge twijgen
verliefde vogelpaartjes maken ’t kond
de winter mort in een stom zwijgen

Lentebloeiers kleuren het balkon
de onmin sterft in zalige rust
van zomer die zo vroeg begon
april uitbundig warm reeds kust.
**********
sunset 16-04-2007
**********



Liefs en een heel fijne zomerse aprildag nog, sunset

Johana-Maria
Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
Locatie: LEUVEN

17 apr 2007, 10:57

sunset schreef:Gewoon schitterend jouw verwoording en meer dan graag gelezen.

En de mystieke verwijzing naar Jezus via het 'avondmaal' vind ik treffend ontroerend. Want was Hij niet het voorbeeld van Liefde in de ultiemste vorm door voor de 'ik = mij' te sterven opdat wij enkel nog maar 'jij' hoeven te zijn.
.
Sunset,
schitterend wat jij daar schrijft op het gedicht "JIJ",
want ZÓ is het ook!!!!
Hoe goed heb jij dat aangevoeld en begrepen.

Want het is zo dat "liefde" voor ons in de christelijke traditie
meest de nadruk legt op de naastenliefde,
Agape, Carritas, het "WIJ",(en dat is juist en goed!)
en veel minder zoals het voor de mystici gaat over een
persoonlijke liefde voor GOD , DÉ GELIEFDE!
Het Middelnederlands "MINNE"duidt
op een LIEFDE die een
buitengewoon hevig gevoel van VERLANGEN is!


En in het gedicht"JIJ" gaat het over dit laatste!

De Vlaamse Mystici en alle anderen zoals bev
de "Souffi's" in Perzië
hebben dat prachtig verwoord!
Sunset vond er nog de diepere betekenis van de éénwording
met de Heer in het laatste avondmaal!

Kleine uitleg .....voor wie "JIJ" misschien wat vreemd klonk?!

Dank aan Bosrankje en sunset
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."

Johana-Maria
Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
Locatie: LEUVEN

17 apr 2007, 11:11

sunset schreef:En weet je, als ik mag - en doe het echt uitzonderlijk - zo bedoel ik het.


Omdat ik liefde ben

De lente leeft
door in je hart
en woorden spreken stil
hun diepe smart
van 't eeuwige verlangen
dat 'k ben
en toch ook leven wil

Het zicht verliest
zijn kracht al wint het licht
het altijd nog van ’t duister
want jij ziet alles rondom jou
door ’t zacht gefluister
van je innerzicht

Ik ken jou mens
wanneer ik in de spiegel
zacht mijn beeld begroet
want ik ben jij en jij
en ook altijd nog mij
omdat ik liefde ben

en niet omdat het moet.
**********
sunset 15-04-2007
**********

Ook hier zit weer dat mystieke sunset!
Proficiat ,
ik kan het zo niet!

"Eeuwig verlangen
dat 'k ben....

"want ik ben jij en jij
..."

Prachtig sunset!
En een grote DANKJEWEL
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."

Johana-Maria
Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
Locatie: LEUVEN

17 apr 2007, 11:19

EN RIA!!!!!!

ALTIJD WEER DIE GOEDE LIEVE RIA!!!

ALLES VOLG JE! ALLES BEGRIJP JE!!!

Je diareeks met gedichten vond ik ZÓ prachtig Ria!
Ik kijk er naar zo dikwijls ik kan
Ja het spirituele en de natuur Ria ,
ik denk dat dat twee zijden zijn van ÉÉN medalie!


Nogmaals van harte dank
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."

Johana-Maria
Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
Locatie: LEUVEN

17 apr 2007, 16:18

Sommige gedichten van Timmermans geven die
éénheid met het Goddelijke(=de kern van alle dingen)
zo onovertrefbaar goed weer!
Ze zijn enig, voor mij.


De kern van alle dingen
is stil en eindeloos.
Alleen de dingen zingen.
Ons lied is kort en broos.

En donker zingt mijn bloed,
van heimwee zwaar doorwogen.
Ik zeil langs regenbogen
Gods stilte tegemoet.

Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zoo eenvoudig zijn!
Hoe kan het leven Hemel zijn,
met U, o kern van alle leven!

Ik weet het niet, ik vind geen naam,
ik krijg het met geen woorden saam
wat er nu omgaat in mijn ziele.
Is het soms blijdschap? Is 't verdriet?
Of allebei? En ook weer niet ...
Ik kan slechts zwijgend knielen.


Felix Timmermans

sunset, hou jij er ook van?
liefs
johana-maria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

17 apr 2007, 16:30

Prachtig hé.

Weet je, voor mij is de Goddelijkheid vrouwelijk (en om elk misverstand te voorkomen, God IS alles, dus waarom niet vrouwelijk).
Een tijdje geleden schreef ik dit gedicht wat een beetje aansluit bij dat van F. T. (Al zou het waanzin zijn mij met hem te vergelijken natuurlijk)

Haar armen van erbarmen

waarheen ‘k ook ga ’t geweefde blauw
lijkt als het fijnste spinnenweb
in elke richting die ik kijk
en toch is ’t maar de zonneschijn
die uit mijn ziel nu lacht
en bloesems bloeien vrolijk bont
waar veel te lang was donkere nacht
die door de stormen koud en rauw
mij diep in d’ afgrond heeft geworpen
waar zacht een honingmilde dauw
mij opving en mij troostend wiegde
en ‘k eindelijk vrede vond en zag
hoe alle treurnis droef en grauw
stierf in Haar armen van erbarmen.
**********
sunset 09-03-2007
**********


Liefs en mijn oprechte genegenheid, sunset

_Nele_
Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20

17 apr 2007, 17:27

Dank je om je lieve woorden
ze bekoorden
want zoveel lof
dat is tof!!

jou gedichten zijn zoveel mooier...

Afbeelding
Gast

17 apr 2007, 19:26

met veel vreugde vond ik hier perzische poëzie
en mystiek.
ATTAR is één van mijn geliefde schrijvers .
hij schreef een schitterend verhaal over SIMORQ.
hier geef ik wat ik vond in de wikipedia
sorry in het engels, bestaat misschien in het nederlands


[edit] Manteq al-Tayr (Conference of the Birds)
Led by the hoopoe, the birds of the world set forth in search of their king, Simurgh. Their quest takes them through seven valleys in the first of which a hundred difficulties assail them. They undergo many trials as they try to free themselves of what is precious to them and change their state. Once successful and filled with longing, they ask for wine to dull the effects of dogma, belief, and unbelief on their lives. In the second valley, the birds give up reason for love and, with a thousand hearts to sacrifice, continue their quest for discovering the Simurgh. The third valley confounds the birds, especially when they discover that their worldly knowledge has become completely useless and their understanding has become ambivalent. They cannot understand why both the mihrab and the idol lead to understanding. Devoid of their earthly measures, they lose their ability to distinguish right from wrong. The fourth valley is introduced as the valley of detachment, i.e., detachment from desire to possess and the wish to discover. The birds begin to feel that they have become part of a universe that is detached from their physical recognizable reality. In their new world, the planets are as minute as sparks of dust and elephants are not distinguishable from ants. It is not until they enter the fifth valley that they realize that unity and multiplicity are the same. And as they have become entities in a vacuum with no sense of eternity. More importantly, they realize that God is beyond unity, multiplicity, and eternity. Stepping into the sixth valley, the birds become astonished at the beauty of the Beloved. Experiencing extreme sadness and dejection, they feel that they know nothing, understand nothing. They are not even aware of themselves. Only thirty birds reach the abode of the Simurgh. But there is no Simurgh anywhere t o see. Simurgh's chamberlain keeps them waiting for Simurgh long enough for the birds to figure out that they themselves are the si (thirty) murgh (bird). The seventh valley is the valley of depravation, forgetfulness, dumbness, deafness, and death. The present and future lives of the thirty successful birds become shadows chased by the celestial Sun. And themselves, lost in the Sea of His existence, are the Simurgh[3].


[edit] 'Attar's Seven Valleys of Love
The Valley of the Quest
The Valley of Love
The Valley of Understanding
The Valley of Independence and Detachment
The Valley of Unity
The Valley of Astonishment and Bewilderment
The Valley of Deprivation and Death

[edit] References used
^ http://www.angelfire.com/rnb/bashiri/Poets/Attar.html


HET IS EEN ZEER MOOI EN DIEP VERHAAL
HOOP DAT U GENIET?

tobias

kruimel
Lid geworden op: 20 mei 2004, 12:51
Locatie: Leiden

17 apr 2007, 20:12

Mooi Tobias,

Bedankt voor het neerschrijven hiervan.

Op 16 juli komt er van dit een nl vertaling uit bij:
Synthese Uitgeverij b.v.


Beschrijving: Deze zinnebeeldige voorstelling uit de 12e eeuw beschrijft de weg naar verlichting, ondernomen door de vogels van de wereld. De dichter Raficq Abdulla heeft allerlei sleutelbegrippen opnieuw uitgewerkt om de wijsheid van toen toegankelijk te maken voor de mens van nu.

Door een combinatie van amusante anekdotes en satires afgewisseld met passages van grote mystieke schoonheid worden de verschillende stadia van spirituele ervaring beschreven aan de hand van de weg die vogels afleggen. Deze vogels, van de trotse havik tot de hebzuchtige uil, laten een scala aan menselijke archetypes zien ieder met hun eigen in dit geval zeer menselijke redenen om het spirituele pad wel of niet te volgen. Uiteindelijk ontdekken de vogels dat wat zij zoeken niets meer of minder is dan zichzelf; volgens de Soefi-leer is de weg naar God een innerlijke weg en is verlichting de versmelting van de individuele ziel met het Goddelijke.


De zeer vele en prachtige illustraties zijn afkomstig uit oude Perzische manuscripten die nog te vinden zijn in the British Library in Londen.

De prijs wordt omstreeks 20 euro

Liefs,

Kruimeltje

Johana-Maria
Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
Locatie: LEUVEN

17 apr 2007, 22:17

BEDANKT KRUIMEL!!!

BEDANKT TOBIAS!!!

NA HET LEZEN VAN WAT JULLIE SCHREVEN
GING IK ZELF OP ZOEK? WANT IK WIST ER ZO IETS VAN
EN HAD ER VROEGER IETS VAN GEHOORD EN GELEZEN.
DAAROM INTRIGEERDE DIT ME ZEER!

En dit vond ik:

De Perzische soefimeester Farid ad-Din Attar schreef in de twaalfde eeuw de parabel "De vergadering der vogels". De naam van dit e-zine is gekozen vanwege de inspirerende rol die hierin gespeeld wordt door de hodhod, Arabisch voor de hop, een exotisch ogende vogel, die ook wel in West-Europa voorkomt.


Alle vogels van de aarde zijn bijeengekomen bij de hodhod. Ze vragen hem om hen naar de koning der vogels (de SIMORQ) te brengen. Dat wordt een gevaarlijke reis, met veel fysieke en emotionele problemen. De hodhod kent de weg; de vogels spreken af hem te volgen.

Om bij de SIMORQ te komen moeten de vogels zeven verraderlijke valleien oversteken. De eerste is de Vallei van de Queeste.


Daar zien de vogels wat ze allemaal fout gedaan hebben in hun leven. Ze nemen afstand van hun verleden. De volgende is de Vallei van de Liefde, waar de vogels in een vuurzee terecht komen die hun diepste zelf in vlammen zet. Volgt de Vallei van het Mysterie. Iedere vogel neemt hier doorheen een eigen, voor hem geschikte weg. In de Vallei van de Onthechting ontdekken de vogels dat het ze niet meer lukt betekenis te geven aan de dingen. Ook dit geven ze op. De Vallei van de Eenheid leert ze als één geheel te werken. In de Vallei van de Verbijstering aangekomen, zijn de vogels volkomen uitgeput. Ze worden geconfronteerd met de leegte van hun bestaan. "Ik bezit geen kennis meer", huilen ze verward.

Uiteindelijk komen ze in de Vallei van het Niets aan. Ontdaan van hun ego, hullen ze zich in de mantel der vergetelheid. Dan zijn ze klaar om voor de troon van de SIMORQ te verschijnen. Van de duizenden vogels die met de hodhod vertrokken, bereiken slechts dertig vogels hun bestemming.
Wanneer ze worden voorgeleid aan de SIMORQ, zien ze tot hun verbijstering niet de langverwachte koning van de vogels, maar zichzelf! Si_morq betekent in het Perzisch "dertig vogels".(si=dertig en morq=vogel) De realiteit aan het einde van hun reis maakt duidelijk dat ze zichzelf hebben gezocht en dat ze zichzelf zijn. "Ik ben de spiegel die voor jullie ogen staat," zegt de SIMORQ. "En alwie hier mijn pracht aanschouwt, raakt met zijn eigenheid vertrouwd."



De "Simorq" die de derig vogels zochten zijn zijzelf!!!
Prachtig ja.....
Ik kan er nog altijd niet bij....
johanamaria :o
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

17 apr 2007, 22:26



Johana-maria, Kruimel en Tobias,

Bedankt voor die prachtige momenten !

'k zal straks nog alles rustig lezen maar

wou jullie toch zeggen dat het weer een

bevestiging is van alles wat ik denk !

En dus.......Johana-maria, de langste, de

moeilijkste maar ook de enige echte WEG,

de weg naar zichzelf.........

Lieve groetjes van B :wink: srankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....

hilde m
Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
Locatie: puurs 2870

18 apr 2007, 07:23

Dag johanna-maria,
Heb nog maar twee pagina's gelezen, te veel om in een keer in me op te nemen, wil er stilletjes en langzaam van genieten, van je mooie gedichten. Ja, in de stilte, is zoveel verborgen, de stilte zegt zonder woorden zoveel.....mijmeringen, herinneringen, voornemens zoveel wordt in de stilte geboren, omdat de stilte zich heeft genesteld in ons hoofd. Je verdriet om het pijnlijke afscheid van je moeder, zo herkenbaar, heb het ook meegemaakt, het blijft je achtervolgen. Heb er een klein gedichtje overgeschreven het staat bij Bosrankje op haar topic. Misschien heel misschien kun je het eens lezen. En misschien kom je ook eens op mijn topic kijken, maar amateuristich, maar we leven ook om te leren. En hier valt veel te leren. Liefs Hilde m.

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

18 apr 2007, 08:09

Ik blijf jullie volgen (moet wel, want krijg elke reactie gemeld :wink:). Het is heerlijk om onder gelijkvoelenden te zijn.
En, mocht het jou storen dat ik te veel plaats hier, laat het me gerust weten.

Ik weiger te haten

Waar simpele mensen sidderen
zitten duistere gieren op dunne twijgen
hun geschreeuw is een dodend verbitteren
de onschuld verplichtend zwijgen

Waar zachte ogen breken in ’t blauw
verstikkend angst uitwenen in rood
sterft plots elk licht in donkergrauw
blijft enkel vluchten in een dood

Waar ‘k ren als van alle zinnen verlaten
door ’t chaotische van momenten en tijd
weiger ik mijn naaste te haten
omdat ik eenvoudig Gods liefde belijd.
**********
sunset 18-04-2007
**********


Liefs en wandel in warmte, licht en mijn oprechte genegenheid, sunset

Johana-Maria
Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
Locatie: LEUVEN

18 apr 2007, 10:46

Kom hier als het lukt 's morgens wel even kijken,
niet in de ochtendschemering!!!!......

Nele dank voor de aanmoediging , ja dat is TOF!!

tobias, dank voor de bijdrage uit de Wikipedia,
ik was geheel verrast!

kruimel , dank voor je heel interessante inlichting en
je interesse voor het onderwerp!
Bosrankje, dank omdat jij het zo goed begrijpt ,
die lange Weg!!! Die tocht naar binnen!

hilde m dank dat je hier kwam en een heel ontroerend
berichtje neerschreef!! En WELKOM! Altijd WELKOM hier!

sunset dank voor wat je schreef van"gelijkvoelende"!!!
Dank voor je mooi, zeer mooi cadeautje en
daarom sunset , jij stoort nooit ofte nooit!!!
Integendeel altijd WELKOM!!!

Zoals alle anderen ALTIJD WELKOM!!
Van harte Dank! :o :) :wink:
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."

sunset
Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
Locatie: Eindhoven, Nederland

19 apr 2007, 07:53

Weet je, al mijn hele huidige aardse tijd gaat voor mij op dat leven liefde is en liefde delen. Tenminste, zo voelt en is het voor mij. En zo probeer ik het, ook in en door mijn leven, uit te dragen.

door liefde gebonden toch vrij

‘k zou over regenbogen willen gaan
en weer de eenhoorn vliegen zien
samen met wolven op heuvels staan
gevoelens delen met jou bovendien

met vingers wil ik wolken strelen
simpel een straal van maan mij vangen
het spel van feeën met hen delen
en sterren aan de hemel hangen

de slaapstee van de zon wil ‘k vinden
elk kind de mooiste dromen weven
de taal spreken van alle winden
en warmte van mijn hart jou geven

geen eenzaamheid ken ik voor mij
door liefde gebonden en toch vrij.
**********
sunset 19-04-2007
**********



Liefs en een warme knuf op deze heerlijke lentemorgen, sunset